Coś ciekawego z Biblii — Estery 1:1 do 10:3
Bóg ratuje przed ludobójstwem
Rzeź będzie dokonana z całą bezwzględnością: młodzi i starzy, dzieci i kobiety — wytępieni zostaną wszyscy bez wyjątku. Nikt się nie odważy przeciwstawić temu, gdyż rozkaz wykonania wyroku jest opatrzony pieczęcią królewską. Żydzi wyginą jak bezbronne cielęta!
Przynajmniej tak to wygląda w oczach Hamana, premiera starożytnej Persji. Masowy mord uknuł on pod wpływem ślepej nienawiści do Żyda Mardocheusza. Kiedy jednak Haman zadowolony z siebie czeka na zwycięstwo, naród żydowski modli się o ratunek. Z jakim skutkiem? Wyjawia to dramatyczny opis zamieszczony w biblijnej Księdze Estery. Napisał ją sam Mardocheusz. Mieści się w niej pokrzepiające sprawozdanie o tym, jak pomoc Boga oraz wiara młodej kobiety ocaliły cały naród.
ESTERA ZOSTAJE KRÓLOWĄ
Zechciej przeczytać Estery 1:1 do 2:23. Około roku 484 p.n.e. król perski Achaswerus (Kserkses I) urządza wielką ucztę. Ale królowa Waszti odmawia stawienia się na jego wezwanie. Rozgniewany król pozbawia ją godności królewskiej i postanawia poszukać nowej królowej. Dokonuje przeglądu najpiękniejszych kobiet w królestwie i wybiera skromną Żydówkę imieniem Hadassa, którą do tej roli przygotował jej kuzyn, Mardocheusz. Młoda kobieta nie wyjawia, że jest Żydówką. Używa swego perskiego imienia Estera.
• 1:3-5 — Z jakiej okazji zorganizowano tę uroczystość?
Według historyka Herodota pewnego razu Kserkses zwołał zgromadzenie celem omówienia wyprawy wojennej przeciwko Grecji. Być może chodzi o to zgromadzenie. Widocznie Kserkses chciał zaimponować możnym chwałą i bogactwem swego królestwa, by ich przekonać, że zdoła poprowadzić wyprawę na Grecję.
• 2:19, 20 (BT) — Dlaczego Mardocheusz „siedział w Bramie Królewskiej”?
Mardocheusz najwidoczniej należał do urzędników dworskich króla Achaswerusa. Ludzie, którym powierzono taką funkcję, siadywali zwykle przy bramie, czekając na polecenie od króla, Mardocheusz musiał zajmować dość ważną pozycję, w przeciwnym razie bowiem Haman od razu by go zwolnił. Na takim stanowisku Mardocheusz mógł się dowiedzieć o planowanym zamachu na króla i go udaremnić.
Nauka dla nas: Estera pokazała wartość skromności, bo nie zażądała kosztownych ozdób ani pięknych szat, zanim się udała do króla. Łaskę króla zjednał jej „ukryty człowiek serca” z jego „strojem cichego i łagodnego ducha” (1 Piotra 3:1-5). Podobnie członkowie namaszczonego ostatka zgromadzani po roku 1919 zaskarbili sobie łaskę Króla, Jezusa Chrystusa.
INTRYGA HAMANA
Przeczytaj 3:1 do 5:14. Achaswerus mianuje premierem Hamana, który jest Amalekitą. Tymczasem Mardocheusz pamięta, że Jehowa postanowił toczyć ‛wojnę z Amalekitą z pokolenia w pokolenie’, i nie chce padać na twarz przed Hamanem (Wyjścia 17:8-16, BT). Z zemsty nadęty pychą Haman namawia króla do zgładzenia wszystkich Żydów!
