-
Ufaj słowu JehowyStrażnica — 2005 | 15 kwietnia
-
-
Ufaj słowu Jehowy
„Zaufałem twojemu słowu” (PSALM 119:42).
1. Co możemy powiedzieć o tożsamości i nastawieniu pisarza Psalmu 119?
PISARZ Psalmu 119 bardzo sobie cenił słowo Jehowy. Przypuszczalnie był nim judzki książę Ezechiasz. Uczucia wyrażone w tej natchnionej pieśni przypominają nastawienie Ezechiasza, który jako król dawał dowody, że „przylgnął do Jehowy” (2 Królów 18:3-7). Jedno jest pewne: psalmista był świadomy swych potrzeb duchowych (Mateusza 5:3).
2. Co jest tematem Psalmu 119 i jaką formę nadano tej pieśni?
2 Głównym tematem Psalmu 119 jest wartość słowa Bożego, czyli ogółu wypowiedzi Jehowy.a Najprawdopodobniej w celu ułatwienia zapamiętania tej pieśni pisarz nadał jej formę akrostychu. Składa się ona ze 176 wersetów. W języku hebrajskim każda z 22 zwrotek obejmuje 8 wierszy zaczynających się od tej samej litery. Psalm ten nawiązuje do słowa i prawa Jehowy, do Jego przypomnień, dróg, nakazów, przepisów, przykazań, wypowiedzi, ustaw i sądowniczych rozstrzygnięć. W tym i następnym artykule przeanalizujemy Psalm 119 na podstawie wiernego przekładu hebrajskiego tekstu Biblii. Rozmyślanie nad przeżyciami dawnych i dzisiejszych sług Jehowy powinno pogłębić nasze docenianie tej natchnionej przez Boga pieśni oraz pobudzić do większej wdzięczności za całe Jego spisane Słowo, Biblię.
Bądź posłuszny słowu Bożemu i zaznawaj szczęścia
3. Wyjaśnij i zilustruj przykładem, co to znaczy być nienagannym.
3 Prawdziwe szczęście zależy od posłuszeństwa względem prawa Bożego (Psalm 119:1-8). Jeśli go przestrzegamy, Jehowa uzna, iż jesteśmy „nienaganni na swej drodze” (Psalm 119:1). Nienaganność nie oznacza doskonałości — oznacza raczej, że usilnie staramy się spełniać wolę Jehowy Boga. Noe „okazał się nienaganny wśród współczesnych” i „chodził z prawdziwym Bogiem”. Ten wierny patriarcha i jego rodzina ocaleli z potopu, gdyż postępowali tak, jak tego oczekiwał Jehowa (Rodzaju 6:9; 1 Piotra 3:20). Podobnie warunkiem naszego ocalenia z zagłady tego świata jest ‛pilne przestrzeganie rozkazów’ Boga, czyli spełnianie Jego woli (Psalm 119:4).
4. Od czego zależy nasze szczęście i powodzenie?
4 Jehowa nigdy nas nie opuści, jeśli ‛będziemy sławić go w prostolinijności serca i wciąż zachowywać jego przepisy’ (Psalm 119:7, 8). Przekonał się o tym izraelski wódz Jozue, który wprowadzał w czyn radę, by ‛czytać księgę prawa dniem i nocą i dbać o postępowanie zgodne ze wszystkim, co jest w niej napisane’. Zapewniło mu to powodzenie i pozwoliło działać mądrze (Jozuego 1:8). Pod koniec życia Jozue wciąż wychwalał Boga i mógł przypomnieć Izraelitom: „Dobrze wiecie całym swym sercem i całą swą duszą, że nie zawiodło ani jedno słowo ze wszystkich dobrych słów, które do was wyrzekł Jehowa, wasz Bóg” (Jozuego 23:14). Tak jak niegdyś Jozue i pisarz Psalmu 119, możemy być szczęśliwi i cieszyć się powodzeniem w życiu, jeśli będziemy wysławiać Jehowę oraz ufać Jego słowu.
Słowo Jehowy pomaga nam zachowywać czystość
5. (a) Jak można zachowywać czystość duchową? (b) Co może pomóc młodemu człowiekowi, który dopuścił się poważnego grzechu?
5 Jeżeli ‛mamy się na baczności stosownie do słowa Bożego’, możemy pozostać czyści pod względem duchowym (Psalm 119:9-16). Jest tak nawet w wypadku osób, którym rodzice nie dają dobrego przykładu. Ojciec Ezechiasza był bałwochwalcą, ale on sam ‛oczyścił swą ścieżkę’, zapewne z pogańskich wpływów. A co wtedy, gdy młody sługa Boży dopuści się poważnego grzechu? Dzięki okazaniu skruchy, modlitwie, wsparciu ze strony rodziców i życzliwej pomocy chrześcijańskich starszych może wzorem Ezechiasza ‛oczyścić swą ścieżkę i mieć się na baczności’ (Jakuba 5:13-15).
