Będziemy chodzić w imieniu Jehowy na zawsze!

„Będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze” (MICHEASZA 4:5).

 1. Jakie orędzia są zawarte w rozdziałach od 3 do 5 Księgi Micheasza?

JEHOWA ma coś do powiedzenia swemu ludowi i czyni to za pośrednictwem proroka Micheasza. Zamierza wystąpić przeciw złoczyńcom. Ukarze naród izraelski za odstępstwo. Na szczęście jednak będzie błogosławił tym, którzy chodzą w Jego imieniu. Takie właśnie orędzia dobitnie rozbrzmiewają w rozdziałach od 3 do 5 proroctwa Micheasza.

 2, 3. (a) Jaki obowiązek mają przywódcy Izraela, a co naprawdę robią? (b) Jak byś wyjaśnił przykład użyty w Micheasza 3:2, 3?

² Prorok Boży oznajmia: „Słuchajcie, proszę, zwierzchnicy Jakuba oraz dowódcy domu Izraela. Czy to nie waszą rzeczą jest znać sprawiedliwość?” Istotnie, jest to ich obowiązek. A co naprawdę czynią? Micheasz dodaje: „Wy, którzy nienawidzicie dobra, a miłujecie zło, zdzierając skórę z ludu i ciało z ich kości; wy, którzy też zjedliście ciało mego ludu i zdarliście z nich skórę oraz roztrzaskaliście ich kości i porozgniataliście je jak coś, co jest w szerokim kotle i jak mięso w garnku” (Micheasza 3:1-3).

³ Coś podobnego! Przywódcy narodu ciemiężą ubogich, bezbronnych ludzi! Użyte tu przykłady są w pełni zrozumiałe dla słuchaczy Micheasza. Zabitą owcę przed gotowaniem najpierw obdzierano ze skóry, a potem ćwiartowano. Czasami kruszono kości, by wydobyć szpik. Mięso i kości gotowano w dużym kotle czy garnku, o których wspomina prorok (Ezechiela 24:3-5, 10). Jakże trafnie ilustrowało to udręki zadawane ludowi przez nikczemnych przywódców!

Jehowa oczekuje od nas sprawiedliwości

 4. Jaka jest różnica między Jehową a przywódcami Izraela?

⁴ Jehowa, kochający Pasterz, całkowicie różni się od tych przywódców. Ponieważ nie trzymają się oni sprawiedliwości, nie wywiązują się ze swego zadania, którym jest ochrona trzody. Przeciwnie, jak czytamy w Księdze Micheasza 3:10, samolubnie wykorzystują symboliczne owce i dopuszczają się wobec nich niesprawiedliwości oraz „aktów przelewu krwi”. Czego możemy się nauczyć z tej sytuacji?

 5. Czego Jehowa oczekuje od osób sprawujących wśród Jego ludu przewodnictwo?

⁵ Bóg oczekuje, że osoby sprawujące wśród Jego ludu przewodnictwo będą się kierować sprawiedliwością. Właśnie tak dzieje się pośród dzisiejszych sług Jehowy. Zapowiedziano to także w Księdze Izajasza 32:1, gdzie czytamy: „Oto król będzie panował dla prawości, a książęta będą sprawować władzę książęcą dla sprawiedliwości”. Ale jak to wygląda za dni Micheasza? ‛Ci, którzy nienawidzą dobra, a miłują zło’, wciąż wypaczają sprawiedliwość.

Czyje modlitwy są wysłuchiwane?

 6, 7. Jaką ważną sprawę uwypuklono w Micheasza 3:4?

⁶ Czy niegodziwi rodacy Micheasza mogą liczyć na przychylność Jehowy? W żadnym wypadku! W Księdze Micheasza 3:4 oznajmiono: „Będą wołać o pomoc do Jehowy, lecz on im nie odpowie. I w owym czasie zakryje przed nimi swe oblicze stosownie do tego, jak dopuszczali się zła w swoich poczynaniach”. Uwypuklono tu bardzo ważną sprawę.

