Czy wszyscy dobrzy ludzie idą do nieba?

PO SPOŻYCIU z apostołami ostatniego posiłku w wieczór przed swą śmiercią Jezus obiecał, że w nagrodę będą przebywać w niebie. Rzekł: „W domu mego Ojca jest wiele pomieszczeń. W przeciwnym razie byłbym wam powiedział, bo idę, żeby wam przygotować miejsce” (Jana 14:2). Dlaczego Jezus przyrzekł im miejsce w niebie? Co mieliby tam robić?

Jezus postanowił powierzyć swym uczniom szczególne zadanie. Tego samego wieczoru oznajmił im: „Wytrwaliście przy mnie w moich doświadczeniach; a ja zawieram z wami przymierze — tak jak mój Ojciec zawarł przymierze ze mną — co do królestwa” (Łukasza 22:28, 29). Bóg obiecał Jezusowi, że uczyni go Królem, który zaspokoi jedną z największych potrzeb ludzkości — zapewni dobre rządy. Jezus wybawi ludzi z ucisku i usunie tych, którzy ich wyzyskują. Ale chociaż poddanych będzie miał aż „po krańce ziemi”, jego tron będzie w niebie (Psalm 72:4, 8; Daniela 7:13, 14).

Jednakże Jezus nie będzie panował sam. Dlatego obiecał apostołom miejsce w niebie. Oni pierwsi zostali wybrani, by „królować nad ziemią” (Objawienie 5:10).

Ilu ludzi znajdzie się w niebie? Podobnie jak w każdym rządzie, liczba władców w niebiańskim Królestwie Bożym nie jest duża w porównaniu z liczbą ludzi, którzy będą mu podlegać. Jezus do osób mających sprawować z nim władzę rzekł: „Nie bój się, mała trzódko, gdyż wasz Ojciec uznał za dobre dać wam królestwo” (Łukasza 12:32). Ta „mała trzódka” będzie liczyć 144 000 osób (Objawienie 14:1). Nie jest to wiele w zestawieniu z milionami tych, którzy będą się cieszyć bezkresnym życiem na ziemi jako lojalni poddani tego Królestwa (Objawienie 21:4).

A zatem nie wszyscy dobrzy ludzie idą do nieba. O dobrym królu Dawidzie apostoł Piotr wyraźnie powiedział: „Dawid przecież nie wstąpił do niebios” (Dzieje 2:34). Również Jan Chrzciciel był dobrym człowiekiem. Mimo to Jezus wskazał, że nie będzie on wyniesiony do królewskiej chwały w niebie. Oznajmił: „Wśród narodzonych z niewiast nie został wzbudzony większy niż Jan Chrzciciel; lecz pomniejszy w królestwie niebios jest większy niż on” (Mateusza 11:11).

Czy otrzymasz nagrodę przewidzianą dla dobrych ludzi?

Co trzeba robić, żeby zostać nagrodzonym życiem wiecznym na ziemi? Jezus oświadczył: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Zwróć uwagę, że kierując się miłością do świata ludzi, Bóg udostępnia nagrodę życia wiecznego każdemu. Jednak aby z niej skorzystać, trzeba odznaczać się wiarą.

Wiara musi być oparta na dokładnej wiedzy (Jana 17:3). Możesz więc pokazać, że jesteś dobrym człowiekiem, jeżeli będziesz poznawać zamierzenie Jehowy względem ludzi. I niech wiara w to, czego się dowiadujesz, pobudzi cię do działania. Bądź pewien, że możliwość bezkresnego życia stoi przed tobą otworem.

[Ramka na stronie 7]

Co mówi Biblia?

Pytanie:

Co się po śmierci dzieje nawet z dobrymi ludźmi?

Odpowiedź:

„Umarli nie są świadomi niczego” (KAZNODZIEI 9:5).

Pytanie:

Jaką nadzieję na przyszłość mają dobrzy ludzie?

Odpowiedź:

„Nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą jego [Jezusa] głos i wyjdą” (JANA 5:28, 29).

Pytanie:

Gdzie będzie żyła większość dobrych ludzi?

Odpowiedź:

„Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze” (PSALM 37:29).