CHERES

(„słońce”).

1. Góra (hebr. har), którą po izraelskim podboju Kanaanu dalej zamieszkiwali Amoryci. Została powiązana z terytorium plemienia Dana (Sdz 1:34, 35). Większość uczonych utożsamia ją z Ir-Szemesz (najwyraźniej to samo, co Bet-Szemesz, leżące na granicy terytoriów Judy i Dana) wspomnianym w Jozuego 19:41 (zob. BET-SZEMESZ 1).

2. Gedeon wracał z wojny z Midianitami „przez przełęcz wznoszącą się ku Cheres”. Miejsce to jest znane tylko z Biblii, z zacytowanego fragmentu z Sędziów 8:13. Dlatego niektórzy bibliści sugerują, że tekst hebrajski początkowo nie brzmiał: „przez przełęcz wznoszącą się ku Cheres”, lecz: „zanim słońce [hachéres] wzeszło” lub „z górzystych okolic”.