6. Które kobiety ‛oczyściły swą ścieżkę i miały się na baczności stosownie do słowa Bożego’?
6 Chociaż Rachab i Rut żyły na długo przed powstaniem Psalmu 119, one też ‛oczyściły swą ścieżkę’. Kananejka Rachab była nierządnicą, ale potem okazała wiarę w Jehowę i została Jego czcicielką (Hebrajczyków 11:30, 31). Moabitka Rut porzuciła swych bogów, a zaczęła służyć Jehowie i przestrzegać Prawa, które dał Izraelowi (Rut 1:14-17; 4:9-13). Obie te nie-Izraelitki ‛miały się na baczności stosownie do słowa Bożego’ i dostąpiły niezwykłego zaszczytu wejścia w skład linii rodowej Jezusa Chrystusa (Mateusza 1:1, 4-6).
7. Jak Daniel i trzej inni hebrajscy młodzieńcy dali piękny przykład zachowywania czystości duchowej?
7 „Skłonność serca człowieka jest zła od samej jego młodości”, ale nawet w tym zepsutym świecie podlegającym władzy Szatana młodzi ludzie mogą podążać ścieżką czystości (Rodzaju 8:21; 1 Jana 5:19). Przebywając na wygnaniu w Babilonie, Daniel i trzej inni młodzi Hebrajczycy ‛mieli się na baczności stosownie do słowa Bożego’. Na przykład nie chcieli się skalać „przysmakami króla” (Daniela 1:6-10). Babilończycy jadali zwierzęta, które Prawo Mojżeszowe uznawało za nieczyste i których zabraniało spożywać (Kapłańska 11:1-31; 20:24-26). Nie mieli zwyczaju wykrwawiać zabitych zwierząt, a jedzenie takiego mięsa stanowiło naruszenie prawa Bożego dotyczącego krwi (Rodzaju 9:3, 4). Nic zatem dziwnego, że czwórka Hebrajczyków nie chciała jeść królewskich przysmaków! Ci bogobojni młodzieńcy zachowali czystość duchową, dając nam tym samym piękny przykład.
Słowo Boże pomaga dochowywać wierności
8. Jakie nastawienie i jaka wiedza są nam potrzebne, jeśli chcemy rozumieć prawo Boże i się do niego stosować?
8 Umiłowanie słowa Bożego jest ważnym czynnikiem sprzyjającym dochowywaniu wierności Jehowie (Psalm 119:17-24). Jeśli podzielamy przekonanie natchnionego psalmisty, będziemy pragnęli rozumieć „zdumiewające rzeczy” z prawa Bożego. Ciągle będziemy ‛tęsknić za sądowniczymi rozstrzygnięciami Jehowy’ i ‛kochać jego przypomnienia’ (Psalm 119:18, 20, 24). Czy już ‛rozwinęliśmy gorące pragnienie nie sfałszowanego mleka mającego związek ze słowem’, nawet jeśli oddaliśmy się Jehowie stosunkowo niedawno? (1 Piotra 2:1, 2). Aby jeszcze lepiej pojmować prawo Boże i się do niego stosować, musimy rozumieć podstawowe nauki biblijne.
9. Jak powinniśmy postąpić, gdy ludzkie żądania kłócą się z wymaganiami Bożymi?
9 A co wtedy, gdy kochamy przypomnienia Boże, ale z jakiegoś powodu ‛zmawiają się przeciwko nam książęta’? (Psalm 119:23, 24). Dzisiaj ludzie sprawujący władzę często próbują nas skłonić do uznania praw ustanowionych przez człowieka za ważniejsze od tych, które ustanowił Bóg. Jak postąpimy, gdy żądania ludzi są sprzeczne z Jego wolą? Umiłowanie słowa Bożego pomoże nam trwać w wierności wobec Jehowy. Podobnie jak prześladowani apostołowie Jezusa Chrystusa powiemy: „Musimy być bardziej posłuszni Bogu jako władcy niż ludziom” (Dzieje 5:29).
10, 11. Co nam pomoże zachowywać lojalność wobec Jehowy nawet w najtrudniejszych sytuacjach?
10 Możemy pozostać wierni Jehowie nawet w najtrudniejszych sytuacjach (Psalm 119:25-32). Jeśli chcemy zachować lojalność względem Boga, musimy się chętnie uczyć i gorąco prosić Go o kierownictwo. Musimy też obrać „drogę wierności” (Psalm 119:26, 30).
11 Ezechiasz, który prawdopodobnie napisał Psalm 119, zdecydował się podążać „drogą wierności”. Postąpił tak, choć zewsząd otaczali go bałwochwalcy i choć najwyraźniej drwiono z niego na dworze królewskim. Niewykluczone, że właśnie dlatego ‛jego dusza nie mogła zasnąć ze smutku’ (Psalm 119:28). Ale Ezechiasz ufał Bogu, okazał się dobrym królem i czynił „to, co słuszne w oczach Jehowy” (2 Królów 18:1-5). Dzięki zaufaniu do Jehowy my też przetrwamy próby i zachowamy niezłomną lojalność (Jakuba 1:5-8).
