Wiara chrześcijan zostanie wypróbowana
„Nie wszyscy bowiem mają wiarę” (2 TESALONICZAN 3:2).
1. Jak historia pokazuje, że nie wszyscy mają prawdziwą wiarę?
HISTORIA zna przykłady mężczyzn, kobiet i dzieci odznaczających się prawdziwą wiarą. Określenie „prawdziwa” jest tu jak najbardziej stosowne, gdyż miliony innych ludzi przejawiało raczej łatwowierność — gotowość uwierzenia mimo braku solidnych podstaw lub przesłanek. Tego rodzaju wiara bywa na ogół związana z fałszywymi bogami lub formami wielbienia nie mającymi nic wspólnego z Bogiem Wszechmocnym, Jehową, i Jego objawionym Słowem. Dlatego apostoł Paweł napisał: „Nie wszyscy bowiem mają wiarę” (2 Tesaloniczan 3:2).
2. Dlaczego to takie ważne, byśmy analizowali swą wiarę?
2 Niemniej powyższa wypowiedź Pawła wskazuje, iż w jego czasach niektórzy okazywali prawdziwą wiarę, i — logicznie rzecz biorąc — podobnie jest dzisiaj. Większość czytelników niniejszego czasopisma pragnie mieć i pogłębiać prawdziwą wiarę, która opiera się na dokładnym poznaniu Boskiej prawdy (Jana 18:37; Hebrajczyków 11:6). Czy ty też zaliczasz się do takich osób? Wobec tego koniecznie powinieneś sobie uświadomić, że twoja wiara będzie wypróbowana, i odpowiednio się na to przygotować. Dlaczego?
3, 4. Dlaczego w związku z próbami wiary musimy się wpatrywać w Jezusa?
3 Trzeba przyznać, iż ogromne znaczenie dla naszej wiary ma osoba Jezusa Chrystusa. Biblia nazywa go Udoskonalicielem naszej wiary. Swymi wypowiedziami i czynami, a zwłaszcza wypełnieniem proroctw, wzmocnił podstawy, na których ludzie mogą zbudować prawdziwą wiarę (Hebrajczyków 12:2; Objawienie 1:1, 2). Poza tym o Jezusie czytamy, że był „wypróbowany pod każdym względem tak jak my, ale bez grzechu” (Hebrajczyków 4:15). A zatem wiara Jezusa została poddana próbie. Okoliczność ta bynajmniej nas nie zniechęca ani nie przeraża, lecz raczej pokrzepia.
4 Przechodząc wielkie doświadczenia, ze śmiercią na palu włącznie, Jezus „nauczył się posłuszeństwa” (Hebrajczyków 5:8). Dowiódł, iż ludzie potrafią żyć zgodnie z prawdziwą wiarą bez względu na rodzaj spadających na nich prób. Ma to szczególne znaczenie, gdy się weźmie pod uwagę, co Jezus oświadczył swym naśladowcom: „Pamiętajcie o słowie, które wam powiedziałem: Niewolnik nie jest większy od swego pana” (Jana 15:20). O swych uczniach żyjących w naszych czasach prorokował: „Ze względu na moje imię będziecie przedmiotem nienawiści wszystkich narodów” (Mateusza 24:9).
5. Jak Pismo Święte wskazuje, iż czekają nas próby?
5 Na początku tego stulecia rozpoczął się sąd, który objął najpierw dom Boży. Pismo Święte zapowiadało: „Jest bowiem wyznaczony czas, by sąd się zaczął od domu Bożego. Jeżeli więc zaczyna się najpierw od nas, to jakiż będzie koniec tych, którzy nie są posłuszni dobrej nowinie Bożej? ‚A jeśli człowiek prawy z trudem dostępuje wybawienia, to gdzie się pokaże bezbożny i grzesznik?’” (1 Piotra 4:17, 18).
Po co próby wiary?
6. Dlaczego wypróbowana wiara ma nieocenioną wartość?
6 W pewnym sensie wiara, której nie poddano próbie, nie ma sprawdzonej wartości — jej jakość nie jest znana. Przypomina nie zrealizowany czek. Załóżmy, że otrzymałeś go za swą pracę, dostarczone towary lub nawet w prezencie. Być może wygląda na coś cennego, ale czy rzeczywiście ma pokrycie? Czy istotnie stanowi równowartość widniejącej na nim kwoty? Podobnie wiara to coś więcej niż zewnętrzne przejawy lub ustne deklaracje. Musi zostać wypróbowana, jeśli chcemy udowodnić jej głębszą wartość i odpowiednią jakość. Próba może wykazać, iż nasza wiara jest silna i wartościowa. Ale taki sprawdzian niekiedy też ujawnia, że w pewnych dziedzinach wymaga ona uszlachetnienia lub wzmocnienia.
