Szukajcie Jehowy, zanim przyjdzie dzień Jego gniewu

„Szukajcie Jehowy (...) Szukajcie prawości, szukajcie potulności. Zapewne będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy” (SOFONIASZA 2:3).

 1. W jakim stanie duchowym znajdowała się Juda, gdy Sofoniasz rozpoczynał działalność prorocką?

SOFONIASZ rozpoczął swą działalność prorocką w krytycznym okresie dziejów Judy. Stan duchowy narodu był katastrofalny. Zamiast pokładać ufność w Jehowie Bogu, szukano przewodnictwa u pogańskich kapłanów i astrologów. W kraju panoszył się kult Baala i związane z nim obrzędy mające zapewnić płodność. Świeccy przywódcy — książęta, dostojnicy i sędziowie — ciemiężyli tych, których mieli ochraniać (Sofoniasza 1:9; 3:3). Nic dziwnego, że Jehowa postanowił ‛wyciągnąć rękę’ przeciw Judzie i Jerozolimie, by je spustoszyć! (Sofoniasza 1:4).

 2. Jaka nadzieja pojawiła się dla wiernych sług Bożych w Judzie?

² Choć sytuacja wyglądała fatalnie, pojawił się nikły promyk nadziei. Na tron wstąpił Jozjasz, syn Amona. Był jeszcze chłopcem, ale szczerze miłował Jehowę. Jakże pokrzepiona czułaby się garstka wiernych sług Boga, gdyby nowy król przywrócił w Judzie czyste wielbienie! Być może zachęciłoby to innych do przyłączenia się do tej grupy, dzięki czemu również oni mogliby ocaleć w dniu gniewu Jehowy.

Warunki ocalenia

 3, 4. Jakie trzy warunki trzeba spełnić, żeby ocaleć w „dniu gniewu Jehowy”?

³ Czy jednak w dniu gniewu Jehowy ktoś w ogóle mógł ocaleć? Owszem, jeśli spełniał trzy warunki podane w Księdze Sofoniasza 2:2, 3. Czytając te wersety, zwróćmy baczną uwagę na owe warunki. Sofoniasz napisał: „Zanim ustawa cokolwiek zrodzi, nim dzień uleci jak plewa, zanim na was przyjdzie płonący gniew Jehowy, zanim na was przyjdzie dzień gniewu Jehowy — szukajcie Jehowy, wszyscy potulni ziemi, którzyście wprowadzili w czyn jego sądownicze rozstrzygnięcie. Szukajcie prawości, szukajcie potulności. Zapewne będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy”.

⁴ Chcąc ocaleć, trzeba więc było: 1) szukać Jehowy, 2) szukać prawości i 3) szukać potulności. Wymagania te powinny nas dzisiaj bardzo interesować. Dlaczego? Otóż w VII wieku p.n.e. Judę i Jerozolimę czekał dzień rozrachunku i tak samo obecnie narody chrześcijaństwa, a w gruncie rzeczy wszyscy niegodziwi, zmierzają do konfrontacji z Jehową w nadchodzącym „wielkim ucisku” (Mateusza 24:21). Każdy, kto chciałby zostać wówczas ukryty, musi bezzwłocznie podjąć zdecydowane działania. Jakie? Musi szukać Jehowy, szukać prawości i szukać potulności — zanim będzie za późno!

 5. Co dzisiaj oznacza ‛szukanie Jehowy’?

⁵ Być może pomyślisz sobie: „Skoro oddałem się Bogu i jestem Jego ochrzczonym sługą, Świadkiem Jehowy, to chyba już spełniam te wymagania?” Tymczasem chodzi nie tylko o to, żeby się oddać Jehowie. Izrael jako naród należał do Boga, lecz za dni Sofoniasza mieszkańcy Judy nie poświadczali swym trybem życia, iż są oddani Stwórcy. W rezultacie naród ten został odrzucony. W dobie obecnej ‛szukanie Jehowy’ oznacza między innymi nawiązanie i utrzymywanie z Nim serdecznej, osobistej więzi oraz współpracę z Jego ziemską organizacją. Oznacza też poznanie punktu widzenia Boga na różne sprawy i zważanie na Jego uczucia. Szukamy Jehowy, jeśli uważnie studiujemy Jego Słowo, rozmyślamy nad nim i stosujemy w życiu podane tam rady. Ponieważ szukamy również kierownictwa Jehowy przez żarliwe modlitwy i podporządkowujemy się przewodnictwu Jego ducha, nasza więź z Nim się umacnia, co pobudza nas do służenia Mu ‛całym sercem i całą duszą, i całą siłą życiową’ (Powtórzonego Prawa 6:5; Galatów 5:22-25; Filipian 4:6, 7; Objawienie 4:11).

