3. Co Jehowa proroczo mówi przez Izajasza o ‛swoim słudze’?

³ Za pośrednictwem Izajasza Jehowa zapowiada pojawienie się pewnego „sługi”, którego sam wybierze: „Oto mój sługa, którego mocno trzymam! Mój wybrany, którego moja dusza obdarzyła uznaniem! Włożyłem w niego mego ducha. On przyniesie narodom sprawiedliwość. Nie będzie wołał ani podnosił głosu i nie da słyszeć swego głosu na ulicy. Zmiażdżonej trzciny nie złamie, a gasnącego lnianego knota nie zgasi. W wierności wobec prawdy przyniesie sprawiedliwość. Nie przygaśnie ani nie będzie zmiażdżony, dopóki nie ustanowi sprawiedliwości na ziemi; a wyspy będą wyczekiwać jego prawa” (Izajasza 42:1-4).

 6. W jaki sposób Jezus pokazywał, na czym polega prawdziwa sprawiedliwość?

⁶ Jezus natomiast umożliwił poznanie Bożego poglądu na sprawiedliwość. Swymi naukami i życiem pokazał, że prawdziwa sprawiedliwość ściśle wiąże się ze współczuciem i z miłosierdziem. Wystarczy przeanalizować jego słynne Kazanie na Górze (Mateusza, rozdziały 5-7). Mistrzowsko wyjaśnił w nim, na czym polega wprowadzanie prawości i sprawiedliwości w czyn. A czyż w trakcie czytania tekstów ewangelicznych nie jesteśmy pod wrażeniem współczucia okazywanego przezeń biednym i uciśnionym? (Mateusza 20:34; Marka 1:41; 6:34; Łukasza 7:13). Przynosił słowa pociechy wielu przytłoczonym i sponiewieranym, którzy przypominali zgniecioną trzcinę. Byli też jak tlący się lniany knot — jakby dogasała w nich ostatnia iskierka życia. Jezus nie łamał „zmiażdżonej trzciny” ani nie dogaszał „gasnącego lnianego knota”. Przeciwnie, swymi słowami i czynami, pełnymi miłości i współczucia, dodawał potulnym otuchy (Mateusza 11:28-30).