„Sprawię, że przestaniesz uprawiać prostytucję”

 1, 2. Jaka postawa budzi szczególne oburzenie?

TO SMUTNE, że niektóre kobiety zajmują się prostytucją. Może nieraz się zastanawiamy, co je popchnęło do wybrania takiego upokarzającego stylu życia. Czy było to złe traktowanie albo przemoc w domu rodzinnym? Może skrajne ubóstwo? A może konieczność ucieczki przed brutalnym partnerem? Niestety, tego typu przykre scenariusze są pisane przez życie bardzo często. Nic dziwnego, że Jezus Chrystus traktował niektóre takie kobiety życzliwie. Podkreślał, że jeśli ktoś okazuje skruchę i zmienia swoje postępowanie, może mieć nadzieję na lepszą przyszłość (Mat. 21:28-32; Łuk. 7:36-50).

² Ale teraz wyobraźmy sobie inną sytuację. Kobieta rozmyślnie wybiera taki styl życia. Nie uważa, że ją to hańbi — wręcz przeciwnie, jest z tego dumna! Jest żądna pieniędzy i wpływów, jakie daje to zajęcie. A co, jeśli dodatkowo z premedytacją zdradza swojego dobrego, lojalnego męża? Taka postawa budzi szczególne oburzenie. Nie bez powodu więc Bóg Jehowa wielokrotnie posłużył się opisem prostytutki, żeby uzmysłowić nam, co myśli o religii fałszywej.

 3. Które fragmenty Biblii omówimy w tym rozdziale?

³ Księga Ezechiela zawiera dwa niezwykłe opisy, w których prostytucja wyobraża odrażającą niewierność ludu Bożego w Izraelu i Judzie (Ezech., rozdz. 16 i 23). Zanim przyjrzymy się tym fragmentom bliżej, warto zwrócić uwagę na jeszcze inną symboliczną prostytutkę. Zaczęła uprawiać nierząd na długo przed czasami Ezechiela — przed powstaniem narodu izraelskiego — i nadal zajmuje się tym na wielką skalę. Tożsamość tej prostytutki wyjawiono w ostatniej księdze Biblii, Księdze Objawienia.

 4, 5. Czym jest „Babilon Wielki” i skąd o tym wiemy? (Zobacz ilustrację tytułową).

⁴ W wizji, którą Jezus dał apostołowi Janowi pod koniec I wieku n.e., pojawia się bardzo charakterystyczna postać. Nazwano ją „wielką prostytutką” oraz „Babilonem Wielkim, matką prostytutek” (Obj. 17:1, 5). Przez stulecia przywódcy religijni oraz bibliści zastanawiali się, kogo ona symbolizuje. Podawali różne wyjaśnienia — że wyobraża Babilon, Rzym albo Kościół rzymskokatolicki. Jednak dziesiątki lat temu Świadkowie Jehowy zrozumieli, kto jest tą „wielką prostytutką”. To ogólnoświatowe imperium religii fałszywej. Skąd o tym wiemy?

⁵ Ta prostytutka została potępiona za niemoralne stosunki z „ziemskimi królami”, czyli potęgami politycznymi. Dlatego ona sama na pewno nie jest potęgą polityczną. Poza tym, jak podaje Księga Objawienia, jej upadek opłakują „ziemscy kupcy”, czyli ogólnoświatowy system handlowy. Dlatego Babilon Wielki nie może symbolizować systemu handlowego. Kogo więc przedstawia ta prostytutka? Jest winna „praktyk spirytystycznych”, bałwochwalstwa oraz oszukiwania ludzi. Czy ten opis nie pasuje do zepsutych organizacji religijnych tego świata? Zauważmy też, że prostytutka siedzi na bestii, co oznacza, że ma pewien wpływ na elementy polityczne. Oprócz tego prześladuje wiernych sług Jehowy (Obj. 17:2, 3; 18:11, 23, 24). Czy nie takich właśnie czynów była i jest winna do dziś religia fałszywa?

