Twoja nieskazitelność raduje serce Jehowy
„Bądź mądry, mój synu, i rozweselaj moje serce, abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga” (PRZ. 27:11).
1, 2. (a) Jakie wyzwanie rzucone przez Szatana opisuje Księga Hioba? (b) Co dowodzi, że Szatan po śmierci Hioba nie przestał urągać Jehowie?
JEHOWA pozwolił Szatanowi wypróbować nieskazitelność Hioba. W rezultacie ten lojalny sługa Boży stracił trzody, dzieci i zdrowie. Ale kiedy Szatan zakwestionował jego nieskazitelną postawę, miał na myśli nie tylko Hioba. Oświadczył: „Skórę za skórę — i wszystko, co człowiek ma, da za swą duszę”. Wyzwanie to zrodziło kwestię, która objęła jeszcze inne osoby oprócz Hioba i pozostała aktualna nawet po jego śmierci (Hioba 2:4).
2 Około 600 lat po próbach Hioba Jehowa natchnął Salomona do napisania: „Bądź mądry, mój synu, i rozweselaj moje serce, abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga” (Prz. 27:11). Najwyraźniej więc Szatan w dalszym ciągu urągał Jehowie. Jeszcze później apostoł Jan ujrzał w wizji, jak Szatan, którego wyrzucono z nieba wkrótce po ustanowieniu Królestwa Bożego w roku 1914, nieustannie oskarża sług Boga. A zatem nawet obecnie, u kresu dni ostatnich tego niegodziwego systemu, wciąż kwestionuje nieskazitelność sług Bożych! (Obj. 12:10).
3. Jakie cenne wnioski płyną z Księgi Hioba?
3 Rozważmy więc trzy ważne wnioski płynące z Księgi Hioba. Po pierwsze, dramatyczne przeżycia tego wiernego męża demaskują rzeczywistego wroga ludzkości, inicjatora sprzeciwu wobec sług Bożych. Tym wrogiem jest Szatan Diabeł. Po drugie, bez względu na to, jakie spotkają nas trudności, zdołamy zachować niezłomną lojalność dzięki silnej więzi z Bogiem. Po trzecie, gdy przechodzimy próby, możemy tak jak Hiob liczyć na wsparcie od Boga. Obecnie Jehowa udziela nam go za pośrednictwem swego Słowa i świętego ducha oraz swej organizacji.
Zawsze pamiętaj, kto jest rzeczywistym wrogiem
4. Kto jest odpowiedzialny za obecną sytuację na świecie?
4 Wielu nie wierzy w istnienie Szatana. Dlatego chociaż osoby takie są zaniepokojone warunkami na świecie, nie rozumieją, że odpowiedzialność za tę sytuację ponosi właśnie on. Owszem, spora część winy spoczywa na samych ludziach. Nasi prarodzice, Adam i Ewa, postanowili uniezależnić się od swego Stwórcy. Od tego czasu kolejne pokolenia postępowały bardzo niemądrze. Nie należy jednak zapominać, że to Diabeł nakłonił Ewę do buntu przeciw Bogu. I to on w świecie niedoskonałych, umierających ludzi stworzył system podporządkowany jego władzy. A ponieważ jest „bogiem tego systemu rzeczy”, społeczeństwo ludzkie przejawia jego dominujące przywary: pychę, swarliwość, zazdrość, chciwość, buntowniczość oraz skłonność zwodzenia (2 Kor. 4:4; 1 Tym. 2:14; 3:6; odczytaj Jakuba 3:14, 15). Cechy te prowadzą do konfliktów politycznych i religijnych, nienawiści, zepsucia i zamętu, które ściągają na ludzi mnóstwo nieszczęść.
5. Co chcemy robić z cenną wiedzą, którą posiadamy?
5 Jako słudzy Jehowy posiadamy nader cenną wiedzę. Rozumiemy, kto jest winny pogarszającej się sytuacji światowej. Dlatego czujemy się wręcz przymuszeni, by uczestniczyć w służbie kaznodziejskiej i wyjawiać ludziom tożsamość głównego wichrzyciela. Jesteśmy szczęśliwi, że stoimy po stronie prawdziwego Boga, Jehowy, i możemy wyjaśniać innym, jak unicestwi On Szatana oraz położy kres ludzkim cierpieniom.