Słowo Jehowy dodaje odwagi
12. Jak każdy z nas może się stosować do słów z Psalmu 119:36, 37?
12 Kierowanie się słowem Bożym dodaje nam odwagi do radzenia sobie z próbami, jakie niesie życie (Psalm 119:33-40). Pokornie wyglądamy wskazówek Jehowy, by trzymać się Jego prawa „całym sercem” (Psalm 119:33, 34). Wzorem psalmisty prosimy Boga: „Nakłoń me serce do swych przypomnień, a nie do [nieuczciwych] zysków” (Psalm 119:36, przypis w NW). Podobnie jak apostoł Paweł „we wszystkim pragniemy postępować uczciwie” (Hebrajczyków 13:18). Jeśli pracodawca żąda od nas zrobienia czegoś niewłaściwego, zdobywamy się na odwagę, by trzymać się zasad Bożych — a Jehowa zawsze błogosławi takie postępowanie. Pomaga nam panować nad złymi skłonnościami. Dobrze jest zatem prosić Go w modlitwie: „Odwróć me oczy, by nie widziały tego, co nic niewarte” (Psalm 119:37). Nigdy nie chcielibyśmy pożądliwie patrzeć na bezwartościowe rzeczy, których Bóg nienawidzi (Psalm 97:10). Między innymi właśnie dlatego stronimy od pornografii i praktyk spirytystycznych (1 Koryntian 6:9, 10; Objawienie 21:8).
13. Dzięki czemu prześladowani uczniowie Jezusa mogli śmiało głosić?
13 Dokładna znajomość słowa Bożego daje nam śmiałość do głoszenia (Psalm 119:41-48). A naprawdę potrzebujemy odwagi, by ‛odpowiedzieć temu, który nas znieważa’ (Psalm 119:42). Czasami możemy się czuć podobnie jak prześladowani uczniowie Jezusa, którzy modlili się: „Jehowo, (...) daj twym niewolnikom oznajmiać twoje słowo z całą śmiałością”. Co się wtedy stało? „Wszyscy zostali napełnieni duchem świętym i ze śmiałością oznajmiali słowo Boże”. Również nam Pan Wszechwładny dodaje odwagi, byśmy mogli nieustraszenie głosić Jego słowo (Dzieje 4:24-31).
14. Co pomaga nam odważnie głosić, tak jak to czynił Paweł?
14 Jeżeli cenimy „słowa prawdy” i ‛stale strzeżemy prawa Bożego’, to będziemy mieli odwagę potrzebną do nieustraszonego głoszenia (Psalm 119:43, 44). Wnikliwe studium spisanego Słowa Jehowy umożliwia nam ‛mówienie o jego przypomnieniach przed królami’ (Psalm 119:46). Również modlitwa i duch Jehowy pomogą nam wypowiadać właściwie dobrane słowa w odpowiedni sposób (Mateusza 10:16-20; Kolosan 4:6). Paweł odważnie opowiadał ówczesnym władcom o przypomnieniach Bożych. Na przykład głosił rzymskiemu namiestnikowi Feliksowi, który „słuchał, gdy ten mówił o wierze w Chrystusa Jezusa” (Dzieje 24:24, 25). Dał także świadectwo namiestnikowi Festusowi i królowi Agryppie (Dzieje 25:22 do 26:32). Z pomocą Jehowy my też możemy być odważnymi głosicielami, którzy nigdy ‛nie wstydzą się dobrej nowiny’ (Rzymian 1:16).
Słowo Boga zapewnia pocieszenie
15. Jak Słowo Boże może nas pocieszyć, gdy inni się z nas naigrawają?
15 Słowo Jehowy zapewnia nam niezawodne pocieszenie (Psalm 119:49-56). Zdarzają się sytuacje, w których szczególnie tego potrzebujemy. Chociaż odważnie głosimy jako Świadkowie Jehowy, czasami „zuchwalcy” — ludzie postępujący zuchwale wobec Boga — ‛naigrawają się z nas nad miarę’ (Psalm 119:51). W takich sytuacjach modlitwa pomoże nam przypominać sobie pozytywne myśli ze Słowa Bożego i ‛znajdować dla siebie pocieszenie’ (Psalm 119:52). Gdy będziemy zanosić błagania do Jehowy, może nam przyjść na pamięć jakaś zasada lub prawo wyłuszczone w Biblii, które zapewnią nam pokrzepienie i dodadzą odwagi w czasie ciężkiej próby.
16. Do czego słudzy Boży nie dopuścili mimo prześladowań?
16 Zuchwalcy, którzy się naigrawali z psalmisty, byli Izraelitami — członkami narodu oddanego Bogu. Co za hańba! Nie bądźmy tacy, jak oni, i nigdy ‛nie zbaczajmy’ od prawa Bożego (Psalm 119:51). Mimo różnych prześladowań, na przykład ze strony nazistów, tysiące sług Bożych nie odstąpiło od praw i zasad ze Słowa Bożego (Jana 15:18-21). A okazywanie posłuszeństwa Jehowie wcale nie jest ciężarem, ponieważ Jego przepisy są dla nas kojące niczym „melodyjne utwory” (Psalm 119:54; 1 Jana 5:3).
Okazuj wdzięczność za słowo Jehowy
17. Do czego nas skłania wdzięczność za słowo Boga?
17 Jeśli chcemy dać dowód wdzięczności za słowo Boże, musimy zgodnie z nim żyć (Psalm 119:57-64). Psalmista obiecał ‛zachowywać słowa Jehowy’ i nawet ‛wstawał o północy, by złożyć mu dzięki za jego prawe rozstrzygnięcia sądownicze’. Jeżeli w nocy nie możemy zasnąć, wykorzystajmy ten czas, by składać Bogu podziękowania w modlitwie (Psalm 119:57, 62). Gdy cenimy słowo Boga, staramy się szukać Jego pouczeń i być radosnymi ‛towarzyszami wszystkich, którzy się boją Jehowy’ — ludzi odczuwających wobec Boga lęk nacechowany szacunkiem (Psalm 119:63, 64). Czy tu na ziemi można sobie wyobrazić lepsze towarzystwo?
