-
„Promienne oczy” Jehowy badają wszystkichStrażnica — 2008 | 15 października
-
-
„Promienne oczy” Jehowy badają wszystkich
„Promienne oczy [Jehowy] badają synów ludzkich” (PS. 11:4).
1. Jakie osoby bardzo sobie cenimy?
CO MYŚLISZ o kimś, kto się tobą szczerze interesuje? Jest gotowy uczciwie wyrazić swoją opinię, ilekroć go o to poprosisz, a w razie potrzeby nie odmawia pomocy i życzliwie udziela ci cennych rad (Ps. 141:5; Gal. 6:1). Zapewne bardzo sobie cenisz takie osoby, prawda? Właśnie tacy są Jehowa i Jego Syn. Interesują się nami bardziej niż jakikolwiek człowiek, i to z całkowicie niesamolubnych pobudek — zależy Im, byśmy ‛mocno się uchwycili rzeczywistego życia’ (1 Tym. 6:19; Obj. 3:19).
2. Jak dalece Jehowa interesuje się swymi sługami?
2 Psalmista Dawid tak się wypowiedział na temat zainteresowania okazywanego nam przez Jehowę: „Jego oczy patrzą, jego promienne oczy badają synów ludzkich” (Ps. 11:4). A zatem Bóg nie tylko się nam przygląda, ale wręcz nas bada. Dawid napisał też: „Zbadałeś moje serce, nocą dokonałeś przeglądu (...); stwierdzisz, że nic nie knułem” (Ps. 17:3). Zdawał więc sobie sprawę z tego, jak bardzo Jehowa się nim interesuje. Wiedział również, że gdyby pielęgnował grzeszne myśli lub knuł niecne plany, sprawiłby tym Bogu ból i zasłużyłby na potępienie. Czy dla ciebie Jehowa jest tak samo realny?
Jehowa widzi serce
3. W jaki zrównoważony sposób Jehowa reaguje na przejawy naszej niedoskonałości?
3 Jehowę interesuje przede wszystkim nasz wewnętrzny człowiek — stan naszego serca (Ps. 19:14; 26:2). Jest miłosierny i nie skupia się na drobnych niedociągnięciach. Na przykład kiedy Sara, żona Abrahama, w rozmowie ze zmaterializowanym aniołem zaczęła się wypierać tego, co zrobiła, posłaniec Boży dostrzegł, że jest wystraszona i zawstydzona, ograniczył się więc do delikatnego skarcenia (Rodz. 18:12-15). A gdy patriarcha Hiob „swoją duszę uznawał za prawą, a nie Boga”, Jehowa nie wstrzymał swego błogosławieństwa, ponieważ wiedział, że Hiob wiele wycierpiał z ręki Szatana (Hioba 32:2; 42:12). Jehowa nie rozgniewał się też na wdowę z Carefat za szczere słowa, które wyrzekła do proroka Eliasza. Rozumiał, że jest pogrążona w rozpaczy z powodu utraty jedynego dziecka (1 Król. 17:8-24).
4, 5. Jak Jehowa okazał względy Abimelechowi?
4 Ponieważ Jehowa bada serca, okazuje wyrozumiałość również niewierzącym. Pomyślmy, jak postąpił z Abimelechem, królem filistyńskiego miasta Gerar. Władca ten, nieświadomy, że Sara ma męża, sprowadził ją do siebie z zamiarem wzięcia jej za żonę. Ale zanim do tego doszło, Jehowa powiedział mu we śnie: „Ja również wiem, że uczyniłeś to w uczciwości swego serca, i ja też powstrzymałem cię od zgrzeszenia przeciwko mnie. Właśnie dlatego nie pozwoliłem ci jej dotknąć. Lecz teraz zwróć żonę owego mężczyzny, bo jest on prorokiem i będzie błagał za tobą. Pozostań więc przy życiu” (Rodz. 20:1-7).
5 Jehowa z pewnością mógł obejść się surowiej z tym czcicielem fałszywych bóstw. Dostrzegł jednak, że nie kierował się on nieszczerymi pobudkami, i łaskawie wyjaśnił mu, jak uzyskać przebaczenie i pozostać przy życiu. Czy nie pragniesz oddawać czci takiemu Bogu?
