-
JehowaWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
Z pierwszego proroctwa Jehowy (Rdz 3:15), wypowiedzianego podczas ogłaszania wyroku w Edenie, wynika, iż bunt Jego pierwszych człowieczych dzieci (oraz jednego z duchowych synów) nie rozgoryczył Go ani nie ostudził Jego miłości. Językiem symbolicznym proroctwo to wskazało, że sytuacja zaistniała na skutek buntu zostanie naprawiona i że wszystko wróci do pierwotnej doskonałości; niemniej pełne znaczenie tego proroctwa objawiono dopiero tysiące lat później (por. symbole „wąż”, „niewiasta”, „potomek” i „potomstwo”, użyte w Obj 12:9, 17; Gal 3:16, 29; 4:26, 27).
-
-
JehowaWnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
-
-
Kiedy Jehowa zapowiedział w Edenie, że wprowadzi nieprzyjaźń między potomstwo swego Przeciwnika a potomstwo „niewiasty”, wcale nie przestał być ‛Bogiem pokoju’ (Rdz 3:15; 1Ko 14:33; Rz 16:20). Przypomina to sytuację z okresu ziemskiej służby Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Oświadczył on: „Nie myślcie, że przyszedłem przynieść na ziemię pokój; nie przyszedłem przynieść pokoju, tylko miecz” (Mt 10:32-40). Służba Jezusa doprowadziła do podziałów, nawet w rodzinach (Łk 12:51-53), ale wynikało to z jego trzymania się i głoszenia prawdy oraz sprawiedliwych zasad Bożych. Rozdźwięki brały się stąd, że wielu zatwardziło serca na te prawdy, podczas gdy inni je przyjmowali (Jn 8:40, 44-47; 15:22-25; 17:14). Nie można było tego uniknąć, jeśli Boskie zasady miały zostać nienaruszone; ale wina spadła na tych, którzy odrzucali to, co słuszne.
Podobnie zapowiedziana w Edenie nieprzyjaźń miała się zrodzić dlatego, że doskonałe normy Jehowy nie pozwalały na pobłażanie buntowniczemu postępowaniu „potomstwa” Szatana. Niezadowolenie Boże okazywane członkom tego „potomstwa” oraz błogosławieństwa zlewane na trzymających się sprawiedliwych dróg miały prowadzić do antagonizmów między tymi grupami (Jn 15:18-21; Jak 4:4), jak to się uwidoczniło już w wypadku Kaina i Abla (Rdz 4:2-8; Heb 11:4; 1Jn 3:12; Judy 10, 11; zob. KAIN).
-