6, 7. (a) Kto ponosi odpowiedzialność za prześladowanie czcicieli prawdziwego Boga? (b) Jak możemy brać przykład z Elihu?
6 Szatan ponosi odpowiedzialność nie tylko za liczne zgryzoty trapiące świat, ale też za sprzeciw, który napotykają słudzy Boży. Jest zdecydowany poddawać nas próbom. Jezus Chrystus rzekł do apostoła Piotra: „Szymonie, Szymonie, oto Szatan zażądał, żeby was przesiać jak pszenicę” (Łuk. 22:31). Podobnie każdy, kto obecnie kroczy śladami Jezusa, doświadczy takich czy innych przeciwności. Piotr przyrównał Diabła do ‛ryczącego lwa, starającego się kogoś pożreć’. A Paweł oświadczył: „Wszyscy, którzy pragną żyć w zbożnym oddaniu w łączności z Chrystusem Jezusem, będą też prześladowani” (1 Piotra 5:8; 2 Tym. 3:12).
7 Gdy kogoś z naszych współwyznawców dosięga jakieś nieszczęście, nie powinniśmy obwiniać o to Jehowy. Jak już wspomnieliśmy, rzeczywistym wrogiem jest Szatan. Do poszkodowanego brata nie odnosimy się więc z rezerwą, jak to czynili fałszywi pocieszyciele Hioba, lecz wzorujemy się na Elihu, który zwrócił się do niego niczym prawdziwy przyjaciel. Staramy się wesprzeć danego chrześcijanina w zmaganiach z naszym wspólnym wrogiem, Szatanem (Prz. 3:27; 1 Tes. 5:25). Pragniemy dopomóc współwyznawcy, żeby niezależnie od tego, co się wydarzy, zachował nieskazitelność i tym samym rozradował serce Jehowy.
8. Dlaczego Szatan nie zdołał powstrzymać Hioba od wysławiania Jehowy?
8 Pierwszym cennym dobrem, którego Szatan pozbawił Hioba, były zwierzęta. Prawdopodobnie stanowiły źródło jego utrzymania. Ale Hiob wykorzystywał je także w związku z wielbieniem Boga. Po ‛uświęceniu’ swych dzieci „wstawał wczesnym rankiem i składał ofiary całopalne według liczby ich wszystkich; bo Hiob mówił: ‚Może zgrzeszyli moi synowie i przeklęli Boga w swym sercu’. Tak Hiob czynił zawsze” (Hioba 1:4, 5). A zatem Hiob regularnie składał Jehowie ofiary ze zwierząt. Niestety, z chwilą rozpoczęcia się prób stracił taką możliwość. Nie miał już ‛nic wartościowego’, czym mógłby okazywać Jehowie szacunek (Prz. 3:9). Nadal jednak mógł Go wysławiać swymi ustami — i rzeczywiście to czynił!
Pielęgnuj bliską więź z Jehową
9. Co jest naszym najcenniejszym dobrem?
9 Niezależnie od tego, czy jesteśmy bogaci, czy biedni, młodzi czy starzy, zdrowi czy chorzy, możemy pielęgnować bliską więź z Jehową. Dzięki niej bez względu na napotkane przeciwności zdołamy zachować niezłomną lojalność i będziemy radować serce Jehowy. Taką odważną i niezachwianą postawę zajęły nawet osoby, które znały prawdę tylko w niewielkim stopniu.
10, 11. (a) Jak pewna siostra znosiła próby lojalności wobec Boga? (b) Jakiej dobitnej odpowiedzi chrześcijanka ta udzieliła Szatanowi?
10 Rozważmy przykład siostry Walentyny Garnowskiej, należącej do licznego grona rosyjskich Świadków, którzy niczym wierny Hiob pozostali niezłomnie lojalni pomimo ciężkich prób. W roku 1945, gdy miała jakieś 20 lat, do jej domu rodzinnego zaszedł z dobrą nowiną pewien brat. Powracał jeszcze dwukrotnie, by porozmawiać o Biblii, po czym już nigdy go nie zobaczyła. Mimo to zaczęła głosić sąsiadom. W rezultacie została aresztowana i skazana na 8 lat łagru. Gdy w roku 1953 odzyskała wolność, od razu wznowiła działalność kaznodziejską. Znowu jednak trafiła do więzienia — tym razem na 10 lat. Po kilkuletnim przetrzymywaniu w różnych obozach przeniesiono ją do kolejnego, w którym siostry miały Biblię. Pewnego dnia jedna z nich pokazała ją Walentynie, a ta bardzo się tym wzruszyła. Wcześniej widziała Biblię jedynie w rękach brata, który w roku 1945 zapoznał ją z prawdą!
