-
„Ożyjecie”Czyste wielbienie Jehowy — nareszcie przywrócone!
-
-
4. Na jakie szczegóły zwrócił uwagę Ezechiel?
4 Odczytaj Ezechiela 37:1-10. W wizji Ezechiel został przeniesiony do doliny pełnej kości. Jehowa kazał mu „obejść te kości dookoła”, jak gdyby chciał się upewnić, że prorok w pełni zrozumie znaczenie wizji. Kiedy Ezechiel wykonywał to polecenie, zwrócił uwagę na dwie sprawy: ilość kości oraz ich stan. Zauważył, że „leży ich tam bardzo dużo i że są bardzo suche”.
-
-
„Ożyjecie”Czyste wielbienie Jehowy — nareszcie przywrócone!
-
-
8. (a) Jak doszło do tego, że symbolicznie martwi stali się „wszyscy Izraelici”? (b) Jak Ezechiela 37:9 wskazuje na przyczynę symbolicznej śmierci Izraelitów? (Zobacz przypis).
8 Jak na starożytnym Izraelu spełnił się negatywny aspekt tego proroctwa? Symboliczna agonia narodu rozpoczęła się już w 740 roku p.n.e., kiedy do niewoli trafili mieszkańcy dziesięcioplemiennego królestwa. Jakieś 130 lat później deportowani zostali również Judejczycy i tym samym w niewoli znaleźli się „wszyscy Izraelici” (Ezech. 37:11). Byli martwi jak kości przedstawione w wizji Ezechielaa. Przypomnijmy też, że kości te były „bardzo suche”, co miało unaocznić, że symboliczna śmierć narodu trwała długo. Uwzględniając zarówno Izraela, jak i Judę, było to ponad 200 lat — od 740 do 537 roku p.n.e. (Jer. 50:33).
9. Jakie są podobieństwa między tym, czego doświadczył starożytny Izrael, a tym, czego doświadczył „Izrael Boży”?
9 Proroctwa o odrodzeniu Izraela — w tym te spisane przez Ezechiela — spełniają się też na większą skalę (Dzieje 3:21). Tak jak starożytny Izrael został „zabity” i był przez dłuższy czas martwy, również „Izrael Boży”, czyli zbór chrześcijańskich pomazańców, został symbolicznie uśmiercony i przez długi czas przebywał w duchowej niewoli (Gal. 6:16). Trwała ona tak długo, że ich stan można było porównać do stanu „bardzo suchych” kości (Ezech. 37:2). Zgodnie z wyjaśnieniem z poprzedniego rozdziału ta niewola zaczęła się w II wieku n.e. i trwała przez wiele stuleci, tak jak zapowiedział to Jezus w przypowieści o pszenicy i chwastach (Mat. 13:24-30).
-