Zaufaj Jehowie!

„Zaufaj Jehowie całym sercem” (PRZYSŁÓW 3:5, NW).

 1. Jakie wrażenie wywarł tekst z Księgi Przysłów 3:5 na pewnym młodym człowieku i jakie to przyniosło długofalowe rezultaty?

PEWIEN wieloletni misjonarz napisał: „‚Z CAŁEGO SERCA PANU ZAUFAJ, A NIE SPOLEGAJ NA WŁASNYM ZROZUMIENIU’. Ten werset biblijny, oprawiony w ramki i wiszący na ścianie w pewnym chrześcijańskim domu, który odwiedziłem, z niezwykłą siłą przykuł moją uwagę. Przez resztę tamtego dnia myśli moje wciąż powracały do tych słów. Zadawałem sobie pytanie: Czy potrafię zaufać Bogu z całego serca?” Mężczyzna ten miał wówczas 21 lat. Ukończywszy 90 rok życia i w dalszym ciągu wiernie usługując jako starszy w Perth w Australii, może rozmyślać o wspaniałych owocach, jakie w jego życiu wydało poleganie z całego serca na Jehowie, między innymi podczas 26 lat służby pionierskiej, pełnionej w trudnych warunkach na nowych terenach misyjnych: na Cejlonie (obecnie Sri Lanka), w Birmie (obecnie Mjanma), na Malajach, w Tajlandii, Indiach i Pakistanie.a

 2. Jaką ufność powinien w nas wzbudzić werset z Księgi Przysłów 3:5?

² „Zaufaj Jehowie całym sercem” — ta wypowiedź z Księgi Przysłów 3:5, przytoczona według New World Translation, powinna pobudzać nas wszystkich do tego, byśmy w dalszym ciągu byli całym sercem oddani Jehowie oraz ufali, że potrafi wzmocnić naszą wiarę i dopomóc nam pokonać nawet przeciwności przypominające góry (Mateusza 17:20). Rozważmy teraz ten werset z Księgi Przysłów 3:5 wraz z jego kontekstem.

Ojcowskie pouczenia

 3. (a) Co można znaleźć w pierwszych dziewięciu rozdziałach Księgi Przysłów? (b) Dlaczego powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na Księgę Przysłów 3:1, 2?

³ Pierwsze dziewięć rozdziałów Księgi Przysłów (Przypowieści) skrzy się ojcowskimi pouczeniami, mądrymi radami Jehowy dla wszystkich, którzy wyczekują czasu, gdy będą się radować swym synostwem w niebie lub „chwalebną wolnością dzieci Bożych” na rajskiej ziemi (Rzymian 8:18-21, 23). Te trafne wskazówki mogą wykorzystać rodzice, wychowując synów i córki. Szczególnie cenne rady znajdują się w 3 rozdziale Księgi Przysłów, który rozpoczyna się napomnieniem: „Synu mój, nie zapominaj mego prawa, a przykazań moich niech twe serce przestrzega” (NW). Obyśmy w miarę zbliżania się końca dni ostatnich niegodziwego świata Szatana zwracali coraz baczniejszą uwagę na przypomnienia Jehowy. Nasza droga może się wydawać długa, ale każdemu, kto na niej wytrwa, obiecano, że ‛przysporzy mu to długości dni i lat życia oraz pokoju’, czyli zapewni życie wieczne w nowym systemie utworzonym przez Jehowę (Przysłów 3:1, 2, NW).

 4, 5. (a) Jaką uszczęśliwiającą więź opisano w Jana 5:19, 20? (b) Jakie zastosowanie ma dzisiaj rada z 5 Mojżeszowej 11:18-21?

⁴ Uszczęśliwiająca więź między ojcem a synem może być dla nich obu czymś niezwykle cennym. Tak to obmyślił nasz Stwórca, Jehowa Bóg. Na temat swej bliskiej więzi z Nim Chrystus Jezus powiedział: „Nie może Syn sam od siebie nic czynić, tylko to, co widzi, że Ojciec czyni; co bowiem On czyni, to samo i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje mu wszystko, co sam czyni” (Jana 5:19, 20). Według zamierzenia Jehowy podobna zażyłość miała istnieć między Nim a całą Jego rodziną na ziemi, jak również pomiędzy ojcami ludzkimi oraz ich dziećmi.

