Służmy Jehowie sercem niepodzielnym

 1-3. Z czym wiąże się służenie Jehowie sercem niepodzielnym? Objaśnij to.

JESTEŚMY niedoskonali, więc popełniamy błędy. Na szczęście Jehowa ‛nie postępuje z nami według naszych grzechów’, jeśli okazujemy skruchę i z wiarą w okup pokornie prosimy Go o przebaczenie (Ps. 103:10). Jednak jak to wynika ze słów Dawida skierowanych do Salomona, nasze wielbienie Boga będzie się cieszyło Jego uznaniem, pod warunkiem że będziemy ‛służyć Mu sercem niepodzielnym’ (1 Kron. 28:9). Jak możemy to robić mimo niedoskonałości?

² Przyjrzyjmy się życiu dwóch królów — Asy i Amacjasza. Obydwaj ‛czynili to, co słuszne w oczach Jehowy’, ale Asa służył Bogu sercem niepodzielnym (2 Kron. 15:16, 17; 25:1, 2; Prz. 17:3). Obaj byli niedoskonali i popełniali błędy. Jednak Asa nie porzucił dróg Jehowy, bo był Mu oddany całym sercem. Natomiast serce Amacjasza nie było niepodzielne. Gdy odniósł zwycięstwo nad przeciwnikami Jehowy, ‛przyniósł ich bogów i zaczął się przed nimi kłaniać’ (2 Kron. 25:11-16).

³ Służenie Bogu sercem niepodzielnym wiąże się z tym, że jesteśmy Mu bezgranicznie oddani. W Biblii słowo „serce” często odnosi się do wnętrza człowieka — do jego pragnień, myśli, usposobienia, nastawienia, zdolności, pobudek i celów. Tak więc osoba, która służy Jehowie z całego serca, nie robi tego jedynie z przyzwyczajenia ani nie jest dwulicowa. A co z nami? Jeśli jesteśmy szczerze oddani Bogu, to mimo niedoskonałości możemy Mu służyć sercem niepodzielnym (2 Kron. 19:9).

 4. Co teraz omówimy?

⁴ Żeby zrozumieć, na czym polega służenie Bogu sercem niepodzielnym, przyjrzymy się życiu króla Asy oraz innych wiernych królów judzkich — Jehoszafata, Ezechiasza i Jozjasza. Wszyscy czterej popełniali błędy, ale mimo to cieszyli się aprobatą Jehowy. Dlaczego Bóg uznał, że mieli serce niepodzielne, i jak możemy ich naśladować?

 5. Jakie zdecydowane działania podjął Asa?

⁵ Asa był trzecim królem Judy po rozpadzie państwa na dwa królestwa — Izraela i Judy. Usunął z kraju bałwochwalstwo i nierządników świątynnych. Nawet swoją babkę Maakę „pozbawił godności pani, bo uczyniła przerażającego bożka” (1 Król. 15:11-13). Ponadto działał na rzecz czystego wielbienia — „kazał Judzie szukać Jehowy (...) oraz wprowadzać w czyn prawo i przykazanie” (2 Kron. 14:4).

 6. Co zrobił Asa, gdy przeciwko Judzie wyruszyli Etiopczycy?

⁶ W pierwszych 10 latach rządów Asy Jehowa zapewniał pokój w kraju. Po tym czasie przeciwko Judzie wyruszył „Zerach Etiopczyk z wojskiem liczącym milion mężczyzn oraz trzysta rydwanów” (2 Kron. 14:1, 6, 9, 10). Jak Asa zareagował w tej trudnej sytuacji? W pełni zaufał Jehowie (odczytaj 2 Kronik 14:11). W odpowiedzi na jego żarliwe modlitwy Bóg zapewnił mu całkowite zwycięstwo — „Jehowa rozgromił Etiopczyków” (2 Kron. 14:12, 13). Nawet jeśli jakiś król był niewierny, Jehowa mógł dać mu zwycięstwo nad wrogą armią ze względu na swoje imię (1 Król. 20:13, 26-30). Ale Asa polegał na Bogu i dlatego jego modlitwy zostały wysłuchane. Niestety, później zdarzało mu się postępować niemądrze. Na przykład nie szukał wsparcia u Jehowy, tylko u króla Syrii (1 Król. 15:16-22). Mimo to Jehowa ocenił, że ‛przez wszystkie dni Asy jego serce było niepodzielne’ (1 Król. 15:14). Jak możemy naśladować tego wiernego króla?

