Czy ‛widzisz Niewidzialnego’?

 1, 2. (a) Wyjaśnij, dlaczego sytuacja Mojżesza mogła się wydawać niebezpieczna. (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Dlaczego Mojżesz nie obawiał się gniewu króla?

FARAON był potężnym władcą, ucieleśnionym bogiem dla Egipcjan. Jak napisano w pewnej książce, w ich oczach „przewyższał mądrością i mocą wszelkie pospolite stworzenia” (When Egypt Ruled the East). Aby wzbudzać lęk w poddanych, faraon nosił koronę z podobizną kobry gotowej do ataku — miało to przypominać, że jego wrogowie szybko zostaną zgładzeni. Pomyśl zatem, jak poczuł się Mojżesz, gdy Jehowa powiedział mu: „Poślę cię do faraona i wyprowadź mój lud, synów Izraela, z Egiptu” (Wyjścia 3:10).

² Mojżesz udał się do Egiptu i obwieścił Boże orędzie, czym ściągnął na siebie gniew faraona. Gdy na kraj spadła dziewiąta plaga, władca ten zagroził Mojżeszowi: „Strzeż się! Nie próbuj znowu ujrzeć mego oblicza, ponieważ w dniu, gdy ujrzysz moje oblicze, umrzesz” (Wyjścia 10:28). Zanim Mojżesz zakończył rozmowę z faraonem, przepowiedział śmierć jego pierworodnego syna (Wyjścia 11:4-8). Później polecił każdej rodzinie izraelskiej zabić koziołka albo baranka — zwierzę poświęcone egipskiemu bogu Ra — i opryskać jego krwią odrzwia domu (Wyjścia 12:5-7). Jakiej reakcji faraona można się było spodziewać? Mojżesz się jej nie obawiał. Dlaczego? Powodowany wiarą, był posłuszny Jehowie i ‛nie lękał się gniewu króla, pozostał bowiem niezłomny, jak gdyby widział Niewidzialnego’ (odczytaj Hebrajczyków 11:27, 28).

 3. Pod jakim kątem przyjrzymy się wierze Mojżesza w „Niewidzialnego”?

³ Czy i twoja wiara jest tak silna, jak gdybyś ‛widział Boga’? (Mat. 5:8). Aby wyostrzyć swój duchowy wzrok do tego stopnia, że będziemy ‛widzieć Niewidzialnego’, przeanalizujmy postawę Mojżesza. Jak wiara w Jehowę chroniła go od strachu przed człowiekiem? Jak Mojżesz dowiódł, że wierzy w Boże obietnice? I jak jego zdolność ‛widzenia Niewidzialnego’ dodawała mu sił, gdy razem z całym ludem znajdował się w niebezpieczeństwie?

 4. Kim z ludzkiego punktu widzenia był Mojżesz wobec faraona?

⁴ Z ludzkiego punktu widzenia Mojżesz był nikim wobec faraona. Mogło się wydawać, że jego życie, pomyślność i przyszłość są w rękach tego władcy. Sam Mojżesz wcześniej pytał Jehowę: „Kimże jestem, żebym miał iść do faraona i żebym miał wyprowadzić synów Izraela z Egiptu?” (Wyjścia 3:11). Jakieś 40 lat wcześniej zbiegł z tego kraju. Mógł się więc zastanawiać: „Czy to naprawdę mądre, żebym wracał do Egiptu i ryzykował, że rozgniewam króla?”.

 5, 6. Dzięki czemu Mojżesz żywił bojaźń przed Jehową, a nie przed faraonem?

⁵ Przed powrotem Mojżesza do Egiptu Bóg wpoił mu ważną zasadę — tę samą zasadę, którą potem Mojżesz utrwalił w Księdze Hioba: „Oto bojaźń przed Jehową — to jest mądrość” (Hioba 28:28). Aby pomóc Mojżeszowi rozwinąć taką bojaźń i działać mądrze, Jehowa uwydatnił różnicę między ludźmi a Wszechmocnym Bogiem. Zapytał: „Kto uczynił człowiekowi usta albo kto czyni go niemym lub głuchym, lub dobrze widzącym, lub ślepym? Czyż nie ja, Jehowa?” (Wyjścia 4:11).

