Co w twoim życiu jest najważniejsze?

„Wskaż mi drogę, którą mam iść” (PSALM 143:8).

 1. Do jakiego wniosku doszedł król Salomon, analizując ludzkie dążenia i dokonania?

JAK zapewne dobrze wiesz, życie wypełniają rozmaite sprawy i zajęcia. Zastanawiając się nad nimi, stwierdzasz, iż niektóre są bardzo ważne. Inne mają mniejsze znaczenie lub nie mają go wcale. To samo uzmysłowił sobie król Salomon — jeden z najmądrzejszych ludzi wszech czasów. Przyjrzawszy się uważnie ludzkim poczynaniom, doszedł do wniosku: „Bój się prawdziwego Boga i przestrzegaj jego przykazań. Na tym bowiem polega cała powinność człowieka” (Kaznodziei 2:4-9, 11; 12:13, NW). Jakie znaczenie mają te słowa dla nas w dobie obecnej?

 2. Jakie zasadnicze pytanie powinny sobie zadać osoby bogobojne i jakie pokrewne pytania ono nasuwa?

² Jeżeli pragniesz ‛bać się prawdziwego Boga i przestrzegać jego przykazań’, zadaj sobie ważkie pytanie: Co w moim życiu jest najważniejsze? Oczywiście nie musisz zastanawiać się nad tym codziennie, ale dlaczego nie miałbyś zrobić tego właśnie teraz? Może ci się też nasunąć kilka pokrewnych pytań, takich jak: Czy nie przykładam zbyt wielkiej wagi do swej pracy zawodowej lub dóbr materialnych? Jakie miejsce w mym życiu zajmuje dom, rodzina i najbliżsi? Młodzi mogą zapytać samych siebie: Ile czasu i uwagi poświęcam nauce? Czy przypadkiem na pierwszy plan nie wysunęło się moje hobby, sport, jakaś forma rozrywki lub nowinka techniczna? A każdy, niezależnie od wieku i swej sytuacji, powinien zadać sobie pytanie: Jakie miejsce w mym życiu zajmuje służenie Bogu? Niewątpliwie przyznasz, że jest nam potrzebna hierarchia wartości. Ale jak i gdzie możemy uzyskać pomoc niezbędną do tego, by mądrze ją ustalić?

 3. Co chrześcijanie biorą pod uwagę przy ustalaniu hierarchii wartości?

³ Jeżeli coś jest w naszym życiu najważniejsze, dajemy temu pierwszeństwo lub poświęcamy najwięcej uwagi. Bez względu na to, czy jesteś Świadkiem Jehowy, czy jedną z milionów szczerych osób, które razem z nimi studiują Słowo Boże, zastanów się nad następującą prawdą: „Wszystko ma swój czas i każda sprawa pod niebem ma swoją porę” (Kaznodziei 3:1). Do takich spraw całkiem słusznie zalicza się serdeczna troska o dobre stosunki w rodzinie (Kolosan 3:18-21). Trzeba też poświęcać czas na pracę zawodową, by uczciwie zadbać o potrzeby materialne domowników (2 Tesaloniczan 3:10-12; 1 Tymoteusza 5:8). Aby zaś odetchnąć od codziennych obowiązków, możesz przeznaczyć nieco czasu na jakieś hobby, wypoczynek lub rozrywkę (porównaj Marka 6:31). Czyż jednak po głębszym zastanowieniu nie przyznasz, że żadne z tych zajęć nie jest w życiu najważniejsze? Większe znaczenie ma zupełnie coś innego.

 4. Jaki związek z ustalaniem hierarchii wartości ma List do Filipian 1:9, 10?

⁴ Prawdopodobnie zgadzasz się z tym, że cenną pomocą przy ustalaniu hierarchii wartości i podejmowaniu mądrych decyzji są wytyczne zawarte w Biblii. Na przykład List do Filipian 1:9, 10 nawołuje chrześcijan, by ‛coraz bardziej i bardziej obfitowali w dokładne poznanie i pełne rozeznanie’. W jakim celu? Apostoł Paweł dodał: „Żebyście się upewniali co do rzeczy ważniejszych”. Czyż nie brzmi to logicznie? Mając dokładną wiedzę, wnikliwy chrześcijanin może ustalić, czemu przyznać w życiu pierwszeństwo, co dla niego będzie najważniejsze.