7, 8. Skąd pochodzą próby wiary?
7 Bóg pozwala, by spadały na nas prześladowania i inne próby wiary. Czytamy jednak: „Niech nikt, kto jest doświadczany, nie mówi: ‚Przez Boga jestem doświadczany’. Bóg bowiem nie może być doświadczany przez coś złego ani sam nikogo nie doświadcza” (Jakuba 1:13). Kto lub co zatem ponosi odpowiedzialność za takie doświadczenia? Szatan, świat i nasze własne niedoskonałe ciało.
8 Może zgadzamy się z tym, że Szatan wywiera przemożny wpływ na świat oraz na sposób myślenia i postępowania ludzi (1 Jana 5:19). Prawdopodobnie też rozpoznajemy w nim sprawcę prześladowań wzniecanych przeciw chrześcijanom (Objawienie 12:17). Ale czy jesteśmy równie głęboko przekonani o tym, iż próbuje zwieść nas samych, odwołując się do pragnień niedoskonałego ciała i nęcąc świeckimi pokusami w nadziei, że połkniemy przynętę, okażemy nieposłuszeństwo wobec Boga i w rezultacie stracimy uznanie Jehowy? Metody Szatana nie powinny być dla nas zaskoczeniem, ponieważ tej samej taktyki używał podczas kuszenia Jezusa (Mateusza 4:1-11).
9. Jaką korzyść możemy odnieść z przykładów ludzi okazujących wiarę?
9 Za pomocą swego Słowa oraz zboru chrześcijańskiego Jehowa pokazuje nam ludzi, których wiarę możemy naśladować. Paweł nawoływał: „Bracia, stańcie się wspólnie moimi naśladowcami i przypatrujcie się tym, którzy chodzą zgodnie z przykładem, jaki macie w nas” (Filipian 3:17). Będąc jednym z namaszczonych duchem sług Bożych z I wieku, Paweł przewodził w spełnianiu uczynków wiary, mimo iż spotykały go ciężkie doświadczenia. Pod koniec XX wieku nie brakuje nam podobnych wzorów. Nic nie straciły na aktualności słowa Pawła z Listu do Hebrajczyków 13:7: „Pamiętajcie o tych, którzy wśród was przewodzą i którzy wam oznajmili słowo Boże, a rozważając wynik ich postępowania, naśladujcie ich wiarę”.
10. Jakie szczególne przykłady wiary mamy w naszych czasach?
10 Wezwanie to nabiera szczególnego znaczenia, gdy się rozważy postawę ostatka pomazańców. Możemy rozmyślać o ich przykładnym życiu i naśladować wiarę, którą przejawiali. Jest ona prawdziwa — wydoskonalona w próbach. Skromne grono rozpoczynające działalność w latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia rozrosło się w ogólnoświatową chrześcijańską społeczność braterską. Owocem wiary i wytrwałości okazywanej od tamtego czasu przez pomazańców jest ponad pięć i pół miliona Świadków Jehowy, którzy głoszą i nauczają o Królestwie Bożym. Dzisiejszy ogólnoziemski zbór gorliwych chwalców Boga stanowi świadectwo wypróbowanej wiary (Tytusa 2:14).
Próba wiary związana z rokiem 1914
11. Pod jakim względem rok 1914 był dla C. T. Russella i jego współpracowników wyjątkowy?
11 Wiele lat przed wybuchem I wojny światowej ostatek namaszczonych chrześcijan ogłaszał, że proroctwa biblijne wskazują na doniosłe znaczenie roku 1914. Jednakże niektóre z oczekiwań pomazańców były przedwczesne, a ich zrozumienie tego, co ma nastąpić, dalekie od doskonałości. Na przykład Charles T. Russell, pierwszy prezes Towarzystwa Strażnica, oraz jego współpracownicy zdawali sobie sprawę, że musi zostać przeprowadzone wielkie dzieło głoszenia. W Biblii przeczytali: „I będzie kazana ta Ewangielija królestwa po wszystkim świecie, na świadectwo wszystkim narodom. A tedyć przyjdzie koniec” (Mateusza 24:14, Biblia gdańska). Ale jak mogła tego dokonać owa stosunkowo nieliczna grupa?