⁶ Jaki płynął z tego wniosek? Mojżesz nie musiał się bać. Przecież został posłany przez Jehowę, który zapewni mu wszystko, co niezbędne do przekazania orędzia faraonowi. Poza tym faraon był nikim wobec Jehowy. Nie pierwszy raz zresztą sługom Bożym groziło niebezpieczeństwo ze strony egipskiego władcy. Niewykluczone, że Mojżesz rozmyślał o tym, jak pod rządami poprzednich faraonów Jehowa chronił Abrahama, Józefa, a nawet jego samego (Rodz. 12:17-19; 41:14, 39-41; Wyjścia 1:22 do 2:10). Ponieważ wierzył w Jehowę, w „Niewidzialnego”, odważnie stawił się przed egipskim monarchą i obwieścił wszystkie słowa, które Bóg polecił mu przekazać.

 7. Jak wiara w Jehowę okazała się dla pewnej siostry ochroną?

⁷ Wiara w Jehowę uchroniła od strachu przed człowiekiem również siostrę imieniem Ella. W roku 1949 w Estonii aresztowało ją KGB. Zmuszono ją do rozebrania się do naga, podczas gdy młodzi funkcjonariusze bezczelnie się jej przyglądali. „Czułam się upokorzona” — przyznaje. „Jednak dzięki modlitwie do Jehowy odzyskałam zupełny spokój”. Następnie Ellę przez trzy dni trzymano w izolatce. Opowiada: „Funkcjonariusze krzyczeli: ‚Doprowadzimy do tego, że ludzie w Estonii nie będą nawet pamiętać imienia Jehowa! Ty jedziesz do łagru, a inni na Syberię!’. Szyderczo pytali mnie: ‚No i gdzie jest ten twój Jehowa?’”. Czy Ella przestraszy się ludzi, czy raczej zaufa Bogu? Podczas przesłuchania odważnie powiedziała prześladowcom: „Głęboko wszystko przemyślałam, a ponieważ najważniejsza jest dla mnie więź z Bogiem, wolę pozostać w więzieniu, niż wyjść na wolność kosztem utraty błogosławieństwa Bożego”. Dla Elli Jehowa był tak realny, jak stojący przed nią mężczyźni. Dzięki wierze dochowała lojalności.

 8, 9. (a) Co jest antidotum na strach przed człowiekiem? (b) Na kim powinieneś skupiać uwagę, żeby nie ulec strachowi przed człowiekiem?

⁸ Wiara w Jehowę pomoże zwalczyć obawy również tobie. Jeśli wysocy urzędnicy próbują ci ograniczyć swobodę wielbienia Boga, może się wydawać, że twoje życie, pomyślność i przyszłość są w rękach ludzi. Możesz się wręcz zastanawiać, czy mądrze jest dalej służyć Jehowie i tym samym drażnić władze. Pamiętaj: Antidotum na strach przed człowiekiem jest wiara w Boga (odczytaj Przysłów 29:25). On sam pyta: „Kimże ty jesteś, byś miał się lękać śmiertelnego człowieka, który umrze, i syna ludzkiego, z którym postąpią jak z zieloną trawą?” (Izaj. 51:12, 13).

⁹ Skupiaj uwagę na swoim wszechmocnym Ojcu. On widzi tych, którzy cierpią pod rządami niesprawiedliwej władzy, współczuje im i działa na ich rzecz (Wyjścia 3:7-10). Nawet jeśli musisz bronić swojej wiary przed wysokimi urzędnikami, ‛nie zamartwiaj się, jak lub co masz mówić, gdyż to, co masz mówić, będzie ci dane w owej godzinie’ (Mat. 10:18-20). Człowieczy władcy są nikim wobec Jehowy. Jeśli już teraz umacniasz wiarę, będziesz postrzegać Go jako realną osobę, która pragnie ci pomagać.

10. (a) Jakie wytyczne Jehowa dał Izraelitom w miesiącu Nisan 1513 roku p.n.e.? (b) Dlaczego Mojżesz usłuchał Boga?