⁷ Gdybyśmy trwali w grzechu, Jehowa nie wysłuchiwałby naszych modlitw. Z całą pewnością dotyczy to kogoś, kto prowadzi podwójne życie, kto próbuje ukryć swe występki i udaje, że wiernie służy Bogu. W Psalmie 26:4 Dawid śpiewa: „Nie zasiadam z mężami nieprawdy; a z tymi, którzy ukrywają, kim są, nie wchodzę”. Tym bardziej Jehowa nie odpowie na modlitwy osób, które rozmyślnie łamią zasady podane w Jego Słowie!

Wzmacniani duchem Bożym

 8. Jaki los czeka fałszywych proroków z czasów Micheasza?

⁸ Przywódcy Izraela dopuszczają się naprawdę oburzających praktyk! Fałszywi prorocy sprowadzają lud na duchowe manowce. Chciwi przywódcy wołają „Pokój!”, a w rzeczywistości ‛uświęcają wojnę przeciw każdemu, kto nie włoży im czegoś w usta’. „Dlatego będziecie mieli noc”, oznajmia Jehowa, „tak iż nie będzie żadnej wizji; i będziecie mieli ciemność, żebyście nie uprawiali wróżbiarstwa. I słońce zajdzie nad prorokami, a dzień ściemnieje nad nimi. Wizjonerzy będą się musieli zawstydzić, a wróżbici się rozczarują. I oni wszyscy będą musieli zasłonić wąsy” (Micheasza 3:5-7a).

 9, 10. Co oznacza ‛zasłanianie wąsów’ i dlaczego Micheasz nie musi tego robić?

⁹ Dlaczego „będą musieli zasłonić wąsy”? W czasach Micheasza czyniono to na znak zawstydzenia. Ci nikczemni ludzie rzeczywiście powinni się wstydzić. Dla nich „nie ma odpowiedzi od Boga” (Micheasza 3:7b). Jehowa nie zważa na modlitwy wyniosłych niegodziwców.

¹⁰ Micheasz nie musi zasłaniać wąsów. Nie ma powodów do wstydu. Jehowa odpowiada na jego modlitwy. Zwróćmy uwagę na 8 werset 3 rozdziału, gdzie wierny prorok mówi: „A tymczasem ja za sprawą ducha Jehowy zostałem napełniony mocą i sprawiedliwością, i potęgą”. Jakże wdzięczny jest Micheasz, że w ciągu swej długiej i wiernej służby zawsze był ‛napełniony mocą za sprawą ducha Jehowy’! Dzięki temu miał siły, „by opowiedzieć Jakubowi o jego buncie, a Izraelowi o jego grzechu”.

11. Dzięki czemu ludzie są w stanie oznajmiać orędzie od Boga?

¹¹ Do zwiastowania Bożego wyroku Micheaszowi nie wystarczą ludzkie siły. Potrzebuje ducha Jehowy, Jego potężnej czynnej siły. A co powiedzieć o nas? Zlecono nam zadanie głoszenia, ale zdołamy się z niego wywiązać tylko dzięki wsparciu świętego ducha Jehowy. Gdybyśmy rozmyślnie trwali w grzechu, nasze głoszenie byłoby całkowicie bezowocne, bo Bóg nie wysłuchiwałby naszych modlitw i nie dodawałby nam sił do wykonywania tego dzieła. Z całą pewnością nie będziemy w stanie obwieszczać wyroków naszego niebiańskiego Ojca, jeśli nie spoczywa na nas „duch Jehowy”. Gdy nasze modlitwy są wysłuchiwane i mamy pomoc ducha świętego, możemy tak jak Micheasz odważnie głosić słowo Boże.

