SPEŁNIENIE W PIERWSZYM STULECIU

 9. Kto był „posłańcem” spełniającym proroctwo Malachiasza? Dlaczego tak odpowiadasz?

⁹ Przemawiając z wysokości swego niebiańskiego tronu, Wielki Sędzia oświadcza: „Oto ja wysyłam mego posłańca, a on oczyści przede mną drogę” (Malach. 3:1a). Kto się okazał owym „posłańcem”? Pisarz biblijny imieniem Marek łączy wypowiedzi z Księgi Malachiasza 3:1 oraz Izajasza 40:3, odnosząc obie do Jana Chrzciciela (Marka 1:1-4). Później również Jezus Chrystus utożsamił Jana ze wspomnianym „posłańcem” (Mat. 11:10-14). Tak więc wiosną 29 roku n.e. Jan Chrzciciel rozpoczął swoje dzieło „posłańca”, czyli zwiastuna. Miał on przygotować drogę na przyjście Jehowy w celu sądzenia, a to przez przysposobienie Izraelitów do przyjęcia Głównego Przedstawiciela Bożego, Jezusa Chrystusa.

10. W jaki sposób Jan Chrzciciel ‛przysposobił Jehowie lud gotowy’? (Łuk. 1:17).

¹⁰ Wysyłając wcześniej Jana, Bóg dał wyraz swej serdecznej życzliwości w stosunku do Żydów. Związani przymierzem z Jehową, musieli oni okazać skruchę za swe grzechy przeciwko Prawu. Jan otwarcie omawiał kwestie religijne i demaskował obłudę w tej dziedzinie (Mat. 3:1-3, 7-12). Pobudzał szczerze usposobionych Żydów do wyczekiwania Chrystusa, żeby go potem naśladować (Jana 1:35-37).

11. Jak możemy ustalić, który to „prawdziwy Pan” miał nagle przyjść do świątyni?

¹¹ Proroctwo Malachiasza zapowiada dalej: „‛I nagle przyjdzie do swojej świątyni prawdziwy Pan, którego szukacie, oraz posłaniec przymierza, którym się zachwycacie. Oto przyjdzie na pewno’, rzekł Jehowa zastępów” (Malach. 3:1b). Kim jest ów „prawdziwy Pan”, mający „nagle”, czyli niespodziewanie przyjść do swej świątyni? Występuje tu hebrajskie wyrażenie ha-Adon. Użycie przedimka określonego ha przed tytułem Adon (Pan; Zwierzchnik) ogranicza w tym miejscu jego zastosowanie wyłącznie do Jehowy Boga. Istotnie, do „swojej świątyni” miał przyjść właśnie Jehowa (Habak. 2:20; Ps. 11:4).

12. Kto jest „posłańcem przymierza” i o jakie „przymierze” tu chodzi?

¹² Wspomniawszy o jednym posłańcu, Malachiasz wskazał, że „prawdziwy Pan” miał wejść do „swojej świątyni” w towarzystwie drugiego, odmiennego zwiastuna — „posłańca przymierza”. A kto miał nim być? Otóż jeśli wziąć pod uwagę bieg wydarzeń, wydaje się rozsądnym założenie, że był nim Jezus Chrystus, którego Jan Chrzciciel przedstawił swym uczniom jako „Baranka Bożego” (Jana 1:29-34). A jakiego „przymierza” Mesjasz był „posłańcem”? Wypowiedzi z Ewangelii według Łukasza 1:69-75 oraz z Dziejów Apostolskich 3:12, 19-26 pozwalają wnioskować, że chodzi o przymierze Abrahamowe, na którego podstawie Żydzi pierwsi otrzymali sposobność stania się dziedzicami Królestwa.

13. W jakim sensie „prawdziwy Pan”, Jehowa, wszedł do świątyni?

¹³ „Prawdziwy Pan” Jehowa nie wszedł osobiście do literalnej świątyni w Jeruzalem (1 Król. 8:27). Dokonał tego pośrednio, przez rzecznika, swego „posłańca przymierza”, Jezusa Chrystusa, który wkroczył tam w imieniu Jehowy, mając za sobą wsparcie świętego ducha Bożego.a

14. (a) Dlaczego oczyszczenie przez Jezusa świątyni w 30 roku n.e. było jedynie pierwowzorem tego, co jeszcze miało nastąpić? (b) Jak i kiedy świątynia została oczyszczona w ramach spełnienia proroctwa z Księgi Malachiasza 3:1?

¹⁴ Wiosną 30 roku n.e. Jezus wszedł do świątyni Jehowy w Jeruzalem i wypędził stamtąd tych, którzy ją zamienili w „targowisko” (Jana 2:13-16, Bw). Był to wszakże tylko wstępny zarys tego, co się miało wydarzyć w ramach spełnienia proroctwa Malachiasza. Po owym zajściu Jan jako „posłaniec” w dalszym ciągu chrzcił i kierował swych uczniów do Jezusa (Jana 3:23-30). Jednakże dnia 9 Nisan 33 roku n.e. Jezus tryumfalnie wjechał do Jeruzalem, dając się poznać w roli Króla (Mat. 21:1-9; Zach. 9:9). Działalność Jana dobiegła już kresu, gdyż mniej więcej rok wcześniej został ścięty na rozkaz Heroda. Kiedy więc Jezus wszedł do świątyni w dniu 10 Nisan, wystąpił oficjalnie w charakterze „posłańca przymierza”, sędziowskiego przedstawiciela „prawdziwego Pana”, Jehowy, i tym samym spełnił wypowiedź z Księgi Malachiasza 3:1. Oczyścił świątynię, wypędzając z niej handlarzy i przewracając stoły tym, którzy tam wymieniali pieniądze. Wołał przy tym: „Czyż nie jest napisane [w Księdze Izajasza 56:7]: ‛Mój dom [to jest dom Jehowy] ma być domem modlitwy dla wszystkich narodów, lecz wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców’?” (Marka 11:15-18, BT).

