Bądźcie rzetelni we wszystkim

„Ufamy, że mamy czyste sumienie, skoro we wszystkim staramy się postępować rzetelnie” (Hebr. 13:18).

 1, 2. (a) Co stało się w naszych czasach z uczciwością? (b) Jakiego pokroju ludzie pozwalają sobie na oszustwo?

STARSZE osoby pamiętają jeszcze czasy, gdy w wielu miejscowościach nie zamykano drzwi na klucz. Ludziom nawet przez myśl nie przeszło, żeby kogoś okraść lub oszukać. Jeżeli pożyczyli pieniądze, to poczytywali sobie za punkt honoru, by je zwrócić. Dotrzymywanie słowa było regułą. Wprawdzie i wtedy można się było zetknąć z nieuczciwością, ale były to wypadki sporadyczne. Dzisiaj natomiast kradzież, kłamstwo i oszustwo są ogromnie rozpanoszone na całym świecie. Co gorsza, dopuszczają się ich często tak zwani porządni ludzie, którzy mieszkają i pracują w lepszych dzielnicach, chodzą przyzwoicie ubrani, wyznają zapewne jakąś religię i uważają się za dobrych obywateli. Głośno mówi się też o niesolidności wśród urzędników państwowych i w świecie interesów.

² W samych Stanach Zjednoczonych każdego roku odnotowuje się ponad 11 milionów poważniejszych przestępstw, będących jakąś formą nieuczciwości. Straty wynikające z zatajania dochodów podlegających opodatkowaniu sięgają tam 250 miliardów dolarów rocznie. Codziennie około 100 000 osób wyłudza darmowy przejazd metrem na terenie Nowego Jorku. Pewien funkcjonariusz oświadczył, że gdyby wszystkich tych gapowiczów aresztowano, „zablokowałoby to sądownictwo na dobre kilka miesięcy”. Z badań przeprowadzonych w Japonii wynika, że 95 procent podatników fałszuje swoje zeznania podatkowe; w liczbie tej znalazło się też 92 procent prawników. A w ciągu zaledwie jednego miesiąca przyłapano 16 000 osób, jadących koleją bez biletu.

 3. W jakim stopniu rozpowszechniła się nierzetelność w małżeństwie?

³ Brak uczciwości coraz częściej też daje o sobie znać w małżeństwach. Z pewnej ankiety przeprowadzonej kilka lat temu wynikało, że 30 procent kobiet zamężnych w USA „utrzymywało stosunki pozamałżeńskie”. Natomiast podczas nieco nowszych badań już połowa spośród 100 000 mężatek przyznała, że „przynajmniej raz miała przygodę miłosną”. Pewien komentator wypowiedział się, iż około „90 procent mężów” podobnie zdradza swoje żony.

OZNAKA „DNI OSTATNICH”

 4. Dlaczego nie dziwi nas panoszenie się nierzetelności?

⁴ Słudzy Jehowy nie czują się zaskoczeni takim rozprzestrzenieniem nieuczciwości. Wiedzą, iż świadczy ono o nadejściu „dni ostatnich”. Słowo Boże przepowiedziało, że za naszych czasów ludzie „będą się lubować w sobie samych, lubować się w pieniądzach, będą (...) nielojalni, (...) bez panowania nad sobą, (...) nie lubiący dobra; (...) mając pozór pobożności, ale fałszywi względem jej mocy”; ponadto, że „będą się posuwać od złego ku gorszemu” (2 Tym. 3:1-5, 13). Jak przyznało pewne grono ekspertów, coraz więcej osób na całym świecie „zaprzecza tradycyjnie pojmowanym wartościom, takim jak dobro i zło, oraz pomija głos swego sumienia”.