 6. Na czym polega ‛szukanie prawości’ i dzięki czemu jest to możliwe nawet w obecnym świecie?

⁶ Drugi warunek wymieniony w Księdze Sofoniasza 2:3 to ‛szukanie prawości’. Większość z nas dokonała daleko idących zmian, dzięki czemu mogliśmy się zgłosić do chrztu, ale przy prawych miernikach ustalonych przez Boga musimy obstawać przez całe życie. Niektórzy mieli dobry start pod tym względem, lecz pozwolili, by świat ich zbrukał. Szukać prawości wcale nie jest łatwo, gdyż otaczają nas ludzie, dla których niemoralny tryb życia, kłamstwo i inne grzechy są czymś normalnym. Jednakże silne pragnienie podobania się Jehowie potrafi przezwyciężyć wszelką skłonność do szukania aprobaty w oczach świata i podejmowania prób dostosowania się do niego. Juda utraciła uznanie Boga, gdyż usiłowała naśladować bezbożne sąsiednie narody. A zatem nie wzorujmy się na świecie, lecz stańmy się „naśladowcami Boga”, pielęgnując „nową osobowość, stworzoną według woli Bożej w rzeczywistej prawości i lojalności” (Efezjan 4:24; 5:1).

 7. Jak możemy ‛szukać potulności’?

⁷ Jeśli chcemy zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy, to musimy uwzględnić jeszcze trzeci element wspomniany w Księdze Sofoniasza 2:3 — musimy ‛szukać potulności’. Codziennie obracamy się wśród mężczyzn, kobiet i młodych ludzi, o których można powiedzieć wszystko, tylko nie to, że są potulni. Łagodne usposobienie jest według nich wadą. Uległość uważają za poważną słabość. Mają wysokie wymagania, są samolubni i zadufani w sobie; za wszelką cenę obstają przy własnych „prawach” i upodobaniach. Jakże smutne by było, gdyby i nam się udzieliła taka postawa! Właśnie teraz jest czas, by ‛szukać potulności’. W jaki sposób? Przez podporządkowanie się Bogu, pokorne przyjmowanie karcenia i dostosowywanie się do Jego woli.

Dlaczego „zapewne” ukryci?

 8. Na co wskazuje użycie w Sofoniasza 2:3 słowa „zapewne”?

⁸ Zauważmy, że w Księdze Sofoniasza 2:3 powiedziano: „Zapewne będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy”. Dlaczego w odniesieniu do potulnych mieszkańców ziemi użyto tu słowa „zapewne”? Poczynili oni właściwe kroki, ale nie wolno im było spocząć na laurach. Jeszcze nie okazali się wierni aż do śmierci. Niektórzy wciąż mogli wpaść w sidło grzechu. Odnosi się to także do nas. Jezus oznajmił: „Kto wytrwa do końca, ten zostanie wybawiony” (Mateusza 24:13). Ocalenie w dniu gniewu Jehowy zależy więc od tego, czy stale będziemy czynić to, co prawe w Jego oczach. Czy jesteś na to zdecydowany?

