Pozostańmy lojalni, mając zjednoczone serce

„Będę chodził w twojej prawdzie. Zjednocz me serce, aby się bało twego imienia” (PS. 86:11).

 1, 2. (a) Co według Psalmu 86:2, 11 pomoże nam dochować wierności Jehowie w obliczu prób lub pokus? (b) Kiedy należy pielęgnować szczerą lojalność?

DLACZEGO zdarza się, że chrześcijanin, który wiernie przetrwał lata uwięzienia lub prześladowań, później popada w materializm? Odpowiedź ma związek z naszym symbolicznym sercem, czyli naszym wnętrzem. W Psalmie 86 lojalność połączono ze zjednoczonym sercem, a więc takim, które jest kompletne, niepodzielne. „Racz strzec mojej duszy, bo jestem lojalny” — prosił w modlitwie psalmista Dawid. „Tyś Bogiem moim; wybaw swego sługę, który ufa tobie”. Ponadto modlił się: „Poucz mnie, Jehowo, o swej drodze. Będę chodził w twojej prawdzie. Zjednocz me serce, aby się bało twego imienia” (Ps. 86:2, 11).

² Jeżeli nie będziemy ufać Jehowie całym sercem, różne sprawy podkopią naszą lojalność wobec prawdziwego Boga. Samolubne pragnienia przypominają miny lądowe ukryte pod drogą, którą idziemy. Nawet jeśli w trudnych okolicznościach dochowaliśmy wierności Jehowie, możemy wpaść w szatańskie pułapki lub sidła. Jakie to więc ważne, żebyśmy w swych sercach pielęgnowali lojalność wobec Jehowy, zanim napotkamy próby bądź pokusy! W Biblii czytamy: „Bardziej niż wszystkiego innego, czego należy pilnować, strzeż swego serca” (Prz. 4:23). Cennych lekcji na ten temat dostarczają przeżycia proroka z Judy, którego Jehowa posłał do izraelskiego króla Jeroboama.

„Dam ci dar”

 3. Jak Jeroboam zareagował na wyrok ogłoszony przez proroka Bożego?

³ Wyobraź sobie następującą scenę: Mąż Boży właśnie przedstawił dobitne orędzie królowi Jeroboamowi, który w północnym dziesięcioplemiennym królestwie Izraela wprowadził kult cielca. Król wpada w furię i nakazuje pochwycić posłańca. Ale Jehowa wspiera swego sługę. Cudownie sprawia, że wyciągnięta w gniewie ręka króla momentalnie usycha, a ołtarz używany do fałszywego kultu się rozpada. Jeroboam nagle zmienia postawę. Błaga męża Bożego: „Ułagodź, proszę, oblicze Jehowy, twego Boga, i módl się za mnie, żeby moja ręka odzyskała sprawność”. Prorok się modli i ręka króla staje się zdrowa (1 Król. 13:1-6).

 4. (a) Dlaczego propozycja króla naprawdę stanowiła dla proroka próbę lojalności? (b) Co odpowiedział prorok?

⁴ Następnie Jeroboam zwraca się do męża prawdziwego Boga: „Zechciej pójść ze mną do domu i się pokrzepić, a dam ci dar” (1 Król. 13:7). Co w tej sytuacji powinien zrobić prorok? Czy miałby skorzystać z gościnności króla, skoro właśnie przekazał mu potępiające orędzie? (Ps. 119:113). A może powinien odrzucić zaproszenie władcy, mimo iż ten sprawia wrażenie przejętego skruchą? Jeroboam na pewno ma czym obdarować swych przyjaciół. Jeśli prorok Boży skrycie pragnął rzeczy materialnych, to propozycja króla była zapewne wielką pokusą. Ale Jehowa polecił prorokowi: „Nie wolno ci jeść chleba ani pić wody i nie wolno ci wracać drogą, którą szedłeś”. Toteż prorok wyraźnie odpowiedział królowi: „Choćbyś mi dał połowę twego domu, nie poszedłbym z tobą i nie jadł chleba ani nie pił wody na tym miejscu”. I wyruszył z Betel inną drogą (1 Król. 13:8-10). Czego na temat szczerej lojalności możemy się nauczyć z decyzji tego proroka? (Rzym. 15:4).