6. Jak Jezus naśladował swego Ojca?
6 Jezus doskonale naśladował swego Ojca, dopatrując się u swych uczniów dobra i chętnie im wybaczając (Marka 10:35-45; 14:66-72; Łuk. 22:31, 32; Jana 15:15). Postawa Jezusa harmonizowała z jego słowami zanotowanymi w Ewangelii według Jana 3:17: „Bóg posłał swego Syna na świat nie po to, żeby osądził świat, ale żeby świat został przez niego wybawiony”. Miłość, którą nas darzą Jehowa i Jezus, jest głęboka i niezmienna. Świadczy o niej Ich pragnienie, byśmy uzyskali życie (Hioba 14:15). Ta miłość wyjawia, dlaczego Jehowa nas bada, w jaki sposób na nas patrzy i do czego pobudza Go to, co widzi (odczytaj 1 Jana 4:8, 19).
Badani oczami miłości
7. Czym kieruje się Jehowa, gdy nas bada?
7 Jakże krzywdzący byłby pogląd, że Jehowa patrzy na nas z nieba niczym niewidzialny policjant, usiłując nas przyłapać na jakimś grzechu! To Szatan jest cynicznym oskarżycielem (Obj. 12:10). Potrafi fałszywie przypisywać nam niewłaściwe pobudki! (Hioba 1:9-11; 2:4, 5). Zwracając się do Boga, psalmista napisał: „Gdybyś na przewinienia zważał, Jah, Jehowo, któż by się ostał?” (Ps. 130:3). Odpowiedź na to pytanie jest oczywista (Kazn. 7:20). Jehowa przygląda się nam łaskawym, życzliwym okiem troskliwego ojca, któremu zależy na tym, by chronić swe dzieci przed niebezpieczeństwem. Ostrzega nas przed skutkami naszej niedoskonałości i słabościami, pod wpływem których moglibyśmy wyrządzić sobie krzywdę (Ps. 103:10-14; Mat. 26:41).
8. Jak Jehowa szkoli i karci swoich sług?
8 Bóg daje wyraz swej miłości, zapewniając nam wskazówki i karcenie za pośrednictwem Biblii oraz publikacji udostępnianych przez „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45; Hebr. 12:5, 6). Dał nam też pomoc w postaci zboru chrześcijańskiego oraz usługujących w nim „darów w ludziach” (Efez. 4:8). Ponadto zwraca uwagę na to, jak reagujemy na Jego ojcowskie szkolenie, i jest gotów dalej nas wspierać. W Psalmie 32:8 czytamy: „Obdarzę cię wnikliwością i pouczę cię o drodze, którą masz iść. Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie”. Jakież to zatem ważne, byśmy zawsze słuchali Jehowy! Pokornie uznawajmy Go za kochającego Nauczyciela i Ojca (odczytaj Mateusza 18:4).
9. Jakich postaw powinniśmy unikać i dlaczego?
9 Nie możemy nigdy dopuścić, by nasze serce zatwardziła pycha, brak wiary lub „zwodnicza moc grzechu” (Hebr. 3:13; Jak. 4:6). Takie wady często pojawiają się, gdy ktoś pielęgnuje niezdrowe myśli lub pragnienia. Może dojść do tego, że zacznie odrzucać rady biblijne. Co gorsza, może zhardzieć do tego stopnia, że stanie się nieprzyjacielem Boga (Prz. 1:22-31). Przyjrzyjmy się historii Kaina, pierworodnego syna Adama i Ewy.
Jehowa widzi wszystko i zgodnie z tym działa
10. Dlaczego Jehowa odrzucił ofiarę Kaina i jak on na to zareagował?
10 Gdy Kain i Abel przynieśli Jehowie swoje ofiary, On zwrócił uwagę przede wszystkim na ich pobudki. Uznał ofiarę, którą z wiarą złożył Abel, ale na ofiarę Kaina, w jakiś sposób świadczącą o braku wiary, nie spojrzał przychylnie (Rodz. 4:4, 5; Hebr. 11:4). Kain nie wyciągnął z tego odpowiednich wniosków i nie zmienił nastawienia; wręcz przeciwnie, zaczął pałać gniewem na swego brata (Rodz. 4:6).