 7, 8. Jak możesz naśladować Asę?

⁷ Warto sprawdzać, czy nasze serce jest w pełni oddane Bogu. Zastanów się: „Czy jestem zdecydowany spełniać wymagania Jehowy, bronić prawdziwego wielbienia oraz chronić lud Boży przed szkodliwymi wpływami?”. Pomyśl, jaką odwagą musiał się wykazać Asa, żeby wystąpić przeciwko Maace, która zajmowała stanowisko królowej matki! Prawdopodobnie nie znasz nikogo, kto by postępował tak jak ona, ale są sytuacje, w których możesz naśladować odwagę Asy. Na przykład jak postąpisz, jeśli członek twojej rodziny albo bliski przyjaciel zgrzeszy, nie okaże skruchy i zostanie wykluczony? Czy bez wahania przestaniesz utrzymywać z nim kontakty? Do czego skłoni cię twoje serce?

⁸ Tak jak Asa możemy pokazać, że nasze serce jest niepodzielne, w pełni ufając Bogu. Zdarza się, że stajemy w obliczu sprzeciwu, i czasami wydaje się on nie do zniesienia. Być może koledzy w szkole wyśmiewają się z ciebie, bo jesteś Świadkiem Jehowy. A może współpracownicy szydzą z tego, że przeznaczasz urlop na zajęcia duchowe albo niezbyt często pracujesz w nadgodzinach. W takich sytuacjach wzorem Asy módl się do Boga. Polegaj na Nim, bądź odważny i mocno trzymaj się tego, co słuszne. Pamiętaj: Bóg udzielił wsparcia Asie i ciebie również wesprze.

 9. Jak między innymi możemy pokazać, że mamy serce niepodzielne?

⁹ Słudzy Boży nie myślą jedynie o sobie. Asa zachęcał innych, żeby szukali Jehowy, i my robimy podobnie. Chętnie o Nim głosimy, a On z pewnością jest bardzo zadowolony, gdy robimy to pobudzani szczerą miłością do Niego oraz troską o ludzi i ich przyszłość.

10, 11. Jak możesz naśladować Jehoszafata?

¹⁰ Jehoszafat „chodził (...) drogą swego ojca, Asy” (2 Kron. 20:31, 32). Dlaczego można tak powiedzieć? Podobnie jak on, zachęcał ludzi, żeby szukali Jehowy. Zorganizował kampanię nauczania prawa Bożego w miastach Judy (2 Kron. 17:7-10). Udał się nawet na teren północnego królestwa izraelskiego, do mieszkańców górzystego regionu Efraima, „by ich przywieść z powrotem do Jehowy” (2 Kron. 19:4). Jehoszafat był królem, „który szukał Jehowy całym swoim sercem” (2 Kron. 22:9).

¹¹ Wszyscy możemy brać udział w ogromnej kampanii nauczania, którą Jehowa prowadzi obecnie. Czy każdego miesiąca uczysz innych Słowa Bożego i starasz się pobudzić ich serca do służby dla Jehowy? Kiedy zdobędziesz się na wysiłek, Bóg ci pobłogosławi i może rozpoczniesz z kimś studium. Czy modlisz się o to? Czy jesteś gotowy prowadzić studium nawet, gdyby oznaczało to rezygnację z części czasu wolnego? Poza tym tak jak Jehoszafat, który chciał zachęcić mieszkańców Efraima do powrotu do Jehowy, ty również możesz zdobyć się na wysiłek, by pomagać nieczynnym głosicielom. Z kolei starsi odwiedzają osoby wykluczone, które porzuciły grzeszne postępowanie, i starają się im pomóc.

