ARTYKUŁ DO STUDIUM NR 43
Jehowa kieruje swoją organizacją
„‚Nie dzięki wojsku, nie dzięki ludzkiej sile, lecz dzięki mojemu duchowi to wszystko się stanie’. Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów” (ZACH. 4:6).
PIEŚŃ 40 Którego boga czcisz?
W SKRÓCIEa
1. Co powinni robić ochrzczeni chrześcijanie?
CZY jesteś ochrzczony? Jeśli tak, to publicznie dałeś wyraz swojej wierze w Jehowę i pokazałeś, że chcesz współpracować z Jego organizacjąb. Oczywiście powinieneś stale wzmacniać swoją wiarę. Powinieneś też dalej umacniać się w przekonaniu, że organizacja Jehowy spełnia dzisiaj Jego wolę.
2, 3. W jaki sposób Jehowa kieruje swoją organizacją? Podaj przykłady.
2 Sposób, w jaki Jehowa kieruje swoją organizacją, pozostaje w zgodzie z Jego osobowością, zamierzeniem i zasadami. Przeanalizujmy teraz trzy cechy Jehowy, które są widoczne w Jego organizacji.
3 Po pierwsze, „Bóg nie jest stronniczy” (Dzieje 10:34). Z miłości dał swojego Syna na „okup za wszystkich” (1 Tym. 2:6; Jana 3:16). Żeby jak najwięcej osób skorzystało z tej ofiary, postanowił, że Jego słudzy będą głosić dobrą nowinę każdemu, kto chce jej słuchać. Po drugie, Jehowa jest ‛Bogiem porządku i pokoju’ (1 Kor. 14:33, 40). Należy się więc spodziewać, że Jego słudzy będą tworzyć dobrze zorganizowaną społeczność, w której panuje pokój. Po trzecie, Jehowa jest „Wspaniałym Nauczycielem” (Izaj. 30:20, 21). Jego organizacja koncentruje się więc na nauczaniu Jego natchnionego Słowa — zarówno w zborach, jak i w służbie kaznodziejskiej. Jak te trzy cechy Jehowy były widoczne w działalności pierwszych chrześcijan? Jak są widoczne w naszych czasach? I jak duch święty może ci pomóc służyć Jehowie razem z Jego organizacją?
BÓG NIE JEST STRONNICZY
4. Co zgodnie z Dziejami 1:8 Jezus polecił swoim uczniom i jaką mieli otrzymać pomoc?
4 I wiek n.e. Jezus głosił dobrą nowinę, która dawała nadzieję całej ludzkości (Łuk. 4:43). Polecił swoim uczniom, żeby kontynuowali tę działalność i głosili „aż do najdalszego miejsca na ziemi” (odczytaj Dzieje 1:8). Oczywiście nie byliby w stanie wykonywać tej pracy o własnych siłach. Potrzebowali wsparcia ducha świętego — „wspomożyciela”, którego obiecał im Jezus (Jana 14:26; Zach. 4:6).
5, 6. Jak duch święty wspierał naśladowców Jezusa?
5 Naśladowcy Jezusa otrzymali ducha świętego w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku. Z jego pomocą natychmiast zaczęli głosić i w krótkim czasie na dobrą nowinę pozytywnie zareagowało tysiące osób (Dzieje 2:41; 4:4). Kiedy pojawił się sprzeciw, uczniowie nie ulegli strachowi, ale zwrócili się o wsparcie do Boga. Modlili się: „Pomóż swoim niewolnikom odważnie głosić Twoje słowo”. Zostali wtedy napełnieni duchem świętym i dalej ‛odważnie głosili słowo Boże’ (Dzieje 4:18-20, 29, 31).
6 Uczniowie Jezusa stanęli też przed innymi wyzwaniami. Na przykład nie mieli do dyspozycji zbyt wielu odpisów świętych Pism. Nie mieli też pomocy do ich studiowania, tak jak my dzisiaj. A przecież musieli dotrzeć do ludzi mówiących różnymi językami. Mimo tych wyzwań ci gorliwi głosiciele osiągnęli coś, co wydawało się niemożliwe — zaledwie w ciągu kilku dziesięcioleci „dobra nowina była głoszona na całym świecie” (Kol. 1:6, 23).
