Pytania czytelników
◼ Dlaczego w Strażnicy z 1 stycznia 1989 roku podano, że protestantyzm skalał się bardziej niż katolicyzm?
Stwierdzenie to jest zgodne z omawianym tam proroctwem, a także z faktami. W rozdziale 23 Księgi Ezechiela opisano symboliczne siostry, niemoralną Oholę i Oholibę. Ohola wyobrażała dziesięcioplemienne królestwo izraelskie, Oholiba zaś dwuplemienne królestwo judzkie. W Strażnicy z 1 stycznia 1989 roku czytamy na stronie 21:
„Oholiba (Juda) postępowała jeszcze gorzej niż jej siostra [Ohola, czyli Izrael] i za to w roku 607 p.n.e. dosięgła ją klęska zgotowana przez Babilończyków. Dzieci jej poginęły od miecza lub zostały uprowadzone w niewolę, a ona sama okryła się hańbą na oczach okolicznych narodów. Chrześcijaństwo, podobnie jak Ohola i Oholiba, uprawia nierząd duchowy, uznany za grzech przez Boga, którego rzekomo wielbi. Protestantyzm ze swymi licznymi odłamami skalał się stosunkami z gospodarczymi i politycznymi potęgami tego świata w jeszcze większym stopniu niż jego starsza siostra, katolicyzm. Z tego też względu Stwórca dopilnuje, by całe to chrześcijaństwo zostało zgładzone”.
Na soborze nicejskim, który się odbył w roku 325 n.e., cesarz Konstantyn połączył rzymską, pogańską religię państwową z odstępczym chrystianizmem, sam zaś stał się faktycznym zwierzchnikiem nowo powstałego Kościoła katolickiego. A zatem dzieje tego Kościoła sięgają IV stulecia n.e. Początek protestantyzmowi dała Reformacja z XVI wieku. Ohola (Izrael) była starsza od Oholiby (Judy) i podobnie Strażnica słusznie nazwała katolicyzm starszą siostrą protestantyzmu.
Ale na jakiej podstawie można twierdzić, że „protestantyzm (...) skalał się stosunkami z gospodarczymi i politycznymi potęgami tego świata w jeszcze większym stopniu niż jego starsza siostra, katolicyzm”? Otóż fakty potwierdzają proroctwo, które brzmiało: „A chociaż to widziała siostra jej Oholiba, jednak jeszcze gorszą niż ona zapałała namiętnością i jeszcze gorsze popełniała cudzołóstwo niż jej siostra” (Ezechiela 23:11, Bw).
Zarówno katolicyzm, jak i protestantyzm, będące składnikami Babilonu Wielkiego, ogólnoświatowego imperium religii fałszywej, są mocno zaangażowane w stosunki z gospodarczymi i politycznymi żywiołami tego systemu rzeczy (Objawienie 17:1-6; 18:1-19). To prawda, że poszczególne wyznania protestanckie dysponują mniejszymi wpływami niż potężny Kościół rzymskokatolicki. Jednakże protestantyzm jako całość prześciga katolicyzm pod względem znaczenia i wpływów. Odgrywa na przykład niepoślednią rolę w szeregu krajów uprzemysłowionych, a pewni duchowni protestanccy ubiegają się o wysokie stanowiska polityczne. Na tym więc polega jeden ze sposobów, jakimi protestantyzm ze swymi licznymi odłamami skalał się bardziej niż katolicyzm.
Ale stało się to także w innym sensie. Protestantyzm ‛zapałał jeszcze gorszą namiętnością’ i bardziej zasłużył na potępienie niż katolicyzm. Dlaczego? Otóż Reformacja dała jego wyznawcom przynajmniej odrobinę nadziei i widoków na większe oświecenie pod względem duchowym. Niektórzy reformatorzy istotnie podjęli w tym kierunku szczere, konkretne kroki. Mimo to protestanci w dalszym ciągu po staremu wierzą w takie niebiblijne nauki, jak doktryna o Trójcy, o nieśmiertelności duszy ludzkiej oraz o ogniu piekielnym. Podobnie jak katolicy stali się winni kultu stworzeń i przedkładania tradycji ludzkiej nad prawdę biblijną (Mateusza 15:1-9; 23:9, 10).
Ciekawą myśl związaną z tym tematem wyrażono w I tomie książki Usprawiedliwienie, opublikowanym przez Towarzystwo Strażnica w roku 1931. Na stronie 309 (wydania angielskiego) tak skomentowano słowa z Księgi Ezechiela 23:11-13: „‛Zorganizowana religia’ protestancka widziała, jak katolicyzm skalał się gospodarczymi i politycznymi żywiołami tego świata, i z tego powodu wystąpiła przeciw katolikom; wkrótce jednak protestantyzm poszedł dokładnie tą samą drogą, a nawet zaczął postępować jeszcze gorzej. (...) Oba systemy obrały identyczny kierunek, ale protestantyzm posiadł więcej oświecenia niż katolicyzm i dlatego bardziej zasłużył na potępienie”.
[Ilustracja na stronie 30]
Konstantyn połączył odstępczy chrystianizm z rzymską, pogańską religią państwową, stając się w ten sposób faktycznym zwierzchnikiem nowo utworzonego Kościoła katolickiego
[Prawa własności]
The Metropolitan Museum of Art, Bequest of Mrs. F.F. Thompson, 1926. (26.229)