Mardocheusz prosi Esterę o interwencję. Zwraca jej uwagę na to, że jeśli będzie milczała „ratunek i ocalenie dla Żydów przyjdą skądinąd” (Biblia warszawska). Mardocheusz żywi ufne przekonanie, że Bóg zapewni ocalenie, gdyż w grę wchodzi los ludu Jehowy oraz Jego wyrok na Amalekitów (1 Sam. 12:22). Estera udaje się do króla bez wezwania, choć za taki krok grozi kara śmierci! Achaswerus jednak daruje jej życie i przybywa na wydaną przez nią ucztę. Haman wracając do domu ponownie wpada w złość, bo Mardocheusz nie oddaje mu hołdu, toteż układa plan, jak go stracić.
• 3:7 — O co chodziło przy rzucaniu „pur”?
„Pur” to prawdopodobnie perskie słowo oznaczające „los”. Astrologowie często rzucali losy, co stanowiło jedną z form wróżenia. Takie losowanie miało na celu ustalić najpomyślniejszy dla Hamana termin przeprowadzenia jego planu ludobójstwa.
• 4:3 — Dlaczego Mardocheusz i Żydzi pościli?
Nadciągała klęska narodowa, pora więc była na głębokie, poważne przemyślenia (Kazn. 3:4). Bardzo potrzebne im było kierownictwo Boże. W tej sytuacji post oznaczał, że zwracają się do Jehowy z prośbą o niezbędną siłę i mądrość. Czy w obliczu prób zwracasz się w modlitwie do Boga? (Hebr. 5:7).
• 5:6-8 — Dlaczego Estera zwlekała z powiadomieniem króla?
Z pewnością Esterze nie brakowało odwagi, skoro już wcześniej zaryzykowała życie. Może jednak chciała najpierw zjednać sobie przychylność króla. Dlatego zaprosiła go na drugie przyjęcie. W grę wchodziło także kierownictwo Boże, gdyż ta zwłoka pozwoliła na rozwój pewnych wydarzeń.
Nauka dla nas: Estera wykazała wiarę, odwagę i gotowość zastosowania się do rad Mardocheusza. Ludzie, którzy po roku 1919 weszli w skład namaszczonego ostatka, dali dowody podobnej wiary, odwagi i gotowości do współpracy z dawniejszymi członkami oblubienicy Chrystusa. Doprawdy wspaniałe to wzory!
ZAMACH UDAREMNIONY
Przeczytaj 6:1 do 7:10. Achaswerus nie może zasnąć, do czego niewątpliwie przyczynił się Bóg. Przeczuwając jak gdyby, że czegoś nie dopełnił, każe sobie czytać kroniki; może był to rodzaj pamiętnika królewskiego. Stwierdziwszy, iż Mardocheusza nie nagrodzono za wykrycie skrytobójczego sprzysiężenia, król każe Hamanowi obmyślić stosowne wyróżnienie. Haman przypuszcza, że to on ma zostać uhonorowany, i proponuje wyszukaną ceremonię. Tymczasem ku swemu przerażeniu otrzymuje polecenie, aby uczcił tak Mardocheusza! Doradcy Hamana dochodzą do wniosku, że wróży mu to upadek.
Natychmiast po tym upokarzającym przeżyciu Haman zostaje sprowadzony na drugą ucztę Estery. Na miejscu monarcha prosi ją, by wyjawiła swoje życzenie. Odważna królowa błaga: „Niech będzie darowane mi życie na moją prośbę i lud mój na moje życzenie” (BT). Wyznaje, że jest Żydówką, i demaskuje knowania Hamana. Przestraszony Haman błaga o życie, ale zamiast tego zostaje stracony na tym samym słupie, który przygotował na Mardocheusza!
• 7:4 (BT) — Dlaczego zagłada Żydów naraziłaby króla na szkody?
Gdyby Haman obmyślił sprzedanie Żydów w niewolę, prawdopodobnie przysporzyłoby to Achaswerusowi wielkich zysków. Natomiast wytracenie całego tego narodu spowodowałoby straty finansowe znacznie przekraczające wartość obiecanych przez Hamana 10 000 talentów srebra. Ponadto gdyby ten ludobójczy zamach się powiódł, król straciłby królową — poniósłby osobistą niepowetowaną szkodę!
• 7:8 — Dlaczego Hamanowi zakryto twarz?