 6. W jakim sensie Babilon Wielki jest „matką prostytutek”?

⁶ Dlaczego Babilon Wielki został nazwany nie tylko „wielką prostytutką”, ale też „matką prostytutek”? Religia fałszywa ma wiele odłamów. Są w niej niezliczone wyznania i sekty. Kiedy w starożytnym Babel, czyli Babilonie, został pomieszany język, którym posługiwali się ludzie, różne fałszywe wierzenia rozpowszechniły się na całym świecie. W ten sposób zaczęły istnieć nowe religie. Dlatego trafna jest nazwa „Babilon Wielki”, która wywodzi się od miasta Babilon, gdzie miały swój początek religie fałszywe (Rodz. 11:1-9). Wszystkie więc mogą być nazwane „córkami” jednej organizacji, jednej wielkiej prostytutki. Szatan często posługuje się nimi, żeby zwabić ludzi w pułapkę okultyzmu, bałwochwalstwa czy innych obrażających Boga wierzeń i zwyczajów. Nic dziwnego, że Bóg ostrzega swoich sług przed tą zepsutą organizacją o zasięgu ogólnoświatowym: „Mój ludu, wyjdźcie z niej, żebyście nie mieli udziału w jej grzechach”! (Odczytaj Objawienie 18:4, 5).

 7. Dlaczego słudzy Jehowy opuścili Babilon Wielki?

⁷ Czy posłuchałeś tego ostrzeżenia? Pamiętaj, że to Jehowa stworzył ludzi z „potrzebami duchowymi” (Mat. 5:3). Te potrzeby mogą być zaspokajane tylko przez udział w czystym wielbieniu. Dlatego słudzy Jehowy chcą trzymać się od duchowej prostytucji najdalej, jak to możliwe. Ale Szatan Diabeł ma inny cel. On z przyjemnością wabi ludzi w pułapkę takich praktyk. Niestety, bardzo często mu się to udaje. Za czasów Ezechiela lud Boży już od dłuższego czasu był uwikłany w duchową prostytucję. Warto przeanalizować, jak to wyglądało, żeby dowiedzieć się więcej o wymaganiach Jehowy oraz o Jego sprawiedliwości i miłosierdziu.

 8-10. (a) Czego Jehowa wymaga, jeśli chodzi o czyste wielbienie? (b) Co Jehowa myśli o kontaktach swojego ludu z religią fałszywą? Wyjaśnij to na przykładzie.

⁸ W Księdze Ezechiela Jehowa posłużył się przykładem prostytutki, żeby pokazać, jakie uczucia wywołała u Niego niewierność Izraelitów. W dwóch wymownych fragmentach prorok pod natchnieniem opisał, jak bardzo zdradzony i zraniony czuł się Jehowa z powodu ich nielojalności i niemoralnego postępowania. Dlaczego Bóg porównał ich do prostytutki?

⁹ Żeby to zrozumieć, przede wszystkim musimy sobie przypomnieć o pewnym ważnym wymaganiu dotyczącym czystego wielbienia, które omówiliśmy w 5 rozdziale tej książki. W Prawie, które Jehowa dał Izraelitom, napisano: „Nie wolno ci mieć żadnych innych bogów oprócz mnie [„przeciwko mojemu obliczu”, przypis]. (...) Ja, Jehowa, twój Bóg, jestem Bogiem, który wymaga wyłącznego oddania” (Wyjścia 20:3, 5). Potem ponownie podkreślono tę zasadę: „Nie wolno wam kłaniać się innym bogom, ponieważ Jehowa jest znany z tego, że wymaga wyłącznego oddania. To Bóg wymagający wyłącznego oddania” (Wyjścia 34:14). Nie można było wyrazić tego jaśniej. Nie da się oddawać czci Jehowie w sposób godny Jego uznania, jeśli nie jest to wyłączne oddanie.

¹⁰ Zilustrujmy to przykładem małżeństwa. Zarówno mąż, jak i żona w pewnych kwestiach mają prawo oczekiwać od siebie nawzajem wyłącznego oddania. Jeśli któreś z nich pozwala sobie na rozwinięcie uczucia lub pożądania do innej osoby, druga strona słusznie może czuć się zazdrosna i zdradzona (odczytaj Hebrajczyków 13:4). Podobnie jest z czystym wielbieniem — Jehowa mógł czuć się zdradzony, kiedy Jego własny lud, który miał być oddany wyłącznie Jemu, zwracał się do obcych bogów. To uczucie zdrady dobitnie wyraził w 16 rozdziale Księgi Ezechiela.