¹⁰ W 1513 roku p.n.e., w miesiącu Nisan, Jehowa polecił Mojżeszowi i Aaronowi przekazać Izraelitom nietypowe wytyczne — należało wybrać zdrowego baranka lub koziołka, zarżnąć go, a jego krwią opryskać odrzwia (Wyjścia 12:3-7). Co Mojżesz wtedy zrobił? Po stuleciach apostoł Paweł napisał o nim: „Dzięki wierze obchodził Paschę i dokonał opryskania krwią, żeby niszczyciel nie dotknął ich pierworodnych” (Hebr. 11:28). Mojżesz wiedział, że Jehowie można ufać, i wierzył, że Jego zapowiedź zgładzenia egipskich pierworodnych się spełni.

11. Dlaczego Mojżesz ostrzegł innych?

¹¹ W tamtym okresie synowie Mojżesza najwidoczniej przebywali w Midianie, daleko od „niszczyciela”a (Wyjścia 18:1-6). Mimo to Mojżesz posłusznie przekazał wytyczne innym izraelskim rodzinom, których pierworodni byli w niebezpieczeństwie. Chodziło o życie, a on kochał swoich rodaków. „Bezzwłocznie”, jak podaje Biblia, „zwołał wszystkich starszych Izraela i powiedział im: ‚(...) Zarżnijcie (...) ofiarę paschalną’” (Wyjścia 12:21).

12. Jakie ważne orędzie polecił nam rozgłaszać Jehowa?

¹² Obecnie pod kierownictwem aniołów lud Jehowy przekazuje ważne orędzie: „Boga się bójcie i dajcie mu chwałę, ponieważ nadeszła godzina jego sądu, oddajcie więc cześć Temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód” (Obj. 14:7). Orędzie to należy rozgłaszać właśnie teraz. Musimy nawoływać naszych bliźnich, żeby wyszli z Babilonu Wielkiego, jeżeli ‛nie chcą otrzymać części jego plag’ (Obj. 18:4). Chrześcijańscy pomazańcy i towarzyszące im „drugie owce” upraszają ludzi oddalonych od Boga, by się z Nim pojednali (Jana 10:16; 2 Kor. 5:20).

13. Co pogłębi w nas pragnienie dzielenia się dobrą nowiną?

¹³ Jesteśmy przekonani, że ‛godzina sądu’ rzeczywiście nadeszła. Wierzymy też, że to, co Jehowa mówi o pilności dzieła głoszenia i czynienia uczniów, nie jest przesadzone. Apostoł Jan ujrzał w wizji „czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, trzymających mocno cztery wiatry ziemi” (Obj. 7:1). Czy oczami wiary widzisz tych aniołów, gotowych wypuścić na ten świat niszczycielskie wiatry wielkiego ucisku? Jeśli tak, to z przekonaniem będziesz dzielić się dobrą nowiną.

14. Dlaczego chcemy „ostrzec niegodziwego przed jego niegodziwą drogą”?

¹⁴ Jako prawdziwi chrześcijanie już teraz cieszymy się przyjaźnią z Jehową i nadzieją na życie wieczne. Rozumiemy jednak, że mamy obowiązek „ostrzec niegodziwego przed jego niegodziwą drogą w celu zachowania go przy życiu” (odczytaj Ezechiela 3:17-19). Oczywiście nie głosimy tylko po to, by nie ściągnąć na siebie winy krwi. Kochamy Jehowę i kochamy bliźnich. Znaczenie miłości i miłosierdzia zilustrował Jezus w przypowieści o miłosiernym Samarytaninie. Warto się zastanowić: „Czy tak jak ów Samarytanin jestem ‛zdjęty litością’, która pobudza mnie do dawania świadectwa?”. Z pewnością nigdy nie chcielibyśmy przypominać kapłana czy Lewity z przypowieści — szukać wymówek i niejako ‛przechodzić drugą stroną’ (Łuk. 10:25-37). Wiara w Boże obietnice i miłość do ludzi skłonią nas do brania pełnego udziału w działalności kaznodziejskiej, zanim skończy się na to czas.

