„Nigdy cię nie porzucę”!

 1. Kiedy wszyscy pomazańcy znajdą się w niebie?

WIELE lat temu słudzy Jehowy zastanawiali się: „Kiedy ostatni chrześcijanin namaszczony duchem zostanie zabrany do nieba?”. Wcześniej uważaliśmy, że przynajmniej niektórzy z namaszczonych będą przebywać w raju na ziemi jeszcze jakiś czas po Armagedonie. Ale ze Strażnicy z 15 lipca 2013 roku dowiedzieliśmy się, że wszyscy pomazańcy, którzy są jeszcze na ziemi, znajdą się w niebie przed wybuchem Armagedonu (Mat. 24:31).

 2. Jakie pytanie może się nasunąć i co omówimy w tym artykule?

² A co się stanie z chrześcijanami należącymi do „drugich owiec”, którzy będą wiernie służyć Jehowie na ziemi w trakcie „wielkiego ucisku”? (Jana 10:16; Mat. 24:21). Niektórzy mogą się martwić, że ci chrześcijanie poczują się zagubieni lub opuszczeni, kiedy ich ukochani namaszczeni bracia i siostry zostaną zabrani do nieba. Przeanalizujemy teraz dwa fragmenty biblijne, które mogą przychodzić na myśl. Następnie zastanowimy się, dlaczego nie ma powodów do zmartwień.

CO SIĘ NIE WYDARZY?

 3, 4. Nad czym niektórzy mogą się zastanawiać i dlaczego?

³ Czy drugie owce przestaną służyć Jehowie, kiedy nie będzie już z nimi namaszczonych braci z Ciała Kierowniczego, którzy zapewniają im kierownictwo? Niektórzy się tego obawiają. Być może od razu przychodzą im na myśl pewne relacje biblijne. Rozważmy dwa przykłady. Pierwszy dotyczy arcykapłana Jehojady. Był wyjątkowym sługą Jehowy. On i jego żona, Jehoszabat, chronili małego chłopca o imieniu Jehoasz i pomogli mu zostać dobrym i wiernym królem. Dopóki żył Jehojada, Jehoasz był lojalny wobec Jehowy. Ale po śmierci arcykapłana Jehoasz zszedł na złą drogę. Zaczął słuchać niegodziwych książąt i przestał służyć Jehowie (2 Kron. 24:2, 15-19).

⁴ Kolejnym przykładem są chrześcijanie z II wieku n.e. Ostatni żyjący apostoł, Jan, wywierał dobry wpływ na wielu chrześcijan, pomagając im trwać w służbie dla Jehowy (3 Jana 4). Razem z innymi wiernymi apostołami Jezusa przez jakiś czas podejmował zdecydowane działania, żeby powstrzymywać rozwój odstępstwa (1 Jana 2:18; 2 Tes. 2:7). Ale po jego śmierci odstępstwo rozprzestrzeniło się błyskawicznie. W ciągu kilku dziesięcioleci zbór chrześcijański został całkowicie skażony.

 5. Jakich wniosków nie powinniśmy wyciągać ze wspomnianych relacji biblijnych?

⁵ Czy te dwie relacje biblijne wskazują, że coś podobnego stanie się z drugimi owcami, kiedy pomazańcy zostaną zabrani do nieba? Czy w tym czasie wierni chrześcijanie na ziemi zejdą na złą drogę, tak jak Jehoasz, albo popadną w odstępstwo, tak jak wielu chrześcijan w II wieku n.e.? Oczywiście, że nie! Możemy być przekonani, że kiedy namaszczonych chrześcijan nie będzie już na ziemi, drugie owce nadal będą we właściwy sposób wielbić Jehowę, a On się o nich zatroszczy. Skąd ta pewność?

CZYSTE WIELBIENIE NIE ZOSTANIE SKAŻONE

 6. Jakim trzem okresom się przyjrzymy?

⁶ Dlaczego możemy być pewni, że nawet podczas nadchodzących trudnych czasów czyste wielbienie nie zostanie skażone? Ponieważ Biblia wyjaśnia, że okres, w jakim żyjemy, znacznie różni się od czasów starożytnego Izraela i czasów chrześcijan z II wieku. Przyjrzyjmy się więc bliżej: 1) czasom starożytnego Izraela, 2) okresowi po śmierci apostołów i 3) okresowi, w którym żyjemy, nazwanym „czasem, gdy rozpocznie się przywracanie wszystkiego” (Dzieje 3:21).