7. Skąd słudzy Jehowy żyjący przeszło 100 lat temu wiedzieli, czego Bóg od nich oczekuje, i jak na to zareagowali?
7 Nasze czasy. Jehowa dalej kieruje swoim ludem i dodaje mu sił. Kierownictwo to zapewnia mu przede wszystkim za pośrednictwem swojego natchnionego Słowa. Znajdujemy w nim relacje ze służby Jezusa oraz polecenie, które dał swoim uczniom, żeby kontynuowali tę działalność (Mat. 28:19, 20). Już w 1881 roku w lipcowym wydaniu czasopisma Strażnica Syjońska i Zwiastun Obecności Chrystusa napisano: „Nie zostaliśmy wezwani ani pomazani po to, żeby odbierać cześć i gromadzić bogactwa, ale żeby dawać z siebie wszystko i głosić dobrą nowinę”. W broszurze Komu powierzono dzieło, wydanej w roku 1919, powiedziano: „Dzieło zdaje się przeogromne, ale należy do Pana i w jego sile wykonamy je”. Tamci bracia, podobnie jak pierwsi chrześcijanie, brali udział w tej działalności z odwagą i poświęceniem. Byli przekonani, że duch święty pomoże im dotrzeć do najróżniejszych ludzi. Dzisiaj możemy mieć taką samą pewność.
8, 9. Jakie metody głoszenia dobrej nowiny stosuje organizacja Jehowy?
8 Organizacja Jehowy głosi dobrą nowinę za pomocą najlepszych dostępnych narzędzi. Oprócz drukowanych publikacji wykorzystywano na przykład „Fotodramę stworzenia”, gramofony, samochody z megafonami czy radio, a obecnie korzysta się z technologii cyfrowej. Poza tym na niespotykaną skalę wykonuje się prace tłumaczeniowe. W jakim celu? Żeby najróżniejsi ludzie mogli usłyszeć dobrą nowinę o Królestwie we własnym języku. Jehowa jest bezstronny — zapowiedział, że będzie ona głoszona „każdemu narodowi, plemieniu, językowi i ludowi” (Obj. 14:6, 7). On chce, żeby była dostępna dla każdego człowieka.
9 A co powiedzieć o ludziach, do których trudno jest dotrzeć, bo na przykład mieszkają w strzeżonych apartamentowcach? Z myślą o nich organizacja Jehowy wprowadziła różne formy głoszenia publicznego. W 2001 roku Ciało Kierownicze zatwierdziło wykorzystanie we Francji, a później też w innych miejscach, wózków i stojaków z literaturą. Rezultaty okazały się pozytywne. W roku 2011 w Stanach Zjednoczonych wprowadzono pilotażowy program świadczenia publicznego w najbardziej ruchliwych miejscach Nowego Jorku. W ciągu pierwszego roku rozpowszechniono 102 129 książek i 68 911 czasopism. A 4701 osób poprosiło o studium Biblii! Wyraźnie było w tym widać wpływ ducha świętego. Dlatego Ciało Kierownicze zatwierdziło wykorzystywanie wózków z literaturą na całym świecie.
10. Co możemy robić, żeby podnieść jakość swojej służby?
10 Co możesz robić. W pełni korzystaj ze szkolenia, które Jehowa zapewnia nam na chrześcijańskich zebraniach. Regularnie współpracuj ze swoją grupą służby. Możesz tam otrzymać pomoc w dziedzinach, w których powinieneś coś ulepszyć. Możesz też się zbudować dobrym przykładem innych. Bądź w służbie wytrwały. Jak przypomina myśl przewodnia tego artykułu, spełniamy wolę Boga nie dzięki własnym siłom, tylko dzięki wsparciu ducha świętego (Zach. 4:6). W końcu jest to dzieło Jehowy.
