Pomnażaj swój pokój przez nabywanie dokładnej wiedzy
„Życzliwość niezasłużona i pokój niech pomnażają się wam wskutek dokładnej wiedzy o Bogu i o Jezusie, naszym Panu” (2 Piotra 1:2).
1, 2. (a) Dlaczego pokojowe stosunki z Bogiem można przyrównać do małżeństwa? (b) Jak możemy ugruntować nasz pokój z Bogiem?
CHRZEST, przez który nawiązujesz pokojowe stosunki z Bogiem, przypomina poniekąd zawarcie małżeństwa. Ślub jest wprawdzie wzruszającym przeżyciem, ale to dopiero początek tego bliskiego związku. Potrzeba wysiłku, czasu i doświadczenia, by go zacieśniać i by w trudnych chwilach okazywał się dla dwojga partnerów bezpieczną przystanią. Podobnie dzięki usilnym staraniom i pomocy z góry możesz utrwalić swój pokój z Bogiem.
2 Apostoł Piotr wyjaśnił, w jaki sposób ci, którzy „uzyskali wiarę”, mogą ugruntować swój pokój z Bogiem; napisał: „Życzliwość niezasłużona i pokój niech pomnażają się wam wskutek dokładnej wiedzy o Bogu i o Jezusie, naszym Panu” (2 Piotra 1:1, 2).
„DOKŁADNA WIEDZA O BOGU”
3. Co oznacza posiadanie dokładnej wiedzy o Jehowie i Jezusie?
3 Słowo greckie przetłumaczone na „dokładną wiedzę” (epignosis) oznacza w tym kontekście wiedzę głęboką i rzetelną. Jego forma czasownika może się odnosić do zdobywania wiadomości na podstawie własnych obserwacji lub przeżyć. W Ewangelii według Łukasza 1:4 oddano ją przez „w pełni poznać” (Brandstaetter). Jak twierdzi znawca greki Nathanael Culverwel, nasuwa ona myśl o „lepszym zapoznaniu się z czymś, co się znało wcześniej; dokładniejszym obejrzeniu przedmiotu widzianego dotąd z oddali”. Nabycie takiej „dokładnej wiedzy” polega między innymi na bliższym poznaniu Jehowy i Jezusa jako osób, na lepszym zaznajomieniu się z ich przymiotami.
4. Jak możemy wzbogacać swą wiedzę o Bogu? Dlaczego pomnażamy przez to nasz pokój z Bogiem?
4 Wiedzę taką można posiąść w dwojaki sposób: przez pielęgnowanie dobrego zwyczaju samodzielnego studiowania Biblii oraz przez regularne uczestniczenie w zebraniach ludu Bożego. Dzięki temu lepiej poznasz, co Bóg myśli i jak postępuje. Wyrobisz sobie jaśniejsze wyobrażenie o Nim. Ale znać Boga blisko — to naśladować Go, być Jego odbiciem. Na przykład Jehowa powiedział o człowieku, który jak On był bezinteresowny: „Czy nie to znaczyło znać Mnie” (Jer. 22:15, 16, Biblia Tysiąclecia, wyd. II; Efez. 5:1). Im ściślej wzorujesz się na Bogu, tym mocniej utwierdzasz z Nim pokój, przywdziewasz bowiem nową osobowość, „która dzięki dokładnej wiedzy odnawia się na obraz Tego, kto ją stworzył”. Stajesz się Mu coraz milszy (Kol. 3:10).
5. (a) W czym dokładna wiedza pomogła pewnej chrześcijance? (b) Pod jakimi względami możemy ściślej wzorować się na Jehowie?
5 Pewnej chrześcijance imieniem Lynn trudno było zapomnieć o nieporozumieniu, jakie zaszło między nią a jej współwyznawczynią. Jednakże dzięki starannemu studium osobistemu zdołała przeanalizować swą postawę. „Zastanowiłam się nad tym, jakim Bogiem jest Jehowa”, przyznała później, „oraz nad tym, że nie chowa urazy. Pomyślałam o wszystkich uchybieniach, których codziennie się wobec Niego dopuszczamy i za które nie pociąga nas do odpowiedzialności. Jakże błahy w porównaniu z nimi był ów zatarg z moją chrześcijańską siostrą! Toteż kiedy ją tylko ujrzałam, zawsze powtarzałam sobie: ‛Jehowa kocha ją tak samo jak mnie’. Pomogło mi to uporać się z tą sprawą”. Czy dostrzegasz dziedziny, w których i ty powinieneś dokładniej naśladować Jehowę? (Ps. 18:36, BT; 103:8, 9; Łuk. 6:36; Dzieje 10:34, 35; 1 Piotra 1:15, 16).