11. Co Jehowa wyjawia na temat Jerozolimy i jej przeszłości?

¹¹ Szesnasty rozdział Księgi Ezechiela zawiera najdłuższą wypowiedź Jehowy w tej księdze, będącą jednocześnie jedną z Jego najdłuższych proroczych wypowiedzi zapisanych w całych Pismach Hebrajskich. Jehowa skupia się na Jerozolimie, która symbolizuje niewierną Judę. Przedstawia smutną i jednocześnie szokującą historię jej pochodzenia i późniejszej zdrady. Na początku była bezradnym, zaniedbanym podrzutkiem. Jej rodzice byli poganami pochodzącymi z Kanaanu. Rzeczywiście, Jerozolima przez długi czas znajdowała się pod panowaniem kananejskiego plemienia Jebusytów, aż zdobył ją król Dawid. Jehowa zlitował się nad tą znajdą, umył ją i zadbał o jej potrzeby. Z czasem stała się dla Niego tak bliska jak żona. Przecież Izraelici, którzy zamieszkali w Jerozolimie, byli objęci przymierzem z Jehową, które ich przodkowie dobrowolnie zawarli z Nim już w czasach Mojżesza (Wyjścia 24:7, 8). Kiedy Jerozolima stała się stolicą Izraela, Jehowa pobłogosławił, wzbogacił i upiększył to miasto, tak jak bogaty i wpływowy mąż okazuje względy swojej żonie, wręczając jej piękną biżuterię (Ezech. 16:1-14).

12. Jak Jerozolima została skalana fałszywym kultem?

¹² Co wydarzyło się później? Jehowa mówi: „Zaczęłaś polegać na swoim pięknie i wykorzystałaś swą sławę, żeby się stać prostytutką. Bez umiaru oddawałaś się każdemu przechodniowi, tak iż twoim pięknem cieszyli się inni” (Ezech. 16:15). W czasach Salomona Jehowa pobłogosławił swojemu ludowi i go wzbogacił, dzięki czemu Jerozolima stała się wspaniałym miastem, wyróżniającym się spośród innych miast starożytnego świata (1 Król. 10:23, 27). Ale powoli zaczęła się tam wkradać nielojalność. Żeby przypodobać się swoim licznym cudzoziemskim żonom, Salomon skalał Jerozolimę kultem pogańskich bogów (1 Król. 11:1-8). A niektórzy jego następcy postępowali jeszcze gorzej, wprowadzając fałszywy kult w całym kraju. Jak Jehowa patrzył na taką duchową zdradę i prostytucję Izraelitów? Powiedział: „Tak być nie powinno, coś takiego nigdy nie powinno się zdarzyć” (Ezech. 16:16). Ale niewierni Izraelici posunęli się jeszcze dalej!

13. Jakich niegodziwych czynów dopuścili się mieszkańcy Jerozolimy?

¹³ Wyobraźmy sobie ból i odrazę, które odczuwał Jehowa, gdy obnażał niegodziwość swojego wybranego narodu: „Córki i synów, których mi urodziłaś, dawałaś tym bożkom na pożarcie. Czy jeszcze mało ci było tej prostytucji? Mordowałaś moich synów, składałaś ich w ofierze, paląc ich w ogniu” (Ezech. 16:20, 21). To nieprawdopodobne okrucieństwo pokazało, jak podły jest Szatan. Znajduje przyjemność w wabieniu sług Jehowy w pułapkę takich odrażających praktyk! Ale Jehowa wszystko widzi. Potrafi też odwrócić skutki nawet najbardziej potwornych czynów i wymierzy za nie sprawiedliwość (odczytaj Hioba 34:24).

