Pielęgnuj zbożną bojaźń
„Bój się Jehowy i odwracaj się od złego” (PRZYSŁÓW 3:7, NW).
1. Dla kogo napisano Księgę Przysłów?
BIBLIJNA Księga Przysłów zawiera mnóstwo rad dotyczących spraw duchowych. Pierwotnie Jehowa posługiwał się nią do pouczania Izraelitów, stanowiących podówczas Jego naród. Obecnie te mądre wypowiedzi są przeznaczone dla świętego narodu Bożego złożonego z chrześcijan, „na których przyszły końce systemów rzeczy” (1 Koryntian 10:11, NW; Przypowieści 1:1-5; 1 Piotra 2:9).
2. Dlaczego ostrzeżenie z Przysłów 3:7 jest dziś nader aktualne?
2 W Księdze Przysłów (Przypowieści) 3:7 czytamy: „Nie stawaj się mądrym we własnych oczach. Bój się Jehowy i odwracaj się od złego” (NW). Już od dni naszych prarodziców, kiedy to Wąż zwiódł Ewę obietnicą ‛poznania dobra i zła’, zwykła ludzka mądrość nie wystarcza do zaspokojenia potrzeb człowieka (1 Mojżeszowa 3:4, 5; 1 Koryntian 3:19, 20). Ale w żadnym innym okresie historii nie było to aż tak widoczne, jak w XX wieku, gdy w „dniach ostatecznych” ateistyczny i ewolucjonistyczny sposób myślenia wydał plon w postaci plagi rasizmu, przemocy i wszelkiego rodzaju niemoralności (2 Tymoteusza 3:1-5, 13; 2 Piotra 3:3, 4). Z tym ‛nowym nieładem światowym’ nie zdoła się uporać ani ONZ, ani podzielone religie obecnego systemu rzeczy.
3. Jaki rozwój wydarzeń został przepowiedziany na nasze dni?
3 Słowo Boże proroczo nas powiadomiło, że siły demoniczne ‛wyszły do królów całej zamieszkanej ziemi, żeby ich zgromadzić na wojnę wielkiego dnia Boga Wszechmocnego (...) na miejsce zwane po hebrajsku Har-Magedon’ (Objawienie 16:14, 16, NW). Na tych królów czy też władców Jehowa wkrótce ześle paniczny strach. Podobne przerażenie ogarnęło Kananejczyków, gdy Izraelici pod wodzą Jozuego przybyli wykonać na nich wyrok (Jozuego 2:9-11). Jozue wyobraża Jezusa Chrystusa — „Króla królów i Pana panów” — który w dobie obecnej ‛uderzy narody i będzie je pasł rózgą żelazną’, wywierając na nich „gniew srogiego zagniewania Boga Wszechmocnego” (Objawienie 19:15, 16, NW).
4, 5. Kto zostanie ocalony i dzięki czemu?
4 Kto dostąpi wówczas ocalenia? Nie stanie się ono udziałem owych ludzi zdjętych strachem, lecz wszystkich tych, którzy pielęgnują pełną czci bojaźń wobec Jehowy. Nie usiłują oni być mądrzy we własnych oczach, ale ‛odwracają się od złego’. W pokorze karmią swe umysły tym, co dobre, i w ten sposób odpędzają niegodziwe myśli. Żywią należny szacunek dla Pana Wszechwładnego Jehowy, ‛Sędziego całej ziemi’, który niebawem zgładzi wszystkich lgnących do złego, tak jak unicestwił zdemoralizowanych mieszkańców Sodomy (1 Mojżeszowa 18:25). Dla ludu Bożego „bojaźń Pana” jest istotnie „krynicą życia, dzięki niej można uniknąć sideł śmierci” (Przypowieści 14:27).
5 W dniu sądu Bożego każdy, kto całkowicie oddał się Jehowie i z bojaźni przed Nim nigdy nie chciałby wywołać Jego niezadowolenia, przekona się o prawdziwości obrazowej wypowiedzi z Księgi Przysłów 3:8: „Niech to [bojaźń Jehowy] się stanie uzdrowieniem dla pępka twego i orzeźwieniem dla twoich kości” (NW).