Wzorzec hierarchii wartości

 5. Co według Pisma Świętego zajmowało pierwsze miejsce w życiu Wzorodawcy chrześcijan, Jezusa?

⁵ Bardzo cenną informację znajdujemy w słowach apostoła Piotra: „Do tego biegu zostaliście powołani, gdyż i Chrystus cierpiał za was, pozostawiając wam wzór, abyście podążali dokładnie jego śladami” (1 Piotra 2:21). Chcąc zatem rozstrzygnąć, co w życiu jest najistotniejsze, powinniśmy przeanalizować, jak zapatrywał się na to Jezus Chrystus. W Psalmie 40:9 powiedziano o nim proroczo: „Pragnę czynić wolę twoją, Boże mój, a zakon twój jest we wnętrzu moim”. On sam wyraził tę myśl następująco: „Moim pokarmem jest wykonywanie woli tego, który mnie posłał, i dokończenie jego dzieła” (Jana 4:34; Hebrajczyków 12:2).

 6. Co możemy wzorem Jezusa osiągnąć przez stawianie woli Bożej na pierwszym miejscu w życiu?

⁶ Zwróćmy uwagę na kluczową sprawę — wykonywanie woli Bożej. Jezus swym przykładem wskazał, co dla jego uczniów powinno być najważniejsze w życiu, gdyż jak sam oświadczył, „każdy, kto jest doskonale wyuczony, będzie jak jego nauczyciel” (Łukasza 6:40). A krocząc drogą wyznaczoną przez Ojca, Jezus dowiódł, iż dawanie pierwszeństwa woli Bożej zapewnia „obfitość radości” (Psalm 16:11; Dzieje 2:28). Czy rozumiesz, co z tego wynika? Jeżeli naśladowcy Jezusa uznają spełnianie woli Bożej za najistotniejszą sprawę w swym życiu, to będą mieć „obfitość radości” i dostąpią „rzeczywistego życia” (1 Tymoteusza 6:19). Mamy zatem więcej niż jeden powód, by najważniejsze miejsce w życiu przyznać wykonywaniu woli Bożej.

 7, 8. Jakie próby przechodził Jezus i czego można się z tego nauczyć?

⁷ Wkrótce po tym, jak Jezus usymbolizował swe stawienie się do dyspozycji Bogu i gotowość wypełniania Jego woli, Szatan usiłował przeciągnąć go na swoją stronę. W jaki sposób? Użył trojakich pokus. Za każdym razem Jezus udzielił zdecydowanej, biblijnej odpowiedzi (Mateusza 4:1-10). Ale czekały go dalsze próby — był prześladowany, wyszydzany, został zdradzony przez Judasza, fałszywie oskarżony i w końcu poniósł śmierć na palu męki. Niemniej żadna z tych prób nie skłoniła tego lojalnego Syna Bożego do zejścia z obranej drogi. W krytycznym momencie modlił się słowami: „Nie jak ja chcę, ale jak ty chcesz. (...) Niech się stanie twoja wola” (Mateusza 26:39, 42). Czyż ten szczegół w postępowaniu naszego Wzorodawcy nie powinien każdemu z nas zapaść głęboko do serca i pobudzić do tego, byśmy ‛w modlitwie nie ustawali’? (Rzymian 12:12).

⁸ Kiedy ustalamy hierarchię wartości, kierownictwo Boga jest naprawdę ogromnie pomocne, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z wrogami prawdy przeciwstawiającymi się Jego woli. Przypomnijmy sobie, jak o takie kierownictwo błagał wierny król Dawid, gdy napotkał nienawistny sprzeciw. Rozważmy w związku z tym fragment Psalmu 143. Powinno nam to pomóc uświadomić sobie, jak możemy zacieśniać naszą osobistą więź z Jehową oraz umacniać się w postanowieniu, by spełnianiu woli Bożej stale przyznawać pierwsze miejsce w życiu.

Jehowa słucha naszych modlitw i na nie odpowiada

 9. (a) O czym świadczą słowa i czyny Dawida, mimo iż był grzesznikiem? (b) Dlaczego nie możemy ustawać w czynieniu tego, co słuszne?