‛Bądźmy zadowoleni’

 5. Jaki związek zachodzi między materializmem a kwestią lojalności?

⁵ Mogłoby się wydawać, że materializm nie ma związku z kwestią lojalności, ale w rzeczywistości ma. Czy ufamy obietnicy Jehowy, że On zadba o to, czego naprawdę potrzebujemy? (Mat. 6:33; Hebr. 13:5). Czy potrafimy obyć się bez pewnych dóbr, na które teraz nas nie stać, zamiast za wszelką cenę o nie zabiegać? (Odczytaj Filipian 4:11-13). Czy nie odczuwamy pokusy, by zrezygnować z teokratycznych przywilejów i zdobyć upragnione rzeczy? Czy lojalną służbę dla Jehowy stawiamy na pierwszym miejscu w życiu? Nasze odpowiedzi będą w dużym stopniu zależeć od tego, czy służymy Bogu z całego serca. Apostoł Paweł napisał: „Jest ono źródłem wielkiego zysku — owo zbożne oddanie wraz z poprzestawaniem na tym, co się ma. Bo nic nie przynieśliśmy na świat, nic też nie możemy wynieść. Mając więc wyżywienie i odzież oraz schronienie, będziemy z tego zadowoleni” (1 Tym. 6:6-8).

 6. Jakie „dary” mogą nam zostać zaproponowane i co pomoże nam ustalić, czy je przyjąć?

⁶ Na przykład pracodawca może zaproponować nam awans zapewniający wyższą pensję oraz inne korzyści. Albo uświadamiamy sobie, że moglibyśmy lepiej zarabiać, podejmując pracę za granicą. W pierwszej chwili takie okazje mogą wyglądać jak błogosławieństwo od Jehowy. Ale czy przed podjęciem decyzji nie powinniśmy zbadać swoich pobudek? Przede wszystkim warto zadać sobie pytanie: „Jak decyzja, którą podejmę, wpłynie na moją więź z Jehową?”.

 7. Dlaczego to takie ważne, by wykorzeniać ze swego serca materialistyczne pragnienia?

⁷ Szatański świat bezustannie krzewi materializm (odczytaj 1 Jana 2:15, 16). Diabłu zależy na skalaniu naszego serca. Musimy zatem czujnie rozpoznawać i wykorzeniać z niego materialistyczne pragnienia (Obj. 3:15-17). Jezus bez wahania odrzucił propozycję Szatana, który zaoferował mu wszystkie królestwa świata (Mat. 4:8-10). Przy innej okazji Syn Boży udzielił przestrogi: „Miejcie oczy otwarte i strzeżcie się wszelkiej zachłanności, bo nawet wtedy, gdy ktoś ma obfitość, jego życie nie zależy od tego, co posiada” (Łuk. 12:15). Lojalność wobec Jehowy pomoże nam polegać na Nim, a nie na sobie.

Dał się zwieść staremu prorokowi

 8. Jak po raz kolejny została wystawiona na próbę lojalność proroka Bożego?

⁸ Misja proroka Bożego zakończyłaby się pomyślnie, gdyby kontynuował podróż do domu. Ale on niemal natychmiast zetknął się z kolejną próbą. Biblia informuje: „W Betel zaś mieszkał pewien stary prorok i oto przyszli jego synowie, i opowiedzieli mu” o wszystkim, co się wydarzyło tego dnia. Po wysłuchaniu ich poprosił, żeby osiodłali mu osła, ponieważ chciał dogonić proroka Bożego. Wkrótce potem znalazł go odpoczywającego pod wielkim drzewem i rzekł: „Chodź ze mną do domu i jedz chleb”. Gdy mąż prawdziwego Boga odrzucił zaproszenie, stary człowiek użył następującego argumentu: „Ja też jestem prorokiem jak ty i na słowo Jehowy odezwał się do mnie anioł, mówiąc: ‚Każ mu wrócić ze sobą do twego domu, żeby jadł chleb i pił wodę’”. Ale w Biblii czytamy dalej: „Zwiódł go” (1 Król. 13:11-18).

