ELIAB

(„mój Bóg jest ojcem”).

1. Syn Chelona z plemienia Zebulona; jeden z 12 naczelników wyznaczonych przez Jehowę do pomocy Mojżeszowi i Aaronowi w spisywaniu synów Izraela zdolnych do służby wojskowej (Lb 1:1-4, 9, 16). Był wodzem wojowników ze swego plemienia; należeli oni do trójplemiennego oddziału obozu Judy (Lb 2:3, 7; 10:14-16). Eliab brał udział w zbiorowym składaniu darów przez naczelników po wzniesieniu przybytku, a trzeciego dnia po poświęceniu ołtarza przyniósł swój własny dar ofiarny (Lb 7:1-3, 10, 11, 24-29).

2. Syn Pallu z plemienia Rubena; ojciec Nemuela. Inni synowie Eliaba, Datan i Abiram, przyłączyli się do buntu Koracha przeciw Mojżeszowi i zginęli, gdy ziemia w nadprzyrodzony sposób rozstąpiła się i pochłonęła ich razem z rodzinami (Lb 16:1, 12; 26:8-10; Pwt 11:6).

3. Lewita z rodu Kehatytów; przodek proroka Samuela (1Kn 6:22, 27, 28, 33, 34). W 1 Kronik 6:34 występuje jako Eliel, a w 1 Samuela 1:1 jako Elihu.

4. Pierworodny syn Jessego, ojca króla Dawida (1Sm 17:13; 1Kn 2:13). Samuel, będąc pod wrażeniem wyglądu i sylwetki Eliaba, pomyślał, iż to jego Bóg chce ustanowić królem. Jehowa jednak odrzucił Eliaba, a wybrał Dawida (1Sm 16:6-12).

Trzej najstarsi synowie Jessego: Eliab, Abinadab i Szamma, byli w wojsku Saula, gdy filistyński harcownik Goliat rzucał wyzwanie Izraelitom. Dawid został wysłany przez ojca z żywnością dla swych braci i gdy przybył na miejsce, Goliat ponownie wystąpił z szeregów filistyńskich i urągał Izraelowi. Dawid zaczął wypytywać wojowników izraelskich, jaką nagrodę otrzyma ten, kto zabije Goliata, co rozgniewało Eliaba, który zarzucił mu, że zaniedbuje swe pasterskie obowiązki, jest zuchwały i ma złe serce (relację o wyprawie Dawida i gniewie Eliaba pominięto w Kodeksie watykańskim) (1Sm 17:13, 17, 26-28).

Po latach córka Eliaba Abichail najprawdopodobniej została żoną Jerimota, syna Dawida (2Kn 11:18).

5. Jeden z Gadytów, którzy przyłączyli się do Dawida, gdy ten „jeszcze podlegał ograniczeniom z powodu Saula”. Nazwano ich „dzielnymi mocarzami”, z których najmniejszy był równy stu, a największy — tysiącowi (1Kn 12:1, 8, 9, 14).

6. Lewicki muzyk z drugiego oddziału; grał na instrumentach, gdy król Dawid sprowadzał Arkę Jehowy z domu Obed-Edoma do Jerozolimy (1Kn 15:18, 20, 25; 16:5).