⁹ Chociaż Dawid był grzesznym śmiertelnikiem, wierzył, iż Jehowa nakłoni ucha ku jego modlitwie. Pokornie prosił: „Panie! Słuchaj modlitwy mojej, usłysz błaganie moje! Przez wierność swoją wysłuchaj mnie w sprawiedliwości [„prawości”, NW] swojej! Nie pozywaj na sąd sługi swego, gdyż nikt z żyjących nie okaże się sprawiedliwym [„prawym”, NW] przed tobą!” (Psalm 143:1, 2). Dawid zdawał sobie sprawę ze swej niedoskonałości, niemniej w sercu był całkowicie oddany Bogu. Dlatego ufał, że ze względu na Jego prawość otrzyma od Niego odpowiedź. Czyż nie stanowi to dla nas zachęty? Chociaż nie udaje nam się sprostać miernikom prawości ustalonym przez Boga, możemy wierzyć, że jeśli jesteśmy przy Nim całym sercem, to nas wysłucha (Kaznodziei 7:20; 1 Jana 5:14). Nie ustając w modlitwie, musimy usilnie dążyć do tego, by w tych niegodziwych czasach ‛zwyciężać zło dobrem’ (Rzymian 12:20, 21; Jakuba 4:7).

10. Dlaczego Dawida czasami dręczył niepokój?

¹⁰ Dawid — podobnie jak my — miał nieprzyjaciół. Przeżywał okresy niepokoju, gdy uciekał przed Saulem i musiał szukać schronienia w odludnych, niedostępnych miejscach, a także wtedy, gdy jako król był nękany przez wrogów. Swoje odczucia opisał słowami: „Nieprzyjaciel prześladuje mnie, (...) wtrąca mnie w ciemności (...) Omdlewa we mnie duch mój, trwoży się [„odrętwiałe jest”, NW] we mnie serce moje” (Psalm 143:3, 4). Czy miałeś kiedyś powody, by czuć się podobnie?

11. W jakich sytuacjach współcześni słudzy Boży odczuwają niepokój?

¹¹ Presja ze strony wrogów, próby spowodowane ogromnymi trudnościami finansowymi, ciężka choroba czy inne niepokojące problemy sprawiają, iż niektórzy słudzy Boży upadają na duchu. Niekiedy ich serca są jak gdyby odrętwiałe. Wołają niejako: „Tyś liczne i ciężkie utrapienia na nas włożył, Ty znowu nas ożywisz (...) znowu nas pocieszysz” (Psalm 71:20, 21). Jakiej doznają pomocy?

Jak stawić czoło wrogom

12. Jak król Dawid dawał sobie radę, gdy napotykał niebezpieczeństwa i próby?

¹² Psalm 143:5 ukazuje, co czynił Dawid, gdy napotykał niebezpieczeństwa i wielkie próby: „Wspominam dni dawne, rozmyślam o wszystkich dziełach twoich, rozważam czyny rąk twoich”. Dawid przypominał sobie, jak Bóg postępował ze swymi sługami i jak wyzwalał jego samego. Rozmyślał nad tym, czego Jehowa dokonał ze względu na swe wzniosłe imię. Skupiał uwagę na Bożych czynach.

13. Jak rozmyślanie o przeżyciach starożytnych i współczesnych wiernych sług pomaga nam przetrwać napotykane próby?

¹³ A czy my nie przywołujemy często na pamięć tego, jak Bóg obchodził się ze swym ludem? Ależ tak! Korzystamy na przykład z doniesień o „wielkim obłoku świadków” z czasów przedchrześcijańskich (Hebrajczyków 11:32-38; 12:1). W I wieku chrześcijan namaszczonych duchem zachęcano także, by ‛wciąż pamiętali o dawniejszych dniach’ i o tym, co już zdołali znieść (Hebrajczyków 10:32-34). A co z przeżyciami sług Bożych w czasach nowożytnych, takich jak te, które opisano w książce Świadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego?a Relacje zamieszczone w tej i innych publikacjach dają nam sposobność przypominania sobie, jak dzięki pomocy od Jehowy Jego słudzy przetrwali czasy zakazu, uwięzienia, napaści motłochu, obozy koncentracyjne i obozy pracy. Znosili próby w krajach nękanych wojnami, na przykład w Burundi, Liberii, Ruandzie czy dawnej Jugosławii. Kiedy pojawiał się sprzeciw, słudzy Boży potrafili wytrwać dzięki silnej więzi z Jehową. On podtrzymywał swym ramieniem tych wszystkich, dla których najważniejszą sprawą w życiu było spełnianie Jego woli.

14. (a) Jaki przykład pokazuje, że Bóg wspiera osoby znajdujące się w takim jak my położeniu? (b) Czego nauczyłeś się z tego przykładu?