 9. Co Pismo Święte mówi o ludziach postępujących zwodniczo i komu oni szkodzą?

⁹ Bez względu na to, czym się kierował ów stary prorok, posłużył się kłamstwem. Może kiedyś był wiernym prorokiem Jehowy. Teraz jednak postąpił zwodniczo. Pismo Święte wyraźnie potępia takie zachowanie (odczytaj Przysłów 3:32). Kto ucieka się do oszustwa, szkodzi pod względem duchowym nie tylko sobie, ale często też innym.

Wrócił ze starym człowiekiem

10. Jak prorok Boży zareagował na zaproszenie starego człowieka i co z tego wynikło?

¹⁰ Prorok z Judy powinien był przejrzeć podstęp starego proroka. Mógł się zastanowić: Dlaczego anioła mającego dla mnie nowe wskazówki Jehowa posłał do kogoś innego? Prorok ten mógł też poprosić Jehowę o dodatkowe wyjaśnienia, ale z Biblii nie wynika, żeby tak zrobił. Przeciwnie, „wrócił [z tym starym człowiekiem], by w jego domu jeść chleb i pić wodę”. Jehowie się to nie spodobało. Gdy zwiedziony prorok w końcu ruszył do Judy, został uśmiercony przez napotkanego lwa. Jakże tragicznie człowiek ten zakończył działalność prorocką! (1 Król. 13:19-25)a.

11. Jaki dobry przykład dał Achijasz?

¹¹ Natomiast prorok Achijasz, który miał za zadanie wyznaczyć Jeroboama na króla, pozostał wierny aż do swej starości. Gdy posunął się w latach i zaniewidział, Jeroboam wysłał do niego żonę, by zapytała o los ich chorego syna. Prorok śmiało zapowiedział, że syn Jeroboama umrze (1 Król. 14:1-18). Achijasz dostąpił wielu błogosławieństw, między innymi miał wkład w powstanie natchnionego Słowa Bożego. W jaki sposób? Po latach kapłan Ezdrasz wykorzystał jego pisma jako materiał źródłowy (2 Kron. 9:29).

12-14. (a) Czego możemy się nauczyć z tego, co spotkało młodszego proroka? (b) Zilustruj na przykładach, dlaczego trzeba uważnie i z modlitwą rozważać oparte na Biblii rady starszych.

¹² Biblia nie wyjaśnia, dlaczego młodszy prorok — zanim zawrócił, by jeść i pić ze starym człowiekiem — nie zasięgnął rady Jehowy. Może starzec powiedział mu to, co tamten chciał usłyszeć? Jaka wypływa stąd nauka dla nas? Musimy być absolutnie przekonani o słuszności wymagań Jehowy. Musimy też być zdecydowani się ich trzymać — bez względu na sytuację.

¹³ Niektórzy słuchają tylko takich rad, jakie chcą usłyszeć. Załóżmy, że głosiciel otrzymał propozycję pracy mogącej ograbić go z czasu poświęcanego rodzinie oraz na działalność teokratyczną. Postanawia zwrócić się o radę do starszego. Ten przed jej udzieleniem przyznaje, że nie może dyktować bratu, jak ma zarabiać na rodzinę. Następnie wskazuje mu na duchowe zagrożenia związane z przyjęciem oferowanej posady. Czy głosiciel zapamięta jedynie początkowe słowa starszego, czy też poważnie przeanalizuje jego dalsze wskazówki? Rzecz jasna brat musi sam ustalić, co będzie dla niego najkorzystniejsze pod względem duchowym.

¹⁴ A oto inna sytuacja: Siostra pyta starszego, czy powinna zdecydować się na separację z niewierzącym mężem. Starszy niewątpliwie wyjaśni siostrze, że sprawę tę musi ona rozstrzygnąć osobiście. Przypomni jej też biblijne rady na ten temat (1 Kor. 7:10-16). Czy siostra zwróci należytą uwagę na słowa starszego? A może już nastawiła się na to, że odejdzie od męża? Postąpi mądrze, jeśli przed podjęciem decyzji rozważy z modlitwą otrzymane rady biblijne.