15. Dlaczego Izraelici czuli się jak w potrzasku?

¹⁵ Wiara Mojżesza w „Niewidzialnego” pomogła mu, gdy Izraelici po wyjściu z Egiptu znaleźli się w niebezpieczeństwie. Biblia donosi: „Synowie Izraela podnieśli oczy, a oto maszerowali za nimi Egipcjanie; wtedy synowie Izraela bardzo się zlękli i zaczęli wołać do Jehowy” (Wyjścia 14:10-12). Czy sytuacja ta powinna była ich zaskoczyć? W żadnym wypadku. Jehowa już wcześniej zapowiedział: „Pozwolę, by serce faraona zacięło się w uporze, i będzie ich ścigał, a ja okryję się chwałą w związku z faraonem i wszystkimi jego wojskami; i Egipcjanie poznają, że ja jestem Jehowa” (Wyjścia 14:4). Niestety Izraelici dostrzegali tylko to, co widzieli literalnymi oczami — przed sobą nieprzebyte Morze Czerwone, za sobą szybkie rydwany wojenne faraona, a ponadto 80-letniego pasterza, który miał ich prowadzić! Czuli się jak w potrzasku.

16. Jak wiara dodała sił Mojżeszowi nad Morzem Czerwonym?

¹⁶ Ale Mojżesz się nie zląkł. Dlaczego? Bo oczami wiary widział znacznie więcej niż morze czy armię. Dostrzegał ‛wybawienie, które zgotuje Jehowa’, i wiedział, że będzie On walczył za swój lud (odczytaj Wyjścia 14:13, 14). Wiara Mojżesza dodała otuchy reszcie Izraelitów. W Biblii czytamy: „Dzięki wierze przeszli przez Morze Czerwone jak po suchym lądzie, lecz gdy się na to odważyli Egipcjanie, zostali pochłonięci” (Hebr. 11:29). Po tamtych wydarzeniach „lud zaczął się bać Jehowy oraz wierzyć Jehowie i Mojżeszowi, jego słudze” (Wyjścia 14:31).

17. Jakie przyszłe wydarzenie będzie sprawdzianem naszej wiary?

¹⁷ Niebawem będzie się wydawać, że i nasze życie jest w niebezpieczeństwie. Zanim nastąpi kulminacyjny punkt wielkiego ucisku, rządy tego świata obalą i doszczętnie zniszczą organizacje religijne większe i liczniejsze od naszej (Obj. 17:16). Jehowa proroczo opisał, że będziemy wtedy tak bezbronni jak ‛kraina otwartych okolic wiejskich bez muru, zasuwy czy wrót’ (Ezech. 38:10-12, 14-16). Z ludzkiego punktu widzenia nie będzie szansy na przeżycie. Jak wtedy zareagujesz?

18. Wyjaśnij, co pomoże nam zachować niezłomność w wielkim ucisku.

¹⁸ Nie musimy się lękać. Dlaczego? Bo Jehowa przepowiedział ów atak na lud Boży. Przepowiedział też jego wynik. „Stanie się w owym dniu, w dniu, w którym Gog przyjdzie na ziemię izraelską — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy — że moja złość podejdzie do mych nozdrzy. I przemówię w swej zapalczywości, w ogniu swego strasznego gniewu” (Ezech. 38:18-23). Bóg zgładzi wtedy wszystkich, którzy pragną szkodzić Jego ludowi. Twoja wiara w taki rezultat „wielkiego i napawającego lękiem dnia Jehowy” pomoże ci dostrzec ‛wybawienie, które On zgotuje’, i dochować lojalności (Joela 2:31, 32).

19. (a) Jak bliska była więź, która łączyła Jehowę i Mojżesza? (b) Jak będziesz pobłogosławiony, jeśli zważasz na Jehowę na wszystkich swych drogach?

¹⁹ Już dzisiaj przygotowuj się na te przejmujące wydarzenia, ‛pozostając niezłomnym, jak gdybyś widział Niewidzialnego’! Pogłębiaj przyjaźń z Jehową przez regularne studium i modlitwy. Mojżesz cieszył się bardzo bliską więzią z Bogiem i dzięki Niemu dokonywał potężnych dzieł — Biblia mówi wręcz, iż Jehowa znał go „twarzą w twarz” (Powt. Pr. 34:10). Niewątpliwie Mojżesz był wyjątkowym prorokiem. Ale dzięki wierze ty również zdołasz poznać Jehowę tak dobrze, jak gdybyś faktycznie mógł Go widzieć. Jeśli zgodnie z biblijną zachętą stale na Niego zważasz „na wszystkich swych drogach”, to On „wyprostuje twe ścieżki” (Prz. 3:6).