DOKŁADNA WIEDZA O CHRYSTUSIE
6. Jak Jezus dowiódł, że działalność głoszenia była dla niego sprawą pierwszorzędnej wagi?
6 Do tego, aby przyswoić sobie dokładną wiedzę o Jezusie, trzeba mieć „umysł Chrystusowy” oraz iść za przykładem Chrystusa (1 Kor. 2:16). Był on żarliwym głosicielem prawdy (Jana 18:37). Pałał duchem ewangelizacji, którego nie mogły stłumić przesądy społeczne. Nie wahał się świadczyć Samarytance przy studni, chociaż Żydzi nienawidzili Samarytan. Niektórzy mogli mu mieć za złe nawet to, że przez dłuższą chwilę rozmawia z kobietą w miejscu publicznym.a Jezus nie pozwalał jednak, by opinia ogółu powstrzymywała go od głoszenia. Praca dla Boga dodawała mu sił. Powiedział: „Dla mnie pokarmem jest wykonywanie woli Tego, który mnie posłał, i dokończenie Jego dzieła”. Kiedy widział, że jego słowa znajdują oddźwięk u ludzi, takich jak Samarytanka i wielu jej rodaków, odczuwał radość, która pokrzepiała go niczym literalny posiłek (Jana 4:4-42; 8:48).
7. (a) Do czego powinna nas skłaniać wiedza o Chrystusie? (b) Czy Bóg oczekuje od swych sług, żeby wszyscy brali jednakowy udział w działalności głoszenia? Objaśnij to szerzej.
7 Czy zapatrujesz się na działalność głoszenia tak samo jak Jezus? To prawda, że nawiązanie z kimś nieznajomym rozmowy o Biblii może niektórym sprawiać trudność, a na dodatek być źle widziane. Ale jeśli chcemy wykazywać to samo usposobienie, co Jezus, nie wolno nam zapominać o jednym: Musimy głosić! Oczywiście, nie wszyscy mogą pod tym względem robić tyle samo. Wiele zależy od naszych umiejętności i warunków. Nie sądźmy więc, że wysiłki, jakie podejmujemy w świętej służbie, nigdy nie zaspokoją wymagań Bożych. Niemniej jednak wiedza o Jezusie powinna nas pobudzać do dawania z siebie wszystkiego, co najlepsze. Z uznaniem wyrażał się on o takim służeniu Bogu z całego serca (Mat. 13:18-23; 22:37).
NIENAWIDZIĆ NIEGODZIWOŚCI
8, 9. Czego między innymi nienawidzi Bóg? Jak możemy dawać dowody, że tak samo odnosimy się do tych rzeczy?
8 Prócz tego dokładna wiedza pomaga nam w pełni zrozumieć, do czego Jezus i Jehowa Bóg odnoszą się z nienawiścią (Hebr. 1:9; Izaj. 61:8). „Tych sześć rzeczy nienawidzi Pan, a tych siedem jest dla niego obrzydliwością: butne oczy, kłamliwy język, ręce, które przelewają krew niewinną, serce, które knuje złe myśli, nogi, które śpieszą do złego, składanie fałszywego świadectwa, i sianie niezgody między braćmi” (Prz. 6:16-19, Biblia warszawska). Wspomniane tu postępki i złe skłonności są dla Jehowy obrzydliwością. Wyraz hebrajski przetłumaczony na „obrzydliwość” pochodzi od słowa, które znaczy „budzić wstręt, przyprawiać o mdłości”, „mieć odrazę, jak do czegoś, co jest odpychające dla wszystkich zmysłów; nie cierpieć, czuć nienawiść połączoną z obrzydzeniem”. Jeżeli więc chcemy żyć w pokojowych stosunkach z Bogiem, musimy rozwinąć w sobie podobne usposobienie.