12. Dlaczego pierwsi uczniowie Jezusa byli w stanie ‛oznajmiać słowo Boże z całą śmiałością’?

¹² Zapewne przypominamy sobie relację z Dziejów Apostolskich 4:23-31. Wyobraźmy sobie, że należymy do ówczesnych uczniów Jezusa. Fanatyczni prześladowcy usiłują zamknąć im usta. Ale lojalni słudzy Boży błagają swego Wszechwładnego Pana: „Jehowo, zwróć uwagę na ich groźby i daj twym niewolnikom oznajmiać twoje słowo z całą śmiałością”. Co się potem stało? Po tej błagalnej modlitwie zatrzęsło się miejsce, w którym byli zebrani. Wszyscy zostali napełnieni duchem świętym i ze śmiałością głosili słowo Boże. A zatem pełniąc służbę, módlmy się o pomoc Jehowy i polegajmy na wsparciu Jego świętego ducha.

13. Co czekało Jerozolimę i Samarię i dlaczego?

¹³ Wróćmy znowu do czasów Micheasza. Jak wynika z jego proroctwa, splamieni krwią władcy sądzą za łapówki, kapłani nauczają za zapłatę, a fałszywi prorocy za pieniądze uprawiają wróżbiarstwo (Micheasza 3:9-12). Nic dziwnego, że Bóg postanowił, iż Jerozolima, stolica Judy, „obróci się w rumowisko”! Również w Izraelu panoszy się fałszywe wielbienie i zepsucie moralne, toteż Micheasz ostrzega pod natchnieniem, że Bóg uczyni rumowisko także z Samarii (Micheasza 1:6). Prorok sam doczekał przepowiedzianej zagłady tego miasta, dokonanej przez hordy asyryjskie w 740 roku p.n.e. (2 Królów 17:5, 6; 25:1-21). Bez wątpienia to dobitne orędzie przeciw Jerozolimie i Samarii mógł obwieszczać tylko dzięki sile pochodzącej od Jehowy.

14. Jak spełniło się proroctwo Micheasza 3:12 i jak to powinno wpłynąć na nas?

¹⁴ Judę z pewnością dosięgnie wyrok Jehowy. Jak zapowiada proroctwo zanotowane w Micheasza 3:12, Syjon „zostanie zorany jak pole”. Obecnie, w XXI wieku, wiemy, że słowa te spełniły się w roku 607 p.n.e., gdy Babilończycy spustoszyli Judę i Jerozolimę. Stało się to wiele lat po wypowiedzeniu proroctwa przez Micheasza, ale on był przeświadczony, że do tego dojdzie. My także powinniśmy być całkowicie pewni, iż przepowiedziany „dzień Jehowy” rzeczywiście położy kres obecnemu niegodziwemu systemowi rzeczy (2 Piotra 3:11, 12).

Jehowa ‛porządkuje sprawy’

15. Jak byś opisał własnymi słowami proroctwo Micheasza 4:1-4?

¹⁵ Zauważmy, że prorok wypowiada teraz zachwycające orędzie nadziei. Jakże pokrzepiające słowa znajdujemy w Księdze Micheasza 4:1-4: „Stanie się pod koniec dni, że góra domu Jehowy będzie utwierdzona ponad szczytem gór i wyniesiona ponad wzgórza; i popłyną ku niej ludy. (...) I wyda wyrok wśród wielu ludów oraz uporządkuje sprawy dotyczące dalekich, potężnych narodów. I przekują swe miecze na lemiesze, a swe włócznie na noże ogrodnicze. Nie podniosą miecza, naród przeciw narodowi, ani się już nie będą uczyć wojowania. I będą siedzieć, każdy pod swą winoroślą i pod swym drzewem figowym, i nikt nie będzie ich przyprawiał o drżenie; powiedziały to bowiem usta Jehowy Zastępów”.

16, 17. Jak spełniają się dziś słowa z Micheasza 4:1-4?

¹⁶ Do kogo odnoszą się użyte tu określenia „wiele ludów” i „potężne narody”? Nie chodzi o narody i rządy tego świata. Proroctwo mówi raczej o poszczególnych ludziach ze wszystkich narodów, którzy w jedności pełnią dla Jehowy świętą służbę na Jego symbolicznej górze prawdziwego wielbienia.

