SITOWIE

(hebr. ʼagmòn).

Podobna do trawy roślina porastająca mokradła. Ma okrągłe, często puste w środku łodygi z trzema rzędami liści przypominających źdźbła trawy i małymi brązowymi lub zielonkawymi kwiatami. Słowo ʼagmòn może obejmować różne gatunki sitowia oraz podobne rośliny z rodziny turzycowatych.

W starożytności sitowia używano do rozpalania ognia w piecu (Hi 41:20). „Sitowie” wspomniane w Hioba 41:2 może się odnosić do powrósła uplecionego ze skręconych łodyg tej rośliny lub uprzędzionego z jej włókien.

Inne biblijne wzmianki o sitowiu mają znaczenie przenośne. Jehowa nie znajdował upodobania w postach odstępczych Izraelitów, którzy zwieszali przy tym głowy „jak sitowie” (Iz 58:5). W Izajasza 9:14 „sitowie” przypuszczalnie oznacza fałszywych proroków („ogon”), którzy mówili tylko to, co chcieli usłyszeć przywódcy narodu izraelskiego („głowa” lub „latorośl”) (Iz 9:15; zob. też 19:15, gdzie „sitowie” zapewne odnosi się do ogółu Egipcjan).