9 Wystrzegaj się zatem wszelkich przejawów pychy, czyli spoglądania na drugich „butnymi oczami”. Niektórzy po chrzcie dochodzą do wniosku, że nie potrzeba im już pomocy tych, którzy ich dotąd uczyli. Jednakże nowi chrześcijanie powinni z pokorą przyjąć takie wsparcie, żeby się dobrze ugruntować w prawdzie (Gal. 6:6). Unikaj też plotkowania, które łatwo prowadzi do „niezgody między braćmi”. Kiedy ktoś ma „kłamliwy język”, rozsiewa szkodliwe pogłoski i podnosi nieuzasadnione zarzuty, to wprawdzie nie ‛przelewa krwi’ literalnie, ale z pewnością potrafi ‛zabić’ czyjeś dobre imię. Nie możemy żyć w pokoju z Bogiem, jeśli nie pozostajemy w zgodzie ze współchrześcijanami (Prz. 17:9; Mat. 5:23, 24). Prócz tego Stwórca oznajmia w swoim Słowie: „Nienawidzę (...) rozwodów” (Mal. 2:14, 16, Biblia poznańska). Czy więc dokładasz starań, by twoje małżeństwo było trwałe? Czy flirtowanie z cudzym partnerem lub spoufalanie się z nim jest dla ciebie ohydą? Czy tak jak Jehowa odnosisz się ze wstrętem do niemoralności płciowej? (Powt. Pr. 23:18, 19, BT). Niełatwo żywić nienawiść do podobnych praktyk, gdyż mogą pociągać nasze grzeszne ciało i są popularne w świecie.
10. Jak można pielęgnować nienawiść do zła?
10 W pielęgnowaniu nienawiści do zła pomoże ci unikanie form rozrywki propagujących spirytyzm, niemoralność lub przemoc — czy to filmów, czy programów telewizyjnych, czy książek (Powt. Pr. 18:10-12; Ps. 11:5). Ponieważ bagatelizuje się w nich występki, a nawet przedstawia je w sposób humorystyczny, szukaniem tam odprężenia udaremniasz własne starania o to, by znienawidzić bezprawie. Pokrzepienie znajdziesz natomiast w modlitwie, gdyż Jezus powiedział: „Módlcie się, abyście nie popadli w pokusę. Duch wprawdzie jest chętny, lecz ciało jest słabe” (Mat. 26:41, 42). Pewien chrześcijanin tak opowiedział, co robi dla przeciwstawienia się silnym pragnieniom cielesnym: „Zmuszam się do modlitwy. Czasami czuję się niegodny przystępować do Boga, ale gdy się przemogę i błagam Jehowę, odzyskuję niezbędne siły”. A gdy pomyślisz, jak opłakane są następstwa niegodziwości, to jeszcze lepiej zrozumiesz, dlaczego Jehowa się nią brzydzi (2 Piotra 2:12, 13).
11. Jakie trudności możemy niekiedy napotkać?
11 Jeżeli już nawiązałeś pokojowe stosunki z Bogiem, to i tak niekiedy będą cię nękać pokusy i trudności, nie mówiąc o twych własnych słabościach. Pamiętaj, że przez swą decyzję stałeś się celem ataków Szatana. Zwalcza on tych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i zajmują się dziełem świadczenia (Obj. 12:17). Co więc możesz zrobić, aby zachować spokój wewnętrzny?
POKONYWANIE PRZECIWNOŚCI, KTÓRE ZAKŁÓCAJĄ POKÓJ
12. (a) Jakie wydarzenia poprzedziły napisanie Psalmu 34? (b) Jak w Biblii opisano, co wtedy czuł Dawid?
12 „Wiele nieszczęść spotyka sprawiedliwego”, napisał Dawid w Psalmie 34:20 (Bw). Z nagłówka wynika, że ułożył ten psalm, kiedy otarł się o śmierć. Uciekając przed Saulem, schronił się w filistyńskim mieście Gat, którym władał król Achisz. Słudzy królewscy rozpoznali zbiega i donieśli o tym swemu panu; dobrze pamiętali, czego dokonywał walcząc przeciwko nim po stronie Izraela. Dawid słyszał ich rozmowę „i bał się bardzo Achisza, króla Gat” (1 Sam. 21:11-13, Bw). Przecież było to rodzinne miasto Goliata, którego zabił, i w dodatku akurat miał przy sobie jego miecz! Czy dojdzie do tego, że tym samym wielkim mieczem Filistyni zetną głowę Dawida? Co robić? (1 Sam. 17:4; 21:10, Bw).