 5. Co się stało z dziesięcioplemiennym królestwem izraelskim, w którym zapanowały stosunki podobne do dzisiejszych?

⁵ Sytuacja na ziemi przedstawia się dziś nawet gorzej niż wtedy, gdy Jehowa Bóg miał przystąpić do wykonania wyroku na dziesięciopokoleniowym królestwie Izraela. W Księdze Ozeasza 4:1-3 czytamy o tamtym okresie: „Jahwe (...) spór wiedzie z mieszkańcami kraju, gdyż zaginęła wierność i miłość, i znajomość Boga na ziemi. Przeklinają, kłamią, mordują i kradną, cudzołożą, popełniają gwałty, a zbrodnia idzie za zbrodnią. Dlatego kraj jest okryty żałobą i więdną wszyscy jego mieszkańcy” (Biblia Tysiąclecia, wydanie II). Jehowa dokonał egzekucji nad królestwem izraelskim i jego stolicą Samarią, gdy w 740 roku p.n.e. zezwolił Asyryjczykom na spustoszenie tego kraju oraz uprowadzenie jego mieszkańców do niewoli.

 6. Dlaczego Bóg wykona wyrok na teraźniejszym systemie rzeczy? Jak pewna jest ta egzekucja?

⁶ Jehowa ‛wiedzie spór’ również z obecnym światem wyzutym z wszelkiej rzetelności. Pismo Święte jasno podaje, że skazał go na zagładę, w której obecny system rzeczy ‛zwiędnie’. „Teraźniejsze niebiosa i ziemia są odłożone na ogień i zachowywane na dzień sądu oraz zagłady ludzi bezbożnych” (2 Piotra 3:7). Spełnienie się tego proroctwa jest tak pewne, że Biblia mówi o nim, jak gdyby się już urzeczywistniło: „Oto Jehowa przyszedł ze swymi świętymi miriadami, aby nad wszystkimi dokonać sądu i aby udowodnić wszystkim bezbożnym winę wszystkich ich bezbożnych uczynków, które bezbożnie popełniali” (Judy 14, 15).

 7. Jakim próbom muszą stawić czoło słudzy Jehowy, zanim położy On kres temu skorumpowanemu światu?

⁷ Zanim jednak Jehowa położy kres temu światu pełnemu oszustwa, Jego słudzy muszą żyć pośród niego. Chrześcijanie są „na świecie”, chociaż — jak powiedział Jezus — „nie należą do świata” (Jana 17:11-14). Toteż niemal dzień w dzień muszą podejmować decyzje moralne, będące sprawdzianem ich uczciwości. Wymagają tego sytuacje powstające w pracy zawodowej, w szkole, w rodzinie i w stosunkach z przyjaciółmi. Z każdej próby, w której odzywa się ich sumienie wyszkolone na Biblii, słudzy Jehowy pragną tak samo wyjść obronną ręką, jak apostoł Paweł, który oświadczył: „Ufamy, że mamy czyste sumienie, skoro we wszystkim staramy się postępować rzetelnie” (Hebr. 13:18).

NIE TYLKO ‛NAJPEWNIEJSZA DROGA’

 8. Dlaczego dla sług Jehowy rzetelność jest jedyną możliwą drogą?

⁸ Przysłowie mówi: „Prosta droga najpewniejsza”. Znaczy to między innymi, że w praktyce właśnie rzetelność przynosi najwięcej korzyści. Ale chrześcijanom chodzi o coś więcej. Dla nich jest to jedyna droga. Są sługami Jehowy i pod żadnym pozorem nie wolno im chodzić krętymi drogami świata skazanego na zagładę. Przeciwnie, w każdej dziedzinie swego życia muszą pozostawać w zgodzie z prawem Bożym. A Jego wymagania co do uczciwości czy rzetelności nie uległy żadnej zmianie.

 9. Jak położono nacisk na uczciwe postępowanie w Prawie, które Jehowa nadał Izraelowi?

⁹ Jehowa zapowiedział na przykład starożytnemu Izraelowi: „Nie będziesz cudzołożył. Nie będziesz kradł. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek. Nie będziesz pożądał (...) żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego” (Wyjścia 20:14-17, BT). Podobnie oświadczono w Księdze Kapłańskiej 19:11, 12: „Nie będziecie kraść, nie będziecie kłamać, nie będziecie oszukiwać jeden drugiego. Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezczeszczenie imienia Boga twego. Ja jestem Jahwe!” (BT).

