Czy potępiasz świat swoją wiarą?
„Dzięki wierze Noe (...) dla wybawienia swoich domowników zbudował arkę; przez tę wiarę potępił świat” (HEBRAJCZYKÓW 11:7).
1, 2. Czego można się nauczyć z bliższego zbadania dziejów Noego?
JEHOWA obdarzył przywilejem przeżycia potopu jedynie Noego i jego rodzinę — zaledwie osiem osób. Cała reszta współczesnych im ludzi wyginęła, gdy Bóg pogrążył ich w wodnym grobie. Skoro więc Noe jest wspólnym przodkiem nas wszystkich, powinniśmy być wdzięczni za okazaną przezeń wiarę.
2 Z prześledzenia dziejów Noego można się dużo nauczyć. Pismo Święte wyjaśnia, dlaczego Bóg łaskawie go wybawił, a innych przedstawicieli tamtego pokolenia wytracił. Z tego samego natchnionego sprawozdania wyraźnie wynika, że obecne pokolenie stoi w obliczu podobnego wyroku Bożego. Mając to na uwadze, Jezus powiedział: „Wtedy nastąpi wielki ucisk, jaki się nie zdarzył od początku świata aż dotąd ani się więcej nie zdarzy” (Mateusza 24:21). Naśladując wiarę Noego, śmiało możemy żywić nadzieję na ocalenie w nadciągającej zagładzie teraźniejszego podłego systemu rzeczy (Rzymian 15:4; por. Hebrajczyków 13:7).
3. Dlaczego Jehowa sprowadził potop?
3 W okresie 1656 lat od stworzenia Adama do potopu niewiele osób widziało potrzebę, by postępować właściwie. Poziom moralności niezmiernie się obniżył. „Jehowa ujrzał, że na ziemi pełno jest zła człowieczego i że każda myśl serca człowieka wciąż tylko skłania się ku złu” (Rodzaju 6:5). Przemoc, pogoń za przyjemnościami oraz obecność zmaterializowanych aniołów biorących sobie kobiety i płodzących potomstwo, które osiągało niezwykły wzrost — oto zasadnicze czynniki, jakie doprowadziły do wykonania wyroku Bożego na ówczesnym świecie ludzkim. Jehowa rzekł do Noego: „Pojawił się przede mną koniec wszelkiego ciała, ponieważ z ich powodu ziemia jest pełna przemocy”. Cierpliwość Stwórcy, „Sędziego całej ziemi”, dobiegła kresu (Rodzaju 6:13; 18:25).
Noe chodził z Bogiem
4. (a) Jak Jehowa zapatrywał się na Noego i z jakiego powodu? (b) W czym przejawiła się miłość Boga do Noego i jego rodziny, mimo iż Jego sprawiedliwość domagała się zagłady ówczesnego złego świata?
4 Jakże bardzo różnił się Noe od ogółu żyjących wtedy ludzi! „Znalazł łaskę w oczach Jehowy. (...) Noe był człowiekiem sprawiedliwym. Okazał się bez zarzutu wśród swoich współczesnych. Noe chodził z prawdziwym Bogiem” (Rodzaju 6:8, 9). Co oznacza wzmianka, że chodził z Bogiem? Czynił to, co właściwe; między innymi występował jako rzecznik sprawiedliwości oraz posłusznie i z wiarą budował arkę. Chociaż więc ów starożytny świat uległ zagładzie, gdyż był zepsuty do cna, Bóg „Noego, głosiciela sprawiedliwości, przechował bezpiecznie wraz z siedmioma innymi, gdy sprowadził potop na świat ludzi bezbożnych” (2 Piotra 2:5). A zatem nasz miłościwy i sprawiedliwy Bóg, Jehowa, nie wytracił prawych razem z niegodziwcami. Pouczył Noego, jak zbudować olbrzymią arkę, w której miał uratować siebie, swoich domowników i pewną liczbę zwierząt, aby po potopie ponownie napełnić ziemię. I Noe „tak właśnie uczynił” (Rodzaju 6:22).
