Król profanuje sanktuarium Jehowy
„Natomiast lud, który zna swego Boga, ten się ostoi” (DANIELA 11:32, NW).
1, 2. Jakie dramatyczne konflikty od ponad 2000 lat wyciskają swe piętno na historii ludzkości?
DWAJ rywalizujący ze sobą królowie są uwikłani w bezlitosną walkę o supremację. W ciągu ponad dwóch tysięcy lat zmagań na przemian uzyskują przewagę. W dobie obecnej działania te odbijają się na większości mieszkańców ziemi, a dla ludu Bożego stanowią próbę prawości. Zakończą się jednak w sposób, którego nie przewidywała żadna ze stron. Te dramatyczne wydarzenia z góry objawiono dawno temu prorokowi Danielowi (Daniela, rozdziały 10 do 12).
2 Proroctwo to mówi o nieustającej wrogości między królem północy i królem południa, a zostało szczegółowo omówione w książce „Bądź wola Twoja na ziemi”.a Wykazano w niej, że królem północy była pierwotnie Syria, leżąca na północ od Izraela. Później rolę tę przejął Rzym. Królem południa na początku był Egipt.
Zmagania w czasie końca
3. Kiedy i w jaki sposób miało według anioła nadejść zrozumienie proroctwa o królu północy i królu południa?
3 Anioł objawiający Danielowi owe sprawy powiedział: „Ale ty, Danielu, zamknij te słowa i zapieczętuj księgę aż do czasu ostatecznego [„czasu końca”, NW]! Wielu będzie to badać i wzrośnie poznanie” (Daniela 12:4). A zatem proroctwo to dotyczy czasu końca, który rozpoczął się w roku 1914. W ciągu tego znamiennego okresu wielu miało „badać” Pismo Święte, a dzięki pomocy ducha świętego miało wzrosnąć prawdziwe poznanie, łącznie ze zrozumieniem proroctw biblijnych (Przypowieści 4:18). Z upływem lat wyjaśniało się coraz więcej szczegółów związanych z proroctwami Daniela. Jak zatem powinniśmy rozumieć proroctwo o królu północy i królu południa obecnie, w roku 1993 — w 35 lat po opublikowaniu książki „Bądź wola Twoja na ziemi”?
4, 5. (a) Która część proroctwa Daniela o królu północy i królu południa wskazuje na rok 1914? (b) Co zgodnie ze słowami anioła miało się stać w roku 1914?
4 Pierwsza wojna światowa oraz inne przepowiedziane przez Jezusa boleści dręczące cały świat dowodzą, że czas końca zaczął się w roku 1914 (Mateusza 24:3, 7, 8). Czy proroctwo Daniela wskazuje na tę datę? Owszem. Początek czasu końca to „czas wyznaczony”, o którym mowa w Księdze Daniela 11:29 (zobacz książkę „Bądź wola Twoja na ziemi”, strony 253-255). Został on wyznaczony przez Jehowę jeszcze za życia owego proroka, nastał bowiem po upływie 2520 lat zapowiedzianych w doniosłych proroctwach z 4 rozdziału Księgi Daniela.
5 Owe 2520 lat — od zburzenia Jeruzalem w młodości Daniela w 607 roku p.n.e. do roku 1914 n.e. — nazwano „wyznaczonymi czasami narodów” (Łukasza 21:24, NW). Jakie wydarzenia polityczne miały wskazywać na ich zakończenie? Wyjaśnił to Danielowi anioł, który powiedział: „W czasie wyznaczonym [król północy] wyruszy znowu na południe, lecz tym razem nie powiedzie mu się tak jak za pierwszym razem” (Daniela 11:29).
Król przegrywa wojnę
6. Kto w roku 1914 był królem północy, a kto królem południa?
6 W 1914 roku rolę króla północy przejęły Niemcy, rządzone przez cesarza Wilhelma. Rozpoczęcie działań wojennych w Europie oznaczało kolejne starcie między królem północy a królem południa. W roli tego drugiego wystąpiła Wielka Brytania, która wkrótce zajęła Egipt, stanowiący terytorium pierwotnego króla południa. W trakcie wojny do Wielkiej Brytanii przyłączyła się jej była kolonia — Stany Zjednoczone Ameryki. Tak oto anglo-amerykańska potęga światowa, najpotężniejsze imperium w dziejach świata, została królem południa.