11. Jak Kain pokazał, że jego serce jest zdradliwe, i czego się z tego uczymy?
11 Jehowa dostrzegł, że z Kainem dzieje się coś złego, i życzliwie uświadomił mu, że jeśli będzie postępował właściwie, zostanie wywyższony. Niestety, Kain zignorował radę Stwórcy i zamordował swego brata. O tym, że jego serce było niegodziwe, świadczyła również bezczelna odpowiedź na pytanie Boga: „Gdzie jest Abel, twój brat?”. Kain odburknął: „Nie wiem. Czyż jestem stróżem mego brata?” (Rodz. 4:7-9). Serce bywa więc bardzo zdradliwe — może nawet skłonić do zlekceważenia bezpośredniej rady Boga! (Jer. 17:9). Wyciągajmy wnioski z takich zdarzeń i bezzwłocznie odrzucajmy wszelkie niewłaściwe myśli i pragnienia (odczytaj Jakuba 1:14, 15). Ceńmy wskazówki oparte na Piśmie Świętym i uważajmy je za wyraz Bożej miłości.
Żaden grzech nie ukryje się przed Jehową
12. Jak Jehowa reaguje na przewinienia?
12 Niektórzy mniemają, że jeśli nikt nie widzi ich złego postępowania, to ujdzie im ono płazem (Ps. 19:12). W rzeczywistości jednak nie ma czegoś takiego jak ukryty grzech. „Wszystko jest obnażone i zupełnie odsłonięte dla oczu Tego, któremu mamy zdać rachunek” (Hebr. 4:13). Jehowa jest Sędzią, który bada nasze najskrytsze pobudki i reaguje na przewinienia w sposób odzwierciedlający doskonałą sprawiedliwość. To „Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu oraz obfitujący w lojalną życzliwość i prawdę”. Ale „nie pozwoli ujść bezkarnie” komuś, kto ‛rozmyślnie trwa w grzechu’ i perfidnie knuje zło (Wyjścia 34:6, 7; Hebr. 10:26). Wyraźnie ukazują to przykłady Achana oraz Ananiasza i Safiry.
13. Jak niewłaściwy sposób myślenia popchnął Achana do grzechu?
13 Achan złamał zakaz dany przez Boga — przywłaszczył sobie łup z Jerycha i ukrył go w namiocie, zapewne za wiedzą i zgodą swej rodziny. Gdy ten występek został ujawniony, okazało się, że Achan zdawał sobie sprawę z wagi popełnionego czynu, powiedział bowiem: „Zgrzeszyłem przeciw Jehowie” (Joz. 7:20). Podobnie jak u Kaina, rozwinęło się w nim niegodziwe serce. W jego wypadku przyczyną potknięcia była chciwość, która popchnęła go do oszustwa. Łupy zdobyte w Jerychu należały do Jehowy, więc Achan tak naprawdę okradł Boga. Grzech ten drogo kosztował jego samego i jego rodzinę (Joz. 7:25).
14, 15. Dlaczego Ananiasz i Safira ściągnęli na siebie gniew Boży i czego to nas uczy?
14 Ananiasz i jego żona Safira należeli do zboru chrześcijańskiego w Jerozolimie. Po dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. założono fundusz przeznaczony na zaspokajanie potrzeb nowych braci z dalekich stron, którzy na jakiś czas zatrzymali się w mieście. Środki te pochodziły z dobrowolnych datków. Ananiasz sprzedał swoje pole i ofiarował część pieniędzy. W porozumieniu z żoną twierdził jednak, że przekazali na ten cel całą uzyskaną sumę. Niewątpliwie oboje chcieli zdobyć szczególne poważanie wśród członków zboru. Ale dopuścili się oszustwa. Jehowa w nadprzyrodzony sposób odsłonił ich winę apostołowi Piotrowi, który zdemaskował występek Ananiasza. Człowiek ten natychmiast upadł i skonał. Wkrótce potem taki sam los spotkał Safirę (Dzieje 5:1-11).