 7. Dlaczego wierni Izraelici nie byli zniechęceni, kiedy naród i jego królowie zeszli na złą drogę?

⁷ Czasy starożytnego Izraela. Zanim Mojżesz umarł, powiedział Izraelitom: „Dobrze wiem, że po mojej śmierci będziecie postępować niegodziwie, że zejdziecie z drogi, którą nakazałem wam iść” (Powt. Pr. 31:29). Ostrzegł ich też, że jeśli się zbuntują, pójdą na wygnanie (Powt. Pr. 28:35, 36). Czy te słowa się spełniły? Tak. Przez setki lat wielu królów robiło to, co złe w oczach Jehowy, a lud ich w tym naśladował. Dlatego Jehowa odrzucił ten naród i zakończył rządy izraelskich królów (Ezech. 21:25-27). Ale spełnienie się Jego słów dodało odwagi wiernym Izraelitom (Izaj. 55:10, 11).

 8. Czy powinniśmy być zaskoczeni, że zbór chrześcijański w II wieku uległ skażeniu? Wyjaśnij to.

⁸ Okres po śmierci apostołów. Czy powinniśmy być zaskoczeni, że zbór chrześcijański w II wieku uległ skażeniu? W żadnym wypadku. Pojawienie się odstępstwa zapowiedział Jezus (Mat. 7:21-23; 13:24-30, 36-43). Jego proroctwo zaczęło się spełniać już w I wieku, co potwierdzili apostołowie Paweł, Piotr i Jan (2 Tes. 2:3, 7; 2 Piotra 2:1; 1 Jana 2:18). A w II wieku zbór chrześcijański całkowicie odszedł od nauk Jezusa. Pojawiło się odstępcze chrześcijaństwo, które stało się znaczącą częścią Babilonu Wielkiego, czyli wszystkich religii fałszywych. Zapowiedź Jezusa się spełniła.

 9. Pod jakim względem nasze czasy różnią się od czasów starożytnego Izraela i zboru chrześcijańskiego z II wieku?

⁹ „Czas, gdy rozpocznie się przywracanie wszystkiego”. Okres, w którym żyjemy, różni się od czasów starożytnego Izraela i od czasu wielkiego odstępstwa, które rozpoczęło się w II wieku. Jak został nazwany? Często nazywamy go „dniami ostatnimi” tego złego systemu rzeczy (2 Tym. 3:1). Jednak z Biblii wynika, że w tym samym czasie rozpoczął się też ważniejszy i dłuższy okres. Będzie trwał, aż mesjańskie Królestwo przywróci ludziom doskonałość, a ziemię przekształci w raj. Ten okres nazwano „czasem, gdy rozpocznie się przywracanie wszystkiego” (Dzieje 3:21). Rozpoczął się on w roku 1914. Co zostało wtedy przywrócone? Jezus został Królem w niebie. Jehowa znowu ustanowił więc króla, który Go reprezentował — potomka wiernego króla Dawida. Ale Jehowa przywrócił coś jeszcze. Krótko po tym, jak Jezus zasiadł na tronie, nareszcie zaczęto przywracać czyste wielbienie (Izaj. 2:2-4; Ezech. 11:17-20). Ale czy ponownie zostanie skażone?

10. (a) Co zapowiada Biblia, jeśli chodzi o czyste wielbienie w naszych czasach? (Izajasza 54:17). (b) Dlaczego takie proroctwa podnoszą nas na duchu?

¹⁰ Odczytaj Izajasza 54:17. Zastanówmy się nad tym proroctwem: „Żadna broń wykonana przeciwko tobie nie będzie skuteczna”. Spełnianie się tych natchnionych słów widzimy na własne oczy. Do naszych czasów odnoszą się też takie pocieszające słowa: „Wszyscy twoi synowie będą wyuczeni przez Jehowę i pokój twoich synów będzie obfity. Zostaniesz mocno ugruntowana w prawości. (...) Niczego się nie przerazisz, nie będziesz mieć powodu do strachu, bo on się do ciebie nie zbliży” (Izaj. 54:13, 14). Nawet „bóg tego świata”, sam Szatan, nie jest w stanie powstrzymać działalności edukacyjnej, którą prowadzą słudzy Jehowy (2 Kor. 4:4). Czyste wielbienie zostało przywrócone i nigdy więcej nie ulegnie skażeniu. Będzie trwało wiecznie. Żadna broń wykonana przeciwko nam nie będzie skuteczna!