18. Jak Jehowa odpowiada na nasze modlitwy, kiedy ‛otaczają nas powrozy niegodziwców’?
18 Kiedy z całego serca się modlimy i pokornie prosimy Jehowę, by nas uczył, ‛łagodzimy Jego oblicze’ i znajdujemy łaskę w Jego oczach. Powinniśmy się modlić zwłaszcza wtedy, gdy ‛otaczają nas powrozy niegodziwców’ (Psalm 119:58, 61). Jehowa potrafi przeciąć wszelkie nieprzyjacielskie więzy i umożliwić nam nieskrępowane głoszenie o Królestwie oraz czynienie uczniów (Mateusza 24:14; 28:19, 20). Już nieraz można to było zaobserwować w krajach, w których nasza działalność podlegała zakazowi.
Okazuj wiarę w słowo Boga
19, 20. Jak to możliwe, by ucisk przyniósł pożyteczne rezultaty?
19 Wiara w Boga i Jego słowo pomaga nam znosić trudności oraz spełniać Jego wolę (Psalm 119:65-72). Psalmista, którego zuchwalcy ‛obrzucili fałszem’, śpiewał: „Dobre to dla mnie, że zostałem uciśniony” (Psalm 119:66, 69, 71). Co dobrego może być w tym, że sługa Jehowy cierpi ucisk?
20 Kiedy doznajemy ucisku, niewątpliwie modlimy się szczerze do Jehowy, a to nas do Niego zbliża. Zapewne poświęcamy więcej czasu na studium Jego spisanego Słowa i jeszcze bardziej staramy się wprowadzać w czyn zawarte tam rady. Pozwala nam to wieść szczęśliwsze życie. Ale co wtedy, gdy ucisk ujawni jakieś nasze niepożądane cechy, na przykład niecierpliwość czy pychę? Dzięki szczerym modlitwom oraz pomocy Słowa i ducha Bożego możemy pokonać takie słabości i w jeszcze pełniejszej mierze ‛przyodziewać się w nową osobowość’ (Kolosan 3:9-14). Poza tym wytrwałe znoszenie przeciwności wzmacnia naszą wiarę (1 Piotra 1:6, 7). Paweł odniósł korzyść z ucisku, ponieważ nauczył się jeszcze bardziej polegać na Jehowie (2 Koryntian 1:8-10). Czy pozwalamy, by i w naszym wypadku cierpienia wydały pozytywny plon?
Zawsze ufaj Jehowie
21. Co się stanie, gdy Bóg zawstydzi zuchwalców?
21 Słowo Jehowy daje nam niewzruszoną podstawę do darzenia Go zaufaniem (Psalm 119:73-80). Jeżeli naprawdę ufamy Stwórcy, nie mamy się czego wstydzić. Jednak ze względu na to, co robią inni, potrzebujemy pokrzepienia i czasem chcielibyśmy pomodlić się jak niegdyś psalmista: „Niechaj zuchwalcy zostaną zawstydzeni” (Psalm 119:76-78). Kiedy Jehowa zawstydzi takich ludzi, ich niegodziwe czyny zostaną zdemaskowane, a Jego wzniosłe imię — uświęcone. Możemy być pewni, że wysiłki prześladowców ludu Bożego okażą się daremne. Na przykład nigdy nie zdołali — i nie zdołają — unicestwić Świadków Jehowy, którzy całym sercem ufają Bogu (Przysłów 3:5, 6).
22. W jakim sensie psalmista czuł się jak „bukłak w dymie”?
22 Słowo Boga umacnia nasze zaufanie do Niego w obliczu prześladowań (Psalm 119:81-88). Psalmista prześladowany przez zuchwalców czuł się jak „bukłak w dymie” (Psalm 119:83, 86). W czasach biblijnych w bukłakach ze skóry zwierzęcej przechowywano wodę, wino i inne płyny. Jeśli pusty bukłak znalazł się w pobliżu ognia lub w zadymionym pomieszczeniu, mógł się skurczyć. Czy zmagając się z trudnościami lub prześladowaniami, nie czujesz się niekiedy jak „bukłak w dymie”? Jeśli tak, to ufaj Jehowie i módl się: „Stosownie do swej lojalnej życzliwości zachowaj mnie przy życiu, bym się trzymał przypomnienia twoich ust” (Psalm 119:88).
23. Czego się dowiedzieliśmy z analizy Psalmu 119:1-88 i nad czym warto się zastanowić przed rozważeniem wersetów od 89 do 176?
23 Przeanalizowane przez nas myśli z pierwszej połowy Psalmu 119 dowodzą, że Jehowa okazuje swym sługom lojalną życzliwość, gdyż ufają oni Jego słowu oraz miłują Jego ustawy, przypomnienia, przykazania i prawa (Psalm 119:16, 47, 64, 70, 77, 88). Jehowa cieszy się, gdy oddani Mu ludzie ‛mają się na baczności stosownie do Jego słowa’ (Psalm 119:9, 17, 41, 42). Przed rozważeniem drugiej części tego pięknego psalmu zastanów się: „Czy rzeczywiście pozwalam, by słowo Jehowy oświetlało mój szlak?”
