„Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was”

 1-3. (a) Czego się uczymy o naturze ludzkiej, obserwując rodziców i dziecko? (b) Jak człowiek z czasem reaguje na okazywaną mu miłość i jakie ważne pytanie powinniśmy sobie zadać?

RODZICE zachwycają się uśmiechem niemowlęcia. Często przybliżają do niego twarz, czule przemawiają i serdecznie się uśmiechają. Chcieliby, żeby na to zareagowało. I reaguje — w jego policzkach pojawiają się dołeczki, kąciki ust unoszą się do góry i na buzi ukazuje się słodki uśmiech. To pierwszy subtelny wyraz uczucia — pierwsze oznaki odwzajemnianej miłości.

² Uśmiech dziecka przypomina nam o bardzo ważnym elemencie natury ludzkiej. Naszą normalną reakcją na miłość jest właśnie miłość. Tak zostaliśmy stworzeni (Psalm 22:9). W miarę dojrzewania coraz lepiej umiemy odwzajemniać to uczucie. Zapewne pamiętasz z dzieciństwa, jak rodzice i inni krewni lub przyjaciele otaczali cię miłością. W twym sercu zasiano jej ziarna, które z czasem wykiełkowały i wydały plon w postaci czynów — ty również zacząłeś okazywać miłość. Czy podobnie rozwijają się twoje stosunki z Jehową Bogiem?

³ Biblia mówi: „Miłujemy, ponieważ on pierwszy nas umiłował” (1 Jana 4:19). W trzech częściach tej książki przypomnieliśmy sobie, jaki pożytek odnosimy z tego, że Jehowa Bóg korzysta ze swej mocy, sprawiedliwości i mądrości w sposób nacechowany miłością. W czwartej części skupiliśmy się na niezwykłych przejawach tej miłości, okazywanej całemu rodzajowi ludzkiemu i nam indywidualnie. Nasuwa się jednak pytanie, w pewnym sensie najważniejsze: Jak każdy z nas może odwzajemniać miłość Jehowy?

 4. Jakie wyobrażenie ludzie mają o miłości do Boga?

⁴ Jehowa jest źródłem miłości, toteż najlepiej wie, że ma ona ogromną siłę i potrafi wyzwalać w innych to, co najszlachetniejsze. Mimo uporu i buntowniczości niewiernych ludzi Bóg był pewien, iż niektórzy odwzajemnią Jego miłość. I rzeczywiście — uczyniły to miliony. Niestety, w tym zepsutym świecie religie nie wyjaśniają, na czym naprawdę polega miłość do Boga. Dlatego bardzo wiele osób najwidoczniej uważa, że uczucie to wystarczy wyrażać słowami. Miłość faktycznie może mieć taki początek, podobnie jak pierwsze uczucia dziecka uzewnętrzniają się tylko uśmiechem. Niemniej od dorosłych wymaga się czegoś więcej.

 5. Jak w Biblii zdefiniowano miłość do Boga i dlaczego ta definicja brzmi zachęcająco?

⁵ Jehowa sam powiedział, w jaki sposób należy okazywać Mu miłość. W Jego Słowie czytamy: „Miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy jego przykazań”. A zatem przymiot ten uwidacznia się w działaniu. To prawda, że ludzie często z niechęcią myślą o posłusznym przestrzeganiu przykazań. Ale w tym samym wersecie dodano coś zachęcającego: „Jego przykazania nie są uciążliwe” (1 Jana 5:3). Prawa i zasady Jehowy przysparzają nam korzyści, a nie zgryzot (Izajasza 48:17, 18). Jego Słowo zawiera mnóstwo zasad, które pomagają nam się do Niego zbliżyć. O jakie zasady chodzi? Rozważmy trzy aspekty naszej więzi z Jehową — utrzymywanie z Nim kontaktu, oddawanie Mu czci oraz naśladowanie Go.

 6-8. (a) Jak możemy słuchać Jehowy? (b) Dzięki czemu Biblia może być dla nas żywą Księgą?