Oddawanie szacunku Jehowie
6. Co powinno nas skłonić do usłuchania zalecenia z Księgi Przysłów 3:9?
6 Stosowna bojaźń wobec Jehowy oraz głęboka miłość do Niego powinny nas skłonić do usłuchania zalecenia z Księgi Przysłów 3:9: „Oddawaj szacunek Jehowie tym, co masz wartościowego, i pierwocinami wszystkich swoich dochodów” (NW). Okazywanie Jehowie szacunku darami materialnymi nie odbywa się pod przymusem. Mają one być dobrowolne, co podkreślono jakieś 12 razy — od Księgi 2 Mojżeszowej 35:29 do 5 Mojżeszowej 23:24 — w związku z ofiarami składanymi w starożytnym Izraelu. Nasze pierwociny dla Jehowy winny być najlepszymi darami, jakie tylko możemy złożyć, tym sposobem będą bowiem dowodzić, iż cenimy sobie okazywaną nam dobroć i serdeczną życzliwość (Psalm 23:6, NW). Powinny też świadczyć, że jesteśmy zdecydowani ‛szukać najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego’ (Mateusza 6:33). A jaką korzyść odniesiemy z oddawania szacunku Jehowie tym, co mamy wartościowego? „Wówczas spichrze twe będą napełnione dostatkiem, a młode wino przelewać się będzie z kadzi twojej tłoczni” (Przysłów 3:10, NW).
7. Jakie pierwociny winniśmy ofiarować Jehowie i jakie to przyniesie efekty?
7 Jehowa błogosławi nam przede wszystkim pod względem duchowym (Malachiasza 3:10). Toteż nasze pierwociny dla Niego również powinny mieć głównie charakter duchowy. Swój czas, energię i siły winniśmy poświęcać na spełnianie Jego woli. Taka działalność wzmacniała Jezusa niczym „pokarm” i podobnie nas będzie pokrzepiać (Jana 4:34). Nasze duchowe spichrze będą pełne, będziemy też tryskać radością, wyobrażoną przez młode wino. Co więcej, skoro ufnie modlimy się o niezbędną ilość literalnego pożywienia na każdy dzień, to możemy systematycznie i szczodrze wspierać swym mieniem ogólnoświatowe dzieło Królestwa (Mateusza 6:11). Wszystko, co mamy, nie wyłączając dóbr materialnych, pochodzi od naszego troskliwego Ojca niebiańskiego. W jakiej mierze wykorzystujemy te wartościowe rzeczy dla Jego chwały, w takiej On zleje na nas dalsze błogosławieństwa (Przypowieści 11:4; 1 Koryntian 4:7).
Upominanie podyktowane miłością
8, 9. Jak powinniśmy się zapatrywać na upominanie i karcenie?
8 Wersety 11 i 12 z 3 rozdziału Księgi Przysłów ponownie nawiązują do uszczęśliwiających stosunków między ojcem a synem, jakie istnieją zarówno w pobożnych rodzinach, jak i pomiędzy Jehową a jego ukochanymi dziećmi duchowymi na ziemi. Czytamy: „Karcenia Jehowy nie odrzucaj, mój synu; i nie gardź jego upomnieniem, ponieważ kogo Jehowa miłuje, tego upomina, tak jak ojciec syna, w którym znajduje upodobanie” (NW). Ludzie ze świata nie znoszą, gdy ktoś im udziela upomnień. Natomiast lud Jehowy powinien chętnie je przyjmować. Powyższą wypowiedź z Księgi Przysłów zacytował apostoł Paweł, mówiąc: „Synu mój, nie lekceważ sobie karcenia od Jehowy ani się nie załamuj, gdy cię koryguje; bo kogo Jehowa miłuje, tego karci (...) Co prawda żadne karcenie zrazu nie wydaje się radosne, lecz zasmuca; później jednak ci, którzy przez nie zostali wyćwiczeni, zbierają pokojowy owoc, mianowicie sprawiedliwość” (Hebrajczyków 12:5, 6, 11, NW).
9 Upominanie i karcenie rzeczywiście są nieodzowną częścią szkolenia, które każdy z nas odbiera — czy to od rodziców, czy za pośrednictwem zboru chrześcijańskiego, czy przez rozmyślanie nad Pismem Świętym w trakcie studium osobistego. Od właściwego reagowania na karcenie zależy nasze życie, gdyż dalej w Księdze Przysłów 4:1, 13 oznajmiono: „Słuchajcie, synowie, karcenia ojcowskiego i natężajcie uwagę, abyście posiedli zrozumienie (...). Trzymaj się karności; nie odstępuj od niej. Strzeż jej, bo właśnie ona jest dla ciebie życiem” (NW).
