ABIGAIL
(„[mój] ojciec się uradował”).
1. Jedna z żon Dawida. Wcześniej była żoną zamożnego Nabala z miasta Maon, leżącego na skraju Pustkowia Judzkiego, na zach. od Morza Martwego (Joz 15:20, 55; 1Sm 25:2, 3). „Była bardzo roztropna oraz pięknej postaci”, natomiast jej mąż, którego imię znaczy „nierozumny; głupi”, był „szorstki i zły w swych poczynaniach”.
Po śmierci proroka Samuela Dawid przeniósł się ze swymi ludźmi w okolice, gdzie mąż Abigail wypasał swe stada. W dzień i w nocy ludzie Dawida byli niczym obronny „mur” dla pasterzy i trzód Nabala. Kiedy więc nadszedł czas strzyżenia owiec, Dawid posłał kilku młodzieńców do Karmelu, żeby opowiedzieli Nabalowi o wyświadczonych mu przysługach i poprosili go o trochę żywności (1Sm 25:4-8, 15, 16). Ale skąpy Nabal zwymyślał ich, pogardliwie uważając Dawida za nic i traktując jego ludzi jak zbiegłych niewolników (1Sm 25:9-11, 14). Dawid tak się rozgniewał, że przypasał swój miecz i poprowadził ok. 400 ludzi w kierunku Karmelu, by wytracić Nabala i mężczyzn z jego domu (1Sm 25:12, 13, 21, 22).
Usłyszawszy o tym od przerażonego sługi, mądra Abigail natychmiast zgromadziła sporą ilość żywności i ziarna i posłała to przed sobą przez swych sług, podobnie jak kiedyś uczynił Jakub przed spotkaniem z Ezawem (Rdz 32:13-20; 1Sm 25:14-19). Nic nie mówiąc swemu mężowi, pojechała na spotkanie z Dawidem i zwróciła się do niego z długą i żarliwą prośbą, w której uwidoczniła się nie tylko jej mądrość i umiejętność logicznego myślenia, ale też szacunek i pokora. Przekonała Dawida, że nierozumne słowa jej męża nie usprawiedliwiają przelewu krwi i że Jehowa w stosowny sposób sam ureguluje tę sprawę (1Sm 25:14-20, 23-31). Dawid podziękował Bogu za rozsądek tej kobiety i jej niezwłoczne działanie (1Sm 25:32-35; por. Prz 25:21, 22; 15:1, 2).
Po powrocie do domu Abigail poczekała, aż jej mąż wytrzeźwieje, po czym opowiedziała mu o tym, co zrobiła. Wtedy „serce w nim zamarło, a on stał się jak kamień”; po dziesięciu dniach Jehowa sprawił, że umarł. Gdy dowiedział się o tym Dawid, zaproponował Abigail małżeństwo, na co ona bez wahania się zgodziła. Dawid miał też za żonę Jizreelitkę Achinoam. Natomiast jego pierwszą żonę, Michal, jej ojciec, Saul, już wcześniej oddał za żonę innemu mężczyźnie (1Sm 25:36-44).
Abigail mieszkała z Dawidem w Gat, na zach. skraju Szefeli, a potem w Ciklag, na pn. zach. od Negebu. Pod nieobecność Dawida oddział grabieżczy Amalekitów z pd. spalił Ciklag i uprowadził wszystkie kobiety i dzieci, m.in. Abigail i Achinoam. Gdy Jehowa go zapewnił, że pościg się powiedzie, Dawid ruszył w drogę ze swymi ludźmi i pokonał zaskoczonych Amalekitów oraz uwolnił jeńców i odzyskał łupy (1Sm 30:1-19).
Trzy dni po powrocie do Ciklag Dawid otrzymał wiadomość o śmierci Saula (2Sm 1:1, 2). Abigail udała się z mężem do Hebronu w Judzie, gdzie Dawid został namaszczony na króla. Tam Abigail urodziła mu syna Kileaba (2Sm 3:3), którego w 1 Kronik 3:1 nazwano Danielem. W Hebronie Dawid miał sześć żon, a o Abigail i jej synu nie ma już w Biblii żadnych dalszych wzmianek (2Sm 3:2-5).
2. Jedna z dwóch sióstr Dawida (1Kn 2:13-17). Niektórzy uczeni uważają, że była ona jego przyrodnią siostrą, z tej samej matki, lecz z innego ojca. W 2 Samuela 17:25 Abigail nazwano „córką Nachasza”. Według tradycji rabinicznej Nachasz to po prostu inne imię Jessego, ojca Dawida. W greckiej Septuagincie (wyd. Lagarde’a) w wersecie tym zamiast imienia „Nachasz” występuje „Jesse”. Podobnie fragment ten oddano w kilku współczesnych przekładach (AT, JB). Warto jednak podkreślić, że w 1 Kronik 2:13-16 Abigail i Cerui nie nazwano „córkami Jessego”, ale „siostrami” jego synów, m.in. Dawida. Możliwe więc, że ich matka najpierw była żoną Nachasza, któremu urodziła Abigail i Ceruję, a potem została żoną Jessego i matką jego synów. Nie można więc z całą pewnością twierdzić, że Abigail była córką Jessego (zob. NACHASZ 2).
Biblia wspomina tylko o jednym synu Abigail, siostry Dawida, mianowicie o Amasie. Jej męża w 2 Samuela 17:25 nazwano „Jitrą, Izraelitą”, ale gdzie indziej występuje jako Jeter (1Kl 2:5, 32), a w 1 Kronik 2:17 powiedziano o nim: „Jeter, Ismaelita” (zob. JETER 6). Niewykluczone, że Abigail została żoną Jetera, gdy Jesse z rodziną mieszkał w Moabie (1Sm 22:3, 4). Na jej syna Amasę zwrócono uwagę dopiero w związku z buntem Absaloma za panowania Dawida. Kuzyn Amasy Absalom ustanowił go wodzem swego wojska. Po śmierci Absaloma król Dawid, brat Abigail, zabiegał u Amasy o poparcie dla swego powrotu do władzy i uczynił go wodzem swojego wojska w miejsce Joaba (2Sm 19:11-14). Wkrótce sprowadziło to śmierć na syna Abigail, który zginął z ręki rozgoryczonego kuzyna Joaba (2Sm 20:4-10).