To nie Haman zasłonił sobie twarz ze wstydu lub z powodu wyrzutów sumienia. Najwidoczniej zrobili to dworzanie; czyn taki zapewne symbolizował okrycie hańbą, a więc zgubę. Prawdopodobnie był to pierwszy krok ku wykonaniu wyroku śmierci.
Nauka dla nas: Z narażeniem życia Estera odważnie wyjawiła, że jest Żydówką. Począwszy od roku 1931 lud Boży podobnie naraża się na prześladowania, otwarcie występując jako Świadkowie Jehowy! (Izaj. 43:10-12). Czy i ty masz taką odwagę?
LUD BOŻY OCALONY!
Przeczytaj 8:1 do 10:3. W miejsce Hamana premierem zostaje Mardocheusz. Estera ponownie ryzykuje życie, udając się do króla bez wezwania. Błaga go o przedsięwzięcie kroków celem przecięcia intrygi Hamana. Achaswerus przychyla się do jej prośby i pozwala Mardocheuszowi w imieniu monarchy podyktować niejako kontrdekret. Chociaż według perskiego zwyczaju nie można było unieważnić poprzedniego rozporządzenia co do zagłady, to jednak nowe prawo pozwalało zagrożonym się bronić.
Żydów opanowuje niewymowna radość! Nie są już bezbronnymi ofiarami; mają zresztą kilka miesięcy na przygotowanie obrony. W końcu nadchodzi dzień 13 miesiąca Adar (luty-marzec). Żydzi zabijają około 75 000 ludzi, „którzy pragnęli ich zguby” (Bw). Mając na uwadze, żeby nie zapomnieli, iż zwycięstwo zapewnił im Jehowa, Mardocheusz zarządza, aby co roku w dniach 14 i 15 Adar obchodzili święto Purim.
• 8:5 (Bw) — W czym przejawiła się tutaj roztropność Estery?
Estera starannie ważyła słowa, gdy prosiła króla o unieważnienie dokumentów, „jakie rozpisał on”, intrygant Haman. Taktownie unikała wzmianki o współodpowiedzialności króla w tej sprawie. Chrześcijanie wykazują podobny takt, gdy dają świadectwo urzędnikom państwowym.
• 8:17 (Bw) — W jakim sensie wielu „przystało do żydostwa”?
W Septuagincie można przeczytać, że Persowie ci „dawali się obrzezać i przechodzili na judaizm”. Najwidoczniej wielu mieszkańców przyjmowało wiarę żydowską, gdyż ukazanie się wspomnianego kontrdekretu uznali za znak, że Bóg wspiera Żydów. Podobnie dzisiaj „wielka rzesza” „drugich owiec” stanęła po stronie namaszczonego ostatka (Obj. 7:9; Jana 10:16; Zach. 8:23).
• 9:10, 15, 16 (Biblia poznańska) — Dlaczego Żydzi „po łupy ręki nie wyciągnęli”?
Dekret królewski upoważniał ich do plądrowania. Jednakże powstrzymaniem się od tego wykazali, że nie mieli na celu wzbogacenia się, lecz jedynie uratowanie życia.
Nauka dla nas: Jak Żydzi za czasów Estery, tak dzisiaj Świadkowie Jehowy słusznie zwracają się do władz i sądów o ochronę przed wrogami. Było to konieczne zwłaszcza podczas drugiej wojny światowej, gdy na lud Boży kierowały się liczne ataki inspirowane przez kler. Dzięki błogosławieństwu Jehowy wygrano wiele ważnych rozpraw sądowych.
Księga Estery jest dla dzisiejszych Świadków Jehowy źródłem zachęty i nadziei. Wiedzą oni, że zawzięta nienawiść Szatana do nich wkrótce osiągnie punkt kulminacyjny, gdy ten podejmie zdecydowane próby całkowitego ich unicestwienia. Jak Jehowa ich ochroni, pokaże przyszłość (Ezech. 38:16-23). Żywią jednak ufne przekonanie, że Jehowa — tak jak za dni Estery — nie opuści swego ludu. W samą porę zapewni im „ratunek i ocalenie”.