5. Co mówi Pismo Święte na temat sprawiedliwości i wiary Noego?
5 Kiedy Noe ukończył budowę arki, Bóg polecił mu: „Wejdź do arki, ty i wszyscy twoi domownicy, ponieważ ciebie dojrzałem, że jesteś sprawiedliwy przede mną pośród tego pokolenia”. Paweł podsumował całe to zdarzenie w następujący sposób: „Dzięki wierze Noe, otrzymawszy Boskie ostrzeżenie przed czymś, czego jeszcze nie oglądano, okazał zbożną bojaźń i dla wybawienia swoich domowników zbudował arkę; przez tę wiarę potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości związanej z wiarą” (Rodzaju 7:1; Hebrajczyków 11:7).
6. Jak Noe potępił ówczesny świat swoją wiarą?
6 Noe był człowiekiem niezwykłej wiary. Zaufał temu, co Bóg powiedział o wytraceniu ówczesnego pokolenia. Bał się wywołania niezadowolenia u Jehowy i posłusznie budował arkę według Jego wskazówek. Ponadto jako głosiciel sprawiedliwości Noe informował drugich o szybko nadciągającej zagładzie. Chociaż ludzie nie zważali na jego słowa, Noe nie pozwolił, żeby niegodziwy świat ‛wtłoczył go w swoje szablony’ (Rzymian 12:2, Phillips). Przeciwnie, wiarą swoją potępił świat za jego podłość i wykazał, iż rzeczywiście zasługuje na zagładę. Swoim posłuszeństwem i sprawiedliwymi czynami dowiódł, że oprócz niego i jego rodziny mogliby ocaleć jeszcze inni, gdyby tylko zechcieli zmienić swój styl życia. Noe pokazał, że pomimo nacisku ze strony własnego niedoskonałego ciała, otaczającego złego świata, a także Diabła można postępować w sposób podobający się Bogu.
Dlaczego Bóg usunie dzisiejszy system rzeczy
7. Skąd wiadomo, że żyjemy w dniach ostatnich?
7 Z każdym dziesięcioleciem obecnego XX wieku świat coraz bardziej pogrąża się w niegodziwości. Widać to zwłaszcza od wybuchu pierwszej wojny światowej. Ludzkość do tego stopnia uwikłała się w niemoralność na tle seksualnym, w przestępczość, stosowanie przemocy, wojny, nienawiść, chciwość oraz nadużywanie krwi, iż osoby miłujące to, co słuszne, zastanawiają się, czy w ogóle może być jeszcze gorzej. Jednakże Biblia zapowiedziała, że dzisiejsze pokolenie miało być świadkiem takiego nasilania się nieprawości, co stanowi jeszcze jeden dowód, iż żyjemy w „dniach ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1-5; Mateusza 24:34).
8. Co niektórzy mówią na temat świadomości grzechu?
8 W umysłach ogromnej większości ludzi pojęcie grzechu zatraciło dziś siłę wyrazu. Z górą 40 lat temu papież Pius XII zauważył: „Grzech obecnego pokolenia polega na wyzbyciu się wszelkiego poczucia grzechu”. Współczesna generacja nie chce nic słyszeć o grzechu ani o poczuciu winy. Doktor Karl Menninger w książce Whatever Became of Sin? (Gdzie się podział grzech?) napisał: „Wyraz ‛grzech’ (...) niemal całkowicie zaniknął — a razem ze słowem również samo pojęcie. Dlaczego? Czyżby nikt już nie grzeszył?” Wielu zatraciło zdolność rozróżniania, co jest dobre, a co złe. Ale nas to nie dziwi, gdyż Jezus, omawiając ‛znak swojej obecności’ w „czasie końca”, przepowiedział taki rozwój wydarzeń (Mateusza 24:3; Daniela 12:4).
Pierwowzór sądu ustanowiony za dni Noego
9. Jak Jezus porównał sytuację za dni Noego z tym, co się miało dziać podczas jego obecności?
9 Jezus nakreślił podobieństwo między wydarzeniami poprzedzającymi potop a tym, co miało się dziać podczas jego obecności z władzą Królestwa od roku 1914. Powiedział: „Jak bowiem było za dni Noego, tak też będzie podczas obecności Syna Człowieczego; bo jak za owych dni przed potopem ludzie jedli i pili, żenili się i wydawali za mąż aż do dnia, w którym Noe wszedł do arki, i nie zwracali na nic uwagi, aż nadszedł potop i zmiótł ich wszystkich — tak też będzie podczas obecności Syna Człowieczego” (Mateusza 24:37-39).
