„To wasz dzień”

DNIA 11 września 2010 roku prawie 8000 osób zebrało się z okazji zakończenia nauki przez 129 klasę Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead. Samuel Herd z Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy przywitał absolwentów słowami: „To wasz dzień. Jesteśmy tutaj, by cieszyć się razem z wami!”.

„Ucho, które słyszy”

Najpierw brat Herd wskazał, że wszyscy chrześcijanie powinni robić dobry użytek z „ucha, które słyszy”, to znaczy zwracać uwagę na Słowo Boże (Przysłów 20:12). Następnie powiedział studentom: „W ostatnich miesiącach bacznie wsłuchiwaliście się w to, co mówi Jehowa. Róbcie tak już zawsze”.

Jak nowi misjonarze mogą mądrze korzystać z „ucha, które słyszy”? „Nastawcie się na ciągły odbiór pouczeń ze Słowa Bożego” — radził brat Herd. Dodał też: „W czasie dzisiejszego programu usłyszycie wiele rzeczy, które przydadzą się wam w kolejnych latach służby”.

„Ufajcie Jehowie całym sercem”

Ten pobudzający do refleksji temat omówił inny członek Ciała Kierowniczego, Gerrit Lösch. Sięgając do starożytnej i nowożytnej historii, przypomniał różne sytuacje, w których słudzy Boży dowiedli głębokiego zaufania do Jehowy.

Podobne zaufanie muszą okazywać misjonarze, gdy otrzymują przydział terenu. Brat Lösch powiedział: „Być może się niepokoisz: Czy nauczę się nowego języka? Czy przystosuję się do nowej kultury? Czy poradzę sobie z tęsknotą za domem?”. Jakie jest na to lekarstwo? Mówca zachęcił studentów: „Ufajcie Jehowie”.

Odczytał także słowa z Księgi Przysłów 14:26: „W bojaźni przed Jehową jest silna ufność”. Aby umacniać swe zaufanie do Jehowy, trzeba rozmyślać o licznych błogosławieństwach, jakie On na nas zlewa.

Biblia zapewnia, że kto polega na Jehowie, ten „stanie się podobny do drzewa zasadzonego nad wodami, które zapuszcza swe korzenie nad potokiem; i nie zobaczy, kiedy przyjdzie gorąco, lecz jego listowie będzie bujne” (Jeremiasza 17:7, 8).

Wniosek jest oczywisty. „Bez względu na to, co przyniesie przyszłość”, podsumował brat Lösch, „musicie pokładać ufność w Jehowie”.

„Naśladujcie wiernych aniołów”

Przemówienie pod takim tytułem wygłosił Stephen Lett, również wchodzący w skład Ciała Kierowniczego. Aniołowie są dla nas wspaniałym przykładem. „Wszystko, co Biblia o nich wyjawia, jest godne naśladowania” — zauważył brat Lett. Następnie wymienił cztery cechy wiernych aniołów, które powinniśmy w sobie rozwijać: wytrwałość, pokorę, gotowość do niesienia pomocy oraz niezłomną lojalność.

Biblia wspomina o pewnym aniele, który walczył z „księciem królestwa perskiego” — potężnym demonem — aż 21 dni (Daniela 10:13). Wymagało to wytrwałości. Jak podkreślił brat Lett, chrześcijanie również ‛zmagają się z zastępem niegodziwych duchów’ (Efezjan 6:12). Dlatego wezwał studentów: „Toczcie twardy bój, by trwać na przydzielonym terenie”.

Anioł spytany o imię przez Manoacha, ojca Samsona, nie chciał go wyjawić, dając tym dowód pokory (Sędziów 13:17, 18). Mówca udzielił słuchaczom następującej wskazówki: „Jeśli ktoś zaczyna was wychwalać albo wynosić pod niebiosa wasze umiejętności, pokornie odwracajcie uwagę od siebie, a kierujcie ją na Jehowę i Jego organizację” (1 Koryntian 4:7).

Kiedy Jezus krótko przed swą śmiercią przebywał w ogrodzie Getsemani, „ukazał mu się anioł z nieba i go umocnił” (Łukasza 22:43). Anioł ten przejawiał gotowość do niesienia pomocy. Brat Lett poradził absolwentom: „Z modlitwą ustalcie rzeczywiste potrzeby waszego terenu misjonarskiego, a potem przy wsparciu Jehowy starajcie się je zaspokoić”.