 9. Jakie stosowne kroki poczynił młody król Jozjasz?

⁹ Najwyraźniej słowa Sofoniasza pobudziły króla Jozjasza do ‛szukania Jehowy’. W Biblii czytamy: „W ósmym roku swego panowania, gdy [Jozjasz] jeszcze był chłopcem [miał jakieś 16 lat], zaczął szukać Boga Dawida, swego praojca” (2 Kronik 34:3). Poza tym Jozjasz ‛szukał prawości’, gdyż powiedziano o nim: „W dwunastym roku [kiedy miał około 20 lat] zaczął oczyszczać Judę i Jerozolimę z wyżyn i świętych pali, i rytych wizerunków, i lanych posągów. Ponadto zburzono przy nim ołtarze Baalów” (2 Kronik 34:3, 4). Jozjasz także ‛szukał potulności’, ponieważ z pokorą zabiegał o uznanie Jehowy, oczyszczając kraj z bałwochwalstwa i różnych praktyk religii fałszywej. Wszystko to musiało ogromnie cieszyć inne potulne osoby!

10. Co spotkało Judę w roku 607 p.n.e., kto jednak wtedy ocalał?

¹⁰ Za panowania Jozjasza wielu Żydów powróciło do Jehowy. Jednakże po śmierci tego króla większość ponownie zeszła na manowce i wróciła do praktyk, które Bóg wyraźnie potępia. Zgodnie z tym, co postanowił Jehowa, w roku 607 p.n.e. Babilończycy najechali na Judę i zburzyli jej stolicę, Jerozolimę. Ale sytuacja nie była beznadziejna. W owym dniu gniewu Jehowy ukryci zostali prorok Jeremiasz, Etiopczyk Ebed-Melech, potomkowie Jonadaba i jeszcze inni ludzie wierni Bogu (Jeremiasza 35:18, 19; 39:11, 12, 15-18).

Ostrzeżenie dla przeciwników Boga!

11. Dlaczego trwanie w wierności wobec Boga stanowi dziś wyzwanie i nad czym powinni się zastanowić wrogowie ludu Jehowy?

¹¹ Gdy czekamy, aż na ten niegodziwy system nadejdzie dzień gniewu Jehowy, spotykają nas „rozmaite doświadczenia” (Jakuba 1:2). W niejednym kraju, który oficjalnie opowiada się za wolnością wyznania, wpływowi duchowni manipulują władzami świeckimi i sprowadzają zaciekłe prześladowania na lud Boży. Ludzie pozbawieni skrupułów szkalują Świadków Jehowy, nazywając ich „niebezpieczną sektą”. Bóg zna takie poczynania i nie puści tego płazem. Jego nieprzyjaciele powinni się dobrze zastanowić nad tym, co spotkało w starożytności niektórych wrogów ludu Bożego, na przykład Filistynów. W proroctwie powiedziano: „Gaza bowiem stanie się miastem opuszczonym, a Aszkelon będzie bezludnym pustkowiem. Aszdod w samo południe będzie wypędzony, Ekron zaś zostanie wykorzeniony”. Filistyńskie miasta Gaza, Aszkelon, Aszdod i Ekron miały zostać doszczętnie spustoszone (Sofoniasza 2:4-7).

12. Co się stało z Filisteą, Moabem i Ammonem?

¹² W dalszej części proroctwa czytamy: „Usłyszałem zniewagę ze strony Moabu i obelżywe słowa synów Ammona — to, czym znieważali mój lud i bardzo się pysznili przeciwko jego terytorium” (Sofoniasza 2:8). To prawda, że Egipt i Etiopia ucierpiały z rąk babilońskich najeźdźców. A jaki wyrok wydał Bóg na Moabitów i Ammonitów — narody, które wywodziły się od Lota, bratanka Abrahama? Jehowa zapowiedział: „Moab stanie się po prostu jak Sodoma, a synowie Ammona jak Gomora”. W przeciwieństwie do swych pramatek — dwóch córek Lota, które ocalały z zagłady Sodomy i Gomory — wyniośli Moabici i Ammonici nie zostali ukryci w czasie wykonania wyroków Bożych (Sofoniasza 2:9-12; Rodzaju 19:16, 23-26, 36-38). Gdzie są dzisiaj Filistyni i ich miasta? A gdzie się podziały dumne narody Moabitów i Ammonitów? Daremnie byłoby ich szukać po świecie.