15 Ananiasz i Safira nie byli ofiarami chwilowej słabości. Postąpili obłudnie, a potem kłamali, by wprowadzić w błąd apostołów. Co gorsza, ‛postąpili fałszywie wobec ducha świętego i Boga’. Reakcja Jehowy nie pozostawia wątpliwości, że jest On gotowy chronić zbór przed obłudnikami. Doprawdy, „straszliwa to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”! (Hebr. 10:31).
Zawsze zachowuj nieskazitelność
16. (a) Jak Szatan usiłuje skalać sług Bożych? (b) Jakie metody Szatana dostrzegasz w swoim otoczeniu?
16 Szatan robi wszystko, co może, by nas sprowadzić na złą ścieżkę i pozbawić uznania Bożego (Obj. 12:12, 17). Jego złe zamiary są wyraźnie widoczne w dzisiejszym świecie, owładniętym obsesją na punkcie seksu i przemocy. Łatwo dostępna jest pornografia — wystarczy chociażby włączyć komputer. Obyśmy nigdy nie poddali się Szatanowi. Bądźmy równie zdecydowani jak psalmista Dawid, który oświadczył: „Postępować będę roztropnie, w sposób nienaganny. (...) Będę w swym domu chodził w nieskazitelności mego serca” (Ps. 101:2).
17. (a) Dlaczego Jehowa odsłania ukryte grzechy? (b) Na co powinniśmy być zdecydowani?
17 Obecnie Jehowa nie demaskuje w cudowny sposób rażących grzechów ani oszukańczego zachowania, jak to niekiedy robił w przeszłości. Widzi jednak wszystko, a w swoim czasie i w wybrany przez siebie sposób wydobywa ukryte występki na światło dzienne. Paweł powiedział: „Grzechy niektórych ludzi są jawne dla wszystkich i od razu prowadzą do osądzenia, ale jeśli chodzi o innych, ich grzechy później również wychodzą na jaw” (1 Tym. 5:24). Do odsłonięcia czyichś przewinień pobudza Jehowę miłość. On miłuje zbór i troszczy się o jego czystość. Ponadto okazuje miłosierdzie tym, którzy ulegli grzechowi, ale teraz zdobywają się na szczerą skruchę (Prz. 28:13). Dlatego służmy Jehowie niepodzielnym sercem i dawajmy odpór wszelkim szkodliwym wpływom.
Służ Bogu sercem niepodzielnym
18. Jakie uczucia do Boga rozbudzał w swoim synu król Dawid?
18 Król Dawid zachęcał swego syna Salomona: „Znaj Boga twego ojca i służ mu sercem niepodzielnym i duszą radosną; bo Jehowa bada wszystkie serca i dostrzega każdą skłonność myśli” (1 Kron. 28:9). Dawid pragnął, by jego syn nie tylko wierzył w Boga. Chciał, aby cenił sobie żywe zainteresowanie, z jakim Jehowa przygląda się swoim sługom. Czy i ty je cenisz?
19, 20. Co zgodnie z Psalmem 19:7-11 pomogło Dawidowi zbliżyć się do Boga i jak możemy go naśladować?
19 Jehowa wie, że ludzie mający właściwe usposobienie będą się do Niego przybliżać i że pomoże im w tym znajomość Jego ujmujących przymiotów. Dlatego zachęca nas, byśmy poznawali Jego wspaniałą osobowość. Jak możemy to robić? Studiując Jego Słowo i doświadczając w swym życiu błogosławieństw (Prz. 10:22; Jana 14:9).
20 Czy codziennie z docenianiem i modlitwą czytasz Słowo Boże? Czy dostrzegasz, jaką wartość ma trzymanie się zasad biblijnych? (Odczytaj Psalm 19:7-11). Jeśli tak, to twoja wiara w Jehowę i miłość do Niego będzie się pogłębiać. A On się do ciebie przybliży i niejako będzie szedł z tobą, trzymając cię za rękę (Izaj. 42:6; Jak. 4:8). Dowiedzie swej miłości, obficie ci błogosławiąc i zapewniając duchową ochronę na wąskiej drodze prowadzącej do życia (Ps. 91:1, 2; Mat. 7:13, 14).