7, 8. (a) W jakim sensie podczas pierwszej wojny światowej ‛nie powiodło mu się tak jak za pierwszym razem’? (b) Jak zakończyła się pierwsza wojna światowa, ale jak zgodnie z proroctwem zareagował król północy?
7 Poprzednie zmagania obu królów stale kończyły się zwycięstwami cesarstwa rzymskiego, czyli króla północy. Jednakże teraz ‛nie powiodło mu się tak jak za pierwszym razem’. Dlaczego? Ponieważ król północy przegrał wojnę. Przyczynił się do tego między innymi fakt, że wyruszyły przeciw niemu „kittejskie okręty” (Daniela 11:30). Co to za okręty? W czasach Daniela Kittim było nazwą Cypru, który na początku pierwszej wojny światowej został zaanektowany przez Wielką Brytanię. Poza tym według pewnej encyklopedii biblijnej nazwa Kittim „obejmuje też zachód jako całość, a szczególnie zachód w pojęciu żeglarzy” (The Zondervan Pictorial Encyclopedia of the Bible). W przekładzie New International Version wyrażenie „okręty kittejskie” oddano jako „okręty z zachodnich wybrzeży”. Podczas pierwszej wojny światowej były to okręty Wielkiej Brytanii, która leży na zachód od brzegów Europy. Później brytyjską marynarkę wojenną wsparły okręty z zachodniego kontynentu — z Ameryki Północnej.
8 Zaatakowany w ten sposób król północy ‛stracił otuchę’ i w roku 1918 uznał się za pokonanego. Nie był jednak ostatecznie rozgromiony. „Potem wróci i wyleje swój gniew na święte przymierze: i tak postąpi [„i będzie skutecznie działać”, NW]; i znowu zwróci uwagę na tych, którzy porzucili święte przymierze” (Daniela 11:30). Wszystkie te zapowiedzi anioła dokładnie się spełniły.
Skuteczne działania króla
9. Co doprowadziło do przejęcia władzy przez Adolfa Hitlera i jak się okazało, że działa skutecznie?
9 Po zakończeniu wojny w roku 1918 zwycięscy alianci narzucili Niemcom surowe warunki traktatu pokojowego, obliczonego widocznie na morzenie narodu niemieckiego głodem przez bliżej nie określony czas. W rezultacie kilka lat skrajnej nędzy sprawiło, że sytuacja w Niemczech dojrzała do pojawienia się na widowni Adolfa Hitlera. Po objęciu rządów w roku 1933 natychmiast przypuścił on gwałtowny atak na „święte przymierze”, reprezentowane przez namaszczonych duchem braci Jezusa Chrystusa. Podjął skuteczne działania przeciw tym lojalnym chrześcijanom, poddając wielu z nich okrutnym prześladowaniom.
10. O czyje wsparcie zabiegał Hitler i z jakim skutkiem?
10 Hitler dowiódł swej skuteczności w jeszcze innych dziedzinach, odnosił bowiem sukcesy ekonomiczne i dyplomatyczne. W ciągu kilku lat uczynił z Niemiec liczącą się potęgę, wspomaganą przez „tych, którzy porzucili święte przymierze”. O kogo tutaj chodzi? Najwyraźniej o przywódców chrześcijaństwa, którzy twierdzili, że są związani z Bogiem przymierzem, chociaż już dawno przestali być uczniami Jezusa Chrystusa. Hitler skutecznie zjednał sobie poparcie „tych, którzy porzucili święte przymierze”. Papież zawarł z nim w Rzymie konkordat, a zarówno Kościół katolicki, jak i niemieckie kościoły protestanckie popierały Hitlera w ciągu całych 12 lat terroru nazistowskiego.