JEHOWA JEST BOGIEM PORZĄDKU I POKOJU
11. Jak ciało kierownicze z I wieku przyczyniało się do tego, że w zborze panował porządek i pokój?
11 I wiek n.e. Żeby wśród ludu Bożego panował porządek i pokój, starsi tworzący ciało kierownicze w Jerozolimie w jedności ze sobą współpracowali (Dzieje 2:42). Kiedy na przykład około roku 49 wynikła kwestia obrzezania, bracia ci rozważyli tę sprawę, poddając się pod wpływ ducha świętego. Gdyby w zborze doszło do podziałów, mogłaby na tym ucierpieć działalność kaznodziejska. Chociaż apostołowie i inni starsi byli Żydami, nie pozwolili, żeby na ich decyzję wpłynęły żydowskie tradycje czy osoby, które przy nich obstawały. Przeciwnie, wniknęli w Słowo Boże i pozwolili, żeby pokierował nimi duch święty (Dzieje 15:1, 2, 5-20, 28). Z jakim rezultatem? Jehowa pobłogosławił ich decyzji. W zborze dalej panował pokój i jedność, a dzieło głoszenia nabrało rozmachu (Dzieje 15:30, 31; 16:4, 5).
12. Co świadczy o tym, że obecnie w organizacji Jehowy panuje porządek i pokój?
12 Nasze czasy. Organizacja Jehowy dalej dba o to, żeby wśród Jego sług panował porządek i pokój. W Strażnicy z 15 listopada 1895 roku znalazł się artykuł „Przystojnie i porządnie”, oparty na wersecie z 1 Listu do Koryntian 14:40 (Biblia gdańska). Napisano w nim: „Apostołowie mieli pierwotnemu Kościołowi wiele do powiedzenia w sprawie porządku (...). Powinniśmy dalej starannie przestrzegać tego, co ‚przedtem napisano ku naszej nauce’” (Rzym. 15:4, Bg). Jak widać, obecnie organizacji Jehowy zależy na porządku i pokoju tak samo jak pierwszym chrześcijanom. Pomyśl: Gdybyś miał wziąć udział w studium Strażnicy w innym zborze — może nawet w innym kraju — wiedziałbyś, jak będzie ono przebiegać i jaki artykuł będzie omawiany. Od razu poczułbyś się jak w domu! Nie ma wątpliwości, że taka wyjątkowa jedność jest możliwa tylko dzięki duchowi Bożemu (Sof. 3:9, przypis).
13. Jakie pytania powinniśmy sobie zadać, biorąc pod uwagę Jakuba 3:17?
13 Co możesz robić. Jehowa chce, żeby Jego słudzy zachowywali „jedność wynikającą z działania ducha, zespoleni więzią pokoju” (Efez. 4:1-3). Zadaj więc sobie pytania: „Czy przyczyniam się do jedności i pokoju w zborze? Czy jestem posłuszny tym, którzy w nim przewodzą? Czy inni mogą na mnie polegać, zwłaszcza jeśli powierzono mi jakieś odpowiedzialne zadania? Czy jestem punktualny i chętny do pomocy?” (odczytaj Jakuba 3:17). Jeśli widzisz, że mógłbyś coś poprawić, módl się o ducha świętego. Im bardziej będzie on kształtował twoją osobowość i postępowanie, tym bardziej bracia i siostry będą cię kochać i cenić.
JEHOWA NAS SZKOLI I WYPOSAŻA W TO, CO NIEZBĘDNE
14. Czego w myśl Kolosan 1:9, 10 potrzebowali pierwsi chrześcijanie i jak Jehowa im to zapewnił?
14 I wiek n.e. Jehowa z wielką przyjemnością szkoli swoich sług (Ps. 32:8). Chce, żeby Go znali, kochali i mogli żyć wiecznie. Bez szkolenia, które im zapewnia, nie byłoby to możliwe (Jana 17:3). W I wieku robił to za pośrednictwem zboru wczesnochrześcijańskiego (odczytaj Kolosan 1:9, 10). Główną rolę odgrywał w tym duch święty — obiecany przez Jezusa „wspomożyciel” (Jana 14:16). Pomógł on jego uczniom lepiej zrozumieć Słowo Boże i przypomniał im wiele rzeczy, które Jezus powiedział i zrobił, a które później zostały zapisane w Ewangeliach. Wiedza ta umocniła wiarę pierwszych chrześcijan oraz ich miłość do Boga, do Jego Syna i do siebie nawzajem.