14. Kogo wyobrażały dwie „siostry” Jerozolimy i która z trzech „sióstr” okazała się najbardziej niegodziwa?

¹⁴ Jednak Jerozolima wcale nie przejęła się swoimi grzechami. Dalej się prostytuowała. Jehowa stwierdził, że była bardziej bezwstydna od innych prostytutek, bo płaciła kochankom za to, że dopuszczali się z nią niemoralności (Ezech. 16:34). Bóg powiedział, że Jerozolima była jak jej „matka”, czyli pogańskie plemiona, które wcześniej nad nią panowały (Ezech. 16:44, 45). Potem przedstawił kolejnych członków symbolicznej rodziny: starszą siostrę Jerozolimy, czyli Samarię, która zaczęła jako pierwsza uprawiać duchową prostytucję; i drugą siostrę — zniszczoną wieki wcześniej Sodomę, słynącą ze swojego wręcz przysłowiowego zepsucia i zuchwalstwa. Jehowa dał do zrozumienia, że Jerozolima była gorsza od obu swoich sióstr — Samarii, a nawet Sodomy! (Ezech. 16:46-50). Niestety, lud Boży ignorował wielokrotne ostrzeżenia i dalej dopuszczał się odrażających rzeczy.

15. Jaki cel miał Jehowa, kiedy wykonywał wyrok na Jerozolimie, i jaką nadzieję dał Izraelitom?

¹⁵ Co zrobił Jehowa? Zapowiedział Jerozolimie: „Zbieram razem wszystkich twoich kochanków, którym sprawiałaś przyjemność (...). Wydam cię w ręce twoich kochanków”. Dawni sojusznicy mieli zniszczyć Jerozolimę, odebrać jej piękno i wartościowe rzeczy. Jehowa dodał: „Ukamienują cię i zabiją swoimi mieczami”. Dlaczego wydał taki wyrok? Nie chodziło Mu o zgładzenie swojego ludu. Wyjaśnił: „Sprawię, że przestaniesz uprawiać prostytucję (...). I uśmierzę swoją złość, moje oburzenie na ciebie ustanie. Uspokoję się i już nie będę obrażony”. Tak jak wspomnieliśmy w rozdziale 9 tej książki, Jehowa zamierzał doprowadzić do odrodzenia czystego wielbienia po powrocie Izraelitów z niewoli. Dlaczego? Powiedział: „Nie zapomnę o tym przymierzu — które zawarłem z tobą w czasie twojej młodości” (Ezech. 16:37-42, 60). W przeciwieństwie do swojego ludu Jehowa okazał się naprawdę lojalny! (Odczytaj Objawienie 15:4).

16, 17. (a) Dlaczego już nie uważamy, że Ohola i Oholiba były pierwowzorami chrześcijaństwa? (Zobacz ramkę „Siostry, które były prostytutkami”). (b) Czego możemy się nauczyć z 16 i 23 rozdziału Księgi Ezechiela?

¹⁶ Z długiej i dobitnej wypowiedzi Jehowy zapisanej w 16 rozdziale Księgi Ezechiela możemy się wiele nauczyć na temat Jego prawych wymagań, poczucia sprawiedliwości i głębokiego miłosierdzia. To samo można powiedzieć o rozdziale 23. Obecnie prawdziwi chrześcijanie biorą sobie do serca dobitny przekaz na temat duchowej prostytucji. Nigdy nie chcielibyśmy zranić Jehowy tak jak Juda i Jerozolima! Dlatego chcemy całkowicie odrzucać bałwochwalstwo w każdej postaci — również chciwość i materializm (Mat. 6:24; Kol. 3:5). Chcemy ciągle okazywać wdzięczność za to, że w czasach końca Jehowa miłosiernie przywrócił czyste wielbienie i że już więcej nie pozwoli, by zostało skalane. Zawarł z Izraelem duchowym „trwałe przymierze”, które nigdy nie zostanie złamane z powodu nielojalności albo duchowej prostytucji (Ezech. 16:60). Dlatego ceńmy to, że możemy należeć do czystego ludu Jehowy!

¹⁷ A czego z omawianej wypowiedzi Jehowy uczymy się na temat „wielkiej prostytutki”, czyli Babilonu Wielkiego? Przekonajmy się.

18, 19. Jakie są podobieństwa między prostytutkami z Księgi Ezechiela a tą opisaną w Księdze Objawienia?

¹⁸ Jehowa się nie zmienia (Jak. 1:17). Tak samo nie zmienia się Jego stosunek do religii fałszywej. Dlatego nie jesteśmy zaskoczeni wieloma podobieństwami między Jego wyrokiem wydanym na prostytutki z Księgi Ezechiela a losem „wielkiej prostytutki” z Księgi Objawienia.

