JEDWAB

Najmocniejsze z naturalnych włókien, od czasów biblijnych używane do wyrobu pięknej, lekkiej tkaniny. Jedwab wytwarzają gąsienice różnych owadów, zwłaszcza jedwabnika morwowego. Gąsienice tego jedwabnika żywią się liśćmi morwy i wydzielają ciecz, która na powietrzu zastyga w cienką nić tworzącą oprzęd. W grobowcach na fenickim cmentarzu niedaleko Sabraty w Libii odnaleziono tkaninę jedwabną, która zdaniem archeologów została utkana ponad 2000 lat temu.

Hodowla jedwabników najwyraźniej wywodzi się z Chin, skąd rozprzestrzeniła się do innych krajów, np. Indii. Grecy opisywali wyroby z jedwabiu słowem sirikòs, kojarzonym z nazwą „Seres” (powszechnie uważaną za określenie Chińczyków). Jedwab wymieniono wśród kosztownych przedmiotów, które kupował „Babilon Wielki” (Obj 18:2, 11, 12).

W niektórych przekładach Biblii na ‛jedwab’ przetłumaczono hebrajskie słowo mészi, występujące w Ezechiela 16:10, 13 (Bg, Bp, BT, Bw, BWP). Takie znaczenie tego słowa podaje tradycja rabiniczna, ale nie jest ono pewne. Dlatego w Przekładzie Nowego Świata, zgodnie z opinią współczesnych leksykografów, oddano je wyrażeniem „kosztowny materiał”.