12. Jak jeden z późniejszych towarzyszy brata Russella zareagował na prawdę biblijną?
12 Zwróćmy uwagę, jak wpłynęło to na Alexandra H. Macmillana, współpracownika brata Russella. Urodził się on w Kanadzie i miał mniej niż 20 lat, gdy zdobył książkę Russella Plan wieków, wydaną w roku 1886. (Publikacja ta, nazywana też Boskim planem wieków, stała się pierwszym tomem szeroko rozpowszechnianej serii Wykładów Pisma Świętego. W tomie drugim, zatytułowanym Nadszedł czas [1889], wykazano, że w roku 1914 zakończą się „czasy pogan” [Łukasza 21:24, Bg]). Macmillan zaczął ją czytać i jeszcze tego samego wieczoru doszedł do wniosku: „To musi być prawda!” Latem 1900 roku spotkał brata Russella na zgromadzeniu Badaczy Pisma Świętego, jak wówczas nazywali się Świadkowie Jehowy. Niedługo potem został ochrzczony i zaczął pracować z bratem Russellem w Biurze Głównym Towarzystwa w Nowym Jorku.
13. Jaką trudność w związku ze spełnieniem proroctwa z Ewangelii według Mateusza 24:14 dostrzegał brat Macmillan i inni?
13 Ci chrześcijańscy pomazańcy czytali Biblię i na jej podstawie wskazywali, iż rok 1914 będzie punktem zwrotnym w realizacji Bożego zamierzenia. Niemniej brat Macmillan wraz z innymi zastanawiał się, jak w pozostałym krótkim czasie ogłosić dobrą nowinę narodom, zgodnie z zapowiedzią z Ewangelii według Mateusza 24:14. Później powiedział: „Pamiętam, jak rozmawialiśmy o tym często z bratem Russellem, a on mówił: ‚Cóż, bracie, tu w Nowym Jorku mamy więcej Żydów niż w Jerozolimie. Mamy więcej Irlandczyków niż w Dublinie. I więcej Włochów niż w Rzymie. Jeżeli dotrzemy do nich tutaj, będzie to oznaczało przedstawienie orędzia światu’. Ale takie wyjaśnienie nas nie satysfakcjonowało. Dlatego potem zrodził się pomysł ‚Fotodramy’”.
14. Jakie niezwykłe przedsięwzięcie zaczęto realizować przed rokiem 1914?
14 „Fotodrama stworzenia” była niezwykle nowatorskim przedsięwzięciem. Składały się na nią filmy i kolorowane szklane przezrocza, zsynchronizowane z odtwarzanymi z płyt gramofonowych przemówieniami biblijnymi oraz muzyką. W Strażnicy z roku 1913 o zgromadzeniu w stanie Arkansas powiedziano: „Podjęto jednomyślną decyzję, że nadszedł czas na wykorzystanie filmu do nauczania prawd biblijnych. (...) [Russell] wyjaśnił, iż od trzech lat realizuje ten projekt i ma w tej chwili na ukończeniu setki pięknych zdjęć, które z pewnością przyciągną wielkie tłumy, rozgłoszą ewangelię i pomogą ludziom odzyskać wiarę w Boga”.
15. Jaki oddźwięk wywołała „Fotodrama”?
15 „Fotodrama” rzeczywiście spełniała swe zadanie — i to już od inauguracyjnej projekcji w styczniu 1914 roku. Oto niektóre doniesienia zamieszczone w angielskich wydaniach Strażnicy z tego samego roku:
1 kwietnia: „Kaznodzieja, który obejrzał dwie części, powiedział: ‚Widziałem dopiero połowę „Fotodramy stworzenia”, ale już znam Biblię lepiej niż po trzech latach nauki w seminarium duchownym’. Pewien żyd po projekcji zauważył: ‚Wychodzę stąd lepszym żydem, niż wszedłem’. Na ‚Fotodramę’ przyszła grupa księży oraz zakonnic katolickich — wypowiadali się bardzo pochlebnie. (...) Mamy dopiero 12 kompletnych zestawów ‚Fotodramy’ (...) Mimo to dotarliśmy do 31 miast i wciąż ją tam wyświetlamy (...) Codziennie przeszło 35 000 osób ogląda, słucha, podziwia, rozmyśla i zaznaje błogosławieństw”.