-
-
Jehowa obserwuje nas dla naszego dobraStrażnica — 2008 | 15 października
-
-
Jehowa obserwuje nas dla naszego dobra
„Oczy Jehowy przebiegają całą ziemię, by ukazał on swą siłę dla dobra tych, których serce jest wobec niego niepodzielne” (2 KRON. 16:9).
1. Dlaczego Jehowa nas bada?
JEHOWA jest doskonałym Ojcem. Zna nas tak dobrze, że ‛dostrzega każdą skłonność naszych myśli’ (1 Kron. 28:9). Ale bada nas nie po to, by doszukiwać się błędów (Ps. 11:4; 130:3). Życzliwie chce nas chronić przed wszystkim, co mogłoby zaszkodzić naszej więzi z Nim oraz pozbawić nas nadziei na życie wieczne (Ps. 25:8-10, 12, 13).
2. Dla dobra jakich ludzi Jehowa korzysta ze swej siły?
2 Bóg dysponuje niezrównaną mocą i widzi wszystko. Dlatego może pośpieszyć na pomoc swym lojalnym sługom, gdy Go wzywają, i wesprzeć ich w czasie prób. W Księdze 2 Kronik 16:9 czytamy: „Oczy Jehowy przebiegają całą ziemię, by ukazał on swą siłę dla dobra tych, których serce jest wobec niego niepodzielne”. Zauważmy, że Jehowa korzysta ze swej siły dla dobra tych, którzy ze szczerych pobudek służą Mu niepodzielnym i czystym sercem. Oszustom i obłudnikom nie okazuje takich względów (Joz. 7:1, 20, 21, 25; Prz. 1:23-33).
Chodź z Bogiem
3, 4. Co to znaczy „chodzić z Bogiem” i jakie przykłady biblijne pomagają nam to zrozumieć?
3 Wielu osobom nie mieści się w głowie, że Stwórca niezmierzonego wszechświata pozwala ludziom chodzić ze sobą w sensie duchowym. Ale Jehowa właśnie do tego nas zachęca. W czasach biblijnych Henoch i Noe ‛chodzili z Bogiem’ (Rodz. 5:24; 6:9). Mojżesz „pozostał (...) niezłomny, jak gdyby widział Niewidzialnego” (Hebr. 11:27). Król Dawid również pokornie chodził ze swym niebiańskim Ojcem. Powiedział nawet: „Jest on po mojej prawicy, toteż nic mną nie zachwieje” (Ps. 16:8).
4 Oczywiście nie możemy dosłownie wziąć Jehowy za rękę i z Nim chodzić. Ale możemy to zrobić w sensie symbolicznym. Jak? Psalmista Asaf napisał: „Ja zawsze jestem z tobą; ty mnie ująłeś za prawą rękę. Radą swoją mnie poprowadzisz” (Ps. 73:23, 24). Krótko mówiąc, chodzimy z Bogiem, gdy ściśle stosujemy się do Jego rad, które otrzymujemy przede wszystkim za pośrednictwem Jego spisanego Słowa oraz „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45; 2 Tym. 3:16).
5. Jak Jehowa przypatruje się swym lojalnym sługom i jak my powinniśmy Go postrzegać?
5 Jehowa ceni tych, którzy z Nim chodzą, dlatego przypatruje się im ojcowskim okiem, troszczy się o nich, zapewnia im ochronę i szkolenie. Obiecuje też: „Obdarzę cię wnikliwością i pouczę cię o drodze, którą masz iść. Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie” (Ps. 32:8). Zadaj sobie pytania: „Czy chodzę z Bogiem, słuchając Jego mądrych wskazówek i pamiętając, że życzliwie mnie obserwuje? Czy świadomość Jego obecności wpływa na moje myśli, słowa i czyny? A gdy popełniam błąd, czy myślę o Jehowie jako o kimś wyniosłym i surowym, czy jako o ciepłym i miłosiernym Ojcu, który pragnie pomagać skruszonym grzesznikom w powrocie do Niego?” (Ps. 51:17).
