Jehowa — ‛Sprawca ocalenia’ w czasach biblijnych

„Boże, racz szybko działać w mojej sprawie. Tyś jest moją pomocą i Sprawcą mego ocalenia” (PS. 70:5).

 1, 2. (a) W jakich sytuacjach słudzy Jehowy zwracają się do Niego o pomoc? (b) Jakie nasuwa się pytanie i gdzie możemy znaleźć na nie odpowiedź?

PODCZAS urlopu rodzice 23-letniej kobiety zostają poinformowani o tajemniczym zniknięciu córki. Są podejrzenia, że padła ofiarą brutalnego przestępstwa. Rodzice natychmiast się pakują i ruszają w drogę powrotną — przez cały czas żarliwie modlą się do Jehowy o wsparcie. Dwudziestolatek będący Świadkiem Jehowy dowiaduje się, że zapadł na chorobę, wskutek której zostanie całkowicie sparaliżowany. Od razu zwraca się do Jehowy w modlitwie. Matka, która samotnie wychowuje 12-letnią córkę i usiłuje znaleźć pracę, nie ma za co kupić jedzenia. Wylewa swe serce przed Jehową. To całkiem naturalne, że czciciele Boga w obliczu poważnych trudności lub prób wiary proszą Go o pomoc. Czy i ty, znalazłszy się w rozpaczliwym położeniu, wołałeś kiedyś do Jehowy?

² Nasuwa się jednak ważne pytanie: Czy naprawdę możemy oczekiwać, że Jehowa wysłucha naszych modlitw o pomoc? Krzepiącą wiarę odpowiedź zawiera Psalm 70. Ten poruszający utwór napisał lojalny chwalca Jehowy Dawid, który napotkał w życiu wiele udręk i przeciwności. W natchnieniu rzekł do Jehowy: „Tyś jest moją pomocą i Sprawcą mego ocalenia” (Ps. 70:5). Dzięki przeanalizowaniu Psalmu 70 dostrzeżemy powody, dla których i my możemy w czasie trudności zwracać się do Jehowy i w pełni ufać, że okaże się On ‛Sprawcą naszego ocalenia’.

‛Tyś jest Sprawcą ocalenia’

 3. (a) Jakie usilne wołanie o pomoc jest zawarte w Psalmie 70? (b) Jaką ufność wyraża Dawid w tym psalmie?

³ Psalm 70 rozpoczyna się i kończy usilnym wołaniem do Boga o ratunek (odczytaj Psalm 70:1-5). Dawid błaga Jehowę, by ‛pośpieszył mu na pomoc’ i ‛szybko działał w jego sprawie’. W pozostałych wersetach przedstawia pięć próśb — każda zaczyna się słowem „oby” i wyraża jakieś pragnienie, życzenie. Pierwsze trzy dotyczą ludzi usiłujących go zabić. Dawid prosi Jehowę, by pokonał i upokorzył tych wrogów za wyrządzane zło. Następne dwie prośby, zawarte w wersecie 4, mają związek z ludem Bożym. Psalmista modli się, żeby osoby szukające Jehowy radowały się i wywyższały Boga. Na koniec mówi do Jehowy: „Tyś jest moją pomocą i Sprawcą mego ocalenia”. Zauważmy, że Dawid nie powiedział: „Obyś był...”, jak gdyby przedstawiał kolejną prośbę, lecz oznajmił: „Tyś jest...”. Wyraził w ten sposób swoją ufność. Wierzył, iż Bóg przyjdzie mu z pomocą.

 4, 5. Czego dowiadujemy się z Psalmu 70 o Dawidzie i jaką ufność możemy żywić my sami?

⁴ Czego z Psalmu 70 dowiadujemy się o Dawidzie? Gdy wrogowie nastawali na jego życie, nie brał spraw w swoje ręce. Przeciwnie, ufał, że Jehowa rozprawi się z wrogami w wyznaczonym przez siebie czasie i w najwłaściwszy sposób (1 Sam. 26:10). Zawsze był mocno przekonany, iż Jehowa wspiera i ratuje tych, którzy Go szukają (Hebr. 11:6). Wierzył, że prawdziwi słudzy Boży mają powody, by się weselić oraz wywyższać Jehowę, opowiadając innym o Jego wielkości (Ps. 5:11; 35:27).