⁵ Rodziny w starożytnym Izraelu zachęcano do zacieśniania więzów opartych na zaufaniu. Jehowa radził ówczesnym ojcom: „Przyjmijcie zatem te moje słowa do swego serca i do swojej duszy i przywiążcie je jako znak do swojej ręki, i niech będą jako opaska między waszymi oczyma; nauczajcie ich swoich synów, mówiąc o nich, gdy siedzisz w domu i gdy jesteś w drodze, i gdy się kładziesz, i gdy wstajesz. Wypisz je także na odrzwiach twojego domu i na swoich bramach, aby pomnożyły się dni wasze i dni waszych synów w ziemi, którą Pan przysiągł dać waszym ojcom, tak jak dni niebios, które są nad ziemią” (5 Mojżeszowa 11:18-21). Natchnione Słowo naszego Wspaniałego Nauczyciela, Jehowy Boga, rzeczywiście może pomóc w nawiązaniu z Nim bliskiej więzi, i to zarówno rodzicom oraz ich dzieciom, jak też wszystkim innym Jego sługom, należącym do zboru chrześcijańskiego (Izajasza 30:20, 21, NW).

 6. Jak możemy znaleźć łaskę w oczach Boga i ludzi?

⁶ W 3 i 4 wersecie 3 rozdziału Księgi Przysłów znajdujemy kolejne mądre, ojcowskie rady dla młodych i starych członków ludu Bożego: „Niech cię nie opuszcza serdeczna życzliwość i prawdomówność. Obwiąż je sobie wokół szyi. Wypisz je na tablicy swego serca, a tak znajdziesz łaskę i dobrą ocenę w oczach Boga oraz ziemskiego człowieka” (NW). Najwspanialszym wzorem serdecznej życzliwości i prawdomówności jest sam Jehowa Bóg. Jak oznajmia Psalm 25:10, „wszystkie ścieżki Jehowy to serdeczna życzliwość i prawdomówność” (NW). Biorąc z Niego przykład, powinniśmy uznawać te przymioty oraz zapewnianą przez nie ochronę za tak cenne, jak niezwykle kosztowny naszyjnik, i na stałe wyryć je w swym sercu. Możemy więc żarliwie się modlić: „O Jehowo, (...) niech twa serdeczna życzliwość i twoja prawdomówność stale mnie chronią” (Psalm 40:11, NW [40:12, Bw]).

Trwałe zaufanie

 7. Dlaczego Jehowa zasługuje na zaufanie?

⁷ Według pewnego słownika „zaufanie” to „uzasadnione poleganie na czyjejś osobowości, umiejętnościach, sile lub prawdomówności”. Jedną z głównych cech osobowości Jehowy jest serdeczna życzliwość. Możemy też całkowicie zaufać Jego umiejętności spełniania wypowiedzianych obietnic, gdyż nawet Jego imię, Jehowa, wskazuje, iż ten wielki Bóg realizuje swoje zamierzenie (Wyjścia [2 Mojżeszowa] 3:14, NW; 6:2-8, NW). Jako Stwórca, jest Źródłem siły i dynamicznej energii (Izajasza 40:26, 29, NW). Ponadto stanowi wzór prawdomówności, ponieważ „niemożliwe jest, by skłamał Bóg” (Hebrajczyków 6:18, BT). Jehowa, nasz Bóg, wielki Zdrój wszelkiej prawdy, dzięki swej wszechmocy potrafi ochronić osoby pokładające w Nim ufność i uwieńczyć całe swe cudowne zamierzenie chwalebnym sukcesem, toteż jesteśmy zachęcani, by darzyć Go bezgranicznym zaufaniem (Psalm 91:1, 2; Izajasza 55:8-11).

 8, 9. Dlaczego w świecie trudno o zaufanie, a jaka odmienna sytuacja panuje wśród ludu Jehowy?

⁸ Niestety, w otaczającym nas, znikczemniałym świecie trudno o zaufanie. Na każdym kroku spotykamy się raczej z chciwością i korupcją. Na stronie tytułowej czasopisma World Press Review z maja 1993 roku widniał nagłówek: „KORUPCJA W NATARCIU. Brudne pieniądze w nowym ładzie światowym”. Poniżej napisano: „Korupcja szerzy się od Brazylii po Niemcy, od USA po Argentynę, od Hiszpanii po Peru, od Włoch po Meksyk, od Watykanu po Rosję”. Tak zwany nowy ład światowy, budowany przez człowieka, oparty jest na nienawiści, chciwości i nieufności, przysparzając ludziom jedynie coraz większych cierpień.