11. W jaki sposób król północy ‛zbezcześcił świątynię’ i ‛zniósł stałą codzienną ofiarę’?
11 Niebywałe sukcesy skłoniły Hitlera do rozpętania wojny — dokładnie tak, jak przepowiedział anioł. „A wojska wysłane przez niego wystąpią i zbezczeszczą świątynię i twierdzę, zniosą stałą codzienną ofiarę” (Daniela 11:31a). W starożytnym Izraelu świątynia znajdowała się w Jeruzalem. Ale kiedy Żydzi nie przyjęli Jezusa, Jehowa odrzucił ich razem ze świątynią (Mateusza 23:37 do 24:2). Od I wieku Jehowa ma świątynię duchową, której miejsce najświętsze znajduje się w niebiosach, a duchowy dziedziniec — na ziemi, gdzie służą namaszczeni bracia Arcykapłana Jezusa. Od lat trzydziestych naszego stulecia u boku namaszczonego ostatka oddaje cześć Bogu wielka rzesza, toteż o jej członkach mówi się, że służą ‛w świątyni Boga’ (Objawienie 7:9, 15; 11:1, 2; Hebrajczyków 9:11, 12, 24). W krajach podległych władzy króla północy ów ziemski dziedziniec świątyni został zbezczeszczony przez bezlitosne prześladowania ostatka pomazańców i jego towarzyszy. Prześladowania te były tak surowe, że została zniesiona stała codzienna ofiara — publiczna ofiara pochwalna dla imienia Jehowy (Hebrajczyków 13:15). Jednakże ze sprawozdań historycznych wynika, iż mimo okropnych cierpień wierni namaszczeni chrześcijanie razem z „drugimi owcami” dalej głosili, prowadząc działalność podziemną (Jana 10:16, NW).
„Obrzydliwość”
12, 13. Czym była „obrzydliwość” oraz kiedy i jak została na nowo ustanowiona — zgodnie z oczekiwaniami niewolnika wiernego i rozumnego?
12 Pod koniec drugiej wojny światowej nastąpiły kolejne wydarzenia. „I postawią obrzydliwość spustoszenia” (Daniela 11:31b). Ową „obrzydliwość”, wspomnianą również przez Jezusa, utożsamiliśmy już z Ligą Narodów — szkarłatną bestią, która według Objawienia znalazła się w otchłani (Mateusza 24:15; Objawienie 17:8; zobacz książkę Światło, tom II, strona 93). Stało się to po wybuchu drugiej wojny światowej. Jednakże w roku 1942 na teokratycznym zgromadzeniu Świadków Jehowy pod hasłem „Nowy Świat” Nathan H. Knorr, trzeci prezes Towarzystwa Strażnica, omówił proroctwo z 17 rozdziału Księgi Objawienia i ostrzegł, że bestia ponownie wyjdzie z otchłani.
13 Historia wkrótce potwierdziła prawdziwość jego słów. Od sierpnia do października 1944 roku w Dumbarton Oaks w USA pracowano nad statutem przyszłej Organizacji Narodów Zjednoczonych. Kartę NZ podpisało 51 państw, w tym także Związek Radziecki, a kiedy 24 października 1945 roku została wprowadzona w życie, oznaczało to w gruncie rzeczy, iż odrętwiała Liga Narodów wyszła z otchłani.
14. Kiedy i jak ponownie zmieniła się tożsamość króla północy?
14 Podczas obu wojen światowych głównym wrogiem króla południa były Niemcy. Po drugiej wojnie część Niemiec została jego sprzymierzeńcem. Pozostała część dołączyła do sojuszników innego potężnego mocarstwa. Należała teraz do bloku komunistycznego, który stał się silnym przeciwnikiem koalicji anglo-amerykańskiej, a rywalizacja między tymi dwoma królami przerodziła się w zimną wojnę (zobacz książkę „Bądź wola Twoja na ziemi”, strony 249-267).