⁵ Wzorem Dawida my też w pełni ufamy, że Jehowa nam pomaga i zapewnia ocalenie. Gdy więc napotykamy trudności lub pilnie potrzebujemy wsparcia, słusznie możemy prosić Jehowę, by pośpieszył nam z pomocą (Ps. 71:12). Ale jak Jehowa może odpowiedzieć na takie modlitwy? Zanim omówimy to zagadnienie, przeanalizujmy trzy sposoby, na jakie Jehowa przychodził Dawidowi z pomocą w niezwykle trudnych okolicznościach.

Wyzwolony od przeciwników

 6. Skąd Dawid wiedział, że Jehowa zapewnia prawym ocalenie?

⁶ O tym, że prawi mogą liczyć na pomoc Jehowy, Dawid wiedział z dostępnych wówczas ksiąg biblijnych. Z potopu sprowadzonego na bezbożny świat Jehowa ocalił Noego i jego bogobojną rodzinę (Rodz. 7:23). Gdy na niegodziwych mieszkańców Sodomy i Gomory spuścił deszcz ognia i siarki, pomógł ujść z życiem prawemu Lotowi i jego dwom córkom (Rodz. 19:12-26). A gdy dumnego faraona i jego wojsko unicestwił w Morzu Czerwonym, ochronił swój lud przed zagładą (Wyjścia 14:19-28). Nic więc dziwnego, że w innym psalmie Dawid wysławia Jehowę jako „Boga aktów wybawienia” (Ps. 68:20).

 7-9. (a) Dlaczego Dawid bezgranicznie ufał w zbawczą moc Bożą? (b) Komu Dawid przypisał swoje ocalenie?

⁷ Dawid bezgranicznie ufał w zbawczą moc Jehowy również z bardzo osobistego powodu. Bezpośrednio przekonał się, że ‛wiekuiste ramiona’ Jehowy mogą wybawić tych, którzy Mu służą (Powt. Pr. 33:27, KUL). Jehowa niejednokrotnie wyzwalał Dawida z rąk „rozgniewanych nieprzyjaciół” (Ps. 18:17-19, 48). Oto przykład.

⁸ Gdy izraelskie kobiety zaczęły sławić waleczność Dawida, król Saul dał się owładnąć takiej zazdrości, że dwukrotnie rzucił w niego włócznią (1 Sam. 18:6-9). Za każdym razem Dawid zdążył zrobić unik. Czy zawdzięczał to jedynie swej sprawności i zwinności, których nabył jako doświadczony wojownik? Nie. W Biblii czytamy, że ‛był z nim Jehowa’ (odczytaj 1 Samuela 18:11-14). O tym, że „Jehowa jest z Dawidem”, przekonał się później również Saul, gdy zawiódł uknuty przez niego plan uśmiercenia Dawida rękami Filistynów (1 Sam. 18:17-28).

⁹ Komu Dawid przypisał swoje ocalenie? W nagłówku Psalmu 18 czytamy, że „wypowiedział do Jehowy słowa tej pieśni w dniu, gdy Jehowa wyzwolił go (...) z ręki Saula”. Swoje uczucia wyraził następująco: „Jehowa jest mą urwistą skałą i moją twierdzą, i Sprawcą mego ocalenia. Bóg mój jest moją skałą. U niego się schronię” (Ps. 18:2). Czyż świadomość, że Jehowa potrafi wybawić swój lud, nie krzepi wiary? (Ps. 35:10).

Pokrzepiony na łożu boleści

10, 11. Dzięki czemu można w przybliżeniu ustalić, kiedy Dawid zmagał się z chorobą wspomnianą w Psalmie 41?

¹⁰ Pewnego razu, jak to wynika z Psalmu 41, król Dawid ciężko zachorował i przez jakiś czas był przykuty do łóżka. Tak poważnie niedomagał, iż niektórym jego wrogom wydawało się, że „już więcej nie wstanie” (wersety 7 i 8). Kiedy Dawid tak zaniemógł? Okoliczności opisane w tym psalmie mogą wskazywać na trudny okres w życiu tego władcy, gdy jego syn Absalom usiłował zagarnąć tron (2 Sam. 15:6, 13, 14).