15. Jakie dostrzegasz dowody, że spełnia się proroctwo z Izajasza 2:2, 3?
15 Nasze czasy. Jehowa zapowiedział, że „pod koniec dni” ludzie ze wszystkich narodów będą zmierzać na ‛Jego górę’, żeby się od Niego uczyć (odczytaj Izajasza 2:2, 3). Proroctwo to spełnia się na naszych oczach. Prawdziwe wielbienie jest wywyższone ponad wszelkie formy fałszywego kultu. Jehowa wyprawił dla nas duchową ucztę! (Izaj. 25:6). Za pośrednictwem „niewolnika wiernego i roztropnego” zapewnia nam nie tylko obfitość duchowego pokarmu, ale też niezwykłą różnorodność — od artykułów i przemówień po animacje i inne materiały filmowe (Mat. 24:45). Czujemy się podobnie jak przyjaciel Hioba Elihu, który trafnie powiedział o Jehowie: „Który nauczyciel może się z Nim równać?” (Hioba 36:22).
16. Dzięki czemu zrobisz duchowe postępy?
16 Co możesz robić. Duch Boży pomoże ci stosować w życiu to, czego się uczysz ze Słowa Bożego. Módl się tak jak psalmista: „Jehowo, ucz mnie o swojej drodze. Będę chodził w Twojej prawdzie. Zjednocz moje serce, żeby się bało Twego imienia” (Ps. 86:11). Dalej korzystaj z pokarmu duchowego, który Jehowa zapewnia ci przez swoje Słowo i organizację. Oczywiście nie chodzi tylko o to, żebyś zdobywał wiedzę. Chcesz, żeby prawda trafiała do twojego serca i wywierała wpływ na twoje życie. Może ci w tym pomóc właśnie duch Jehowy. Poza tym chcesz być zachętą dla braci i sióstr (Hebr. 10:24, 25). Dlaczego? Bo są oni twoją duchową rodziną. Módl się, żeby duch Boży pomógł ci szczerze wypowiadać się na zebraniach i jak najlepiej przedstawiać przydzielone punkty. Pokażesz tym Jehowie i Jego Synowi, że kochasz Ich cenne „owieczki” (Jana 21:15-17).
17. Jak możesz pokazać, że lojalnie popierasz organizację Jehowy?
17 Już wkrótce organizacja, którą kieruje duch Boży, będzie jedyną, jaka pozostanie na ziemi. Dlatego gorliwie z nią współpracuj. Naśladuj bezstronną miłość Jehowy do ludzi i głoś dobrą nowinę wszystkim, których spotykasz. Naśladuj też Jego zamiłowanie do porządku i pokoju i dbaj o jedność w zborze. Poza tym słuchaj swojego Wspaniałego Nauczyciela i w pełni korzystaj z obfitości duchowego pokarmu, jaki ci zapewnia. Jeśli będziesz tak robić, to gdy na świat Szatana przyjdzie koniec, nie ogarnie cię strach. Będziesz z ufnością patrzeć w przyszłość — razem z tymi, którzy lojalnie służą Jehowie w Jego organizacji.
PIEŚŃ 3 Nasza siła, nadzieja i ufność
a Czy jesteś przekonany, że Jehowa kieruje dzisiaj swoją organizacją? W tym artykule przeanalizujemy, jak robił to w I wieku n.e. i jak robi to obecnie.
b DODATKOWE WYJAŚNIENIE: Wszechświatowa organizacja Jehowy składa się z dwóch części — niebiańskiej i ziemskiej. W tym artykule słowo „organizacja” odnosi się do części ziemskiej.
c OPIS ILUSTRACJI: Pionierka ogląda filmy, które ukazują osoby usługujące na terenach z potrzebami. Czuje się zmotywowana, żeby wziąć z nich przykład. Z czasem udaje się jej zrealizować swój cel i przenieść się do kraju, gdzie potrzeba więcej głosicieli.