15 czerwca: „Film zachęcił mnie do szerzenia Prawdy z większą gorliwością, a także pogłębił mą miłość do Niebiańskiego Ojca i naszego ukochanego Starszego Brata, Jezusa. Każdego dnia modlę się do Boga, by szczodrze błogosławił prezentacjom ‚Fotodramy stworzenia’ oraz wszystkim, którzy są w nie zaangażowani (...) Jego sługa wespół z Wami, F. W. Knoche (Iowa)”.
15 lipca: „Z przyjemnością odnotowujemy żywy pozytywny oddźwięk, jaki projekcja wywołała w naszym mieście, i jesteśmy przekonani, iż to świadectwo dla świata przyczyni się do zebrania wielu osób dających dowody, że są klejnotami wybranymi przez Pana. Znamy sporo żarliwych badaczy Biblii, którzy teraz spotykają się z tutejszą klasą dzięki ‚Fotodramie’. (...) Wasza siostra w Panu, Emma L. Bricker”.
15 listopada: „Jesteśmy przekonani, że z przyjemnością usłyszycie o niezwykłym świadectwie, jakie dano dzięki projekcji ‚Fotodramy stworzenia’ w gmachu opery londyńskiej przy Kingsway. Kierownictwo Pana było tak cudownie widoczne w każdym szczególe tego pokazu, że bracia wielce się radują (...) Widzowie pochodzili z rozmaitych warstw i klas; dostrzegliśmy sporo duchownych. Pewien pastor (...) poprosił o bilety, bo chciał z żoną przyjść jeszcze raz. Proboszcz anglikański oglądał ‚Fotodramę’ kilkakrotnie i (...) przyprowadził wielu przyjaciół. Obecni byli również dwaj biskupi i niektóre znane osobistości”.
1 grudnia: „Oboje z żoną dziękujemy naszemu Niebiańskiemu Ojcu za wspaniałe i bezcenne błogosławieństwo, które spłynęło na nas za Pana pośrednictwem. Dzięki Pańskiej przepięknej ‚Fotodramie’ poznaliśmy i przyjęliśmy Prawdę (...) Mamy sześć tomów Pańskich Wykładów Pisma Świętego. Są nam bardzo pomocne”.
Reakcja na próby w tamtych czasach
16. Dlaczego rok 1914 przyniósł ze sobą próbę wiary?
16 Ale co się stało, kiedy owi szczerzy i oddani Bogu chrześcijanie zobaczyli, że wbrew swym oczekiwaniom nie połączyli się z Panem w roku 1914? Był to dla pomazańców okres wyjątkowo ciężkich doświadczeń. W Strażnicy z 1 listopada 1914 roku oznajmiono: „Pamiętajmy, że nastała godzina próby”. W książce Świadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego (1995) napisano na ten temat: „Lata od 1914 do 1918 rzeczywiście okazały się dla Badaczy Pisma Świętego ‚godziną próby’”. Czy pozwolą na wydoskonalenie swej wiary i skorygowanie sposobu myślenia, by mogli podjąć czekające ich wielkie zadanie?
17. Jak zareagowali wierni pomazańcy, gdy po roku 1914 nie zostali zabrani z ziemi?
17 W Strażnicy z 1 września 1916 roku powiedziano: „Wyobrażaliśmy sobie, że żniwo i zgromadzanie Kościoła [pomazańców] zostanie wykonane przed upływem Czasów Pogan, ale Biblia nic takiego nie mówi. (...) Czy żałujemy, że żniwo jeszcze trwa? (...) Naszą obecną postawę duchową, drodzy bracia, powinna cechować głęboka wdzięczność wobec Boga, wzrastające docenianie cudownej Prawdy, którą dzięki Niemu mieliśmy zaszczyt dostrzec i się z nią utożsamić, jak również coraz większa gorliwość w zanoszeniu tej Prawdy innym”. Wiara braci została poddana próbie, której skutecznie stawili czoła. Niemniej chrześcijanie powinni pamiętać, że prób wiary jest wiele i że mogą mieć one rozmaite oblicze.
18, 19. Jakie inne próby wiary spadły na sług Bożych wkrótce po śmierci brata Russella?