11 W roku 1967 Walentyna wyszła na wolność i w końcu mogła usymbolizować chrztem swe oddanie się Jehowie. Odzyskaną swobodę wykorzystywała na gorliwe głoszenie aż do roku 1969, kiedy to ponownie ją aresztowano i skazano na 3 lata więzienia. Mimo to głosiła dalej. Pomogła poznać prawdę 44 osobom. Zmarła w roku 2001, spędziwszy w więzieniach i łagrach aż 21 lat. Była gotowa poświęcić wszystko, nawet swoją wolność, by zachować niezłomną lojalność. U schyłku życia powiedziała: „Nigdy nie miałam własnego domu. Wszystko, co posiadałam, mieściło się w jednej walizce. Ale byłam szczęśliwa, że mogę służyć Jehowie”. Jakże dobitnej odpowiedzi chrześcijanka ta udzieliła Szatanowi, który twierdził, że w obliczu prób ludzie nie pozostaną lojalni wobec Boga! (Hioba 1:9-11). Możemy być pewni, że rozradowała serce Jehowy i że On wyczekuje momentu, gdy przywróci życie jej samej oraz wszystkim innym sługom, którzy dochowali wierności aż do śmierci (Hioba 14:15).
12. Jaką rolę w naszej więzi z Jehową odgrywa miłość?
12 Nasza serdeczna więź z Jehową opiera się na miłości do Niego. Podziwiamy przymioty, którymi się odznacza, i robimy, co w naszej mocy, by dostosować swoje życie do Jego woli. Wbrew twierdzeniom Diabła miłujemy Jehowę dobrowolnie i bezwarunkowo. Ta szczera miłość dodaje nam sił do zachowywania niezłomnej postawy w obliczu prób. A Jehowa zapewnia, że „strzec będzie drogi lojalnych wobec niego” (Prz. 2:8; Ps. 97:10).
13. Jak Jehowa ocenia to, co dla Niego robimy?
13 Powodowani miłością darzymy szacunkiem imię Jehowy, i to niezależnie od swych ograniczeń. On dostrzega nasze szlachetne pobudki i nie ocenia nas negatywnie, jeśli nie możemy czynić tyle, ile byśmy chcieli. Liczy się nie tylko to, co robimy, ale również dlaczego to robimy. Chociaż Hiob był pogrążony w żalu i sporo przeżył, swoim oskarżycielom mówił, że miłuje drogi Jehowy (odczytaj Hioba 10:12; 28:28). W ostatnim rozdziale Księgi Hioba czytamy, iż Bóg zapłonął gniewem na Elifaza, Bildada i Cofara, ponieważ nie mówili prawdy. Zarazem wyraził się z uznaniem o Hiobie — czterokrotnie nazwał go ‛swoim sługą’ i polecił mu wstawić się za fałszywymi pocieszycielami (Hioba 42:7-9). Obyśmy i my postępowali w sposób podobający się Jehowie.
Jehowa wspiera swych wiernych sług
14. Jak Jehowa pomógł Hiobowi skorygować sposób myślenia?
14 Hiob wytrwał w nieskazitelności, choć był niedoskonały. W obliczu skrajnego nacisku zdarzało mu się patrzeć na sprawy z niewłaściwego punktu widzenia. Na przykład powiedział do Jehowy: „Wołam do ciebie o pomoc, lecz ty mi nie odpowiadasz; (...) całą potęgą swej ręki żywisz do mnie wrogość”. Ponadto przywiązywał nadmierną wagę do usprawiedliwiania siebie, gdyż oświadczył: „Nie jestem w błędzie” oraz „Na mych dłoniach nie ma gwałtu, a moja modlitwa jest czysta” (Hioba 10:7; 16:17; 30:20, 21). Mimo to Jehowa życzliwie mu pomógł, kierując do niego szereg pytań, które odwróciły jego uwagę od własnej osoby. Pozwoliły mu też wyraźniej dostrzec wyższość Boga i znikomość człowieka. Hiob przyjął te wskazówki i skorygował swój sposób myślenia (odczytaj Hioba 40:8; 42:2, 6).