¹⁴ Być może powiesz, że jeszcze nie byłeś tak okrutnie traktowany. Możesz też myśleć sobie, że ciebie coś takiego chyba nigdy nie spotka. Jednakże Bóg wspiera swoich sług nie tylko w okolicznościach, które ktoś mógłby uznać za tragiczne. On pomaga wielu „przeciętnym” osobom w „normalnych” sytuacjach. Oto jeden z mnóstwa przykładów: Czy poznajesz zdjęcie zamieszczone powyżej i czy dzięki niemu łatwiej ci przypomnieć sobie, jak Bóg obchodzi się ze swoim ludem? Pojawiło się ono w Strażnicy z 1 grudnia 1996 roku. Czy przeczytałeś życiorys opowiedziany przez Penelope Makris? Jakiż to wspaniały przykład niezłomnego trzymania się zasad chrześcijańskich! Czy pamiętasz, czego doświadczyła od sąsiadów, jak walczyła z ciężkimi chorobami i jakich starań dokładała, by trwać w służbie pełnoczasowej? A jakie radosne przeżycie miała w Mitilini? Czy nie uważasz, że takie przykłady pomagają nam dawać pierwszeństwo temu, co najważniejsze — stawiać wolę Bożą na pierwszym miejscu w życiu?

15. O jakich czynach Jehowy powinniśmy rozmyślać?

¹⁵ My również możemy się umacniać tak jak Dawid przez rozmyślanie o czynach Jehowy. Realizując swe zamierzenie, sprawił On, iż dzięki śmierci, zmartwychwstaniu i wyniesieniu do chwały Jego Syna ludzie mogą dostąpić wybawienia (1 Tymoteusza 3:16). Ustanowił swe niebiańskie Królestwo, oczyścił niebiosa z Szatana i demonów, a na ziemi przywrócił prawdziwe wielbienie (Objawienie 12:7-12). Założył raj duchowy i pobłogosławił swój lud wzrostem liczebnym (Izajasza 35:1-10; 60:22). Słudzy Boży dają obecnie końcowe świadectwo przed wybuchem wielkiego ucisku (Objawienie 14:6, 7). Rzeczywiście jest o czym rozmyślać.

16. Na czym warto skupiać uwagę i co dzięki temu sobie uświadomimy?

¹⁶ Jeżeli skupiamy uwagę bardziej na czynach Bożych rąk niż na ludzkich wysiłkach, to uświadamiamy sobie, że Jehowa dysponuje nieprzepartą mocą. Jednakże te czyny nie ograniczają się tylko do cudownych, materialnych dzieł stwórczych w niebiosach i tutaj na ziemi (Joba 37:14; Psalm 19:2; 104:24). Należą do nich także akty wyzwolenia sług Jehowy z rąk wrogich ciemiężycieli, czego doświadczył Jego starożytny naród wybrany (2 Mojżeszowa 14:31; 15:6).

Poznanie drogi, którą mamy iść

17. Jak realną Osobą był dla Dawida Jehowa i o czym może to nas upewniać?

¹⁷ Dawid modlił się o pomoc, lękając się, iż niejako wyschnie w nim ożywcza wilgoć: „Wyciągam ręce do ciebie; dusza moja pragnie ciebie jak zeschła ziemia. Wysłuchaj mnie rychło, Panie, bo duch mój omdlewa; nie ukrywaj przede mną oblicza swego, bym nie stał się podobny do tych, którzy schodzą do grobu!” (Psalm 143:6, 7). Był grzesznikiem, ale wiedział, iż Bóg zna jego sytuację (Psalm 31:8). Czasem my także możemy poczuć, że nasze usposobienie duchowe znajduje się w stanie krytycznym. Mimo to nasze położenie nie jest beznadziejne. Jehowa, który wysłuchuje modlitwy, może przyśpieszyć nasz powrót do zdrowia duchowego, pokrzepiając nas za pośrednictwem kochających starszych, artykułów w Strażnicy lub punktów na zebraniach, przeznaczonych jak gdyby akurat dla nas (Izajasza 32:1, 2).

18, 19. (a) O co powinniśmy błagać Jehowę? (b) Czego możemy być pewni?