⁶ Na początku rozdziału 1 tej książki zapytano: „Czy potrafisz sobie wyobrazić, że rozmawiasz z Bogiem?” Jak mogliśmy się przekonać, nie jest to nierealne. Taką rozmowę prowadził przecież Mojżesz. A my? Obecnie Jehowa nie porozumiewa się z nami za pośrednictwem aniołów. Ma jednak inne znakomite sposoby. Jak możemy przysłuchiwać się temu, co do nas mówi?

⁷ Ponieważ „całe Pismo jest natchnione przez Boga”, słuchamy Go, gdy zapoznajemy się z Jego Słowem, Biblią (2 Tymoteusza 3:16). Dlatego psalmista zachęcał sług Jehowy, by czytali ją „dniem i nocą” (Psalm 1:1, 2). Wymaga to od nas dużo wysiłku, ale się opłaca. Jak wspomniano w rozdziale 18, Biblia to cenny „list” od naszego niebiańskiego Ojca. Tak więc czytanie jej nie powinno być przykrym obowiązkiem. Podczas lektury dokładajmy starań, by stała się dla nas żywą Księgą. Jak to robić?

⁸ W trakcie czytania wyobrażaj sobie opisane zdarzenia i osoby. Ci ludzie naprawdę żyli. Spróbuj wniknąć w ich sytuację i pobudki. Potem starannie przeanalizuj dany fragment, zadając sobie pytania: Czego ten urywek uczy mnie o Jehowie? Które Jego przymioty uwypukla? Jaką zasadę Jehowa pragnie mi wpoić i jak mogę ją zastosować w życiu? Czytaj, rozmyślaj i wprowadzaj w czyn — a wtedy Biblia będzie dla ciebie żywym Słowem Bożym (Psalm 77:12; Jakuba 1:23-25).

 9. Kto jest „niewolnikiem wiernym i roztropnym” i dlaczego to takie istotne, by uważnie go słuchać?

⁹ Jehowa przemawia do nas także przez „niewolnika wiernego i roztropnego”. Jak zapowiedział Jezus, w obecnych ciężkich dniach ostatnich miała być ustanowiona niewielka grupa mężczyzn namaszczonych duchem świętym, którzy dawaliby „pokarm we właściwym czasie” (Mateusza 24:45-47). Korzystamy z tego pokarmu, gdy uczestniczymy w zebraniach i większych zgromadzeniach oraz gdy czytamy przygotowaną literaturę, nabywając dokładnej wiedzy biblijnej. Ponieważ jest to „niewolnik” Chrystusa, czynimy mądrze, jeśli bierzemy sobie do serca jego słowa: „Zwracajcie uwagę na to, jak słuchacie” (Łukasza 8:18). Słuchamy uważnie, bo uznajemy, że za pośrednictwem tego niewolnika porozumiewa się z nami sam Jehowa.

10-12. (a) Dlaczego modlitwa jest wspaniałym darem od Jehowy? (b) Jakie modlitwy podobają się Jehowie i skąd wiemy, że je ceni?

¹⁰ A co powiedzieć o rozmawianiu z Jehową? Czy istnieje taka możliwość? Na samą myśl o tym jesteśmy do głębi poruszeni. Czy miałbyś jakieś szanse dostać się do najbardziej wpływowej osobistości w kraju, żeby porozmawiać z nią o swych prywatnych problemach? Już sama taka próba może być niebezpieczna! Za dni Estery i Mardocheusza każdemu, kto by bez zaproszenia zbliżył się do perskiego władcy, groziła śmierć (Estery 4:10, 11). Wyobraź sobie teraz, że stajesz przed Wszechwładnym Panem całego wszechświata. W porównaniu z Nim nawet najpotężniejsi ludzie są „jak koniki polne” (Izajasza 40:22). Czy powinniśmy jednak obawiać się do Niego zbliżyć? W żadnym wypadku!