CO SIĘ WYDARZY?

11. Co nas przekonuje, że wielka rzesza nie zostanie pozbawiona kierownictwa, kiedy pomazańcy pójdą do nieba?

¹¹ Co się wydarzy, gdy pomazańcy zostaną zabrani do nieba? Pamiętajmy, że naszym Pasterzem jest Jezus. To on jest głową zboru chrześcijańskiego. Wyraźnie oświadczył: „Macie jednego Mistrza — Chrystusa” (Mat. 23:10). Jezus, który panuje w niebie, zawsze będzie się troszczył o swoich prawdziwych naśladowców na ziemi. Ponieważ to Chrystus zapewnia im kierownictwo, nie będą musieli się niczego obawiać. Oczywiście nie znamy wszystkich szczegółów na temat tego, jak poprowadzi on wtedy swoich naśladowców. Rozważmy więc kilka przykładów z Biblii, które mogą nas pokrzepić.

12. Jak Jehowa troszczył się o swoich sług: (a) po śmierci Mojżesza? (b) po tym, jak powierzył Eliaszowi inne zadanie? (Zobacz też ilustrację).

¹² Mojżesz umarł, zanim Izraelici weszli do Ziemi Obiecanej. Co się z nimi wtedy stało? Czy po śmierci tego wiernego mężczyzny Jehowa przestał im pomagać? Nie. Dopóki byli Mu wierni, dbał o nich. Jehowa polecił Mojżeszowi wyznaczyć Jozuego do przewodzenia ludowi. Mojżesz szkolił Jozuego przez wiele lat (Wyjścia 33:11; Powt. Pr. 34:9). Poza tym było jeszcze wielu innych umiejętnych mężczyzn, którzy przewodzili — przełożeni nad tysiącami, setkami, pięćdziesiątkami, a nawet nad dziesiątkami (Powt. Pr. 1:15). Jehowa naprawdę troszczył się o swoich sług. Podobnie było w czasach Eliasza. Ten wierny prorok przez całe dziesięciolecia pomagał Izraelitom wielbić Jehowę. Ale później Bóg powierzył mu zadanie w Judzie (2 Król. 2:1; 2 Kron. 21:12). Czy wierni Izraelici w dziesięcioplemiennym królestwie Izraela zostali porzuceni? Nie. Przez wiele lat Eliasz szkolił Elizeusza. Byli tam też „synowie proroccy”, najwyraźniej zorganizowani w jakieś szkoły (2 Król. 2:7). Jehowa więc zapewniał swojemu ludowi kierownictwo za pośrednictwem wielu wiernych mężczyzn. Dalej realizował swoje zamierzenie i troszczył się o swoich lojalnych sług.

13. Jakie zapewnienie znajdujemy w Hebrajczyków 13:5b? (Zobacz też ilustrację).

¹³ Biorąc pod uwagę te przykłady, co się stanie, kiedy ostatni pomazańcy zostaną zabrani do nieba? Nie musimy się tego domyślać. Biblia wyjawia prostą, pocieszającą prawdę: Jehowa nigdy nie porzuci swoich sług na ziemi (odczytaj Hebrajczyków 13:5b). Podobnie jak Mojżesz i Eliasz niewielka grupa namaszczonych chrześcijan, którzy dziś przewodzą, rozumie, jak ważne jest szkolenie innych. Od dziesięcioleci bracia z Ciała Kierowniczego szkolą mężczyzn spośród drugich owiec, żeby mogli nam zapewnić kierownictwo. Na przykład organizuje się wiele szkoleń dla starszych, nadzorców obwodów, członków Komitetów Oddziałów, nadzorców w Betel i innych. Członkowie Ciała Kierowniczego osobiście szkolą pomocników różnych komitetów Ciała Kierowniczego. Ci pomocnicy wiernie wykonują wiele odpowiedzialnych zadań. Są dobrze przygotowani, żeby troszczyć się o owce Chrystusa po tym, jak pomazańcy zostaną zabrani do nieba.