13. Co zrobił Dawid w krytycznej sytuacji? Jak możemy go naśladować?
13 Dawid zwrócił się do Boga z żarliwym błaganiem o pomoc. „Oto biedak zawołał, a Jahwe go usłyszał, i wybawił ze wszystkich ucisków”, napisał potem o sobie. „On mnie (...) uwolnił od wszelkiej trwogi” (Ps. 34:5, 7, 16, 18, BT). Czy i ty nauczyłeś się błagać Jehowę i wylewać przed Nim swe serce w chwilach udręki? (Efez. 6:18; Ps. 62:9, Bw). Choćbyś nie znajdował się w takim niebezpieczeństwie jak Dawid, przekonasz się, że w stosownej chwili Bóg przyjdzie ci z pomocą (Hebr. 4:16). Jednakże Dawid nie poprzestał na samej modlitwie.
14. Jak Dawid posłużył się kiedyś „umiejętnością myślenia”? O co zatroszczył się Bóg, byśmy i my mogli z niej robić użytek?
14 „I [Dawid] zachowywał się przed nimi niepoczytalnie, udawał obłąkanego (...). I rzekł Achisz do swoich sług: Oto widzicie, że to człowiek obłąkany; dlaczego przyprowadziliście go do mnie?” (1 Sam. 21:14-16, Bw). Dawid obmyślił sposób wydostania się z matni. Jehowa pobłogosławił jego wysiłki. Podobnie od nas oczekuje, że gdy staniemy wobec jakiegoś skomplikowanego problemu, spożytkujemy swą zdolność rozumowania, zamiast spodziewać się, iż On wszystko za nas załatwi. Udostępnił nam swe natchnione Słowo, które dodaje „niedoświadczonym bystrości, (...) wiedzy i umiejętności myślenia” (Prz. 1:4; 2 Tym. 3:16, 17). Zatroszczył się też o to, by w zborach byli starsi, którzy pomagają nam zrozumieć, jak trzymać się zasad Bożych (1 Tes. 4:1, 2). Potrafią oni doradzić, gdzie w publikacjach Towarzystwa Strażnica szukać wskazówek, które nam ułatwią powzięcie właściwej decyzji lub rozwiązanie jakiejś kwestii.
15. Dlaczego z Psalmu 34:19 możemy czerpać pociechę?
15 Nawet wtedy, gdy cierpimy z powodu naszych ułomności i niedociągnięć, możemy utrzymać pokój z Bogiem, pod warunkiem, że zachowujemy właściwe usposobienie. Dawid wyznał w Psalmie 34:19 (BT): „Jahwe jest blisko skruszonych w sercu i wybawia złamanych na duchu”. Jeżeli prosimy o wybaczenie i dokładamy wszelkich niezbędnych starań, by naprawić swe błędy (zwłaszcza gdy w grę wchodzą poważne wykroczenia), Jehowa będzie przy nas i doda nam otuchy (Prz. 28:13; Izaj. 55:7; 2 Kor. 7:9-11).
POKÓJ PRZEZ OSOBISTE POZNANIE BOGA
16. (a) Jak jeszcze można zdobywać dokładną wiedzę o Bogu? (b) Co miał na myśli Dawid, gdy pisał, by spróbować i zobaczyć, że Jehowa jest dobry?
16 Dokładną wiedzę o Bogu można zdobywać, gdy się gromadzi wiadomości o sprawach duchowych, ale można ją też posiąść, doznając Jego miłościwej pomocy (Ps. 41:11, 12, BT). Wyzwolenie z niedoli nie zawsze jest równoznaczne z natychmiastowym i całkowitym usunięciem trudności, być może dalej trzeba będzie się z nimi zmagać (1 Kor. 10:13). Chociaż w Gat Dawid ocalił życie, to jeszcze przez następnych kilka lat był uciekinierem i co rusz groziło mu jakieś niebezpieczeństwo. Zawsze jednak czuł, że Jehowa się o niego troszczy i mu pomaga. Zabiegał o pokój z Bogiem i znalazł go; przekonał się również, że tym, co tak czynią, „żadnego dobra nie zabraknie”. Sam doświadczał w nieszczęściu wsparcia od Jehowy, mógł więc wykrzyknąć: „Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Jahwe, błogosławiony człowiek, który się do Niego ucieka” (Ps. 34:9-11, 15, 16, BT).