Król a przymierze
15. Kim są ‛ci, którzy bezbożnie postępują wbrew przymierzu’, i jakie stosunki łączyły ich z królem północy?
15 Następnie anioł oznajmił: „A tych, którzy bezbożnie będą postępować wbrew przymierzu, zwiedzie pochlebstwami do odstępstwa” (Daniela 11:32a). Któż to tak bezbożnie postępuje wbrew przymierzu? Może tu chodzić znowu tylko o przywódców chrześcijaństwa, którzy podają się za chrześcijan, ale swym postępowaniem ściągają hańbę na to miano. Podczas drugiej wojny światowej „rząd radziecki usiłował zapewnić sobie materialne i moralne wsparcie kościołów w celu obrony ojczyzny” (Walter Kolarz, Religion in the Soviet Union). Po wojnie przywódcy religijni próbowali zachować tę przyjaźń, i to pomimo ateistycznej polityki mocarstwa będącego teraz królem północy.b W ten sposób chrześcijaństwo jeszcze mocniej potwierdziło swą przynależność do tego świata, co w oczach Jehowy jest obrzydliwym odstępstwem (Jana 17:14; Jakuba 4:4).
16, 17. Kim są ci, „którzy odznaczają się wnikliwością”, i jak im się wiodło pod rządami króla północy?
16 A co powiedzieć o prawdziwych chrześcijanach? „Natomiast lud, który zna swego Boga, ten się ostoi i będzie działał skutecznie. A co do tych wśród ludu, którzy odznaczają się wnikliwością, ci wielu osobom udzielą zrozumienia. I niechybnie będą doprowadzani do potknięcia: mieczem i płomieniem, pojmaniem i złupieniem — przez kilka dni” (Daniela 11:32b, 33, NW). Chociaż chrześcijanie żyjący pod rządami króla północy okazywali stosowne ‛podporządkowanie władzom zwierzchnim’, jednak nie należeli do tego świata (Rzymian 13:1, NW; Jana 18:36). Sumiennie spłacali cezarowi to, co należy do cezara, a jednocześnie oddawali to, „co Bożego, Bogu” (Mateusza 22:21). Taka postawa doprowadziła do licznych prób ich prawości (2 Tymoteusza 3:12).
17 Co z tego wynikło? Zarówno ‛ostali się’, jak i ‛potknęli’. Potknęli się w tym sensie, że byli prześladowani i doznali straszliwych cierpień, a niektórzy nawet zginęli. Ale zarazem ostali się, ponieważ zdecydowana większość dochowała wierności. Podobnie jak Jezus, rzeczywiście zwyciężyli świat (Jana 16:33). Co więcej, nigdy nie przestali głosić, nawet gdy się znaleźli w więzieniach czy obozach koncentracyjnych. Takim postępowaniem ‛wielu osobom udzielili zrozumienia’. W większości państw rządzonych przez króla północy liczba Świadków Jehowy rosła pomimo prześladowań. Dzięki wierności ‛odznaczających się wnikliwością’ pojawił się w tych krajach coraz liczniejszy zastęp członków „wielkiej rzeszy” (Objawienie 7:9-14).
18. Jakiej „małej pomocy” doznali członkowie namaszczonego ostatka żyjący pod rządami króla północy?
18 Mówiąc o prześladowaniach ludu Bożego, anioł przepowiedział: „A gdy będą padać [„będą doprowadzani do potknięcia”, NW], doznają małej pomocy” (Daniela 11:34a). Jak do tego doszło? Między innymi w ten sposób, że zwycięstwo króla południa w drugiej wojnie światowej przyniosło wielką ulgę chrześcijanom żyjącym pod panowaniem jego rywala (porównaj Objawienie 12:15, 16). Później słudzy Boży prześladowani przez następcę tego króla północy od czasu do czasu doznawali wytchnienia, a w miarę przybliżania się końca zimnej wojny wielu przywódców przekonywało się, że wierni chrześcijanie nie stwarzają żadnego zagrożenia, i zezwalało na zalegalizowanie ich działalności.c Ogromną pomocą była też rosnąca liczba członków wielkiej rzeszy, którzy zareagowali przychylnie na wierne głoszenie pomazańców i pośpieszyli im z pomocą, jak to opisano w Ewangelii według Mateusza 25:34-40.
Oczyszczanie ludu Bożego
19. (a) Jak niektórzy ‛przyłączyli się do nich obłudnie’? (b) Co oznacza wyrażenie „aż do czasu ostatecznego”? (Zobacz przypis).