10. Jak ważna jest rzetelność dla chrześcijan?

¹⁰ Ustalenia te potwierdzono również w stosunku do chrześcijan. W związku z tym czytamy w Słowie Bożym: „Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą królestwa Bożego? Nie dajcie się zmylić: Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani utrzymywani do celów przeciwnych naturze, ani tacy, którzy się kładą z mężczyznami, ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani rzucający obelgi, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego”; podobnie rzecz się ma z tymi, „którzy się lubują w kłamstwie i w nim trwają” (1 Kor. 6:9, 10; Obj. 22:15). Każdy, kto pragnie żyć w utworzonym przez Boga nowym systemie rzeczy, musi odzwierciedlać Jego zalety, a wiemy między innymi, że On „nie może skłamać” (Tyt. 1:2; Hebr. 6:18). Nierzetelność pochodzi od Szatana, który jest „ojcem kłamstwa” (Jana 8:44).

11, 12. (a) Dlaczego musimy już teraz uczyć się postępować rzetelnie? (b) Dlaczego czujemy się bezpieczni w widzialnej organizacji Bożej?

¹¹ Na „ziemi nowej” zgodnie z obietnicą Bożą „ma mieszkać sprawiedliwość”, toteż zachodzi konieczność, by ‛nauczyli się jej mieszkańcy urodzajnej niwy’ (2 Piotra 3:13; Izaj. 26:9). Właśnie dlatego przyszli obywatele rajskiej ziemi, których liczba rośnie w szybkim tempie, są obecnie ‛pouczani o drogach Jehowy’, do których należy właśnie rzetelność (Izaj. 2:3, 4). Myśl tę popiera również następująca rada Słowa Bożego: „Nie okłamujcie się nawzajem. Zrzućcie starą osobowość z jej praktykami” (Kol. 3:9). Czytamy też: „Kto się dopuszczał kradzieży, niech już nie kradnie, ale raczej niech trudem swoich rąk czyni, co jest dobrego, aby miał z czego udzielić będącemu w potrzebie” (Efez. 4:28).

¹² Zatem słudzy Jehowy muszą być rzetelni we wszystkim. Skoro w nowym systemie uczciwość będzie wymagana od każdego, lud Boży musi ją sobie przyswoić już teraz. A jak miło jest żyć w międzynarodowej społeczności milionów ludzi, idących prawą drogą! I jak bezpiecznie się czujemy w tym raju duchowym, powstałym dzięki potędze ducha świętego, „którego Bóg dał posłusznym Mu jako władcy”! (Dzieje 5:32). Nie trudno odróżnić go od niezdrowego ducha, którym przepojony jest świat podległy władzy „boga tego systemu rzeczy”, Szatana Diabła (2 Kor. 4:4; Gal. 5:19-21).

POSTRONNI DOSTRZEGAJĄ RZETELNOŚĆ

13, 14. Jak obserwatorzy wypowiedzieli się o uczciwości członków ludu Jehowy?

¹³ Uczciwość ludu Bożego nie pozostaje niezauważona przez innych. Na przykład we włoskim dzienniku Il Piccolo opublikowano list jednej z czytelniczek, która napisała: „Pragnę podziękować pani, która przedstawiła się jako Świadek Jehowy, a która dała dowód wzorowej uczciwości, odsyłając mi za pośrednictwem tej gazety zgubioną przeze mnie znaczną sumę pieniędzy”. Amerykańskie pismo The Indianapolis Star donosiło o dwojgu ludziach, którzy znaleźli 4000 dolarów i zwrócili je właścicielowi. Jak zaznaczono, „nie mieli oni wątpliwości co do tego, jak mają postąpić”. Dlaczego? Powiedzieli wyraźnie: „Nie moglibyśmy ich zatrzymać. Jesteśmy Świadkami Jehowy”.

