-
PsalmyWnikliwe poznawanie Pism, tom 2: Mądrość-Żywopłot
-
-
Prorocze zapowiedzi dotyczące życia i działalności Mesjasza. Analiza Chrześcijańskich Pism Greckich wykazuje, że w Psalmach przepowiedziano wiele szczegółów z życia i działalności Mesjasza, czego dowodzą poniższe przykłady.
Kiedy Jezus stawił się do chrztu, dał do zrozumienia, że w myśl Psalmu 40:6-8 przybył wykonać wolę swego Ojca, obejmującą m.in. złożenie na ofiarę ‛przygotowanego mu ciała’ oraz zniesienie wymaganych przez Prawo ofiar ze zwierząt (Heb 10:5-10). Jehowa zaakceptował tę gotowość i zgodnie z Psalmem 2:7 uznał go za swojego Syna, wylewając nań swego ducha (Mk 1:9-11; Heb 1:5; 5:5). Ponadto, jak zapowiedziano w Psalmie 8:4-6, człowiek Jezus był „niewiele niższy od aniołów” (Heb 2:6-8).
Podczas swej służby kaznodziejskiej Jezus wybrał i wyszkolił uczniów. W myśl Psalmu 22:22 nie wstydził się nazywać ich swymi „braćmi” (Heb 2:11, 12; por. Mt 12:46-50; Jn 20:17). Poza tym stosownie do proroczych wypowiedzi z Psalmów nauczał na podstawie przykładów (Ps 78:2; Mt 13:35), okazał gorliwość o dom Jehowy, oczyszczając go z kupców, i nie miał upodobania w samym sobie (Ps 69:9; Jn 2:13-17; Rz 15:3). Mimo to był nienawidzony bez powodu (Ps 35:19; 69:4; Jn 15:25). Służba Chrystusa Jezusa na rzecz obrzezanych Żydów potwierdziła obietnice złożone ich praojcom, a później pobudziła ludzi z narodów do wychwalania i wysławiania Jehowy. To również zostało przepowiedziane (Ps 18:49; 117:1; Rz 15:9, 11).
Kiedy Jezus wjeżdżał do Jerozolimy na źrebięciu osła, tłumy witały go słowami Psalmu 118:26 (Mt 21:9). Gdy naczelni kapłani i uczeni w piśmie oburzali się, że chłopcy w świątyni nazywają go „Synem Dawidowym”, uciszył ich, powołując się na Psalm 8:2 (Mt 21:15, 16).
Księga Psalmów zapowiedziała zdradzenie Jezusa przez bliskiego współpracownika (Ps 41:9; Jn 13:18), którego miał zastąpić ktoś inny (Ps 69:25; 109:8; Dz 1:20). Wskazała nawet, że przeciw Jezusowi wystąpią wspólnie władcy (Herod i Poncjusz Piłat), ludzie z narodów (m.in. żołnierze rzymscy) oraz „ludy Izraela” (Ps 2:1, 2; Dz 4:24-28) i że zostanie odrzucony przez „budowniczych” — żydowskich przywódców religijnych (Ps 118:22, 23; Mt 21:42; Mk 12:10, 11; Dz 4:11). A jak przepowiedziano w Psalmie 27:12, zeznawali przeciw niemu fałszywi świadkowie (Mt 26:59-61).
Gdy Jezus dotarł na miejsce kaźni, podano mu wino zmieszane z żółcią (Ps 69:21; Mt 27:34). Nawiązując proroczo do samego zawieszenia go na palu, psalmista napisał: „Osaczyły mnie bowiem psy; otoczyło mnie zgromadzenie złoczyńców. Są jak lew u mych rąk i nóg” (Ps 22:16). Żołnierze rzymscy rozdzielili szaty Jezusa, rzucając o nie losy (Ps 22:18; Mt 27:35; Łk 23:34; Jn 19:24). Wrogowie religijni szydzili z niego słowami zanotowanymi przez tego samego psalmistę (Ps 22:8; Mt 27:41-43). Dręczony pragnieniem, Jezus poprosił o coś do picia (Ps 22:15; Jn 19:28). Ponownie podano mu kwaśne wino (Ps 69:21; Mt 27:48; Jn 19:29, 30). Tuż przed śmiercią przytoczył Psalm 22:1, wołając: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” (Mt 27:46; Mk 15:34). Gdy wydawał ostatnie tchnienie, nawiązał do Psalmu 31:5, mówiąc: „Ojcze, w twoje ręce powierzam ducha mego” (Łk 23:46). A zgodnie z inną zapowiedzią psalmisty nie złamano żadnej z jego kości (Ps 34:20; Jn 19:33, 36).
Chociaż Jezusa złożono do grobu, nie pozostał w Hadesie, a jego ciało nie ujrzało skażenia, bo dostąpił wskrzeszenia z martwych (Ps 16:8-10; Dz 2:25-31; 13:35-37). Po wstąpieniu do nieba zasiadł po prawicy Bożej i czekał, aż nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek dla jego stóp (Ps 110:1; Dz 2:34, 35). Ponadto stał się kapłanem na sposób Melchizedeka (Ps 110:4; Heb 5:6, 10; 6:20; 7:17, 21) i dał dary w postaci ludzi (Ps 68:18; Ef 4:8-11). Wszystkie te szczegóły zapowiedziano proroczo w Psalmach. Inne czekają jeszcze na spełnienie: Jezus wystąpi w roli wykonawcy wyroków Bożych i roztrzaska narody (Ps 2:9; Obj 2:27; 19:14, 15). Potem jako Król zapewni swym lojalnym poddanym wiecznotrwałe błogosławieństwa. Psalm 72, opisujący pierwotnie panowanie Salomona, w większej mierze odnosi się do Mesjasza. Poświadcza to proroctwo Zachariasza (9:9, 10), które dotyczy Chrystusa Jezusa, a w którym pobrzmiewają słowa Psalmu 72:8 (Mt 21:5).
Inne prorocze wypowiedzi można dostrzec po porównaniu Psalmu 45 z Hebrajczyków 1:8, 9 i Objawieniem 19:7-9, 11-15; 21:2, 9-11.
-
-
PsalmyWnikliwe poznawanie Pism, tom 2: Mądrość-Żywopłot
-
-
Proroctwa, które spełniły się na Mesjaszu
Pochodził z królewskiej dynastii Dawida (89:3, 4, 29, 36, 37; 132:11)
Pałał gorliwością o dom Jehowy (69:9)
Nauczał za pomocą przykładów (78:2)
Zdradzony przez bliskiego towarzysza (41:9; 55:12-14)
Sposób, w jaki został stracony (22:16, przyp. w NW)
Obrzucany obelgami (22:6-8; 69:9)
Rzucano losy o jego odzież (22:18)
Dano mu ocet do picia (69:21)
Nie złamano żadnej z jego kości (34:20)
Wskrzeszony z Szeolu (16:10)
Kamień odrzucony przez budowniczych stał się głowicą węgła (118:22)
Wstąpił na wysokość, dostarczył darów w postaci ludzi (68:18)
Wyniesiony do chwały, dano mu władzę nad wszystkim (8:5-8)
Otrzymał władzę królewską (2:6; 110)
Unicestwi narody, które mu się sprzeciwiają (2:8, 9; 45:3-5)
Poślubia królewską małżonkę; ustanowi książąt po całej ziemi (45:2, 6-17)
Będzie sprawiedliwym i współczującym władcą całej ziemi (72)
-