Przysłów 22:6 — „Wychowuj chłopca odpowiednio do drogi, którą ma iść”

„Ucz dziecko, jaką drogą ma iść, a nie zejdzie z niej, nawet gdy się zestarzeje” (Przysłów 22:6, Przekład Nowego Świata).

„Wychowuj chłopca odpowiednio do drogi, którą ma iść, a nie zejdzie z niej nawet w starości” (Przysłów 22:6, Biblia warszawska).

Rodzice, którzy uczą swoje dzieci miłości do Boga i szacunku do Jego praw, mogą się spodziewać, że będzie to miało pozytywny wpływ na całe ich życie.

„Ucz dziecko, jaką drogą ma iść”. Słowa te można też oddać jako: „Wprowadź dziecko na właściwą drogę”. W Księdze Przysłów wielokrotnie zachęcono rodziców, żeby od samego początku uczyli dzieci o tym, co jest dobre, a co złe (Przysłów 19:18; 22:15; 29:15). Oczywiście kochający rodzice rozumieją, że ich dzieci — tak samo jak dorośli — mają wolną wolę. Dlatego zamiast po prostu mówić im, co mają robić, starają się trafiać im do przekonania i pomóc stać się dojrzałymi, odpowiedzialnymi ludźmi, którzy będą samodzielnie podejmować dobre decyzje (Powtórzonego Prawa 6:6, 7; Kolosan 3:21).

Niektórzy bibliści sugerują, że omawiane słowa oznaczają: „Wychowuj dziecko zgodnie z jego naturą”, czyli zgodnie z jego naturalnymi skłonnościami. Taka interpretacja może się wydawać praktyczna. Ale hebrajskie sformułowanie przetłumaczone na „jaką drogą ma iść” najwyraźniej odnosi się do postępowania w sposób dobry i prawy. Księga Przysłów wskazuje, że człowiek może wybrać dwie różne drogi. Jedną z nich nazwano „drogą dobrych”, „drogą mądrości” oraz „właściwą drogą” (Przysłów 2:20; 4:11; 23:19). Drugą nazwano „drogą złych” oraz „złą drogą” (Przysłów 4:14; 16:29). Wynika stąd, że ‛droga, jaką ma iść dziecko’, to „właściwa droga”, czyli postępowanie zgodne ze Słowem Bożym, Biblią (Psalm 119:105).

„Nie zejdzie z niej, nawet gdy się zestarzeje”. Jeśli rodzice uczą dziecko Bożych norm moralnych, jest bardziej prawdopodobne, że pozostanie ono na drodze prawości przez całe życie. Nie oznacza to jednak, że dziecko, które otrzymało właściwe szkolenie, nigdy nie porzuci praw Bożych. Na przykład gdy ktoś spędza czas z ludźmi, którzy zachęcają do robienia tego, co złe, może zejść ze „ścieżki prawości” i sam zacząć dopuszczać się zła (Przysłów 2:12-16; 1 Koryntian 15:33). Jeśli jednak rodzice uczą dzieci trzymać się zasad Bożych, dają im najlepszą możliwość, żeby odniosły w życiu sukces (Przysłów 2:1, 11).

22 rozdział Księgi Przysłów składa się z krótkich wypowiedzi, które uczą, jak stosować mądrość Bożą w różnych sytuacjach. Podkreślają one wartość zabiegania o dobrą opinię u Jehowya, którą można zyskać dzięki okazywaniu pokory, hojności i pracowitości (Przysłów 22:1, 4, 9, 29). Z kolei inne wersety wskazują, że ci, którzy ignorują zasady Boże i źle traktują biednych, poniosą przykre konsekwencje (Przysłów 22:8, 16, 22-27).

Chociaż większość wersetów z 22 rozdziału Księgi Przysłów nie dotyczy wychowywania dzieci, to opisują one drogę życiową, która zapewnia uznanie Boga oraz prawdziwe szczęście (Przysłów 22:17-19). Zachęcając dzieci do chodzenia tą drogą, rodzice pokazują, że pragną dla nich tego, co najlepsze (Efezjan 6:1-3).

Obejrzyj poniższy film, żeby poznać zarys treści Księgi Przysłów.