¹⁴ Kiedy w stanie Missouri (USA) pewien Świadek znalazł 9500 dolarów i oddał je na policję, w jednej z gazet zacytowano taką wypowiedź któregoś z funkcjonariuszy: „Niezwykle rzadko się zdarza, by ktoś, kto znalazł tyle pieniędzy, mimo wszystko je oddał. Za mojej pamięci w ogóle nie było u nas takiego wypadku. Rzecz naprawdę zdumiewająca”. W artykule tym wspomniano, iż oddawcy nawet przez myśl nie przeszło, że mógłby zatrzymać te pieniądze”. Oficer dyżurny powiedział o tymże Świadku Jehowy: „Przywrócił mi wiarę w to, iż jest jeszcze na świecie paru uczciwych ludzi”. Natomiast bohater owego zdarzenia rzekł: „Jesteśmy ludem, który się chlubi rzetelnością pod każdym względem”.

15, 16. Jakie przykłady dowodzą, że dostrzegana jest rzetelność nawet w drobnych sprawach?

¹⁵ Musimy być uczciwi nie tylko w wielkich sprawach. Równie nieodzowne jest to w drobnostkach (Łuk. 16:10). Kiedy na przykład pewna rodzina Świadków Jehowy przenocowała w hotelu na Florydzie, syn niechcący zabrał ze swymi rzeczami poszewkę na poduszkę, wziąwszy ją za podkoszulkę. Rodzice odesłali ją potem, a zarządca tego hotelu napisał do nich: „Chcielibyśmy serdecznie podziękować Państwu za ten dowód uczciwości. Być może taki zwrot naszej powłoczki jest dla Państwa czymś normalnym i postępujecie w ten sposób na co dzień, ale w naszych oczach zasługuje to na specjalną pochwałę”. Podobnie było, gdy dwoje Świadków zwróciło długopis przypadkowo zabrany z hotelu w stanie Georgia; kierownik obiektu odpisał im: „Pozwalam sobie podziękować za to, że poświęciliście Państwo czas, by odesłać długopis, który omyłkowo zapakowaliście ze swymi rzeczami. Niezwykle miło jest otrzymać wiadomość od tak uczciwych i sumiennych ludzi”.

¹⁶ Pewien piątoklasista, syn Świadków Jehowy, rozgrywał w szkole mecz baseballowy. Na krótko przed końcem zdał sobie sprawę z tego, iż w myśl przepisów powinien odpaść z gry. Koledzy z drużyny próbowali ratować sytuację twierdząc, że nic się nie stało i może pozostać na boisku. Ale wtedy jeden z zawodników drużyny przeciwnej oświadczył, iż zna niezawodny sposób na to, by się dowiedzieć, jak było naprawdę. „Zapytajcie o to jego samego”, powiedział. „Jest Świadkiem Jehowy, a oni nie kłamią”. Przykładne zachowanie chłopca na co dzień zostało zauważone przez drugich. Doprawdy, trzymanie się mierników Bożych sprawia, że nawet „usta niemowląt” przysparzają chwały Jehowie (Mat. 21:16).

17, 18. Jaki wpływ potrafią wywrzeć na ludzi o szczerych sercach mierniki uczciwości ustanowione przez Jehowę?

¹⁷ W Nigerii mąż jednej z głosicielek dobrej nowiny ostro sprzeciwiał się jej udziałowi w zgromadzeniu obwodowym. Dlatego poszedł za nią, aby wszcząć tam awanturę. W przerwie programu mruknął do siebie: „No, Świadkowie, teraz poddam was próbie”. Kiedy akurat nikt nie patrzył, wyciągnął z kieszeni banknot, oznaczył go, zmiął i rzucił na ziemię. Po chwili zaczął rozpowiadać, że zginęły mu pieniądze. Uspokajano go, żeby się nie martwił, bo odzyska swoją własność. Wrócił na miejsce, gdzie je upuścił, ale już ich nie było. „Aha!” — krzyknął. „Przyłapałem was na nieuczciwości!” Usłyszał wtedy, że swoich pieniędzy powinien szukać raczej w biurze rzeczy znalezionych. Banknot opatrzony jego znakiem rzeczywiście tam już był i został mu zwrócony. Przeżycie to zachęciło go do bliższego zainteresowania się religią żony i dzisiaj również jest Świadkiem Jehowy.

