Życie i służba Jezusa
Zrywanie kłosów w sabat
NIEDŁUGO potem Jezus razem z uczniami opuszcza Jeruzalem i wraca do Galilei. Jest wiosna, na polach stoi już wykłoszone zboże. Uczniowie są głodni, zrywają więc kłosy, wycierają z nich ziarno i jedzą. Ale ponieważ jest sabat, nie pozostają niezauważeni.
Przywódcy religijni w Jeruzalem dopiero co usiłowali zabić Jezusa za rzekome naruszanie sabatu. Teraz z kolei faryzeusze rzucają mu oskarżenie: „Oto uczniowie twoi czynią, czego nie wolno czynić w sabat”!
Faryzeusze twierdzą, jakoby zrywanie kłosów i rozcieranie ich w rękach, by zjeść ziarno, było równoznaczne z żęciem i młóceniem zboża. Jednakże ich pedanteria w ustalaniu, co jest pracą, sprawiła, iż przestrzeganie sabatu stało się uciążliwe, a przecież miał to być dzień radosny i budujący duchowo. Toteż Jezus odpiera ich zarzut przykładami biblijnymi, z których wynika, że Jehowa Bóg wcale nie chciał, by z tak przesadną dokładnością egzekwowano Jego prawo o sabacie.
Przypomina im, że gdy Dawid i jego współtowarzysze byli głodni, zatrzymali się koło przybytku i zjedli chleby pokładne. Nawet wtedy, gdy już zabrano je sprzed oblicza Jehowy i zastąpiono świeżymi, zazwyczaj spożywali je wyłącznie kapłani. Tym razem z uwagi na okoliczności ani Dawid, ani jego ludzie, nie zostali potępieni za swój uczynek.
Jezus przytacza kolejny argument. „Czy nie czytaliście w zakonie”, powiada, „że w sabat kapłani w świątyni naruszają sabat, a są bez winy?” Istotnie, nawet w dniu sabatu pełniący tam służbę kapłani zabijali zwierzęta i wykonywali inne prace związane z przygotowywaniem ofiar. „Ale mówię wam”, ciągnie dalej Jezus, „że tutaj jest coś większego niż świątynia”.
Następnie upomina faryzeuszy: „Gdybyście byli zrozumieli, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary, nie potępialibyście niewinnych”. Na koniec dodaje: „Albowiem Syn Człowieczy jest Panem sabatu”. Co to miało znaczyć?
Jezus nawiązał do swego tysiącletniego panowania w Królestwie. Od 6000 lat ludzkość cierpi w jarzmie niewoli, narzuconym przez Diabła; na porządku dziennym są wojny i stosowanie przemocy. Natomiast wielki sabat, jaki nastąpi pod panowaniem Chrystusa, będzie wolny od wszelkiego cierpienia i ucisku, będzie okresem wytchnienia.
Mateusza 12:1-8, „Biblia warszawska”; Kapłańska 24:5-9; 1 Samuela 21:2-7, Bw; Liczb 28:9; Ozeasza 6:6.
◆ Jakie oskarżenie wysunięto przeciwko uczniom Jezusa? Jak Jezus na nie odpowiada?
◆ Jaki błąd Jezus wytknął faryzeuszom?
◆ W jakim sensie Jezus jest „Panem sabatu”?