⁹ W przeciwieństwie do literalnych narodów Świadkowie Jehowy zaznają szczęścia, gdyż są „narodem, którego Bogiem jest Jehowa”. Tylko oni mogą zgodnie z prawdą powiedzieć: „W Bogu ufamy”. Każdy z nich może radośnie wołać: „Bogu, którego słowo wysławiać będę, Bogu ufam, nie lękam się” (Psalm 33:12, NW; 56:5, 12).

10. Co wielu młodym chrześcijanom dodawało sił do zachowania prawości?

¹⁰ W pewnym kraju azjatyckim ciężko pobito i wtrącono do więzienia tysiące młodych Świadków, lecz dzięki zaufaniu do Jehowy zdecydowana większość wytrwała. Jeden z uwięzionych młodzieńców, okrutnie torturowany, poczuł pewnej nocy, że więcej już nie zdoła znieść. Ale pod osłoną ciemności ukradkiem zbliżył się do niego inny młody mężczyzna i szepnął: „Nie poddawaj się; ja poszedłem na kompromis i odtąd całkowicie utraciłem spokój ducha”. Pierwszy młodzieniec umocnił się wtedy w postanowieniu zachowania niezłomności. Możemy w pełni zaufać Jehowie, że i nam udzieli pomocy niezbędnej do przeciwstawienia się każdej szatańskiej próbie złamania naszej prawości (Jeremiasza 7:3-7; 17:1-8; 38:6-13, 15-17).

11. Co pobudza nas do pokładania ufności w Jehowie?

¹¹ Początek najważniejszego przykazania brzmi: „Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego” (Marka 12:30). Kiedy rozmyślamy nad Słowem Bożym, cudowne prawdy, które poznajemy, wnikają głęboko do naszych serc i skłaniają nas do całkowitego poświęcenia się służbie dla wspaniałego Boga, Pana Wszechwładnego, Jehowy. A serca przepełnione wdzięcznością dla Niego — za to, czego nas nauczył, co dla nas uczynił i co jeszcze uczyni — pobudzają do pokładania bezgranicznej ufności w Jego zbawczej mocy (Izajasza 12:2).

12. W jaki sposób wielu chrześcijan całymi latami okazuje zaufanie do Jehowy?

¹² Takie zaufanie można żywić przez całe lata. Pewien pokorny Świadek Jehowy, który w kwietniu 1927 roku rozpoczął służbę w Biurze Głównym Towarzystwa Strażnica w Brooklynie i wiernie pełnił ją ponad 50 lat, napisał: „Pod koniec miesiąca otrzymałem kopertę zawierającą kieszonkowe w wysokości 5 dolarów oraz piękną kartkę, na której wypisano wersety z Księgi Przysłów 3:5, 6 (...) Miałem wszelkie powody, by pokładać ufność w Jehowie, gdyż wkrótce uprzytomniłem sobie, że ma On ‚niewolnika wiernego i rozumnego’, lojalnie troszczącego się tu, na ziemi, o wszystkie sprawy Królestwa (Mateusza 24:45-47, NW)”.b Chrześcijanin ten nie pielęgnował w sercu miłości pieniędzy, lecz pragnienie zdobycia „niezawodnego skarbu w niebiosach”. Podobnie czynią dziś tysiące osób, które usługują w rozsianych po świecie Domach Betel Towarzystwa Strażnica, złożywszy swego rodzaju ślub ubóstwa. Ufają, że Jehowa zaspokoi ich codzienne potrzeby (Łukasza 12:29-31, 33, 34, NW).

Polegaj na Jehowie

13, 14. (a) Gdzie jedynie można znaleźć dojrzałe rady? (b) Czego należy unikać, chcąc przetrwać prześladowania?