6. Jaką przewagę ma Jehowa nad ziemskimi rodzicami?
6 Czasami Jehowa może pośpieszyć nam z pomocą, zanim zboczymy z właściwego kursu. Na przykład potrafi dostrzec, że w naszym zdradliwym sercu rozwija się jakieś niestosowne pragnienie (Jer. 17:9). W takiej sytuacji może przystąpić do czynu wcześniej, niż zrobiliby to człowieczy rodzice, ponieważ Jego „promienne oczy” zaglądają głęboko do naszego wnętrza, badają nasze najskrytsze myśli (Ps. 11:4; 139:4; Jer. 17:10). Rozważmy, jak Bóg zareagował na pewien problem Barucha — osobistego sekretarza i przyjaciela proroka Jeremiasza.
Prawdziwy Ojciec dla Barucha
7, 8. (a) Kim był Baruch i jakie niezdrowe pragnienia mogły się pojawić w jego sercu? (b) Jak Jehowa okazał Baruchowi ojcowską troskę?
7 Baruch był z zawodu pisarzem. Wiernie wspierał Jeremiasza, który otrzymał trudne zadanie — miał ogłaszać w Judzie wyroki Jehowy (Jer. 1:18, 19). W pewnym okresie Baruch, być może pochodzący z wpływowej rodziny, zaczął ‛szukać dla siebie wielkich rzeczy’. Niewykluczone, że pojawiły się u niego jakieś osobiste ambicje lub pragnienie zdobycia majątku. Tak czy inaczej, Jehowa dostrzegł, że w sercu Barucha rozwijają się niebezpieczne myśli. Za pośrednictwem Jeremiasza niezwłocznie zwrócił się do niego: „Powiedziałeś: ‚Biada mi teraz, bo Jehowa dodał smutek do mego bólu! Zmęczyłem się wzdychaniem i nie znalazłem miejsca na odpoczynek’”. Następnie Bóg rzekł: „Szukasz dla siebie wielkich rzeczy. Nie szukaj” (Jer. 45:1-5).
8 Chociaż Jehowa zareagował stanowczo, nie odniósł się do Barucha z gniewem, lecz z ojcowską troską. Najwyraźniej dostrzegł, że jego pragnienia nie wynikają z niegodziwości lub przewrotności serca. Jehowa wiedział również, że wkrótce Jerozolima i Juda upadną, i nie chciał, by Baruch potknął się w tak krytycznej chwili. Dlatego pomógł swemu słudze otrzeźwieć — przypomniał mu, że ‛sprowadza nieszczęście na wszelkie ciało’, i zapewnił go, że jeśli będzie postępował mądrze, ujdzie z życiem (Jer. 45:5). Bóg powiedział niejako: „Bądź realistą, Baruchu. Pamiętaj, co się niebawem stanie z grzeszną Judą i Jerozolimą. Pozostań wierny i żyj! Ja cię ochronię”. Baruch musiał wziąć sobie do serca słowa Jehowy, gdyż zareagował na nie pozytywnie i 17 lat później przeżył zagładę Jerozolimy.
9. Jak byś odpowiedział na pytania postawione w tym akapicie?
9 Rozmyślając nad przeżyciami Barucha, rozważ poniższe pytania i podane wersety biblijne: Co sposób potraktowania Barucha mówi o Jehowie i uczuciach, które żywi On do swych sług? (Odczytaj Hebrajczyków 12:9). Czego w obecnych krytycznych czasach możemy się nauczyć z rady udzielonej Baruchowi i z jego reakcji? (Odczytaj Łukasza 21:34-36). Jak wzorem Jeremiasza chrześcijańscy starsi mogą odzwierciedlać troskę Jehowy o oddanych Mu sług? (Odczytaj Galatów 6:1).
Syn naśladuje miłość Ojca
10. Co pomaga Jezusowi wywiązywać się z zadań Głowy zboru chrześcijańskiego?
10 W czasach przedchrześcijańskich Jehowa okazywał miłość swemu ludowi za pośrednictwem proroków i innych wiernych czcicieli. Dzisiaj tę miłość widzimy przede wszystkim w tym, co czyni Głowa zboru, Jezus Chrystus (Efez. 1:22, 23). W Księdze Objawienia przedstawiono Jezusa jako baranka mającego „siedmioro oczu, a te oczy oznaczają siedem duchów Bożych, które zostały posłane na całą ziemię” (Obj. 5:6). Obdarzony pełnią ducha świętego, Jezus odznacza się doskonałym rozeznaniem. On też widzi, jacy naprawdę jesteśmy, i nic nie uchodzi jego uwagi.