[Przypis]
a Mówimy tu ogólnie o wypowiedziach Jehowy, a nie o Słowie Bożym jako synonimie Biblii.
-
-
Niech słowo Boga będzie światłem na twoim szlakuStrażnica — 2005 | 15 kwietnia
-
-
Niech słowo Boga będzie światłem na twoim szlaku
„Słowo twoje jest (...) światłem na moim szlaku” (PSALM 119:105).
1, 2. Pod jakim warunkiem słowo Jehowy może oświetlić nasz szlak?
SŁOWO Jehowy stanie się duchowym światłem na naszej drodze życiowej, jeśli będziemy o to zabiegać. Musimy w tym celu pilnie zgłębiać spisane Słowo Boże i stosować się do jego rad. Tylko wtedy będziemy mogli powtórzyć za psalmistą: „Słowo twoje jest lampą dla mej stopy i światłem na moim szlaku” (Psalm 119:105).
2 Przeanalizujmy teraz Psalm 119:89-176. Jakież bogactwo informacji zawiera tych jedenaście zwrotek! Wskazówki te pomogą nam trzymać się drogi prowadzącej do życia wiecznego (Mateusza 7:13, 14).
Dlaczego miłować słowo Boga?
3. Jak Psalm 119:89, 90 pokazuje, że możemy polegać na słowie Boga?
3 Umiłowanie słowa Jehowy pozwala osiągnąć stabilność pod względem duchowym (Psalm 119:89-96). Psalmista śpiewał: „Po czas niezmierzony, Jehowo, słowo twoje jest ustanowione w niebiosach. (...) Mocno utwierdziłeś ziemię, żeby stała” (Psalm 119:89, 90). Dzięki słowu Boga — Jego „ustawom niebios” — ciała niebieskie poruszają się dokładnie po swoich orbitach, a Ziemią nigdy nic nie zachwieje (Hioba 38:31-33; Psalm 104:5). Możemy całkowicie polegać na każdym słowie wychodzącym z ust Jehowy; wszystko, co On mówi, z pewnością ‛pomyślnie się spełni’ — dokładnie tak, jak to zamierzył (Izajasza 55:8-11).
4. Jak uciśnionym sługom Boga pomaga umiłowanie Jego słowa?
4 Psalmista wyznał, że ‛gdyby nie kochał prawa Bożego, zginąłby w swym uciśnieniu’ (Psalm 119:92). Prześladowania nie spotykały go z rąk cudzoziemców; nienawidzili go Izraelici, którzy łamali prawo (Kapłańska 19:17). Nie czuł się tym jednak przytłoczony, bo sam miłował prawo Boga, które go podnosiło na duchu. Apostoł Paweł, będąc w Koryncie, znalazł się „w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi”, wśród których mogli być „prześwietni apostołowie” wysuwający pod jego adresem oskarżenia (2 Koryntian 11:5, 12-14, 26). Ale Paweł nie zachwiał się pod względem duchowym, gdyż miłował słowo Boga. Ponieważ my również kochamy spisane Słowo Jehowy i wprowadzamy w czyn zawarte w nim zasady, okazujemy naszym braciom miłość (1 Jana 3:15). Mimo nienawiści ze strony świata nie zapominamy o pouczeniach Bożych. Wciąż spełniamy wolę Jehowy, całym sercem zjednoczeni z naszymi braćmi, oraz wyglądamy czasów, gdy już zawsze będziemy mogli pełnić dla Niego radosną służbę (Psalm 119:93).
5. Jak król Asa szukał Jehowy?
5 Wyrażając swe oddanie Jehowie, możemy się modlić: „Jestem twój. Wybaw mnie, bo szukałem twoich rozkazów” (Psalm 119:94). Król Asa szukał Boga i wykorzenił w Judzie odstępstwo. Na wielkim zgromadzeniu w 15 roku jego panowania (963 rok p.n.e.) Judejczycy „weszli w przymierze, iż będą szukać Jehowy”. Bóg „dał się im znaleźć” i „zapewniał im wytchnienie ze wszystkich stron” (2 Kronik 15:10-15). Przykład ten powinien zachęcać każdego, kto się oddalił od zboru chrześcijańskiego, by na nowo szukał Boga. On pobłogosławi i zapewni ochronę tym, którzy powrócą w szeregi Jego ludu.
6. Jakie działanie ustrzeże nas przed szkodą duchową?
6 Słowo Jehowy daje mądrość, która może nas ustrzec przed szkodą duchową (Psalm 119:97-104). Przykazania Boże sprawiają, że przewyższamy naszych wrogów mądrością. Słuchanie przypomnień Jehowy daje nam wnikliwość, a ‛dzięki przestrzeganiu Jego rozkazów wykazujemy lepsze zrozumienie niż starsi’ (Psalm 119:98-100). Jeśli wypowiedzi Jehowy ‛są dla naszego podniebienia milsze niż miód dla naszych ust’, znienawidzimy „wszelką ścieżkę fałszywą” i będziemy jej unikać (Psalm 119:103, 104). Zapewni to nam duchową ochronę przed przykrymi konsekwencjami życia wśród dzisiejszych wyniosłych, zajadłych i bezbożnych ludzi (2 Tymoteusza 3:1-5).