14. Jaki jest najważniejszy wniosek z tego, co omówiliśmy do tej pory?

¹⁴ Jaki jest najważniejszy wniosek z tego, co omówiliśmy do tej pory? Kiedy pod koniec wielkiego ucisku ostatni pomazańcy zostaną zabrani do nieba, lud Jehowy na ziemi nadal będzie Mu wiernie służył. Będzie to możliwe dzięki kierownictwu zapewnianemu przez Jezusa Chrystusa. To prawda, że w tamtym czasie zostaniemy zaatakowani przez Goga z Magog, czyli koalicję narodów (Ezech. 38:18-20). Ale ten atak będzie krótki i zakończy się niepowodzeniem. Nie spowoduje, że czyste wielbienie zniknie z ziemi. Jehowa z pewnością ocali swoich sług! Apostoł Jan zobaczył w wizji „wielką rzeszę” drugich owiec. Powiedziano mu, że ‛przeżyła ona wielki ucisk’ (Obj. 7:9, 14). Jehowa sprawi, że Jego słudzy będą bezpieczni!

15, 16. Co zgodnie z Objawieniem 17:14 będą robić namaszczeni bracia Chrystusa w trakcie Armagedonu i dlaczego jest to zachęcające?

¹⁵ Niektórzy jednak mogą się zastanawiać: „A co będą robić namaszczeni chrześcijanie, gdy znajdą się w niebie?”. Biblia odpowiada na to pytanie wprost. Mówi, że władcy tego świata „będą walczyć z Barankiem”, ale jak czytamy, „on ich zwycięży”. A kto będzie mu pomagał? Ten sam werset wyjaśnia, że będą to „powołani, wybrani i wierni” (odczytaj Objawienie 17:14). Kim oni są? To zmartwychwstali pomazańcy. Kiedy więc pod koniec wielkiego ucisku ostatni pomazańcy zostaną zabrani z ziemi, jednym z ich pierwszych zadań będzie udział w walce. To będzie niezwykłe zadanie! Niektórzy pomazańcy, zanim zostali Świadkami Jehowy, walczyli z innymi. Część z nich była nawet żołnierzami. Ale kiedy zostali prawdziwymi chrześcijanami, nauczyli się żyć z drugimi w pokoju (Gal. 5:22; 2 Tes. 3:16). Przestali brać udział w jakichkolwiek działaniach wojennych. Jednak w niebie razem z Chrystusem i jego świętymi aniołami będą walczyć w ostatecznej wojnie z wrogami Boga.

¹⁶ Pomyśl: niektórzy pomazańcy na ziemi są w podeszłym wieku i mają niewiele sił. Ale w niebie będą walczyć u boku swojego Walecznego Króla, Jezusa Chrystusa, jako potężne, nieśmiertelne stworzenia duchowe. Po Armagedonie będą razem z nim pomagać ludziom odzyskać doskonałość. Bez wątpienia zrobią wtedy dla swoich kochanych braci i sióstr więcej dobrego, niż kiedykolwiek byli w stanie jako niedoskonali ludzie!

17. Skąd wiemy, że podczas Armagedonu wszyscy słudzy Jehowy będą bezpieczni?

¹⁷ Czy należysz do drugich owiec? Jeśli tak, to co będziesz musiał robić, gdy rozpocznie się Armagedon? Ufać Jehowie i stosować się do Jego wskazówek. Z czym może się to wiązać? W Biblii znajdujemy takie pokrzepiające słowa: „Wejdź do swoich wewnętrznych pokojów i zamknij za sobą drzwi. Schowaj się na chwilkę, aż przeminie gniew” (Izaj. 26:20). Wszyscy wierni słudzy Jehowy w niebie i na ziemi będą w tym czasie bezpieczni. Podobnie jak apostoł Paweł jesteśmy przekonani, że ‛ani rządy, ani rzeczy teraźniejsze, ani rzeczy przyszłe nie zdołają nas oddzielić od miłości Boga’ (Rzym. 8:38, 39). Zawsze pamiętaj: Jehowa cię kocha i nigdy cię nie porzuci!