13. Jakich odkryć archeologicznych dokonano w Niniwie?

¹³ W czasach Sofoniasza u szczytu potęgi było mocarstwo asyryjskie. Archeolog Austen Layard tak opisał fragment królewskiego pałacu, który odkrył w Niniwie, stolicy Asyrii: „Sufity (...) były podzielone na kwadratowe kasetony, ozdobione malowidłami kwiatów lub figurami zwierząt. Niektóre inkrustowano kością słoniową, a każdy kaseton otaczała elegancka obwódka i sztukateria. Belki stropowe oraz ściany komnat były zapewne powleczone lub nawet wyłożone złotem i srebrem, stolarkę zaś wykonano z najszlachetniejszych gatunków drewna, z których najbardziej rzucał się w oczy cedr”. A jednak zgodnie z tym, co przepowiedziano w proroctwie Sofoniasza, Asyria miała być zniszczona, a jej stolica, Niniwa, stać się „bezludnym pustkowiem” (Sofoniasza 2:13).

14. Jak na Niniwie spełniło się proroctwo Sofoniasza?

¹⁴ Zaledwie 15 lat po wypowiedzeniu tego proroctwa przez Sofoniasza potężna Niniwa została zburzona, a jej pałac królewski zamieniony w gruzy. To dumne miasto obrócono w perzynę. Rozmiary zniszczeń sugestywnie opisano następującymi słowami: „Zarówno pelikan, jak i jeżozwierz będą nocować między głowicami jej [zwalonych] kolumn. Głos będzie śpiewał w oknie. Na progu będzie spustoszenie” (Sofoniasza 2:14, 15). Majestatyczne budowle Niniwy będą się odtąd nadawać co najwyżej na mieszkanie dla jeżozwierzy i pelikanów. Na ulicach miejskich ucichną odgłosy kupców, wołania wojowników i śpiewy kapłanów. Te gwarne niegdyś arterie zamilkną i tylko z jakiegoś okna rozlegać się będzie przejmujący głos — być może tęskny śpiew ptaka lub wycie wiatru. Podobnie skończą wszyscy nieprzyjaciele Boga!

15. Czego można się nauczyć z tego, co spotkało Filisteę, Moab, Ammon oraz Asyrię?

¹⁵ Czego można się nauczyć z tego, co spotkało Filisteę, Moab, Ammon oraz Asyrię? Wniosek jest następujący: Jako słudzy Jehowy, nie musimy się niczego obawiać ze strony naszych wrogów. Bóg widzi, czego się dopuszczają przeciwnicy Jego ludu. W przeszłości podejmował działania przeciw swym wrogom, a w dobie obecnej Jego wyroki spadną na całą zamieszkaną ziemię. Ale ‛wielka rzesza ze wszystkich narodów’ uniknie zagłady (Objawienie 7:9). Możesz się znaleźć wśród tych ocalałych — pod warunkiem, że będziesz szukać Jehowy, szukać prawości i szukać potulności.

Biada bezczelnym złoczyńcom!

16. Co w proroctwie Sofoniasza powiedziano o książętach i przywódcach religijnych Judy i dlaczego słowa te pasują do chrześcijaństwa?

¹⁶ Proroctwo Sofoniasza ponownie koncentruje się na Judzie i Jerozolimie. W Księdze Sofoniasza 3:1, 2 czytamy: „Biada ciemięskiemu miastu, które się buntuje i plugawi! Nie posłuchało głosu; nie przyjęło skarcenia. Nie zaufało Jehowie. Nie przybliżyło się do swego Boga”. Jakież to tragiczne, że lud Jehowy zignorował Jego skarcenie! Bezwzględność książąt, dostojników i sędziów była naprawdę naganna. Sofoniasz potępił też bezwstydność przywódców religijnych: „Prorocy jego byli bezczelni, byli ludźmi zdradzieckimi. Jego kapłani sami bezcześcili to, co święte; zadawali gwałt prawu” (Sofoniasza 3:3, 4). Jakże trafnie pasuje ten opis do dzisiejszych proroków i duchownych chrześcijaństwa! Bezczelnie usunęli z przekładów Biblii imię Boże oraz nauczają doktryn wypaczających obraz Tego, któremu rzekomo oddają cześć.