¹⁸ Do centrali działalności Świadków Jehowy w Nowym Jorku nadszedł list, w którym pewna kobieta postronna opisała, co się przydarzyło jej córce w szkole. Otóż dziewczynka ta miała cenną uzdę końską, którą pewnego dnia jej skradziono. Po dwóch latach otrzymała następujący list: „Droga Lili! Przesyłam ci twoją uzdę, która zginęła parę lat temu. To ja ją sobie wzięłam, ale teraz jestem Świadkiem Jehowy i sumienie nie pozwala mi jej dłużej zatrzymywać. Szczerze żałuję i proszę o wybaczenie”. Tak, kto chce służyć Jehowie, ten musi w sobie ukształtować „czyste sumienie”, starając się „we wszystkim (...) postępować rzetelnie” (Hebr. 13:18).

CZYSTOŚĆ W ORGANIZACJI

19. (a) Co musi zrobić chrześcijanin, gdyby się dopuścił jakiejś nieuczciwości? (b) Co spotyka tych nielicznych, którzy by pośród nas uprawiali nierzetelne postępowanie? Dlaczego?

¹⁹ Jeżeli ktoś ze sług Bożych nieopatrznie popełni jakąś nieuczciwość, to gdy tylko zda sobie z tego sprawę lub gdy zostanie mu na ten fakt zwrócona uwaga, jak najszybciej naprawia powstałą szkodę. A w tych rzadkich wypadkach, kiedy pojawiają się wśród nas jednostki, które tracą docenianie dla zasad biblijnych i gotowe są obstawać przy nierzetelnych praktykach, nie pozwala się im na kalanie ludu Bożego. Zostają wykluczone z jego społeczności (1 Kor. 5:11-13). Możemy w tej sprawie liczyć na odgórną pomoc z nieba, gdyż Jezus zapowiedział: „Syn człowieczy wyśle swych aniołów i ci zbiorą z jego królestwa wszystkie przyczyny zgorszenia oraz tych, którzy się dopuszczają bezprawia (...). W tym czasie sprawiedliwi będą jaśnieć jak słońce w królestwie swego Ojca” (Mat. 13:41-43).

20, 21. (a) Dlaczego możemy z ufnym przekonaniem zapraszać pokornych, by wraz z nami wielbili Jehowę? (b) Jaka strona rzetelności zostanie omówiona w następnym artykule?

²⁰ Zatem w organizacji Jehowy utrzymana zostaje czystość. Dzięki temu pełni dla ludzi szczerych rolę światła przewodniego, niczym ‛jaśniejąca’ latarnia morska. Z przekonaniem możemy więc zachęcać pokornych na ziemi: „Przyjdźcie, wstąpmy na górę Jehowy [miejsce wzniesione, symbolizujące wysoką pozycję prawdziwego wielbienia], (...) a On nas pouczy o swoich drogach, bo chcemy chodzić Jego ścieżkami” (Mich. 4:2).

²¹ Słudzy Jehowy muszą być rzetelni we wszystkim, więc naturalnie także w interesach, jakie by prowadzili ze współwyznawcami. Ale również w tych wypadkach ich uczciwość może być wystawiona na próbę. W jaki sposób? Jak sobie poradzić w takiej sytuacji? Ten aspekt rzetelności zostanie omówiony w następnym artykule.

Pytania do powtórki:

◼ Co w naszych czasach stało się z uczciwością? Dlaczego?

◼ Co mówi Słowo Boże o konieczności rzetelnego postępowania?

◼ Dlaczego musimy w sobie kształtować rzetelność, jeszcze zanim nastanie nowy system rzeczy?

◼ Jakie zdarzenia unaoczniają wartość rzetelności?

◼ Dlaczego możemy być pewni, że wśród nas rzetelność się utrzyma?

[Ilustracja na stronie 11]

Przewidywani obywatele nowego systemu Bożego już dziś są pouczani o poglądzie Jehowy na rzetelność