¹⁸ Zaufanie do Jehowy pobudza nas do kierowania ku Niemu błagalnej modlitwy: „Daj mi (...) doznać łaski twojej, bo tobie ufam! Wskaż mi drogę, którą mam iść” (Psalm 143:8). Czy Jehowa zawiódł siostrę Makris, działającą niemalże samotnie na greckiej wyspie? Czyż zatem opuści ciebie, jeśli spełnianie Jego woli będzie najważniejszą sprawą w twoim życiu? Diabeł i jego poplecznicy chcieliby przyhamować lub całkowicie wstrzymać dzieło głoszenia o Królestwie Bożym. Bez względu na to, czy służymy w kraju, w którym prawdziwe wielbienie może się na ogół rozwijać swobodnie, czy też na terenach, gdzie nałożono na nie ograniczenia, nasze zjednoczone modlitwy harmonizują z prośbą Dawida: „Ratuj mnie od nieprzyjaciół moich, Panie, do ciebie się uciekam!” (Psalm 143:9). Jeżeli pragniemy uchronić się przed duchowym nieszczęściem, musimy zamieszkać pod osłoną Najwyższego (Psalm 91:1).

¹⁹ Nasze przekonanie o tym, co jest najważniejsze, opiera się na silnych podstawach (Rzymian 12:1, 2). Nie pozwól zatem, by świat narzucił ci swój pogląd na to, co jest ważne w tym ludzkim porządku rzeczy. Stale dokładaj starań, by w każdym aspekcie twego życia uwidaczniało się przeświadczenie, że największą wartość ma spełnianie woli Bożej (Mateusza 6:10; 7:21).

20. (a) Czego dowiedzieliśmy się o Dawidzie z Psalmu 143:1-9? (b) W jaki sposób dzisiejsi chrześcijanie przejawiają takiego samego ducha jak Dawid?

²⁰ Dziewięć pierwszych wersetów Psalmu 143 ukazuje bliską, osobistą więź Dawida z Jehową. Kiedy był osaczony przez wrogów, śmiało błagał Boga o kierownictwo. Wylewał przed Nim swe serce, prosząc o pomoc w kroczeniu właściwą drogą. Tak samo postępują członkowie ostatka pomazańców, żyjący dzisiaj na ziemi, oraz ich towarzysze. Bardzo cenią swą więź z Jehową i błagają Go o kierownictwo. Pomimo presji wywieranej przez Diabła i świat pierwsze miejsce w ich życiu nieodmiennie zajmuje spełnianie woli Bożej.

21. Dlaczego istotne znaczenie ma dawanie dobrego przykładu, gdy uczymy drugich, co powinno być najważniejsze w ich życiu?

²¹ Miliony ludzi studiujących Biblię ze Świadkami Jehowy powinny sobie uświadomić, że najważniejszą sprawą jest spełnianie woli Bożej. Możemy im w tym pomóc w trakcie wspólnego omawiania 13 rozdziału książki Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego, gdzie przedstawiono zasady obowiązujące każdego, kto chce być posłuszny Słowu.b Oczywiście muszą dostrzegać, że sami stosujemy się do tego, czego ich uczymy. Po stosunkowo krótkim czasie oni także poznają drogę, którą mają iść. Kiedy te miliony uświadomią sobie, do czego powinny w swym życiu przykładać największą wagę, wielu postanowi oddać się Bogu i ochrzcić. Później zbór może im pomagać stale kroczyć tą drogą życiową.

22. Jakie sprawy zostaną rozważone w następnym artykule?

²² Wiele osób chętnie przyznaje, że największe znaczenie w ich życiu powinna mieć wola Boża. Ale w jaki sposób Jehowa stopniowo uczy swych sług spełniać tę wolę? Jakie korzyści im to przynosi? Sprawy te rozpatrzymy w następnym artykule przy omawianiu kluczowego wersetu, Psalmu 143:10.

[Przypisy]

Jak odpowiesz?

◻ Jak możemy ustalać hierarchię wartości, uwzględniając zasadę z Listu do Filipian 1:9, 10?

◻ Jak Jezus pokazał, co w jego życiu było najważniejsze?

◻ Czego możemy się nauczyć z postępowania Dawida w czasie prób?

◻ W jaki sposób Psalm 143:1-9 pomaga nam w dobie obecnej?

◻ Co powinno być najważniejsze w naszym życiu?

[Ilustracja na stronie 10]

Dawid dowiódł swymi czynami, iż polega na Jehowie

[Prawa własności]

Reprodukcja z Illustrirte Pracht - Bibel/​Heilige Schrift des Alten und Neuen Testaments, nach der deutschen Uebersetzung D. Martin Luther’s