18 Na przykład inna próba spadła na członków ostatka wkrótce po śmierci brata Charlesa T. Russella. Stanowiła sprawdzian ich lojalności i wiary. Kto jest ‛wiernym niewolnikiem’, wspomnianym w Ewangelii według Mateusza 24:45? Niektórzy utożsamiali z nim samego brata Russella i nie chcieli poprzeć nowych rozwiązań organizacyjnych. Jeżeli rzeczywiście on był niewolnikiem, to co mieli zrobić bracia po jego śmierci? Czy powinni pójść za jakąś nowo obraną osobą, czy raczej nadszedł czas na zrozumienie, iż Jehowa nie posługuje się pojedynczym człowiekiem, lecz całym gronem chrześcijan, zbiorowo pojętą klasą niewolnika?
19 Dodatkowe wypróbowanie prawdziwych chrześcijan nastąpiło w roku 1918, gdy władze świeckie z poduszczenia kleru chrześcijaństwa zaczęły ‛pod pozorem prawa wyrządzać krzywdę’ ludowi Jehowy (Psalm 94:20, Biblia warszawska). Zarówno w Ameryce Północnej, jak i w Europie na Badaczy Pisma Świętego spadły zajadłe prześladowania. Inspirowany przez duchowieństwo sprzeciw osiągnął punkt kulminacyjny 7 maja 1918 roku, kiedy to władze federalne USA wydały nakaz aresztowania J. F. Rutherforda i kilku jego bliskich współpracowników, między innymi A. H. Macmillana. Zostali fałszywie oskarżeni o działalność wywrotową, a władze odrzuciły ich zapewnienia o niewinności.
20, 21. Jakiemu procesowi przepowiedzianemu w Księdze Malachiasza 3:1-3 zostali poddani pomazańcy?
20 Chociaż w owym czasie nie zdawano sobie z tego sprawy, w toku było oczyszczanie opisane w Księdze Malachiasza 3:1-3: „Kto zniesie dzień jego przyjścia i kto się ostoi, gdy on się ukaże? Będzie bowiem [posłaniec przymierza] jak ogień rafinera i jak ług praczy. I usiądzie jak rafiner i czyściciel srebra, i będzie oczyszczał synów Lewiego, i będzie ich oczyszczał jak złoto i srebro, oni zaś staną się dla Jehowy ludem składającym dar ofiarny w prawości”.
21 Pod koniec I wojny światowej niektórych Badaczy Pisma Świętego czekała jeszcze jedna próba wiary — miało się okazać, czy będą całkowicie neutralni wobec świeckich poczynań militarnych (Jana 17:16; 18:36). Nie wszyscy przeszli ją pomyślnie. Dlatego w roku 1918 Jehowa wysłał do swej duchowej świątyni „posłańca przymierza”, Chrystusa Jezusa, by oczyścił niewielką grupę Jego sług od świeckich naleciałości. Osoby zdecydowane przejawiać prawdziwą wiarę wyciągnęły lekcję z tych przeżyć i parły naprzód, gorliwie kontynuując dzieło głoszenia.
22. Jakie kwestie związane z próbami wiary wymagają jeszcze omówienia?
22 Powyższe rozważania to coś więcej niż odchodząca w zapomnienie historia. Mają bezpośredni związek z obecnym stanem duchowym ogólnoświatowego zboru Jehowy. W następnym artykule omówimy niektóre próby wiary stojące przed dzisiejszymi sługami Bożymi oraz zobaczymy, jak można wyjść z nich zwycięsko.
Czy sobie przypominasz?
◻ Dlaczego słudzy Jehowy powinni się spodziewać wypróbowania swej wiary?
◻ Jakie wysiłki podejmowano przed rokiem 1914 w celu rozgłoszenia orędzia Bożego?
◻ Czym była „Fotodrama” i co dzięki niej osiągnięto?
◻ Jaką próbą okazały się dla pomazańców wydarzenia z lat 1914-1918?
[Ilustracja na stronie 12]
Na przełomie wieków w wielu krajach ludzie studiowali Biblię za pomocą serii „Brzask Tysiąclecia”, nazwanej później „Wykładami Pisma Świętego”
[Ilustracja na stronie 13]
List C. T. Russella zawierający jego słowa wstępne do nagrania: „IBSA — Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego — przedstawia ‚Fotodramę stworzenia’. Celem projekcji jest edukacja religijno-naukowa oraz obrona Biblii”
[Ilustracja na stronie 15]
Demetrius Papageorge odbywał podróże, by prezentować „Fotodramę stworzenia”. Później został uwięziony za chrześcijańską neutralność