17. Dlaczego powinniśmy nieustannie ogłaszać dobrą nowinę bez względu na to, czy ludzie chcą nas słuchać, czy nie?

¹⁷ W starożytności Jehowa życzliwie ostrzegał swój lud przed tym, co zamierzał uczynić. Za pośrednictwem swych sług, proroków — między innymi Sofoniasza i Jeremiasza — usilnie nawoływał wszystkich do okazania skruchy. „Jehowa (...) nie dopuszczał się nieprawości. Co rano podawał swe sądownicze rozstrzygnięcie. Za dnia go nie brakowało”. Z jakim rezultatem? Sofoniasz napisał: „Ale nieprawy nie znał wstydu” (Sofoniasza 3:5). Podobne ostrzeżenie rozlega się w naszych czasach. Jeżeli jesteś głosicielem dobrej nowiny, masz udział w tym ostrzegawczym dziele. Dalej więc niestrudzenie ogłaszaj dobrą nowinę! Dopóki wiernie pełnisz tę służbę, będzie ona uwieńczona sukcesem w oczach Boga, i to niezależnie od tego, czy ludzie cię słuchają, czy nie. Jeśli gorliwie wykonujesz dzieło Boże, nie masz powodów do wstydu.

18. W jaki sposób spełni się wypowiedź z Sofoniasza 3:6?

¹⁸ Wykonanie wyroków Bożych nie ograniczy się do spustoszenia chrześcijaństwa. Jehowa potępił także wszystkie narody: „Wytraciłem narody; ich baszty narożne zostały spustoszone. Zrujnowałem ich ulice, tak iż nie było już przechodnia. Ich miasta opustoszały” (Sofoniasza 3:6). Zapowiedź ta jest tak pewna, że Jehowa mówi o tej zagładzie, jak gdyby już się dokonała. Co się stało z miastami Filistei, Moabu i Ammonu? Gdzież jest Niniwa, stolica Asyrii? Ich zagłada stanowi ostrzegawczy przykład dla współczesnych narodów. Bóg nie pozwoli z siebie szydzić.

Stale szukaj Jehowy

19. Jakie wnikliwe pytania warto sobie zadać?

¹⁹ W czasach Sofoniasza Bóg wylał swój gniew na ludzi, którzy swą niegodziwością „doprowadzili do tego, że wszystkie ich poczynania stały się zgubne” (Sofoniasza 3:7). Podobnie będzie w naszych czasach. Czy dostrzegasz dowody potwierdzające, że dzień gniewu Jehowy jest bliski? Czy stale ‛szukasz Jehowy’ przez regularne, codzienne czytanie Jego Słowa? Czy ‛szukasz prawości’, prowadząc czyste moralnie życie, zgodnie z miernikami Bożymi? Czy ‛szukasz potulności’, z pokorą i uległością uznając Boga i zgotowane przez Niego środki wybawienia?

20. Jakie pytania zostaną omówione w ostatnim artykule z serii poświęconej proroctwu Sofoniasza?

²⁰ Jeśli wiernie szukamy Jehowy, prawości i potulności, to możemy spodziewać się obfitych błogosławieństw nawet już teraz, w tym trudnym okresie „dni ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1-5; Przysłów 10:22). Ale być może nasuwa ci się pytanie: „Jakich dobrodziejstw zaznajemy dzisiaj jako słudzy Jehowy i o jakich przyszłych błogosławieństwach mówi proroctwo Sofoniasza w odniesieniu do tych, którzy zostaną ukryci w czasie szybko zbliżającego się dnia gniewu Jehowy?”

Jak byś odpowiedział?

• Jak można ‛szukać Jehowy’?

• Co obejmuje ‛szukanie prawości’?

• Jak możemy ‛szukać potulności’?

• Dlaczego powinniśmy nieustannie szukać Jehowy, prawości i potulności?

[Ilustracja na stronie 18]

Czy szukasz Jehowy przez studium Biblii i żarliwe modlitwy?

[Ilustracja na stronie 21]

Dzięki nieustannemu szukaniu Jehowy wielka rzesza ocaleje w dniu Jego gniewu