¹⁹ Na przykład zwróćmy uwagę, że prostytutki z Księgi Ezechiela zostały ukarane nie bezpośrednio przez Jehowę, ale przez te same narody, z którymi dopuszczały się duchowej niemoralności. Ogólnoświatowe imperium religii fałszywej również zostało potępione za duchową niemoralność z „ziemskimi królami”. A kto wymierza karę tej prostytutce? Dalej czytamy, że właśnie te siły polityczne „znienawidzą prostytutkę, ograbią ją, rozbiorą do naga, zjedzą jej ciało i doszczętnie ją spalą”. Dlaczego ludzkie rządy zrobią coś tak zaskakującego? Bóg ‛podsunie im myśl, żeby wykonały Jego zamiar’ (Obj. 17:1-3, 15-17).

20. Skąd wiemy, że wyrok na Babilonie Wielkim będzie wykonany raz na zawsze?

²⁰ Jehowa posłuży się więc narodami, żeby wykonać swój wyrok na Babilonie Wielkim, w tym na wszystkich religiach chrześcijaństwa. Będzie to wyrok ostateczny, bez szans na przebaczenie i bez możliwości zmiany postępowania. O tej prostytutce w Księdze Objawienia czytamy: „Już nigdy się jej nie znajdzie” (Obj. 18:21). Aniołowie Jehowy będą cieszyć się z jej upadku i wołać: „Wysławiajcie Jah! Dym z niej będzie się unosił po wieczne czasy” (Obj. 19:3). Ten wyrok nie zostanie cofnięty. Już nigdy nie pojawi się żadna religia fałszywa i nie skala czystego wielbienia. W sensie przenośnym Babilon zostanie doszczętnie spalony, a dym z jego zgliszczy będzie zawsze przypominać, że jego zagłada jest nieodwracalna.

21. Początkiem jakiego okresu będzie zniszczenie religii fałszywej i jak się on zakończy?

²¹ Kiedy ludzkie rządy wykonają wyrok Jehowy na Babilonie Wielkim, będzie to ważne wydarzenie w realizacji Jego zamierzenia. Jednocześnie będzie to początek „wielkiego ucisku” — okresu, w którym warunki na świecie będą tak trudne jak nigdy dotąd (Mat. 24:21). Jego punktem kulminacyjnym będzie Armagedon, czyli wojna Jehowy z niegodziwym systemem rzeczy (Obj. 16:14, 16). Jak dowiemy się z następnych rozdziałów tej książki, Księga Ezechiela dużo mówi o przebiegu wielkiego ucisku. Ale najpierw zobaczmy, jak możemy zastosować w swoim życiu praktyczne wnioski wynikające z 16 i 23 rozdziału Księgi Ezechiela.

22, 23. Jak przeanalizowanie opisów prostytutek z ksiąg Ezechiela i Objawienia wpływa na naszą świętą służbę dla Jehowy?

²² Szatan lubuje się w sprowadzaniu na złą drogę osób praktykujących czyste wielbienie. Miałby ogromną satysfakcję, gdyby udało mu się sprawić, że odwrócilibyśmy się od Jehowy i zaczęlibyśmy postępować jak prostytutki opisane w Księdze Ezechiela. Musimy pamiętać, że Jehowa nie uznaje żadnej rywalizacji, jeśli chodzi o oddawanie Mu czci, oraz nie toleruje nielojalności! (Liczb 25:11). Ze wszystkich sił trzymamy się z dala od religii fałszywej i ‛nie dotykamy niczego nieczystego’ w Jego oczach (Izaj. 52:11). Z tego samego powodu pozostajemy neutralni w konfliktach politycznych oraz walkach prowadzonych w dzisiejszym podzielonym świecie (Jana 15:19). Uznajemy nacjonalizm za jedną z wielu fałszywych religii propagowanych przez Szatana i nie mamy nic wspólnego z taką ideologią.

²³ Przede wszystkim nie zapominajmy, jakim przywilejem jest oddawanie czci Jehowie w Jego czystej duchowej świątyni. Doceniajmy to i bardziej niż kiedykolwiek bądźmy zdecydowani trzymać się z dala od religii fałszywej i jej prostytucji!