Chociaż niektórzy aniołowie przyłączyli się do buntu Szatana, zdecydowana większość tych niebiańskich stworzeń daje przykład niezłomnej lojalności (Objawienie 12:4).

Stephen Lett skierował do studentów gorącą zachętę: „Podobnie jak ci wierni aniołowie, dawajcie odpór Diabłu. Przeciwstawiajcie się mu, a ucieknie od was” (Jakuba 4:7).

Trzy inne punkty programu

„Niech Jehowa będzie Skałą dla twego serca”. Ten zajmujący wykład, oparty na Psalmie 73:26, wygłosił Gary Breaux z amerykańskiego Komitetu Oddziału. W swych wywodach zwrócił uwagę na to, jaką wartość ma poleganie na Jehowie. W jakim sensie Jehowa jest Skałą? Brat Breaux wyjaśnił: „Jehowa może mieć stabilizujący wpływ na twoje serce”. W sytuacjach, które wystawiają na próbę naszą wytrwałość, serce może nas zwieść (Jeremiasza 17:9). Odmienny klimat, inne jedzenie, nowi współpracownicy w domu misjonarskim — każdy z tych czynników mógłby spowodować, że misjonarz zacznie myśleć o zrezygnowaniu ze służby. „Nieraz znajdziecie się w okolicznościach, w których będziecie musieli rozważyć różne opcje i podjąć jakąś decyzję” — powiedział brat Breaux. „Czy dokonacie takiego wyboru, który będzie się podobał Jehowie? Jeśli tak, to On stanie się Skałą dla waszego serca. Będzie kierował waszymi krokami”.

„Czy macie wystarczająco silną wiarę, by ‚zamoczyć nogi’?” Wykładowca Szkoły Gilead Sam Roberson oparł swoje rozważania na 3 rozdziale Księgi Jozuego. Jak miliony Izraelitów mogło pokonać rzekę Jordan w czasie, gdy występowała ona z brzegów? Na rozkaz Jehowy Jozue miał polecić kapłanom, by ‛zatrzymali się w Jordanie’. Bóg obiecał: „Gdy tylko spody stóp kapłanów (...) spoczną w wodach Jordanu, wówczas zostaną odcięte wody Jordanu (...) i będą stać jak jeden wał” (Jozuego 3:8, 13). Brat Roberson zauważył: „Nieraz natkniecie się w życiu na jakiś ‚Jordan’, który — jeśli na to pozwolicie — odgrodzi was od błogosławieństw”. Wyzwaniem może być na przykład współpraca z innymi misjonarzami. Jak sobie wtedy poradzić? „Skupcie się na swoim zadaniu, nie patrzcie na ludzi” — zachęcił brat Roberson. „Jeżeli starczy wam wiary, by ‚zamoczyć nogi’, Jehowa pomoże wam przejść każdy ‚Jordan’ w waszym misjonarskim życiu”.

„Utwierdź swoje plany”. Temat ten omówił inny wykładowca, William Samuelson. Za werset przewodni obrał Księgę Przysłów 16:3: „Zdaj swe dzieła na Jehowę, a będą utwierdzone twe plany”. Zapytał studentów: „Czy to oznacza, że nie musicie nic robić, tylko po prostu ‛zdać swe dzieła na Jehowę’?”. Nie, gdyż w Księdze Przysłów 16:1 czytamy: „Do ziemskiego człowieka należy układanie tego, co w sercu”. Mówca wyjaśnił: „Jehowa nie będzie w cudowny sposób ‛układał tego, co macie w sercach’. Sami musicie zadbać o swoje pobudki, tak by skłaniały was w dobrą stronę. Pomoże wam w tym studium, modlitwa, jak również bliska współpraca z miejscowym biurem oddziału. Dopiero wtedy Jehowa utwierdzi wasze plany”.

Ciekawe przeżycia i wywiady

W trakcie szkolenia studenci wyruszali do służby kaznodziejskiej ze współwyznawcami z okolicznych zborów. Wykładowca Mark Noumair zapytał niektórych o przeżycia z tej służby. Pokazywały one, jak wielką rolę w odnajdywaniu szczerych osób odgrywa modlitwa.