15, 16. W jaki sposób Jehowa pomaga swym sługom w dobie obecnej?
15 Również obecnie Jehowa udziela swym sługom życzliwych rad i wskazówek. Prócz tego możemy korzystać z cennych dobrodziejstw. Na przykład ofiara okupu złożona przez Jezusa Chrystusa stworzyła grunt pod przebaczenie grzechów. Na jej podstawie możemy pomimo swej niedoskonałości cieszyć się bliską więzią z Bogiem (Jak. 4:8; 1 Jana 2:1). W obliczu przeciwności modlimy się też o wsparcie i krzepiącą pomoc świętego ducha Bożego. Poza tym mamy kompletną Biblię. Jeśli ją czytamy i rozmyślamy nad jej treścią, to przygotowujemy się na próby wiary. Studiowanie tej Księgi pomaga nam też rozumieć kwestie sporne dotyczące powszechnego zwierzchnictwa oraz naszej lojalności i nieskazitelności.
16 Ponadto odnosimy pożytek z przynależenia do ogólnoziemskiej społeczności braterskiej, którą Jehowa zaopatruje w pokarm duchowy za pośrednictwem „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45-47). W każdym z przeszło 100 000 zborów Świadków Jehowy odbywają się zebrania, na których słuchamy pouczeń i nabieramy sił do stawienia czoła ewentualnym próbom wiary. Dobrze to ilustruje przeżycie Sheili, nastoletniej głosicielki z Niemiec.
17. Opowiedz przeżycie ilustrujące, iż mądrze jest ściśle się stosować do wskazówek udzielanych przez organizację Jehowy.
17 Pewnego dnia klasa Sheili została na chwilę bez nadzoru nauczyciela. Jej koledzy postanowili więc wypróbować, jak działa tabliczka alfabetyczna używana na seansach spirytystycznych. Sheila natychmiast wyszła z klasy, a to, czego się dowiedziała później, upewniło ją, że postąpiła słusznie. Część uczniów eksperymentujących z tą tabliczką poczuła obecność demonów i przerażona wybiegła na korytarz. Dzięki czemu Sheila postanowiła już wcześniej opuścić klasę? Ona sama wyjaśnia: „Na krótko przed tym zdarzeniem omawialiśmy na zebraniu w Sali Królestwa niebezpieczeństwa związane z takimi tabliczkami. Wiedziałam więc, co mam zrobić. W myśl Księgi Przysłów 27:11 chciałam podobać się Jehowie”. Jak to dobrze, że Sheila uważnie słuchała programu zebrania!
18. Na co jesteś zdecydowany?
18 Oby każdy z nas był zdecydowany ściśle trzymać się rad, których nam udziela organizacja Boża. Gdy regularnie chodzimy na zebrania, czytamy Biblię, studiujemy oparte na niej publikacje, modlimy się oraz utrzymujemy kontakt z dojrzałymi chrześcijanami, wówczas korzystamy ze wskazówek i potrzebnego wsparcia. Jehowa pragnie naszego zwycięstwa i żywi ufność, że pozostaniemy lojalni wobec Niego. To dla nas niezwykły zaszczyt, że możemy wywyższać imię Jehowy, trwać w nieskazitelności i radować Jego serce!
Czy sobie przypominasz?
• Za jakie warunki i przeciwności odpowiedzialny jest Szatan?
• Co jest naszym najcenniejszym dobrem?
• Na czym opiera się nasza serdeczna więź z Jehową?
• W jaki sposób Jehowa nas wspiera w dobie obecnej?
[Ilustracja na stronie 8]
Czy czujesz się wręcz przymuszony, by dzielić się cenną wiedzą, którą posiadasz?
[Ilustracja na stronie 9]
Możemy pomagać współwyznawcom postępować nieskazitelnie
[Ilustracja na stronie 10]
Walentyna była gotowa poświęcić wszystko, by zachować nieskazitelność