¹³ Nasz niebiański Ojciec napomina: „Nie opieraj się na własnym zrozumieniu” (Przysłów 3:5, NW). Świeccy doradcy i psycholodzy nigdy nie zdołają dojść do takiej mądrości i zrozumienia, jakimi dysponuje Jehowa. „Mądrość jego jest niezmierzona” (Psalm 147:5). Zamiast więc polegać na rozumie mędrców tego świata lub na własnych zawodnych odczuciach, szukajmy dojrzałych rad u Jehowy, w Jego Słowie oraz u starszych w zborze chrześcijańskim (Psalm 55:23; 1 Koryntian 2:5).

¹⁴ Ludzka mądrość czy zaszczytna pozycja na nic się nie przydadzą w szybko nadciągającym okresie ciężkich prób (Izajasza 29:14; 1 Koryntian 2:14). W Japonii podczas drugiej wojny światowej pewien zdolny, ale zarozumiały pasterz ludu Bożego wolał opierać się na własnym zrozumieniu. Kiedy znalazł się pod naciskiem, dopuścił się odstępstwa, a w wyniku prześladowań również większość trzody zaniechała działalności. Lojalna siostra japońska, która odważnie zniosła nieludzkie traktowanie w obskurnych celach więziennych, zauważyła: „Wierni pozostali ci, którzy nie byli szczególnie uzdolnieni i nie rzucali się w oczy. Bez wątpienia wszyscy powinniśmy zawsze całym sercem ufać Jehowie”.c

15. Jaki zbożny przymiot powinien mieć dla nas ogromne znaczenie, jeśli pragniemy podobać się Jehowie?

¹⁵ Pokładanie ufności w Jehowie, a nie we własnym zrozumieniu, wymaga pokory. Dla każdego, kto zabiega o uznanie Stwórcy, przymiot ten ma nader doniosłe znaczenie. Przecież nawet nasz Bóg, który jest Zwierzchnim Panem całego wszechświata, przejawia pokorę w obcowaniu ze swymi inteligentnymi stworzeniami. Możemy być Mu za to wdzięczni. „Zniża się, aby spojrzeć na niebo i ziemię. Podnosi z prochu słabego” (Psalm 113:6, 7, Miłosz). W swym wielkim miłosierdziu przebacza nasze słabości na podstawie największego daru dla rodu ludzkiego — bezcennej ofiary okupu, złożonej przez Jego umiłowanego Syna, Chrystusa Jezusa. Jakże ogromnie powinniśmy cenić tę niezasłużoną życzliwość!

16. Jak bracia mogą się ubiegać o przywileje w zborze?

¹⁶ Jezus osobiście nam przypomina: „Kto się będzie wywyższał, będzie poniżony, a kto się będzie poniżał, będzie wywyższony” (Mateusza 23:12). Ochrzczeni bracia powinni pokornie ubiegać się o większy zakres obowiązków w zborze chrześcijańskim. Ale nadzorcy nie mogą uważać zamianowania za symbol swej pozycji, lecz za przydział pracy, którą mają wykonywać z pokorą, z docenianiem i ochoczo, jak to czynił Jezus, który oświadczył: „Mój Ojciec aż dotąd działa i Ja działam” (Jana 5:17; 1 Piotra 5:2, 3).

17. Co winniśmy sobie uświadamiać i do czego powinno nas to skłaniać?

¹⁷ Obyśmy zawsze pokornie i szczerze uznawali, że w oczach Jehowy jesteśmy zaledwie prochem. Jakże możemy być szczęśliwi, iż „serdeczna życzliwość Jehowy od czasu niezmierzonego aż po czas niezmierzony rozciąga się nad tymi, co się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów”! (Psalm 103:14, 17, NW). Wobec tego każdy z nas powinien pilnie studiować Słowo Boże. Czas przeznaczany na studium osobiste i rodzinne oraz na zebrania zborowe powinniśmy zaliczać do najcenniejszych godzin w tygodniu. W ten sposób pogłębiamy swą „wiedzę o Najświętszym”. A to oznacza nabywanie zrozumienia (Przysłów 9:10, NW).

„Na wszystkich swoich drogach...”

18, 19. Jak możemy w swym życiu stosować się do wezwania z Księgi Przysłów 3:6 i jakie to przyniesie rezultaty?