Na przykład pewne małżeństwo wstąpiło do baru szybkiej obsługi. Pracownik zauważył, że przed posiłkiem cicho się pomodlili. Podszedł do nich i zapytał, czy są Świadkami Jehowy. Gdy przytaknęli, wyjaśnił, że wychowywał się w rodzinie Świadków, lecz potem zszedł na złą drogę. Popełnił nawet przestępstwo i trafił do więzienia. Teraz jednak pragnął powrócić do Jehowy. Wyznał, że zanim pojawili się w barze, modlił się do Boga i prosił Go o pomoc w uporządkowaniu życia. Jego modlitwa została wysłuchana!

W punkcie zatytułowanym „Skosztujcie i zobaczcie, że Jehowa jest dobry” Rudi Hartl z Działu Korespondencji przeprowadził wywiady z kilkoma absolwentami Szkoły Gilead. Jego rozmówcami byli Wayne Wridgway z Mozambiku, Jason Reed z Chile oraz Kenji Chichii z Nepalu. Bracia ci otwarcie opowiedzieli o problemach, z jakimi zetknęli się, gdy rozpoczynali służbę misjonarską. Mówili o nauce obcego języka, o przystosowywaniu się do nowej kultury i o walce z nostalgią. Brat Chichii powiedział: „Bardzo pomogło nam to, że staraliśmy się jak najszybciej znaleźć przyjaciół w nowym zborze. Im bliżej byliśmy ze zborem, tym łatwiej było nam pokonać tęsknotę za domem”.

Gdy 56 absolwentów otrzymało dyplomy, jeden z nich odczytał wzruszający list od całej klasy, w którym tak wyrażono wdzięczność dla członków Ciała Kierowniczego: „Przygotowaliście program nauczania, odwiedzaliście naszą klasę, udzielaliście nam wspaniałych pouczeń duchowych. Mogliśmy zobaczyć na własne oczy Wasz ofiarny trud i osobiście odczuliśmy Waszą miłość. A teraz zrobimy wszystko, by na przydzielonych nam terenach naśladować Wasz piękny przykład — Waszą miłość, cierpliwość, pokorę i szczerą troskę o drugich”.

[Napis na stronie 28]

„Jeśli ktoś zaczyna was wychwalać (...), pokornie odwracajcie uwagę od siebie”

[Napis na stronie 29]

„Nieraz natkniecie się w życiu na jakiś ‚Jordan’”

[Ramka i mapa na stronie 31]

NIEKTÓRE DANE STATYSTYCZNE

9 liczba reprezentowanych krajów

56 liczba studentów

28 liczba małżeństw

33 średnia wieku

17,9 średnia lat po chrzcie

13,3 średnia lat w służbie pełnoczasowej

[Mapa]

[Patrz publikacja]

Absolwentów skierowano do 25 krajów ukazanych poniżej.

PRZYDZIELONE KRAJE

BOLIWIA

BOTSWANA

BUŁGARIA

GAMBIA

INDIE

INDONEZJA

KENIA

KONGO, DEM. REP.

LIBERIA

MACEDONIA

MADAGASKAR

MALEZJA

MOZAMBIK

NIEMCY

PANAMA

PERU

POLSKA

RUMUNIA

SERBIA

SIERRA LEONE

SUAZI

TANZANIA

UGANDA

WYBRZEŻE KOŚCI SŁONIOWEJ

ZIMBABWE

[Ilustracja na stronie 30]

Studenci odtwarzają sytuację ze służby kaznodziejskiej

[Ilustracja na stronie 31]

Absolwenci 129 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead

Rzędy ponumerowano od przodu do tyłu, a nazwiska osób w każdym rzędzie podano od strony lewej do prawej.

1) R. Munaretto, Y. Olofsson, K. Budden, L. Najdzion, G. Moya, G. Treviño, A. Dion, A. Fleegle;

2) J. Smith, J. Michael Raj, S. Smith, A. Paramo, J. McDonald, M. Deans, S. Joyal, L. Watson;

3) C. Joyal, T. Crawley, D. Hacker, J. Shynkarenko, T. Knapp, J. Ayling, C. Highley, B. Olofsson;

4) M. Fitzpatrick, B. Najdzion, L. Skallerud, A. Harris, S. Harris, R. Budden, Y. Paramo, K. Skallerud;

5) B. Crawley, J. Michael Raj, A. Lodge, R. Lodge, N. Herms, J. Fitzpatrick, R. Moya, P. Munaretto;

6) S. Watson, M. Deans, J. Hacker, J. McDonald, J. Treviño, S. Harris, C. Herms, P. Harris;

7) V. Shynkarenko, T. Highley, A. Smith, J. Dion, R. Ayling, B. Smith, T. Knapp, B. Fleegle.