Lampa dla naszych stóp
7, 8. Co powinniśmy robić w myśl Psalmu 119:105?
7 Słowo Boga stanowi niezawodne źródło duchowego światła (Psalm 119:105-112). Niezależnie od tego, czy jesteśmy chrześcijańskimi pomazańcami, czy ich towarzyszami należącymi do „drugich owiec”, oświadczamy: „Słowo twoje jest lampą dla mej stopy i światłem na moim szlaku” (Jana 10:16; Psalm 119:105). Słowo Boga niczym lampa rozświetla naszą drogę, dzięki czemu nie potykamy się i nie upadamy w sensie duchowym (Przysłów 6:23). Ale każdy z nas musi osobiście uczynić słowo Jehowy lampą dla swej stopy.
8 Powinniśmy być tak samo niezłomni jak twórca Psalmu 119. On był zdecydowany mocno trzymać się nakazów Jehowy. Powiedział: „Złożyłem przysięgę — i ją spełnię — że będę strzegł twoich prawych rozstrzygnięć sądowniczych” (Psalm 119:106). Zawsze pamiętajmy o wartości regularnego studium Biblii oraz udziału w chrześcijańskich zebraniach.
9, 10. Skąd wiadomo, że osoby oddane Jehowie mogą ‛odstąpić od jego rozkazów’, i jak można tego uniknąć?
9 Psalmista ‛nie odstąpił od Bożych rozkazów’, ale z takim niebezpieczeństwem musi się liczyć każdy sługa Jehowy (Psalm 119:110). Król Salomon zszedł na manowce, chociaż był członkiem narodu oddanego Jehowie i z początku kierował się mądrością otrzymaną od Boga. „Nawet jego przywiodły do grzechu cudzoziemskie żony”, wciągając go w kult fałszywych bóstw (Nehemiasza 13:26; 1 Królów 11:1-6).
10 „Ptasznik”, Szatan, zastawia na nas wiele pułapek (Psalm 91:3). Na przykład do zejścia ze ścieżki duchowego światła w gęste mroki odstępstwa może próbować nas skłonić dawny współwyznawca. Wśród chrześcijan w Tiatyrze działała „niewiasta Jezebel” — być może grupa kobiet namawiająca innych do praktykowania bałwochwalstwa i oddawania się rozpuście. Jezus nie tolerował takich niegodziwości i my również nie możemy przymykać na nie oka (Objawienie 2:18-22; Judy 3, 4). Módlmy się do Jehowy o pomoc, byśmy nie odstąpili od Jego rozkazów, lecz raczej pozostawali w Bożym świetle (Psalm 119:111, 112).
Wspierani przez słowo Boga
11. Jak według Psalmu 119:119 Bóg zapatruje się na niegodziwych?
11 Jeżeli zawsze będziemy się trzymać przepisów Jehowy, możemy liczyć na Jego wsparcie (Psalm 119:113-120). Nie pochwalamy „ludzi o połowicznym sercu”, tak jak Jezus patrzy z dezaprobatą na osoby, które uznał za „letnie” i które są chrześcijanami tylko z nazwy (Psalm 119:113; Objawienie 3:16). Ponieważ służymy Jehowie z całego serca, On jest naszą „kryjówką” i będzie nas pokrzepiał. ‛Odrzuci wszystkich, którzy zbaczają od jego przepisów’ i uciekają się do oszustwa i fałszu (Psalm 119:114, 117, 118; Przysłów 3:32). W Jego oczach tacy ludzie przypominają „spieniony żużel” — zanieczyszczenia oddzielane od szlachetnych kruszców w rodzaju srebra czy złota (Psalm 119:119; Przysłów 17:3). Obyśmy zawsze miłowali przypomnienia Jehowy — nie chcemy przecież zostać odrzuceni z niegodziwcami niczym jakieś odpady!
12. Dlaczego bojaźń przed Jehową jest tak ważna?
12 Psalmista wyznał Jehowie: „Ze strachu przed tobą po moim ciele przeszły ciarki” (Psalm 119:120). Jeżeli chcemy, by Bóg nas wspierał jako swych sług, musimy okazywać przed Nim zdrowy lęk, unikając wszystkiego, czego On nie pochwala. Nacechowana szacunkiem bojaźń przed Jehową skłoniła Hioba do prowadzenia się w sposób nienaganny (Hioba 1:1; 23:15). Nam również może pomóc trwać w postępowaniu, które cieszy się uznaniem Bożym, niezależnie od tego, co przeżywamy. Taka wytrwałość wymaga jednak zanoszenia szczerych modlitw wynikających z wiary (Jakuba 5:15).
Módl się z wiarą
13-15. (a) Dlaczego możemy wierzyć, że nasze modlitwy zostaną wysłuchane? (b) Co się może zdarzyć, jeśli nie umiemy wyrazić swych próśb? (c) Jaki związek z naszymi „nie wypowiedzianymi westchnieniami” może mieć Psalm 119:121-128?
13 Modląc się, możemy wierzyć, że Bóg będzie działał dla naszego dobra (Psalm 119:121-128). Podobnie jak psalmista mamy pewność, iż odpowie On na nasze błagania. Dlaczego? Ponieważ miłujemy Jego przykazania „bardziej niż złoto, nawet złoto oczyszczone”. Ponadto ‛uznajemy za słuszne wszystkie rozkazy Boże dotyczące wszelkich spraw’ (Psalm 119:127, 128).