¹¹ Jehowa umożliwił wszystkim stały i łatwy dostęp do siebie — przez modlitwę. Nawet bardzo małe dziecko może z wiarą modlić się do Niego w imię Jezusa (Jana 14:6; Hebrajczyków 11:6). Modlitwa pozwala nam wyrażać najgłębsze, najskrytsze myśli i uczucia — również te przykre, które trudno nam ubrać w słowa (Rzymian 8:26). Nie ma sensu popisywać się przed Jehową kwiecistymi czy rozwlekłymi wypowiedziami (Mateusza 6:7, 8). Z drugiej strony Jehowa nie ustalił, jak długo albo jak często możemy do Niego mówić. W swym Słowie zachęca nas wręcz, byśmy ‛modlili się nieustannie’ (1 Tesaloniczan 5:17).

¹² Pamiętajmy, że tylko Jehowa został nazwany ‛Tym, który wysłuchuje modlitwę’. Czyni to, okazując empatię (Psalm 65:2). Nie uznaje tego za zwykły obowiązek. Modlitwy wiernych sług są dla Niego czymś wyjątkowo miłym! W Jego Słowie przyrównano je do spalanego kadzidła, z którego unosi się dym o słodkim, kojącym zapachu (Psalm 141:2; Objawienie 5:8; 8:4). Czy to nie dodaje nam otuchy, że Pan Wszechwładny odczuwa przyjemność, gdy wznosimy ku Niemu szczere modlitwy? Jeżeli więc pragniesz zbliżyć się do Boga, pokornie módl się do Niego. Rób to często, codziennie. Otwieraj przed Nim serce i niczego nie ukrywaj (Psalm 62:8). Dziel się obawami i radościami, dziękuj Mu i Go wysławiaj. W ten sposób coraz bardziej będziesz umacniać więź ze swym niebiańskim Ojcem.

13, 14. Co obejmuje oddawanie czci Jehowie i dlaczego On na nią zasługuje?

¹³ Kiedy jednak kontaktujemy się z Jehową, nie ograniczamy się tylko do mówienia i słuchania, jak to się dzieje między krewnymi lub przyjaciółmi. W gruncie rzeczy otaczamy Go wtedy czcią i najgłębszym szacunkiem, na jaki bez wątpienia zasługuje. Prawdziwe wielbienie Boga jest treścią naszego życia. Jest wyrazem naszej bezwarunkowej miłości i oddania dla Niego. Wielbienie to jednoczy wszystkie wierne stworzenia Jehowy w niebie i na ziemi. Apostoł Jan ujrzał w wizji anioła, który wzywał: „Oddajcie więc cześć Temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód” (Objawienie 14:7).

¹⁴ Dlaczego powinniśmy oddawać Jehowie cześć? Przypomnijmy sobie przymioty omówione w tej książce, takie jak świętość, moc, opanowanie, sprawiedliwość, odwaga, miłosierdzie, mądrość, pokora, miłość, współczucie, lojalność i dobroć. Przekonaliśmy się, że Jehowa to najdoskonalszy, niedościgły wzór każdej z tych pięknych cech. Kiedy próbujemy objąć umysłem wszystkie te przymioty, stwierdzamy, że Bóg nie jest jedynie wybitną, godną podziwu Osobistością. Nieporównanie nad nami góruje, a swym dostojeństwem wprost nas oszałamia (Izajasza 55:9). Bezsprzecznie jest naszym prawowitym Władcą, dlatego powinniśmy Go czcić. Ale jak mamy to robić?