12, 13. (a) Co zrobił Jehoszafat, gdy znalazł się w trudnej sytuacji? (b) Dlaczego wzorem Jehoszafata powinniśmy przyznawać, że czasami nie wiemy, co zrobić?

¹² Podobnie jak jego ojciec, Jehoszafat pozostał wierny Jehowie nawet wtedy, gdy zagrażała mu potężna armia (odczytaj 2 Kronik 20:2-4). To prawda, że się przestraszył, ale „zwrócił swe oblicze, by szukać Jehowy”. W modlitwie pokornie przyznał, że jest bezsilny „wobec tego wielkiego tłumu” i on oraz jego poddani nie wiedzą, co robić. W pełni polegał na Jehowie. Powiedział: „Oczy nasze zwrócone są ku tobie” (2 Kron. 20:12).

¹³ Czasami tak jak Jehoszafat nie wiemy, co zrobić. Możemy też się bać (2 Kor. 4:8, 9). W takiej sytuacji warto o czymś pamiętać: Jehoszafat przyznał w publicznej modlitwie, że on i jego poddani czują się bezsilni (2 Kron. 20:5). Głowy rodzin mogą go naśladować i prosić Jehowę o kierownictwo oraz siły, by radzić sobie z problemami. Nie wstydź się poruszać takich spraw w modlitwach przy członkach rodziny. Dostrzegą oni, że naprawdę ufasz Jehowie. Bóg pomógł Jehoszafatowi i tobie również pomoże.

14, 15. Jak Ezechiasz dowiódł, że całkowicie polega na Bogu?

¹⁴ Ezechiasz stał się znany jako król, który „przylgnął do Jehowy”. W przeciwieństwie do Jehoszafata musiał przeciwstawić się wpływowi ojca, który był bałwochwalcą. Ezechiasz „pousuwał wyżyny i porozbijał święte słupy, i ściął święty pal, i potłukł węża miedzianego, którego uczynił Mojżesz” i który w dalszym ciągu był używany do fałszywego kultu. Król ten był w pełni oddany Bogu i wciąż „przestrzegał (...) przykazań, które Jehowa dał Mojżeszowi” (2 Król. 18:1-6).

¹⁵ Kiedy Asyria, ówczesna potęga, zaatakowała Judę i groziła zniszczeniem Jerozolimy, Ezechiasz całym sercem polegał na Bogu. Asyryjski władca Sancherib szydził z Jehowy oraz próbował zastraszyć Ezechiasza i zmusić go do poddania się. Ale wierny król w modlitwie wyraził, że w pełni ufa w zbawczą moc Jehowy (odczytaj Izajasza 37:15-20). Bóg odpowiedział na jego prośbę i wysłał anioła, który zabił 185 000 żołnierzy asyryjskich (Izaj. 37:36, 37).

16, 17. Jak możesz naśladować Ezechiasza?

¹⁶ Później Ezechiasz śmiertelnie zachorował. Błagał Jehowę, by pamiętał o jego wierności (odczytaj 2 Królów 20:1-3). Jak wiemy z Biblii, obecnie nie możemy liczyć na to, że Bóg cudownie nas uzdrowi lub przedłuży nasze życie. Ale tak jak Ezechiasz możemy się modlić do Jehowy: „Chodziłem przed tobą w prawdomówności i z sercem niepodzielnym”. Czy wierzysz, że Jehowa może i chce dodać ci sił w czasie choroby? (Ps. 41:3).

