-
27 Księga Daniela„Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne”
-
-
4, 5. Jak archeologia obala zarzuty zwolenników wyższej krytyki Biblii dotyczące Księgi Daniela?
4 Wprawdzie zwolennicy wyższej krytyki Biblii kwestionowali historyczność Księgi Daniela, lecz z biegiem czasu odkrycia archeologiczne całkowicie obaliły ich twierdzenia. Na przykład lekceważąco odrzucali podaną przez Daniela informację, że Belszaccar (Baltazar) był królem w Babilonie w tym samym czasie, gdy za władcę uważano Nabonida (Dan. 5:1). Archeolodzy ustalili jednak ponad wszelką wątpliwość, że Belszaccar był postacią historyczną i że współrządził z Nabonidem w ostatnich latach imperium babilońskiego. Pewien starożytny tekst klinowy niezbicie dowodzi, iż Belszaccar dysponował w Babilonie władzą królewską, oraz wyjaśnia, w jaki sposób został współwładcą Nabonida.b Również inny tekst klinowy potwierdza, że Belszaccar pełnił funkcje królewskie. Tabliczka pochodząca z 12 roku panowania Nabonida zawiera przysięgę na imię Nabonida jako króla i Belszaccara jako syna królewskiego, z czego wynika, iż Belszaccar dorównywał pozycją swemu ojcu.c Wyjaśnia to zarazem, dlaczego obiecał on Danielowi, że uczyni go „trzecim w królestwie”, jeśli ten zdoła wyjaśnić znaczenie pisma na ścianie. Król Nabonid byłby pierwszy, Belszaccar drugi, a Daniela ogłoszono by trzecim władcą (5:16, 29). Pewien badacz oświadczył: „Utrwalone pismem klinowym wzmianki o Belszaccarze rzucają tak wiele światła na jego rolę, iż jest zupełnie jasne, jakie miejsce zajmował w historii. Z licznych tekstów wynika, że pod względem rangi i prestiżu Belszaccar niemal dorównywał Nabonidowi. Jak dowiedziono, przez większą część końcowego okresu państwa nowobabilońskiego istniało dwuwładztwo. Nabonid sprawował najwyższą władzę ze swego pałacu w Temie w Arabii, natomiast Belszaccar był regentem w kraju rodzinnym, a ośrodek jego rządów stanowił Babilon. Belszaccar wcale nie był słabym wicekrólem; powierzono mu ‚władzę królewską’”.d
-
-
27 Księga Daniela„Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne”
-
-
11. W czasie jakiej pijatyki Belszaccar dostrzega złowieszcze pismo, jak Daniel je objaśnia i jak się ono spełnia?
11 Uczta Belszaccara; objaśnienie pisma (5:1-31). Jest złowieszcza noc 5 października 539 roku p.n.e. Król Belszaccar, syn Nabonida, jako współwładca Babilonu urządza wielką ucztę dla tysiąca swych dostojników. Będąc pod wpływem wina, każe przynieść złote i srebrne naczynia ze świątyni Jehowy, po czym wraz ze swymi gośćmi bezwstydnie z nich pije i chwali swych pogańskich bogów. Nagle ukazuje się ręka, która wypisuje na ścianie tajemnicze słowa. Władca jest przerażony. Jego mędrcy nie potrafią wytłumaczyć znaczenia tego napisu. W końcu przyprowadzono Daniela. Król obiecuje uczynić go trzecim w królestwie, jeśli tylko zdoła on odczytać i objaśnić to pismo, ale Daniel mówi mu, żeby zatrzymał swe dary dla siebie. Potem odczytuje pismo i podaje jego znaczenie: „MENE, MENE, TEKEL i PARSIN. (...) Bóg policzył dni twego królestwa i położył mu kres. (...) Zważono cię na wadze i stwierdzono u ciebie brak. (...) Twoje królestwo podzielono i dano Medom oraz Persom” (5:25-28). Jeszcze tej nocy Belszaccar zostaje zabity, a królestwo przejmuje Dariusz Med.
-