15. Jak możemy wielbić Jehowę „duchem i prawdą” i jaką sposobność ku temu dają nam chrześcijańskie zebrania?

¹⁵ Jezus oznajmił: „Bóg jest Duchem, a ci, którzy go czczą, muszą oddawać cześć duchem i prawdą” (Jana 4:24). Aby wielbić Boga „duchem”, musimy zabiegać o ducha świętego i poddawać się jego kierownictwu. Nasze wielbienie Boga musi też być zgodne z prawdą — z dokładną wiedzą udostępnioną w Słowie Bożym. Wspaniałą sposobność wielbienia Jehowy „duchem i prawdą” dają nam wspólne zgromadzenia (Hebrajczyków 10:24, 25). Śpiewamy wtedy pieśni ku chwale Jehowy, razem modlimy się do Niego, a także słuchamy i zabieramy głos podczas rozważania Jego Słowa. W ten sposób wyrażamy swą miłość do Boga i oddajemy Mu cześć.

16. Co należy do najważniejszych obowiązków prawdziwych chrześcijan i co nas skłania do wykonywania tego dzieła?

¹⁶ Cześć Jehowie oddajemy również wtedy, gdy sławimy Go publicznie — opowiadając o Nim bliźnim (Hebrajczyków 13:15). Rozgłaszanie dobrej nowiny o Królestwie Jehowy jest jednym z najważniejszych przykazań obowiązujących prawdziwych chrześcijan (Mateusza 24:14). Chętnie go przestrzegamy, bo kochamy Jehowę. Kiedy myślimy o tym, że „bóg tego systemu rzeczy”, Szatan Diabeł, „zaślepił umysły niewierzących” i rozpowszechnia o Jehowie podłe kłamstwa, czyż nie pragniemy jako Świadkowie naszego Boga dementować te fałszywe oskarżenia? (2 Koryntian 4:4; Izajasza 43:10-12). A gdy zastanawiamy się nad cudownymi przymiotami Jehowy, czy nie wzbiera w nas chęć mówienia o Nim innym? Nie ma większego zaszczytu od pomagania drugim, by tak jak my poznali i pokochali niebiańskiego Ojca.

17. Czego jeszcze wymaga oddawanie czci Jehowie i dlaczego musimy Go wielbić całym sercem?

¹⁷ Ale oddawanie Jehowie czci to jeszcze coś więcej. Ma wywierać wpływ na każdą dziedzinę naszego życia (Kolosan 3:23). Jeżeli naprawdę uznajemy Jehowę za Pana Wszechwładnego, to staramy się zawsze spełniać Jego wolę — w życiu rodzinnym, w pracy zawodowej, w kontaktach z drugimi czy też podczas wypoczynku. Pragniemy być całkowicie oddani Bogu i służyć Mu „sercem niepodzielnym” (1 Kronik 28:9). Nie mamy wtedy dwoistego serca ani nie prowadzimy podwójnego życia — nie stwarzamy pozorów, że wielbimy Jehowę, zarazem potajemnie dopuszczając się ciężkich grzechów. Kto służy Jehowie całym sercem, nie jest zdolny do takiej obłudy; kto Go kocha, czuje do niej odrazę. Dużą pomocą jest także bojaźń przed Nim. W Biblii powiązano ją z utrzymywaniem zażyłej więzi z Jehową (Psalm 25:14).

18, 19. Dlaczego niedoskonali ludzie są w stanie naśladować Jehowę Boga?

¹⁸ Każda część tej książki kończy się rozdziałem pokazującym, co możemy robić, by stać się „naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane” (Efezjan 5:1). Musimy pamiętać, że choć jesteśmy niedoskonali, to w korzystaniu z mocy i mądrości oraz w przejawianiu sprawiedliwości i miłości naprawdę potrafimy naśladować doskonałego, wszechmocnego Boga. Skąd ta pewność? Jak wiemy, Jehowa zgodnie ze znaczeniem swego imienia staje się, kimkolwiek chce, by zrealizować swe zamierzenie. Słusznie budzi to w nas szacunek, lęk i podziw, ale czy taka umiejętność jest dla nas zupełnie niedostępna? Otóż nie.

