Brama Owcza. Odbudowana przez arcykapłana Eliasziba i innych kapłanów (Neh 3:1, 32; 12:39). Nasuwa to wniosek, że znajdowała się nieopodal terenu świątynnego, prawdopodobnie w murze drugiej dzielnicy wzniesionym przez Manassesa (zob. śródtytuł „Brama Rybna”) — w pn.-wsch. narożniku miasta lub gdzieś w pobliżu. Jej nazwa mogła nawiązywać do tego, że wprowadzano przez nią owce i kozy przeznaczone na ofiary albo sprzedawane na pobliskim targowisku. Zapewne właśnie z nią (lub odpowiadającą jej późniejszą bramą) tożsama jest „brama owcza” wspomniana w Jana 5:2, stojąca w tej samej okolicy — niedaleko sadzawki Betzata.

Brama Rybna. Przy tej bramie najwyraźniej kończyła się część muru drugiej dzielnicy zbudowana przez Ezechiasza (2Kn 32:5; 33:14). W sprawozdaniu Nehemiasza — zarówno z odbudowy muru, jak i z jego poświęcenia — Brama Rybna jest umiejscowiona na zach. od Bramy Owczej, przypuszczalnie w pobliżu pn. krańca doliny Tyropeon (Neh 3:3; 12:39). W Sofoniasza 1:10 wymieniono ją razem z drugą dzielnicą. Nazwa tej bramy mogła nawiązywać do pobliskiego targu, gdzie Tyryjczycy sprzedawali ryby (Neh 13:16).

Brama Staromiejska. Znajdowała się w pn.-zach. części miasta, między bramami Rybną i Efraima (Neh 3:6; 12:39). Jej hebrajska nazwa brzmi dosłownie „Brama Starego”, lecz bywa też tłumaczona na „Staromiejska”. Przypuszczalnie wzięła się stąd, że było to główne pn. wejście do starego miasta. Brama ta mogła być usytuowana u zbiegu Szerokiego Muru (stanowiącego pn. granicę starej części miasta) oraz pd. krańca zach. muru drugiej dzielnicy. Niektórzy utożsamiają ją z „Bramą Pierwszą”, wymienioną przez Zachariasza. Jego wypowiedź, że miasto będzie zamieszkane „od [1] Bramy Beniamina aż do miejsca [2] Bramy Pierwszej, aż do [3] Bramy Narożnej”, najwyraźniej nawiązuje do wsch. i zach. granicy miasta, a wyrażenie „od Wieży Chananela aż po królewskie kadzie tłoczni” odnosi się do granicy pn. i pd. (Za 14:10). Inni kojarzą Bramę Staromiejską z „Bramą Środkową”, wspomnianą w Jeremiasza 39:3. Jeszcze inni nazywają ją „Bramą Miszne” i lokalizują w zach. murze drugiej dzielnicy.

Brama Końska. Powyżej tej bramy mur naprawiali kapłani, co sugeruje jej lokalizację w pobliżu świątyni (Neh 3:28). Niektórzy utrzymują, że Brama Końska stanowiła przejście między dwiema częściami dzielnicy pałacowo-świątynnej. Opierają się przy tym na relacji o straceniu Atalii, o której powiedziano, iż pochwycona przez żołnierzy, „doszła do wjazdu do bramy końskiej domu królewskiego” (2Kn 23:15; 2Kl 11:16). Jednakże w tym wypadku chodzi najpewniej o jakieś wejście na teren pałacu królewskiego, nie zaś o Bramę Końską, przez którą konie wjeżdżały do samego miasta. Nehemiasz w swym opisie prac naprawczych jednoznacznie umiejscawia Bramę Końską w murze miejskim. Przypuszczalnie stała ona na pd. wsch. od terenu świątynnego (Neh 3:28; Jer 31:40). Nie wymieniono jej w relacji z poświęcenia muru — najwyraźniej dlatego, że jeden pochód zszedł z niego przy Bramie Wodnej, a drugi przy Bramie Straży, a więc oba pominęły odcinek muru na wsch. od świątyni, gdzie znajdowały się bramy: Końska oraz Inspekcyjna (Neh 12:37-40).