¹¹ Dawid wspomniał na przykład, że zdradził go zaufany przyjaciel, który niegdyś jadał z nim chleb (werset 9). Może tu chodzić o sytuację, gdy w czasie buntu Absaloma doradca Dawida Achitofel okazał się zdrajcą i poparł spisek (2 Sam. 15:31; 16:15). Wyobraźmy sobie króla na łożu boleści, tak osłabionego, że nie ma sił wstać. Zarazem wie on, że czyhają na niego spiskowcy, którzy pragną jego śmierci, bo wtedy mogliby zrealizować swoje niecne plany (werset 5).

12, 13. (a) Jaką ufność wyraził Dawid? (b) W jaki sposób Bóg mógł wzmocnić Dawida?

¹² Psalmista niezachwianie ufał ‛Sprawcy ocalenia’. O prawym słudze Jehowy złożonym chorobą powiedział: „W dniu nieszczęścia Jehowa go ocali. Jehowa pokrzepi go na łożu boleści; w czasie jego choroby zmienisz całe jego łóżko” (Ps. 41:1, 3). Widzimy tu znowu, jak Dawid wyraził swą ufność, mówiąc: „Jehowa pokrzepi”. Był całkowicie przekonany, że Bóg zapewni mu ocalenie. W jaki sposób?

¹³ Dawid nie oczekiwał od Jehowy cudownego uzdrowienia. Żywił jednak przeświadczenie, że Jehowa „pokrzepi go” — że udzieli mu wsparcia i sił na łożu boleści. I z pewnością tego potrzebował. Nie dość, że zmagał się z osłabiającą chorobą, to jeszcze otaczali go nieprzyjaciele mówiący o nim złe rzeczy (wersety 5 i 6). Jehowa mógł go umocnić, przywodząc mu na pamięć pokrzepiające myśli. Warto zauważyć, iż Dawid powiedział: „Mnie zaś podtrzymałeś ze względu na mą nieskazitelność” (werset 12). Mógł czerpać siły z faktu, że choć był osłabiony oraz szkalowany przez wrogów, w oczach Jehowy uchodził za człowieka nieskazitelnego. W końcu powrócił do zdrowia. Czyż nie krzepi nas świadomość, że Jehowa potrafi wesprzeć chorych? (2 Kor. 1:3).

Zaopatrzony w pożywienie

14, 15. Kiedy Dawid i jego ludzie potrzebowali pomocy i skąd ją otrzymali?

¹⁴ Kiedy Dawid został królem Izraela, mógł się raczyć najlepszymi potrawami i napojami oraz podejmować u siebie wiele osób (2 Sam. 9:10). Ale doświadczył też niedostatku. Gdy jego syn Absalom wszczął bunt i usiłował zagarnąć tron, Dawid i grupa jego lojalnych towarzyszy opuścili Jerozolimę. Zbiegli do Gileadu, leżącego po wschodniej stronie Jordanu (2 Sam. 17:22, 24). Uciekinierom wkrótce dał się we znaki brak jedzenia, picia oraz odpoczynku. Ale gdzie w tym odludnym miejscu mogli zaopatrzyć się w niezbędne artykuły?

¹⁵ W końcu Dawid i jego ludzie dotarli do miasta Machanaim, w którym spotkali trzech odważnych mężczyzn — Szobiego, Machira i Barzillaja. Byli oni gotowi zaryzykować życie, by pomóc wybranemu przez Boga królowi. Gdyby bowiem Absalom umocnił swą władzę, zapewne surowo ukarałby każdego, kto udzielił wsparcia Dawidowi. Widząc rozpaczliwe położenie prawowitego króla i jego towarzyszy, ci trzej lojalni mężowie dostarczyli sporo potrzebnych rzeczy, między innymi łóżka, pszenicę, jęczmień, prażone ziarno, bób, soczewicę, miód, masło i owce (odczytaj 2 Samuela 17:27-29). Swą nadzwyczajną lojalnością i gościnnością niewątpliwie pokrzepili serce Dawida. Czy mógłby on kiedykolwiek zapomnieć, co dla niego uczynili?