19 Nie każdy, kto w tamtym czasie okazał zainteresowanie służbą dla Boga, czynił to z właściwych pobudek. Anioł ostrzegał: „Wielu przyłączy się do nich obłudnie. Nawet niektórzy spośród roztropnych upadną, aby wśród nich nastąpiło wypławienie [„wytopienie”, NW], oczyszczenie i wybielenie aż do czasu ostatecznego, gdyż to jeszcze potrwa pewien czas” (Daniela 11:34b, 35).d Niektórzy zainteresowali się prawdą, ale nie byli szczerze oddani służbie dla Boga. Inni na pozór przyjmowali dobrą nowinę, a w rzeczywistości okazali się szpiegami pracującymi dla władz. W raporcie z pewnego kraju czytamy: „Część tych bezwzględnych osobników to zdeklarowani komuniści, którzy wkradli się do organizacji Pańskiej, okazywali wielką gorliwość, a nawet otrzymali odpowiedzialne przywileje służby”.
20. Dlaczego Jehowa dopuścił, by niektórzy wierni chrześcijanie ‛potknęli się’ z powodu obłudnych donosicieli?
20 Wskutek poczynań tych donosicieli niektórzy wierni chrześcijanie wpadli w ręce władz. Dlaczego Jehowa do tego dopuścił? Chodziło o wytopienie i oczyszczenie. Tak jak Jezus „nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał”, tak próby wiary nauczyły tych lojalnych sług wytrwałości (Hebrajczyków 5:8; Jakuba 1:2, 3; porównaj Malachiasza 3:3). Dzięki temu zostali ‛wytopieni, oczyszczeni i wybieleni’. Jakże się uradują takie wierne osoby, gdy w wyznaczonym czasie zostaną nagrodzone za swą wytrwałość! Upewni nas o tym rozważenie dalszych szczegółów proroctwa Daniela.
[Przypisy]
a Wydana w języku angielskim w roku 1958 przez Towarzystwo Strażnica z okazji zgromadzenia międzynarodowego Świadków Jehowy pod hasłem „Wola Boża”.
b W wydawnictwie World Press Review z listopada 1992 roku zamieszczono artykuł z gazety The Toronto Star, gdzie czytamy: „W ciągu minionych kilku lat Rosjanie oglądali, jak w obliczu faktów rozwiewały się dziesiątki złudzeń na temat historii ich kraju, w które dotąd święcie wierzyli. Ale najbardziej druzgocącym ciosem było ujawnienie współpracy kościoła z reżimem komunistycznym”.
d Sformułowanie „aż do czasu ostatecznego” mogło oznaczać „w czasie końca”. Słowo przetłumaczone tutaj na „aż do” występuje w tekście aramejskim Księgi Daniela 7:25 i oznacza „podczas” lub „na”. W podobnym znaczeniu pojawia się ono w hebrajskim tekście Księgi 2 Królewskiej 9:22, Joba 20:5 oraz Sędziów 3:26. Jednakże w większości przekładów biblijnych czytamy w Księdze Daniela 11:35 „aż do” i jeśli takie zrozumienie jest prawidłowe, to występujące w tym miejscu wyrażenie „aż do czasu ostatecznego” musi oznaczać czas, w którym mają się skończyć cierpienia ludu Bożego. (Porównaj książkę „Bądź wola Twoja na ziemi”, strony 268, 269).
Czy pamiętasz?
◻ Dlaczego w dobie obecnej powinniśmy się spodziewać jaśniejszego zrozumienia proroctwa Daniela?
◻ Jak król północy ‛wylał swój gniew i skutecznie działał’?
◻ Jak klasa niewolnika przewidziała ponowne pojawienie się „obrzydliwości”?
◻ W jaki sposób namaszczony ostatek ‛potknął się, ostał i otrzymał małą pomoc’?
[Ilustracja na stronie 15]
Po porażce zadanej w roku 1918 przez króla południa król północy odzyskał pełnię sił pod rządami Hitlera
[Ilustracja na stronie 16]
Przywódcy chrześcijaństwa starali się utrzymywać dobre stosunki z królem północy
[Prawa własności]
Zoran/Sipa Press