Największe szczęście
10, 11. Jakie sprawy poruszono w pięknej wypowiedzi z Księgi Przysłów 3:13-18?
10 Następnie znajdujemy niezwykle piękną wypowiedź, rzeczywiście ‛przyjemne i właściwe słowa prawdy’ (Kaznodziei 12:10, NW). Te natchnione słowa Salomona, opisujące prawdziwe szczęście, powinniśmy wyryć na swych sercach. Czytamy:
11 „Szczęśliwy jest człowiek, który znalazł mądrość, i ten, który nabywa rozeznania, bo zysk z tego jest lepszy niż zysk ze srebra, a dochód lepszy od samego złota. Cenniejsza jest mądrość od korali i nic innego, czym się zachwycasz, nie daje się z nią porównywać. Długość dni jest w jej prawicy, a w jej lewicy są bogactwo i chwała. Drogi jej są drogami przyjemności, a wszystkie jej szlaki są pokojem. Drzewem życia jest tym, którzy się jej chwytają, a tych, którzy się jej mocno trzymają, trzeba nazwać szczęśliwymi” (Przysłów 3:13-18, NW).
12. Jaką korzyść winniśmy odnosić z mądrości i rozeznania?
12 Jakże często Księga Przysłów wspomina o mądrości — aż 46 razy! „Bojaźń Jehowy jest początkiem mądrości”. To właśnie ta zbożna, praktyczna mądrość, oparta na wiedzy ze Słowa samego Boga, bezpiecznie wiedzie Jego lud wśród groźnych nawałnic szalejących w szatańskim świecie (Przysłów 9:10, NW). Mądrości towarzyszy też rozeznanie — wymienione w Księdze Przysłów 19 razy — pomagając nam unikać pułapek Szatana. W wymyślaniu przebiegłych forteli ten wielki Przeciwnik ma już tysiące lat doświadczenia. Ale my posiadamy coś znacznie lepszego niż doświadczenie, a mianowicie zbożne rozeznanie, dzięki któremu umiemy odróżnić dobro od zła i obrać właściwy sposób postępowania. Właśnie tego uczy nas Jehowa przez swe Słowo (Przypowieści 2:10-13; Efezjan 6:11).
13. Co i w jaki sposób może nam zapewnić ochronę w czasach trudności ekonomicznych?
13 Chaos gospodarczy panujący w dzisiejszym świecie zapowiada rychłe spełnienie się proroctwa z Księgi Ezechiela 7:19: „Swoje srebro wyrzucą na ulicę, a ich złoto pójdzie na śmiecie; ich srebro i złoto nie będzie mogło ich wybawić w dniu gniewu Pana”. Jeżeli chodzi o zapewnienie ochrony, żaden majątek na ziemi nawet w przybliżeniu nie może się równać z mądrością i rozeznaniem. Przy innej okazji mądry król Salomon oznajmił: „Mądrość bowiem służy ochronie, tak jak ochronie służy pieniądz; ale korzyści z wiedzy tkwią w tym, że mądrość sama zachowuje przy życiu tych, którzy ją mają” (Kaznodziei 7:12, NW). Naprawdę szczęśliwi są wszyscy, którzy chodzą dziś „drogami przyjemności” wytyczonymi przez Jehowę i którzy mądrze obierają „długość dni”, to znaczy życie wieczne, będące darem Bożym dla każdego, kto wierzy w ofiarę okupu złożoną przez Jezusa (Przysłów 3:16, NW; Jana 3:16; 17:3).
Zabieganie o prawdziwą mądrość
14. W czym uwidoczniła się niezwykła mądrość Jehowy?
14 Skoro zostaliśmy stworzeni na obraz Boży, powinniśmy usilnie zabiegać o mądrość i rozeznanie — przymioty, które przejawił Jehowa, dokonując cudownych dzieł stwórczych. „Jahwe na mądrości ugruntował ziemię, rozumem [„rozeznaniem”, NW] utwierdził niebiosa” (Przysłów 3:19, 20, Biblia poznańska). Następnie uczynił organizmy żywe, ale nie za pomocą jakiejś mistycznej, niewytłumaczalnej ewolucji, lecz każdy „rodzaj” powołał do istnienia bezpośrednim aktem twórczym, czemu przyświecał rozsądny cel (1 Mojżeszowa 1:25). Kiedy w końcu stworzył człowieka, obdarzonego inteligencją i zdolnościami znacznie przewyższającymi umiejętności zwierząt, anielscy synowie Boży wydali okrzyki zachwytu, po których echo zapewne długo rozlegało się w niebiosach (porównaj Joba 38:1, 4, 7). We wszystkim, co Jehowa uczynił na ziemi, wyraźnie uwidacznia się Jego dalekowzroczność powiązana z rozeznaniem oraz mądrość i miłość (Psalm 104:24).