14 Jehowa wysłuchuje nas, ponieważ modlimy się z wiarą i skrupulatnie przestrzegamy Jego rozkazów (Psalm 65:2). Ale co wtedy, gdy miewamy tak przytłaczające problemy, że nie wiemy, o co właściwie powinniśmy błagać? Wówczas „sam duch ujmuje się za nami nie wypowiedzianymi westchnieniami” (Rzymian 8:26, 27). W takich sytuacjach Bóg uznaje prośby zapisane w Jego Słowie za modlitwy dotyczące naszych potrzeb.
15 Pismo Święte zawiera mnóstwo modlitw i myśli, których treść może się wiązać z naszymi „nie wypowiedzianymi westchnieniami”. Przyjrzyjmy się choćby Psalmowi 119:121-128. Sposób, w jaki wyrażono tu pewne sprawy, może pasować do naszej sytuacji. Jeśli obawiamy się, że zostaniemy oszukani, możemy prosić Jehowę o pomoc, tak jak to uczynił psalmista (wersety 121-123). Przypuśćmy, że stoimy wobec niezwykle trudnej decyzji. Warto wtedy modlić się, by duch Jehowy przywołał nam na pamięć i pomógł zastosować przypomnienia Boże (wersety 124, 125). Chociaż ‛znienawidziliśmy każdą ścieżkę fałszywą’, może zajść potrzeba, by prosić Boga o pomoc w oparciu się pokusie złamania Jego prawa (wersety 126-128). Jeżeli każdego dnia czytamy Biblię, to gdy będziemy zwracać się do Jehowy, takie cenne wersety odżyją nam w pamięci.
Cenne przypomnienia Jehowy
16, 17. (a) Dlaczego potrzebujemy przypomnień Bożych i jak powinniśmy się na nie zapatrywać? (b) Co inni mogą o nas sądzić i co naprawdę się liczy?
16 Jeśli chcemy, by Jehowa wysłuchiwał naszych modlitw i by darzył nas uznaniem, musimy zwracać uwagę na Jego przypomnienia (Psalm 119:129-136). Ponieważ nasza pamięć jest zawodna, potrzebujemy tych wspaniałych przypomnień, które odświeżają w naszych umysłach wskazówki i przykazania Boga. Oczywiście cenimy sobie duchowe światło wynikające z coraz lepszego zrozumienia Jego słów (Psalm 119:129, 130). Ale jesteśmy też wdzięczni za to, że Jehowa łaskawie ‛rozjaśnił nad nami swe oblicze’, chociaż z powodu ludzi łamiących Jego prawo ‛z naszych oczu płyną strumienie wody’ (Psalm 119:135, 136; Liczb 6:25).
17 Jeżeli słuchamy prawych przypomnień Jehowy, możemy liczyć na Jego przychylność (Psalm 119:137-144). Jako słudzy Jehowy, jesteśmy świadomi, że ma On prawo kierować naszą uwagę na swe przypomnienia i przedstawiać je jako nakazy, których powinniśmy przestrzegać (Psalm 119:138). Ale dlaczego psalmista, który przecież był posłuszny Bożym przykazaniom, powiedział: „Ja nic nie znaczę i jestem godny wzgardy”? (Psalm 119:141). Najwyraźniej nawiązał do tego, jak go postrzegali wrogowie. Jeśli zdecydowanie obstajemy przy prawości, inni mogą patrzeć na nas z góry. Ale tak naprawdę liczy się wyłącznie to, że zaskarbiamy sobie aprobatę Jehowy, gdyż żyjemy w zgodzie z Jego prawymi przypomnieniami.
Bezpieczni i spokojni
18, 19. Co daje nam słuchanie przypomnień Bożych?
18 Gdy reagujemy na przypomnienia Boga, zbliżamy się do Niego (Psalm 119:145-152). Ponieważ na nie zważamy, swobodnie otwieramy przed Jehową swe serce, spodziewając się, że nas wysłucha. Możemy wstawać „wcześnie o świcie” i wołać o pomoc. To znakomity czas na modlitwę! (Psalm 119:145-147). Bóg jest blisko nas również dlatego, że unikamy rozwiązłego stylu życia i tak jak Jezus uważamy Jego słowa za prawdę (Psalm 119:150, 151; Jana 17:17). Więź z Jehową dodaje nam sił w tym nękanym problemami świecie i pozwoli nam przetrwać wielką wojnę Bożą, Armagedon (Objawienie 7:9, 14; 16:13-16).
19 Dzięki głębokiemu szacunkowi dla słowa Boga cieszymy się prawdziwym bezpieczeństwem (Psalm 119:153-160). W przeciwieństwie do niegodziwców ‛nie zboczyliśmy od przypomnień Jehowy’. Miłujemy Jego rozkazy i zaznajemy Jego lojalnej życzliwości, która zapewnia ochronę (Psalm 119:157-159). Przypomnienia Jehowy pobudzają naszą pamięć, toteż wiemy, czego On od nas oczekuje w określonych sytuacjach. Z drugiej strony rozkazy Jehowy to konkretne wytyczne, a my chętnie uznajemy prawo Stwórcy do kierowania naszymi poczynaniami. Świadomi, że ‛treścią słowa Boga jest prawda’ i że nie potrafimy sami kierować swymi krokami, bez szemrania podporządkowujemy się Jehowie (Psalm 119:160; Jeremiasza 10:23).