¹⁷ Zgodnie z zapowiedzią Micheasza czyste wielbienie Jehowy wkrótce będzie praktykowane na całej ziemi. Już teraz ludzie „odpowiednio usposobieni do życia wiecznego” odbierają pouczenia o drogach Jehowy (Dzieje 13:48). Bóg ‛wydaje wyrok i porządkuje sprawy’ duchowe swych wiernych czcicieli, którzy opowiadają się po stronie Królestwa. Przeżyją oni „wielki ucisk”, wchodząc w skład „wielkiej rzeszy” (Objawienie 7:9, 14). Przekuli już swe miecze na lemiesze i żyją w pokoju zarówno z drugimi Świadkami Jehowy, jak i z innymi ludźmi. Przebywanie wśród nich to prawdziwa przyjemność!

Zdecydowani ‛chodzić w imieniu Jehowy’

18. Co wyobraża ‛siedzenie pod swą winoroślą i drzewem figowym’?

¹⁸ Chociaż obecnie strach ogarnia ziemię niczym złowieszcza chmura, z zachwytem obserwujemy, jak mnóstwo ludzi poznaje drogi Jehowy. Tęsknimy do bliskich już czasów, gdy wszyscy miłujący Boga nie tylko nie będą się uczyć wojowania, ale ‛zasiądą pod swą winoroślą i swym drzewem figowym’. Niegdyś figowce często sadzono w winnicach (Łukasza 13:6). Siedzenie pod własną winoroślą i drzewem figowym symbolizuje pokój, dobrobyt i bezpieczeństwo. Dzięki więzi z Jehową już dziś cieszymy się pokojem umysłu oraz bezpieczeństwem pod względem duchowym. Kiedy takie pokojowe warunki nastaną pod panowaniem Królestwa Bożego, będziemy całkowicie bezpieczni i wolni od strachu.

19. Co to znaczy chodzić w imieniu Jehowy?

¹⁹ Chcąc cieszyć się błogosławieństwem i uznaniem Jehowy, musimy chodzić w Jego imieniu. Dobitnie to wykazano w Księdze Micheasza 4:5, gdzie prorok oznajmia: „Wszystkie ludy, każdy z nich, będą chodzić w imieniu swego boga; my natomiast będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze”. Chodzenie w imieniu Jehowy to coś więcej niż tylko mówienie, iż On jest naszym Bogiem. To także coś więcej niż uczęszczanie na chrześcijańskie zebrania czy uczestniczenie w dziele głoszenia o Królestwie, choć oczywiście te zajęcia są bardzo ważne. Jeśli chodzimy w imieniu Jehowy, to jesteśmy Mu oddani i staramy się pełnić dla Niego wierną służbę z całego serca i z całej duszy (Mateusza 22:37). Jako Jego czciciele, zdecydowanie chcemy chodzić w Jego imieniu przez całą wieczność.

20. Co przepowiedziano w Micheasza 4:6-13?

²⁰ Zastanówmy się teraz nad proroczymi słowami z Księgi Micheasza 4:6-13. „Córa syjońska” ma udać się na wygnanie „aż do Babilonu”. Właśnie taki los spotkał mieszkańców Jerozolimy w VII wieku p.n.e. Niemniej proroctwo Micheasza zapewnia, że ostatek powróci do Judy i że po odrodzeniu Syjonu Jehowa dopilnuje, by jego wrogowie zostali starci w proch.

21, 22. Jak spełniły się prorocze słowa z Micheasza 5:2?

²¹ Rozdział 5 Księgi Micheasza przepowiada inne doniosłe wydarzenia. Zobaczmy na przykład, o czym jest mowa w wersetach od 2 do 4. Micheasz prorokuje, że z Betlejem wyjdzie Władca wyznaczony przez Boga — „pochodzenie jego od czasów zamierzchłych”. Ma sprawować władzę pasterską „w sile Jehowy”. Będzie wielki nie tylko w Izraelu, ale „aż po krańce ziemi”. Świat może się zastanawiać, o kogo tu chodzi, lecz dla nas nie jest to tajemnicą.