¹⁹ Zostaliśmy przecież uczynieni na obraz Boga (Rodzaju 1:26). Różnimy się więc od wszystkich innych stworzeń na ziemi. Nie jesteśmy zdani na instynkt ani na wpływ czynników dziedzicznych bądź środowiska. Jehowa dał nam cenny dar — wolną wolę. Możemy zatem mimo swych słabości i braków wybrać, jacy będziemy. Czy pragniesz być człowiekiem kochającym, mądrym i sprawiedliwym oraz robić właściwy użytek z posiadanej mocy lub władzy? Dzięki duchowi Jehowy naprawdę możesz taki być! Pomyśl, jak wiele zdziałasz wtedy dobrego.

20. Jakie dobre owoce przynosi naśladowanie Jehowy?

²⁰ Naśladując niebiańskiego Ojca, rozweselasz Jego serce i zyskujesz Jego przychylność (Przysłów 27:11). Możesz się „w pełni podobać” Jehowie, bo On rozumie twoje ograniczenia (Kolosan 1:9, 10). Jeśli nadal będziesz się wzorować na naszym kochanym Ojcu i rozwijać szlachetne przymioty, dostąpisz niezwykłego przywileju. W tym mrocznym świecie, oddalonym od Boga, będziesz mógł roztaczać duchowe światło (Mateusza 5:1, 2, 14). Dzięki temu pomożesz wielu ludziom dostrzec piękno osobowości Jehowy. To rzeczywiście nadzwyczajny zaszczyt!

21, 22. Jaka niekończąca się wędrówka czeka każdego, kto kocha Jehowę?

²¹ To proste wezwanie z Listu Jakuba 4:8 nie jest jedynie zachętą do osiągnięcia celu. Mówi raczej o swego rodzaju wędrówce, która — jeśli dochowamy wierności — nigdy się nie skończy. Nigdy nie przestaniemy zbliżać się do Jehowy. Zawsze przecież będziemy mogli dowiedzieć się o Nim czegoś nowego. Dlatego nie powinniśmy sądzić, że dzięki tej książce posiedliśmy całą wiedzę o Jehowie. W gruncie rzeczy rozważyliśmy tylko małą cząstkę tego, co o naszym Bogu mówi Biblia! Ale nawet ona nie wyjawia o Jehowie wszystkiego. Apostoł Jan wspomniał, że gdyby utrwalono na piśmie wszystko, czego dokonał Jezus, „cały świat nie pomieściłby spisanych zwojów” (Jana 21:25). Skoro można tak powiedzieć o Synu Bożym, to tym bardziej o samym Ojcu!

²² Nawet żyjąc wiecznie, nie zdołamy dowiedzieć się o Jehowie wszystkiego (Kaznodziei 3:11). Pomyślmy jednak, jakie otwierają się przed nami perspektywy. W ciągu setek, tysięcy, milionów czy wręcz miliardów lat poznamy Jehowę Boga znacznie lepiej niż dziś. Niemniej zawsze będziemy mieć do zgłębienia niezliczone mnóstwo dalszych wspaniałych szczegółów. Nauka ta będzie nam sprawiać przyjemność — nigdy nie przestaniemy się przekonywać o prawdziwości słów psalmisty, który śpiewał: „Mnie zaś dobrze jest przybliżać się do Boga” (Psalm 73:28). Bezkresne życie okaże się niewyobrażalnie ciekawe i urozmaicone, a zbliżanie się do Jehowy na zawsze pozostanie najbardziej satysfakcjonującym zajęciem.

23. Co powinniśmy wciąż czynić?

²³ Odwzajemniaj więc już teraz miłość Jehowy. Kochaj Go całym sercem i umysłem, całą duszą i siłą (Marka 12:29, 30). Bądź w tym lojalny i niezachwiany. Przy podejmowaniu codziennych decyzji — błahych i doniosłych — zawsze kieruj się tą samą naczelną zasadą: niech każdy twój krok na drodze życia służy zacieśnianiu więzi z niebiańskim Ojcem. Obyś coraz bardziej zbliżał się do Jehowy, a On do ciebie — przez całą wieczność!