15. (a) Dlaczego nie wystarczy po prostu nabierać mądrości? (b) Jaką ufność powinno w nas budzić zapewnienie z Przysłów 3:25, 26?
15 Powinniśmy nie tylko nabierać mądrości i rozeznania, które cechują Jehowę, ale też mocno się ich uchwycić, nigdy nie zaniedbując studium Jego Słowa. Bóg nawołuje nas: „Synu mój, nie trać tego nigdy z twoich oczu, strzeż roztropności i mądrości, a staną się życiem twej duszy i ozdobą twojej szyi” (Przysłów 3:21, 22, Bp). Dzięki temu będziemy się cieszyć bezpieczeństwem oraz spokojem umysłu, i to nawet wtedy, gdy dla świata Szatana nadejdzie niczym złodziej dzień „nagłej zagłady” (1 Tesaloniczan 5:2, 3). Również podczas wielkiego ucisku ‛nie będziesz się lękał nagłej trwogi ani zagrażającej napaści bezbożnych, bo Jahwe jest twoją podporą i strzeże twej stopy przed zasadzką’ (Przysłów 3:23-26, Bp).
Miłuj dobro i je wyświadczaj
16. Jakie działania muszą podejmować chrześcijanie oprócz gorliwego pełnienia służby kaznodziejskiej?
16 W dobie obecnej należy gorliwie głosić dobrą nowinę o Królestwie na świadectwo wszystkim narodom. Ale nie mniej ważna jest inna działalność chrześcijańska, opisana w Księdze Przysłów 3:27, 28 (Bp): „Nie wzbraniaj się dobrze świadczyć potrzebującemu, jeżeli w twojej mocy jest to uczynić. Nie mów bliźniemu twemu: Odejdź i przyjdź później, a jutro ci dam — gdy możesz dać zaraz” (porównaj Jakuba 2:14-17). Ponieważ większa część świata tkwi w szponach głodu i ubóstwa, docierają do nas wołania o pilną pomoc dla bliźnich, a zwłaszcza dla naszych duchowych braci. Jaki oddźwięk znajdują one u Świadków Jehowy?
17-19. (a) Jaką pilną potrzebę zaspokojono w roku 1993 i z jaką się to spotkało reakcją? (b) Co świadczy o tym, iż nasi udręczeni bracia ‛odnoszą pełne zwycięstwo’?
17 Rozważmy następujący przykład: W ubiegłym roku taka gorąca prośba o pomoc nadeszła z byłej Jugosławii. Bracia z sąsiednich krajów zareagowali wprost cudownie. W czasie mroźnych miesięcy poprzedniej zimy na tereny objęte wojną udało się wjechać kilku konwojom, które przewiozły najnowszą literaturę, ciepłą odzież, żywność i lekarstwa dla Świadków będących w potrzebie. Pewnego razu bracia ubiegali się o możliwość przewiezienia 15 ton darów, a uzyskali zgodę na 30 ton! Świadkowie Jehowy w Austrii szybko wysłali więc trzy dodatkowe ciężarówki. Dzięki temu w sumie 25 ton towarów dotarło do miejsca przeznaczenia. Jakże cieszyli się nasi bracia, gdy otrzymali tak hojną pomoc materialną i duchową!
18 A jaką reakcję wywołało to u obdarowanych? Na początku tego roku pewien starszy napisał: „Bracia i siostry w Sarajewie żyją i czują się dobrze, a co najważniejsze, w dalszym ciągu mamy dość sił duchowych, by przetrwać tę niedorzeczną wojnę. Jeśli chodzi o żywność, sytuacja była bardzo ciężka. Oby Jehowa pobłogosławił i nagrodził Was za wszystko, co dla nas zrobiliście! Władze darzą Świadków Jehowy szczególnym szacunkiem, gdyż mamy je w poszanowaniu, a prócz tego prowadzimy przykładne życie. Jesteśmy Wam także niezmiernie wdzięczni za dostarczony pokarm duchowy” (porównaj Psalm 145:18).