20. Dlaczego cieszymy się „obfitym pokojem”?
20 Nasza miłość do prawa Jehowy daje nam też obfitość pokoju (Psalm 119:161-168). Prześladowania nie ograbiają nas z „pokoju Bożego”, z którym nie da się porównać niczego innego (Filipian 4:6, 7). Tak bardzo cenimy sądownicze rozstrzygnięcia Jehowy, że często — „siedem razy dziennie” — wysławiamy Go za nie (Psalm 119:161-164). Psalmista śpiewał: „Obfity pokój należy do tych, którzy miłują twe prawo, i nie ma dla nich żadnej przyczyny potknięcia” (Psalm 119:165). Jeśli miłujemy prawo Jehowy i go przestrzegamy, wtedy ani postępowanie drugich, ani w ogóle nic innego nie przywiedzie nas do potknięcia.
21. Jakie biblijne przykłady pokazują, że nie musimy się gorszyć problemami powstającymi w zborze?
21 Wiele postaci opisanych w Biblii nie pozwoliło, by cokolwiek je zgorszyło i wyrządziło im trwałą szkodę. Na przykład chrześcijanin imieniem Gajus nie zgorszył się bezbożnym postępowaniem Diotrefesa, lecz dalej ‛chodził w prawdzie’ (3 Jana 1-3, 9, 10). Paweł zachęcał dwie najwyraźniej poróżnione ze sobą chrześcijańskie niewiasty, Ewodię i Syntychę, żeby „były jednej myśli w Panu”. Zapewne udzielono im pomocy, dzięki której rozwiązały problem i dalej wiernie służyły Jehowie (Filipian 4:2, 3). A zatem gdy w zborze powstają jakieś trudności, nie powinniśmy się gorszyć. Koncentrujmy się raczej na spełnianiu rozkazów Jehowy, pamiętając, że ‛wszystkie nasze drogi są przed nim’ (Psalm 119:168; Przysłów 15:3). Wtedy nic nie ograbi nas na dłużej z „obfitego pokoju”.
22. (a) Jaki przywilej jest naszym udziałem, jeśli podporządkowujemy się Bogu? (b) Jak powinniśmy się zapatrywać na osoby, które oddaliły się od zboru chrześcijańskiego?
22 Jeżeli zawsze pozostajemy posłuszni Jehowie, będziemy mogli się dalej cieszyć przywilejem wychwalania Go (Psalm 119:169-176). Żyjąc według norm ustanowionych przez Boga, zaznajemy duchowego bezpieczeństwa, a ‛nasze wargi tryskają wysławianiem Jehowy’ (Psalm 119:169-171, 174). To największy przywilej dostępny w czasach końca. Psalmista pragnął żyć i oddawać chwałę Jehowie, ale z nieznanego nam bliżej powodu ‛błąkał się jak zagubiona owca’ (Psalm 119:175, 176). Niektórzy, choć oddalili się od zboru chrześcijańskiego, być może nadal darzą Boga miłością i pragnęliby Go wysławiać. Róbmy więc wszystko, co możemy, by pomóc takim osobom znów zakosztować duchowego bezpieczeństwa i radości wynikającej z wychwalania Jehowy razem z Jego ludem (Hebrajczyków 13:15; 1 Piotra 5:6, 7).
Niegasnące światło na naszym szlaku
23, 24. Jakie korzyści przyniosło ci przeanalizowanie Psalmu 119?
23 Lektura Psalmu 119 przynosi nam wiele korzyści. Na przykład skłania nas do jeszcze większego polegania na Bogu, pokazując, że prawdziwe szczęście wynika z ‛chodzenia w prawie Jehowy’ (Psalm 119:1). Psalmista przypomina nam, iż ‛treścią słowa Boga jest prawda’ (Psalm 119:160). Z całą pewnością powinno to wzmacniać nasze docenianie całego spisanego Słowa Bożego. Rozmyślanie nad Psalmem 119 pobudza nas do skrupulatnego studiowania Pisma Świętego. Pisarz tej pieśni kilkakrotnie błagał Boga: „Naucz mnie twoich przepisów” (Psalm 119:12, 68, 135). Prosił też: „Naucz mnie dobroci, rozsądku i wiedzy, bo przykazaniom twym uwierzyłem” (Psalm 119:66). Uczynimy dobrze, jeśli my też będziemy o to zabiegać.
24 Pouczenia Boże pozwalają nam zacieśniać więź z Jehową. Psalmista wielokrotnie nazywa siebie Jego sługą. Szczerze oświadcza: „Jestem twój” (Psalm 119:17, 65, 94, 122, 125; Rzymian 14:8). Jakimż zaszczytem jest dla nas służenie Jehowie i wychwalanie Go w charakterze Jego Świadków! (Psalm 119:7). Czy z radością służysz Bogu jako głosiciel Królestwa? Bądź pewien, że Jehowa cię wesprze oraz pobłogosławi twoje starania w tym dziele, jeśli tylko zawsze będziesz ufał Jego słowu i pozwalał, aby było ono światłem na twoim szlaku.
-