¹⁸ Kierując uwagę na Jehowę Boga, będącego Źródłem zrozumienia, Księga Przysłów 3:6 oznajmia następnie: „Na wszystkich swoich drogach zważaj na niego, a on wyprostuje twoje ścieżki” (NW). Aby zważać na Jehowę, należy między innymi utrzymywać z Nim więź przez modlitwę. Dzięki niej mamy do Boga bezpośredni dostęp bez względu na to, gdzie jesteśmy lub w jakiej znaleźliśmy się sytuacji. Czy zajmujemy się sprawami codziennymi, przygotowujemy się do służby polowej, czy głosimy od domu do domu o Królestwie Bożym, wciąż możemy się modlić o pobłogosławienie naszych wysiłków. Udostępniono nam więc bezcenny i radosny przywilej — możemy ‛chodzić z Bogiem’, będąc pewni, że ‛On wyprostuje nasze ścieżki’, czego doświadczyli bogobojny Henoch, Noe i wierni Izraelici, tacy jak Jozue i Daniel (1 Mojżeszowa 5:22; 6:9; 5 Mojżeszowa 8:6; Jozuego 22:5; Daniela 6:24; zobacz też Jakuba 4:8, 10).

¹⁹ Kiedy zanosimy do Jehowy błagania, możemy żywić przekonanie, że ‛pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc naszych i myśli naszych w Chrystusie Jezusie’ (Filipian 4:7). Ten pokój Boży, znajdujący odbicie na naszych rozradowanych twarzach, będzie pobudzał ludzi spotykanych w służbie do wysłuchania naszego orędzia (Kolosan 4:5, 6). Może także podtrzymywać na duchu osoby przytłoczone brzemieniem problemów lub doznające niesprawiedliwości, tak powszechnej w dzisiejszym świecie. Świadczy o tym poniższa relacja.d

20, 21. (a) Jak prawość Świadków Jehowy w okresie hitlerowskiego terroru podnosiła na duchu innych? (b) Co winniśmy sobie postanowić pod wpływem głosu Jehowy?

²⁰ Max Liebster, rodowity Żyd, który niemal cudem wyszedł żywy z holocaustu, tak opisuje swą podróż do hitlerowskiego obozu zagłady: „Zostaliśmy zamknięci w wagonach podzielonych na mnóstwo ciasnych, dwuosobowych cel. Kiedy mnie wepchnięto do jednej z nich, ujrzałem więźnia, w którego oczach widać było niezwykły spokój. Znalazł się tam, ponieważ szanując prawo Boże, wolał trafić do więzienia, a nawet umrzeć, niż przelewać krew innych ludzi. Był Świadkiem Jehowy. Odebrano mu dzieci, a żonę stracono. Spodziewał się, że podzieli jej los. W czasie tej 14-dniowej podróży znalazłem odpowiedź na moje modlitwy, chociaż bowiem jechałem na śmierć, w me serce wstąpiła nadzieja na życie wieczne”.

²¹ Po uwolnieniu z „lwiej jamy”, jak określał obóz oświęcimski, brat ten dał się ochrzcić, a w jakiś czas później poślubił współchrześcijankę, która wcześniej także była więziona. Z kolei jej ojciec wiele wycierpiał w obozie koncentracyjnym w Dachau. Przebywając tam, dowiedział się o aresztowaniu żony i młodziutkiej córki. Oto, jak opisał swą reakcję: „Byłem ogromnie zmartwiony. Ale gdy pewnego dnia stałem w kolejce do prysznica, usłyszałem słowa z Księgi Przysłów 3:5, 6 (...) Brzmiały one jak głos z nieba. Tego właśnie potrzebowałem, by odzyskać równowagę”. W rzeczywistości wspomniany tekst przytoczył na głos inny więzień, lecz zdarzenie owo ukazuje, jak wielką moc oddziaływania ma Słowo Boże (Hebrajczyków 4:12, NW). Oby i dzisiaj głos Jehowy potężnie przemawiał do nas słowami tekstu rocznego na rok 1994: „Zaufaj Jehowie całym sercem”!

[Przypisy]

Pytania do powtórki

◻ Jakiego rodzaju rady zawiera Księga Przysłów?

◻ Jakie korzyści odnosimy, okazując zaufanie do Jehowy?

◻ Co się wiąże z poleganiem na Jehowie?

◻ Dlaczego powinniśmy zważać na Jehowę na wszystkich swoich drogach?

◻ Jak Jehowa prostuje nasze ścieżki?

[Ilustracje na stronie 15]

Radosna wieść o Królestwie znajduje oddźwięk u ludzi o szczerych sercach