19 Pomimo różnych niebezpieczeństw bracia ci okazują swe docenianie również gorliwym udziałem w służbie polowej. Wielu sąsiadów zwraca się do nich z prośbą o domowe studium Biblii. W mieście Tuzla, dokąd dostarczono pięć ton żywności, działa zbór złożony z 40 głosicieli, którzy co miesiąc spędzają w służbie przeciętnie po 25 godzin i których dzielnie wspiera 9 pionierów. Niezwykle wysoka była liczba obecnych na Pamiątce śmierci Jezusa — aż 243 osoby. Ci drodzy bracia rzeczywiście ‛odnoszą pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował’ (Rzymian 8:37, BT).
20. Jakie ‛wyrównywanie’ następuje w byłym ZSRR?
20 Również na terenie byłego ZSRR gorliwość tamtejszych braci dorównuje szczodrości tych, którzy wysyłają do nich ogromne transporty żywności i ciepłej odzieży. Na przykład w Moskwie na ubiegłoroczną Pamiątkę przybyło 3500 osób, a w roku bieżącym — 7549. W tym samym okresie liczba zborów w mieście zwiększyła się z 12 do 16. W całym dawnym Związku Radzieckim (bez państw nadbałtyckich) wzrost w liczbie zborów wyniósł 14 procent, w liczbie głosicieli Królestwa — 25 procent, a pionierów — 74 procent. Dane te świadczą o niebywałej gorliwości i ofiarności! Przypomina to sytuację z I wieku i ‛wyrównywanie’, które się wtedy odbywało. Chrześcijanie mający dobra duchowe i materialne składali hojne dary dla braci z terenów dotkniętych nieszczęściem, a z kolei zapał tych ostatnich sprawiał dawcom radość i stawał się dla nich zachętą (2 Koryntian 8:14).
Miej w nienawiści zło!
21. Jak pod koniec 3 rozdziału Księgi Przysłów przeciwstawiono osobę głupią mądrej?
21 Kolejna część trzeciego rozdziału Księgi Przysłów zawiera szereg zestawionych kontrastowo zdań i kończy się następującym napomnieniem: „Nie zazdrość człowiekowi gwałt czyniącemu i nie wybieraj żadnej z jego dróg. Przewrotny bowiem odrazę budzi u Jahwe, ale przyjaźnią darzy On prawych. Przekleństwo Jahwe spada na dom bezbożnego, ale mieszkaniu sprawiedliwych On błogosławi. Z szyderców sam szydzi, pokornym [„łagodnym”, NW] udziela łaski. Mędrcy mają udział w chwale, natomiast wstyd jest udziałem głupców” (Przysłów 3:29-35, Bp).
22. (a) Jak możemy uniknąć losu ludzi głupich? (b) Czego nienawidzi człowiek mądry, co w sobie rozwija i jaką otrzyma za to nagrodę?
22 Co należy czynić, by nie zostać zaliczonym do głupich? Musimy nauczyć się nienawidzić zła, czuć odrazę do wszystkiego, co budzi wstręt w Jehowie — do wszelkich krętych ścieżek obecnego świata, pełnego gwałtu i obciążonego winą krwi (zobacz też Przypowieści 6:16-19). Powinniśmy natomiast pielęgnować to, co dobre — prawość, sprawiedliwość i łagodność — abyśmy dzięki pokorze i bojaźni Jehowy mogli zdobyć „bogactwo, chwałę i życie” (Przysłów 22:4, Bp). Taką nagrodę otrzyma każdy, kto lojalnie stosuje się do zalecenia: „Zaufaj Jehowie całym sercem”.
Jak odpowiesz?
◻ Jakie zastosowanie ma obecnie werset przewodni tego artykułu?
◻ Jak możemy okazywać szacunek Jehowie?
◻ Dlaczego nie powinniśmy umniejszać znaczenia karności?
◻ Gdzie można znaleźć największe szczęście?
◻ Jak możemy miłować dobro i nienawidzić zła?
[Ilustracja na stronie 18]
Osoby, które składają Jehowie w ofierze to, co najlepsze, zostaną wspaniale pobłogosławione