Bądźmy skromni

15. Czego jeszcze możemy się nauczyć z błędu proroka Bożego?

¹⁵ Czego jeszcze możemy się nauczyć z błędu, który popełnił prorok z Judy? W Księdze Przysłów 3:5 powiedziano: „Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu”. Wspomniany prorok, zamiast dalej polegać na Jehowie, jak to dotąd czynił, tym razem zaufał własnemu osądowi. Błąd ten przypłacił życiem oraz utratą dobrego imienia u Boga. To, co go spotkało, bardzo dobitnie podkreśla znaczenie przejawiania skromności i lojalności w służbie dla Jehowy.

16, 17. Co nam pomoże dochowywać lojalności Jehowie?

¹⁶ Nasze serce, skłonne do samolubstwa, łatwo może nas zwieść. „Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i nieobliczalne” (Jer. 17:9). Jeśli chcemy pozostać lojalni wobec Jehowy, musimy wciąż dokładać usilnych starań, by zrzucić starą osobowość z jej skłonnością do zuchwalstwa i polegania na sobie. Powinniśmy natomiast przyodziać się w nową osobowość, „stworzoną według woli Bożej w rzeczywistej prawości i lojalności” (odczytaj Efezjan 4:22-24).

¹⁷ Księga Przysłów 11:2 zapewnia: „Mądrość jest u skromnych”. Skromne poleganie na Jehowie pomaga uniknąć poważnych błędów. Naszą ocenę sytuacji łatwo może wypaczyć na przykład zniechęcenie (Prz. 24:10). Moglibyśmy znużyć się udziałem w pewnych dziedzinach świętej służby i dojść do wniosku, że przez minione lata zrobiliśmy swoje i teraz pora, by powysilali się inni. Albo moglibyśmy zapragnąć prowadzić bardziej „normalne” życie. Jeśli jednak będziemy ‛wytężać siły’ i ‛mieć zawsze mnóstwo pracy w dziele Pańskim’, pomoże nam to strzec swego serca (Łuk. 13:24; 1 Kor. 15:58).

18. Co możemy zrobić, gdy nie wiemy, jaką podjąć decyzję?

¹⁸ Niekiedy stajemy w obliczu trudnych decyzji i nie od razu wiemy, jak powinniśmy postąpić. Czy nie odczuwamy wtedy pokusy, by wziąć sprawy w swoje ręce? Ilekroć znajdziemy się w takiej sytuacji, okażmy się mądrzy i poprośmy o pomoc Jehowę. W Liście Jakuba 1:5 czytamy: „Jeżeli więc komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, bo on daje wszystkim szczodrze”. Nasz niebiański Ojciec udzieli nam ducha świętego, żebyśmy mogli podjąć właściwą decyzję (odczytaj Łukasza 11:9, 13).

Bądźmy zdecydowani pozostać lojalni

19, 20. Na co powinniśmy być zdecydowani?

¹⁹ Gdy Salomon odstąpił od czystego wielbienia, nastały burzliwe lata, w których lojalność sług Bożych była poddawana ciężkim próbom. To prawda, że wielu w ten czy inny sposób poszło na kompromis. Niektórzy jednak pozostali lojalni wobec Jehowy.

²⁰ Każdego dnia stajemy w obliczu decyzji oraz wyborów wystawiających naszą lojalność na próbę. My również możemy okazać się wierni. Zawsze bądźmy lojalni wobec Jehowy i miejmy zjednoczone serce, w pełni ufając, że On nadal będzie błogosławić swym lojalnym sługom (2 Sam. 22:26).

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Dlaczego powinniśmy rugować z serca materialistyczne pragnienia?

• Dzięki czemu zdołamy zachować lojalność wobec Jehowy?

• Jak skromność pomaga nam pozostawać lojalnymi wobec Boga?

[Ilustracje na stronie 9]

Czy trudno ci przeciwstawiać się pokusom?

[Ilustracje na stronie 10]

Czy rozważysz z modlitwą rady oparte na Biblii?