16. Kto w rzeczywistości zadbał o dostarczenie pożywienia Dawidowi i towarzyszącym mu osobom?

¹⁶ Kto w rzeczywistości zadbał o potrzeby Dawida i towarzyszących mu osób? On sam był przekonany, że to Jehowa troszczy się o swych sług. Bóg potrafi pobudzić innych swoich czcicieli, by w razie konieczności pośpieszyli z pomocą współwyznawcy. Rozmyślając o swoich przeżyciach w Gileadzie, Dawid dostrzegł w życzliwości owych trzech mężów przejaw serdecznej opieki Jehowy. Pod koniec życia napisał: „Byłem młodzieńcem i już się zestarzałem, lecz nie widziałem prawego [również siebie], który byłby całkowicie opuszczony, ani jego potomstwa, by szukało chleba” (Ps. 37:25). Jakże krzepi nas świadomość, że ręka Jehowy nigdy nie jest za krótka! (Prz. 10:3).

‛Jehowa wie, jak wyzwolić swój lud’

17. Czego Jehowa wielokrotnie dowiódł?

¹⁷ Dawid to tylko jeden z wielu wiernych sług, którym w czasach biblijnych Jehowa zapewnił ocalenie. W późniejszym okresie Bóg niejednokrotnie dowiódł tego, o czym napisał apostoł Piotr: „Jehowa wie, jak ludzi przejawiających zbożne oddanie wyzwolić z doświadczenia” (2 Piotra 2:9). Rozważmy kolejne dwa przykłady.

18. Jak Jehowa zapewnił wyzwolenie za dni Ezechiasza?

¹⁸ Gdy w VIII wieku p.n.e. potężna armia asyryjska najechała Judę i zagroziła Jerozolimie, król Ezechiasz modlił się: „Jehowo, nasz Boże, wybaw nas (...), aby wszystkie królestwa ziemi poznały, że tylko ty, Jehowo, jesteś Bogiem” (Izaj. 37:20). Ezechiasz martwił się przede wszystkim o imię Boga i Jego reputację. Jehowa nie pozostawił tej żarliwej modlitwy bez odpowiedzi. W ciągu jednej nocy anioł zabił 185 000 Asyryjczyków, dzięki czemu wierni słudzy Boży dostąpili wyzwolenia (Izaj. 37:32, 36).

19. Dzięki usłuchaniu jakiego ostrzeżenia chrześcijanie w I wieku uniknęli nieszczęścia?

¹⁹ Kilka dni przed śmiercią Jezus skierował do swych uczniów w Judei prorocze ostrzeżenie (odczytaj Łukasza 21:20-22). Ponad 30 lat później, w roku 66 n.e., pod Jerozolimę nadciągnęły wojska rzymskie, by zdławić żydowskie powstanie. Legiony dowodzone przez Cestiusza Gallusa zrobiły wyłom w murze świątynnym, po czym nagle się wycofały. Wierni chrześcijanie dostrzegli w tym szansę na ucieczkę przed zagładą zapowiedzianą przez Jezusa, więc umknęli w góry. W roku 70 n.e. oddziały rzymskie powróciły. Tym razem nie odeszły, lecz zrównały Jerozolimę z ziemią. Chrześcijanie, którzy usłuchali przestrogi Jezusa, uniknęli tego straszliwego nieszczęścia (Łuk. 19:41-44).

20. Dlaczego możemy ufać Jehowie jako ‛Sprawcy naszego ocalenia’?

²⁰ Rozmyślanie nad przykładami ukazującymi, jak Jehowa wspiera swój lud, wzmacnia naszą wiarę. Jego dokonania w dawnych czasach stanowią podstawę do żywienia ufności w dobie dzisiejszej. Bez względu na to, jakie wyzwania napotykamy obecnie lub napotkamy w przyszłości, możemy bez reszty ufać Jehowie jako ‛Sprawcy naszego ocalenia’. Ale jak On może nam je zapewnić? I jak się potoczyły losy osób wspomnianych na wstępie? Zajmiemy się tym w następnym artykule.

Czy sobie przypominasz?

• Jaką ufność możemy żywić na podstawie Psalmu 70?

• Jakiego wsparcia zaznał Dawid w czasie choroby?

• Jakie przykłady dowodzą, że Jehowa potrafi wyzwolić swój lud od przeciwników?

[Ilustracja na stronie 6]

Jehowa wysłuchał modlitwy Ezechiasza