¹⁷ Rozmyślając o przykładzie Ezechiasza, możemy dostrzec potrzebę wyeliminowania czegoś, co negatywnie wpływa na naszą więź z Jehową lub odwraca uwagę od czystego wielbienia. Z całą pewnością nie chcemy naśladować ludzi, którzy sposobem korzystania z portali społecznościowych pokazują, że traktują innych jak idoli. Oczywiście niektórzy chrześcijanie lubią za pośrednictwem takich portali utrzymywać kontakt z rodziną i bliskimi przyjaciółmi. Jednak wiele osób w świecie poświęca zbyt dużo czasu na śledzenie profili ludzi, których w ogóle nie zna. Potrafią godzinami o nich czytać albo oglądać ich zdjęcia. Istnieje realne zagrożenie, że pochłoną nas takie mało znaczące zajęcia. Jakiś sługa Boży mógłby nawet być dumny z tego, jak wiele osób lubi zamieszczane przez niego posty, i obrazić się, gdy ktoś przestanie obserwować jego profil na portalu społecznościowym. Czy możemy sobie wyobrazić apostoła Pawła czy Akwilasa i Pryscyllę, jak codziennie umieszczają zdjęcia w Internecie lub śledzą profil kogoś spoza zboru? O Pawle czytamy, że ‛pilnie zajmował się słowem’. A Pryscylla i Akwilas wykorzystywali swój czas, żeby ‛dokładniej objaśniać innym drogę Bożą’ (Dzieje 18:4, 5, 26). Możemy więc zadać sobie pytanie: „Czy nie traktuję ludzi jak idoli i nie marnuję cennego czasu na mało istotne sprawy?” (odczytaj Efezjan 5:15, 16).

18, 19. W jakich dziedzinach chciałbyś przypominać Jozjasza?

¹⁸ Król Jozjasz, prawnuk Ezechiasza, był zdecydowany „z całego swego serca” przestrzegać przykazań Jehowy (2 Kron. 34:31). Jako nastolatek „zaczął szukać Boga Dawida”, a kiedy miał około 20 lat, zaczął oczyszczać Judę z bałwochwalstwa (odczytaj 2 Kronik 34:1-3). Przejawiał większą gorliwość o czyste wielbienie niż wielu królów Judy. Jednak kiedy odnaleziono zwoje, które najprawdopodobniej zawierały oryginalny tekst Prawa Mojżeszowego, i odczytano je Jozjaszowi, król uznał, że musi jeszcze bardziej dostosować się do woli Bożej. Zachęcał też innych, żeby służyli Jehowie. Dzięki temu jego poddani „nie odstąpili od podążania za Jehową” przez cały okres jego panowania (2 Kron. 34:27, 33).

¹⁹ Tak jak Jozjasz młodzi powinni szukać Jehowy już od najwcześniejszych lat. Jozjasz mógł dowiedzieć się, jak miłosiernym Bogiem jest Jehowa, od swojego dziadka, króla Manassesa. Młodzi, starajcie się lepiej poznać wierne starsze osoby w waszej rodzinie i w zborze. Opowiedzą wam one, jak wiele dobroci okazał im Jehowa. Poza tym pamiętajcie, że Jozjasza do działania pobudziło czytanie Pism. Was również czytanie Słowa Bożego pobudzi do działania, a to sprawi, że będziecie szczęśliwsi. Wzmocni się też wasza przyjaźń z Jehową i poczujecie się zmotywowani, żeby pomagać innym Go poznawać (odczytaj 2 Kronik 34:18, 19). Ponadto studium Biblii pozwoli wam dostrzec, co moglibyście ulepszyć w służbie dla Boga. Kiedy już uświadomicie sobie, jakich zmian moglibyście dokonać, wzorem Jozjasza pracujcie nad tym z całych sił.

20, 21. (a) Co wspólnego mają czterej omówieni przez nas królowie? (b) Co rozważymy w następnym artykule?

²⁰ Jaki przykład dali nam czterej królowie Judy, którzy służyli Jehowie sercem niepodzielnym? Gorliwie spełniali wolę Bożą i w pełni angażowali się w prawdziwe wielbienie. Robili tak cały czas — nawet gdy zagrażali im potężni wrogowie. A co najważniejsze, kierowali się czystymi pobudkami.

²¹ Analizując następny artykuł, zobaczymy, że ci czterej królowie popełniali błędy. Jednak kiedy Jehowa badał ich serce, widział, że było ono niepodzielne. My również jesteśmy niedoskonali. Czy kiedy Jehowa bada nasze serce, to dostrzega, że jest ono Mu całkowicie oddane? Następny artykuł pomoże nam odpowiedzieć na to pytanie.