11. Jaką rolę ma do odegrania Chrystus i jak w stosunku do nas odzwierciedla uczucia swego Ojca?
11 Jednakże podobnie jak Jehowa, Jezus nie jest niebiańskim policjantem. Bada nas oczami miłości. Jeden z przysługujących mu tytułów — „Wiekuisty Ojciec” — wskazuje, jaką rolę odegra w udostępnieniu życia wiecznego wszystkim wierzącym w niego ludziom (Izaj. 9:6). Ponadto Chrystus jako Głowa zboru może pobudzić ochoczych, dojrzałych duchowo chrześcijan, zwłaszcza starszych, by potrzebującym udzielali pociechy i rad (1 Tes. 5:14; 2 Tym. 4:1, 2).
12. (a) Czego dowodzą listy skierowane przez Jezusa do siedmiu zborów w Azji Mniejszej? (b) Jak starsi odzwierciedlają uczucia Chrystusa do trzody Bożej?
12 Głębokiego zainteresowania Chrystusa jego trzodą dowodzą listy do starszych siedmiu zborów w Azji Mniejszej (Obj. 2:1 do 3:22). Wynika z nich, że on dobrze wie, co się dzieje w każdym zborze, i jest szczerze zatroskany o swych naśladowców. Dzisiaj jego troska jest jeszcze większa, ponieważ wizje z Księgi Objawienia spełniają się w „dniu Pańskim” (Obj. 1:10)a. Miłość Chrystusa często znajduje odzwierciedlenie w postawie starszych, którzy usługują w zborach jako duchowi pasterze. Jezus może pobudzić te „dary w ludziach” do pocieszania, zachęcania lub udzielania potrzebnych rad (Efez. 4:8; Dzieje 20:28; odczytaj Izajasza 32:1, 2). Czy wysiłki tych braci uważasz za wyraz zainteresowania Chrystusa twoją osobą?
Pomoc we właściwym czasie
13-15. Jak Bóg może odpowiedzieć na nasze modlitwy? Podaj przykłady.
13 Czy kiedyś modliłeś się żarliwie o pomoc, a odpowiedzią na twoje prośby okazała się budująca wizyta dojrzałego duchowo chrześcijanina? (Jak. 5:14-16). A może pokrzepiły cię myśli z przemówienia na zebraniu lub którejś z naszych publikacji? Często właśnie takimi sposobami Jehowa odpowiada na zanoszone modlitwy. Na przykład po przemówieniu wygłoszonym przez pewnego starszego podeszła do niego siostra, która kilka tygodni wcześniej doświadczyła rażącej niesprawiedliwości. Nie żaliła się jednak, tylko wyraziła głęboką wdzięczność za poruszone przez niego biblijne myśli. Pasowały do jej sytuacji i bardzo ją podniosły na duchu. Jakże się cieszyła, że była na tym zebraniu!
14 Mówiąc o pomocy, jaką otrzymujemy dzięki modlitwom, warto zwrócić uwagę na przeżycie trzech więźniów, którzy w zakładzie karnym zetknęli się z prawdą biblijną i zostali nieochrzczonymi głosicielami. Z powodu pewnego zajścia wszystkich więźniów pozbawiono określonych przywilejów. Więźniowie postanowili zaprotestować. Zdecydowali, że następnego dnia po śniadaniu nie oddadzą talerzy. Trzej nieochrzczeni głosiciele stanęli przed dylematem. Gdyby się przyłączyli do buntu, pogwałciliby zasadę z Listu do Rzymian 13:1. Ale w razie odmowy współdziałania z resztą więźniów mogli się spodziewać ich gniewnej reakcji.
15 Głosiciele nie mogli się ze sobą skontaktować, więc modlili się o mądrość. Nazajutrz okazało się, że wszyscy trzej podjęli taką samą decyzję — po prostu postanowili nie jeść śniadania. Gdy strażnicy przyszli później po talerze, bracia nie mieli czego oddawać. Jakże byli zadowoleni, że ‛Ten, który wysłuchuje modlitwę’, był blisko! (Ps. 65:2).