²² Kto jest najważniejszą osobistością, która urodziła się w Betlejem? I kto „będzie wielki aż po krańce ziemi”? Oczywiście Mesjasz, Jezus Chrystus. Gdy Herod Wielki zapytał naczelnych kapłanów oraz uczonych w piśmie, gdzie miał się narodzić Mesjasz, odpowiedzieli: „W Betlejem Judejskim”. Zacytowali nawet słowa z Księgi Micheasza 5:2 (Mateusza 2:3-6). Wiedzieli o tym także niektórzy prości ludzie, gdyż w Ewangelii według Jana 7:42 przytoczono ich pytanie: „Czyż Pismo nie powiedziało, że Chrystus przyjdzie z potomstwa Dawida i z Betlejem, wioski, gdzie przebywał Dawid?”

Prawdziwe pokrzepienie dla ludzi

23. Jak obecnie spełnia się zapowiedź z Micheasza 5:7?

²³ Księga Micheasza 5:5-15 nawiązuje do najazdu Asyryjczyków, którzy krótko mieli się cieszyć swym tryumfem. Przepowiada też, że Bóg wywrze pomstę na nieposłusznych narodach. Werset 7 zawiera obietnicę, iż okazujący skruchę ostatek Żydów powróci do ojczyzny. Ale słowa te spełniają się również dzisiaj. Prorok oznajmia: „Pozostali z Jakuba będą pośród wielu ludów jak rosa od Jehowy, jak rzęsiste ulewy na roślinność”. Za pomocą tych pięknych symboli Micheasz przepowiada, że ostatek Jakuba, czyli Izraela duchowego, będzie dla ludzi błogosławieństwem Bożym. Obecnie ramię w ramię z nowożytnym ostatkiem „Izraela Bożego” służą „drugie owce” Jezusa, mające nadzieję ziemską, które z radością pomagają krzepić innych duchowo (Jana 10:16; Galatów 6:16; Sofoniasza 3:9). Stale więc pamiętajmy, że jako głosiciele Królestwa, mamy niezrównany przywilej nieść ludziom prawdziwe pokrzepienie.

24. Na jakie szczegóły z rozdziałów od 3 do 5 Księgi Micheasza zwróciłeś uwagę?

²⁴ Czego się nauczyliśmy z rozdziałów od 3 do 5 proroctwa Micheasza? Między innymi tego, że 1) Bóg oczekuje, by osoby sprawujące wśród Jego ludu przewodnictwo kierowały się sprawiedliwością. 2) Jehowa nie wysłucha naszych modlitw, jeśli rozmyślnie trwamy w grzechu. 3) Ze zleconego nam zadania głoszenia zdołamy się wywiązać tylko wtedy, gdy Bóg będzie nas wzmacniał swoim świętym duchem. 4) Chcąc cieszyć się uznaniem Jehowy, musimy chodzić w Jego imieniu. 5) Powinniśmy cenić sobie to, że jako głosiciele Królestwa mamy zaszczyt nieść ludziom prawdziwe pokrzepienie. Być może zwróciłeś uwagę na jeszcze inne szczegóły. Czego więcej możemy się nauczyć z tej proroczej księgi biblijnej? W następnym artykule przeanalizujemy, jakie praktyczne lekcje wypływają z ostatnich dwóch rozdziałów krzepiącego wiarę proroctwa Micheasza.

Jak byś odpowiedział?

• Czego Bóg oczekuje od osób sprawujących wśród Jego ludu przewodnictwo?

• Dlaczego w służbie dla Jehowy tak wielkie znaczenie ma modlitwa i duch święty?

• Co to znaczy „chodzić w imieniu Jehowy”?

[Ilustracja na stronie 15]

Czy wiesz, co znaczy użyty przez Micheasza przykład o kotle?

[Ilustracje na stronie 16]

Wzorem Micheasza pełnimy służbę z odwagą