15. W jaki sposób żydowscy przywódcy religijni jako klasa ustosunkowali się do procesu oczyszczania? Co jednak uczynili niektórzy kapłani?

¹⁵ W ten sposób przywódcom religijnym Izraela dano do zrozumienia, że przyszedł na nich kres. Jako klasa odmówili przyjęcia wysłanego przez Jehowę „posłańca przymierza”. Nie mogli ‛znieść dnia jego przyjścia’, gdyż nie chcieli się pokornie poddać procesowi oczyszczenia przez wielkiego Wytapiacza (Malach. 3:2, 3, Bw). Zasługiwali na odsianie, gdyż najwyraźniej nadawali się tylko na zgładzenie. Widocznie jednak niektórzy „synowie Lewiego” mieli szczere serca, bo wkrótce po śmierci Jezusa „wielka też rzesza kapłanów [lewickich] zaczęła okazywać posłuszeństwo wierze” (Dzieje 6:7).

SPEŁNIENIE NOWOŻYTNE

17. Z czego wynika, że proroctwo Malachiasza miało się spełnić na większą skalę w naszych czasach?

¹⁷ A jak ma się rzecz z drugim, nowożytnym spełnieniem proroctwa Malachiasza? W pierwszym stuleciu zaczęło się ono spełniać po namaszczeniu Jezusa duchem świętym na przewidywanego Króla w Królestwie Bożym. Logicznie rzecz biorąc, należało oczekiwać ziszczenia się wspomnianego proroctwa na większą skalę po wstąpieniu Jezusa Chrystusa na niebiański tron w roku 1914. Z samej zaś zapowiedzi wynika, iż miało się ono urzeczywistnić „zanim nadejdzie wielki i przejmujący lękiem dzień Jehowy” (Malach. 4:5). Chociaż dla żydowskiego systemu rzeczy „dzień Jehowy” nastąpił w 70 roku n.e., to jednak Pismo Święte wskazało jeszcze na przyszły „dzień Jehowy” w okresie trwającej dziś „obecności” Chrystusa (Mat. 24:3; 2 Tes. 2:1, 2; 2 Piotra 3:10-13).

18. Jak w 1922 roku podano ludowi Bożemu do wiadomości, iż żyje w czasie sądu?

¹⁸ Już w roku 1922 lud Jehowy uświadomił sobie, że żyje w porze sądu przepowiedzianego przez Malachiasza. W Strażnicy (angielskiej) z 1 września czytamy: „Jednakże proroctwo Malachiasza sięga poza cząstkowe spełnienie z okresu pierwszego adwentu naszego Pana; obejmuje też czas, gdy Mesjasz przyjść miał w chwale i mocy, aby sądzić swój lud (...). Dzisiaj jeszcze raz nastał czas sądu; lud przyznający się do niego znowu jest poddawany próbie jakby przez ogień, a szczerze usposobieni synowie Lewiego zgromadzają się do pełnienia służby”.

19. W jaki sposób został wysłany naprzód „posłaniec” w ramach nowożytnego spełnienia omawianego proroctwa?

¹⁹ Jak wynika z Księgi Malachiasza 3:1, odpowiednio wcześniej został posłany pewien szczególny zwiastun. Okazało się, że nie była nim pojedyncza osoba, lecz klasa ludzi pełniących podobną służbę, jak Jan Chrzciciel. Począwszy od roku 1881 klasa ta posługuje się korporacją znaną dziś pod nazwą Watch Tower Bible and Tract Society (Strażnica — Towarzystwo Biblijne i Traktatowe), przeprowadzając zakrojoną na wielką skalę biblijną działalność wychowawczą. Zaowocowało to wszczepieniem na nowo wielu podstawowych prawd w serca miłośników Pisma Świętego. Wyjaśniono między innymi, że człowiek nie posiada duszy nieśmiertelnej, gdyż sam jest duszą, że Jezus Chrystus nie powróci w ciele, a Jehowa jest jedynym Bogiem, wobec czego nie ma żadnej Trójcy. Dzieło to rzeczywiście ‛oczyściło drogę przed Jehową’ idącym dokonać sądu.

20. (a) Kiedy najwidoczniej Jehowa przyszedł do świątyni? (b) Jakie jeszcze wiążą się z tym kwestie?

²⁰ Nagle Jehowa, będący „prawdziwym Panem”, faktycznie przyszedł do swej duchowej świątyni. Kiedy? Pierwowzór stanowiło spełnienie się proroczej zapowiedzi Malachiasza w I wieku n.e. Wtedy to Jezus przyszedł i oczyścił świątynię w trzy i pół roku po namaszczeniu go nad Jordanem na Króla. Został wyniesiony na tron jesienią roku 1914, dlatego zgodnie z powyższym wzorem wydaje się rozsądnym wniosek, że po trzyipółletnim okresie wszedł do duchowej świątyni, towarzysząc „prawdziwemu Panu”, Jehowie. A co w myśl proroctwa miało nastąpić potem? Sprawdzanie i przesiewanie. W związku z tym wszakże powstają istotne pytania: W czym się przejawiło takie oczyszczanie? Czy trwa ono po dziś dzień? I jak wszystko to dotyczy ciebie osobiście? Zbadajmy to bliżej.