Z ufnością patrzymy w przyszłość
16. Jak dzieło głoszenia świadczy o trosce Jehowy o szczere osoby?
16 Kolejnym dowodem troski Jehowy o szczerych ludzi jest ogólnoświatowe dzieło głoszenia (Rodz. 18:25). Posługując się aniołami, Bóg może kierować swych sług do symbolicznych owiec — nawet jeśli mieszkają one tam, gdzie dobra nowina jeszcze nie dotarła (Obj. 14:6, 7). Na przykład w I wieku n.e. za pośrednictwem anioła skierował ewangelizatora Filipa do etiopskiego dostojnika, by mu wyjaśnił Pisma. Dzięki temu człowiek ten przyjął dobrą nowinę i został ochrzczonym naśladowcą Jezusa (Jana 10:14; Dzieje 8:26-39)b.
17. Dlaczego nie powinniśmy się nadmiernie zamartwiać o przyszłość?
17 W miarę zbliżania się końca tego systemu rzeczy będą się nasilać „dręczące boleści” (Mat. 24:8). Na przykład z powodu rosnącego popytu, anomalii pogodowych czy niestabilności gospodarczej mogą gwałtownie wzrastać ceny żywności. Trudniej będzie znaleźć zatrudnienie, a na pracowników może być wywierana coraz większa presja, by pracowali dłużej. Ale nikt, kto na pierwszym miejscu stawia sprawy duchowe i zachowuje ‛prostolinijne oko’, nie musi się nadmiernie zamartwiać. Wie, że Bóg darzy go miłością i się o niego zatroszczy (Mat. 6:22-34). Czy pamiętamy, jak Jehowa dbał o Jeremiasza przed zburzeniem Jerozolimy w 607 roku p.n.e.?
18. Jak Jehowa dowiódł swej miłości do Jeremiasza podczas oblężenia Jerozolimy?
18 Pod koniec babilońskiego oblężenia Jerozolimy Jeremiasz został uwięziony na Dziedzińcu Straży. Skąd miał brać jedzenie? Na wolności mógłby starać się o nie sam. Ale teraz był całkowicie zależny od innych, a większość tych ludzi go nienawidziła! Jednakże Jeremiasz pokładał ufność nie w człowieku, lecz w Bogu, który obiecał się o niego troszczyć. Czy Jehowa dotrzymał słowa? Tak! Zadbał o to, by Jeremiasz codziennie dostawał „okrągły bochenek chleba (...), dopóki w mieście nie wyczerpał się wszystek chleb” (Jer. 37:21). Jeremiasz, a także Baruch, Ebed-Melech i inni wierni ludzie przeżyli ten czas głodu, zarazy i śmierci (Jer. 38:2; 39:15-18).
19. Na co powinniśmy być zdecydowani?
19 Rzeczywiście, „oczy Jehowy są zwrócone ku ludziom prawym, a jego uszy ku ich błaganiu” (1 Piotra 3:12). Czy cieszysz się, że twój Ojciec niebiański jest tak uważny? Czy czujesz się bezpiecznie, wiedząc, że Jego oczy cię obserwują dla twojego dobra? Bądź zatem zdecydowany dalej chodzić z Bogiem, bez względu na to, co przyniesie przyszłość. Możemy być pewni, że Jehowa zawsze będzie po ojcowsku przyglądał się wszystkim swoim lojalnym sługom (Ps. 32:8; odczytaj Izajasza 41:13).
[Przypisy]
a Chociaż listy te są skierowane głównie do namaszczonych naśladowców Chrystusa, w zasadzie odnoszą się do wszystkich sług Bożych.
b Inny przykład kierownictwa Bożego znajduje się w Dziejach Apostolskich 16:6-10. Czytamy tam, że „duch święty zabronił” Pawłowi i jego towarzyszom głosić w okręgu Azji i Bitynii. Zamiast tego skierował ich do Macedonii, gdzie na głoszenie pozytywnie zareagowało wiele osób.
-