17. Jak podziałało na pewną rodzinę szukanie w trudnościach schronienia u Jehowy?
17 Podobnie gdy w drobniejszych kłopotach będziesz szukał schronienia u Jehowy, przekonasz się, że jest On dobry. Pewien chrześcijanin z północno-środkowego regionu Stanów Zjednoczonych wskutek wypadku stracił dobrze płatną posadę, którą zajmował przez 14 lat. Wraz z najbliższymi prosił Boga o pomoc, gdyż nie mieli żadnych innych dochodów. Zarazem jednak poważnie ograniczyli swe wydatki oraz zaczęli zbierać kłosy po żniwach na pobliskich polach i łowić ryby. Chwytali się też pracy dorywczej, a niektórzy członkowie zboru pospieszyli im z pomocą i w ten sposób owa 4-osobowa rodzina jakoś przetrwała najgorsze. W rok po wypadku żona wspomnianego mężczyzny przyznała: „Nietrudno sobie wmówić, że się polega na Jehowie, a w rzeczywistości szukać oparcia we własnych umiejętnościach, współmałżonku lub pracy zarobkowej. My jednak naprawdę nauczyliśmy się ufać tylko Jemu. Można utracić wszystko, ale Jehowa nigdy, ani na chwilę nas nie opuści. Chociaż teraz mamy tylko to, co najniezbędniejsze, jako rodzina utrzymujemy z Nim o wiele bliższą więź niż przedtem”.
18. Co pomoże ci przezwyciężyć nawet wielkie trudności?
18 Istotnie, można żyć w ciągłym niedostatku. Można być dotkniętym przewlekłą chorobą, popaść z kimś w konflikt z powodu różnicy charakterów, cierpieć na zaburzenia emocjonalne, takie jak depresja, lub borykać się z mnóstwem innych przeciwności. Ale gdy naprawdę znasz Boga, będziesz ufał, że cię wesprze (Izaj. 43:10). Taka niezachwiana pewność pomoże ci wytrwać i posiąść „pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl” (Filip. 4:7).
19. Skąd wiemy, że Jehowie nie są obojętne nasze cierpienia?
19 Kiedy masz ciężkie zmartwienie, pamiętaj, iż Jehowa wie, jak bardzo cierpisz. W innym psalmie, napisanym również pod wpływem przeżyć w Gat, Dawid błagał Jehowę: „Umieść me łzy w swym bukłaku. Czyż nie są one w Twej księdze?” (Ps. 56:8 [56:9, Bw]). Bóg na pewno wysłuchał prośbę Dawida. Ileż otuchy dodaje świadomość, że zebrał On łzy wylane w chwili udręki lub nieszczęścia i — mówiąc symbolicznie — umieścił je w swym bukłaku, jak ktoś, kto w ten sposób chroni cenne wino lub wodę do picia. Takie łzy nigdy nie pójdą w zapomnienie, a nawet zostały zapisane w Bożej księdze. Jakże czuły i troskliwy jest Jehowa!
20. Jak możemy ugruntować nasz pokój z Bogiem?
20 Tak więc w momencie chrztu dopiero nawiązujesz pokojowe stosunki z Bogiem. Utrwalisz ten pokój, gdy lepiej poznasz przymioty Jehowy i Jego Syna oraz doświadczysz Jego wsparcia podczas prób. Więź z Jehową okaże się wtedy dla ciebie bezpieczną przystanią, a w serce twe wstąpi cudowna nadzieja na życie wieczne w raju, gdzie ‛zachwycać się będziesz dostatkiem pokoju’ (Ps. 37:11, 29).
[Przypis]
a Według Talmudu pewien rabin radził niegdyś: „Niech nikt nie rozmawia z kobietą na ulicy”. Jeżeli zwyczaj ten był rozpowszechniony już za dni Jezusa, to może właśnie dlatego uczniowie „dziwili się, że rozmawiał z niewiastą” (Jana 4:27, BT).
CZY SOBIE PRZYPOMINASZ?
• Jak można posiąść dokładną wiedzę o Bogu i Jezusie?
• Do czego nas skłoni naśladowanie Boga oraz Jezusa?
• Jak możemy wzorować się na Bogu w żywieniu nienawiści do zła?
• Jak można zachować pokój pomimo przeciwności?
[Ilustracja na stronie 15]
Jezus nie dopuścił do tego, by uprzedzenia powstrzymywały go od dawania świadectwa. Czy bierzesz wzór z jego gorliwości w służbie?
[Ilustracje na stronie 16]
Kiedy Dawid znalazł się w niebezpieczeństwie, błagał Jehowę ...
... i spożytkował zdolność rozumowania, aby obmyślić sposób ratunku. Jehowa wysłuchał jego modlitw