10. Dlaczego ludzie na ogół nie zwracają uwagi na doniosłe wydarzenia związane z obecnością Chrystusa?
10 Istotnie: jak za dni Noego, tak i teraz ludzie nie zwracają na nic uwagi. Pochłonięci swoimi codziennymi sprawami i samolubnymi dążeniami nie chcą uznać, że obecne warunki bardzo się różnią od dawniejszych i dokładnie odpowiadają temu, co według Jezusa miało znamionować czas końca. Świadkowie Jehowy od lat powiadamiają współczesne im pokolenie, że obecność Jezusa jako mesjańskiego Króla w niebie rozpoczęła się w roku 1914 i biegnie równolegle do „zakończenia systemu rzeczy” (Mateusza 24:3). Większość ludzi drwi z orędzia Królestwa, ale i to było przepowiedziane, gdyż apostoł Piotr napisał: „Przede wszystkim wiecie bowiem o tym, że w dniach ostatnich przyjdą szydercy ze swym szyderstwem, ludzie postępujący według własnych pragnień i mówiący: ‛Gdzież jest ta obiecana jego obecność? Przecież od dnia, gdy nasi praojcowie zasnęli w śmierci, wszystko pozostaje dokładnie tak, jak było od początku stworzenia’” (2 Piotra 3:3, 4).
11. Dlaczego obecne pokolenie nie będzie mieć wymówki, gdy nastanie wielki ucisk?
11 Jednakże obecne pokolenie nie będzie miało czym się usprawiedliwić, gdy nastąpi wielki ucisk. Dlaczego? Istnieją sprawozdania biblijne o sądach Bożych odbytych w starożytności, stanowiących pierwowzory tego, czego Bóg dokona za naszych dni (Judy 5-7). Proroctwa biblijne spełniające się teraz na oczach wszystkich ludzi wskazują niedwuznacznie, gdzie się znajdujemy w strumieniu czasu. Pokolenie to styka się również z działalnością kaznodziejską Świadków Jehowy oraz dowodami zachowywania przez nich prawości, podobnie jak to było w wypadku Noego.
12. Jak w ogólnym zarysie Piotr porównuje zagładę świata za dni Noego z tym, co spotka „teraźniejsze niebiosa z ziemią”?
12 Piotr wyjaśnia, co się stanie z tymi, którzy bagatelizują powyższe fakty. Tak samo jak Jezus, nawiązuje przy tym do wydarzeń z czasów Noego: „Stosownie do swego życzenia nie dostrzegają, (...) że od dawien dawna były niebiosa oraz była ziemia spoiście wystająca z wody i pośród wody, według słowa Bożego; i tym sposobem świat ówczesny uległ zagładzie: zatopiła go woda. Ale przez to samo słowo teraźniejsze niebiosa z ziemią są odłożone na ogień i zachowywane na dzień sądu oraz zagłady ludzi bezbożnych” (2 Piotra 3:5-7).
13. Jakiej rady Piotra warto usłuchać z uwagi na zbliżające się doniosłe wydarzenia?
13 W obliczu nieuchronnego wykonania wyroku Bożego nie dajemy się oszukać ani zastraszyć szydercom. Wcale też nie musimy podzielić ich losu. Piotr radzi: „Skoro to wszystko ma się w ten sposób rozpuścić, jakimiż wy powinniście być w świętych postępkach i w czynach prawdziwie pobożnych, pełni oczekiwania mając ciągle na myśli obecność dnia Jehowy, kiedy to niebiosa płonąc rozpuszczą się, a żywioły od wielkiego gorąca stopnieją! Są jednak nowe niebiosa i ziemia nowa, których według Jego obietnicy oczekujemy, a w nich ma zamieszkać sprawiedliwość” (2 Piotra 3:11-13).
Chcąc ocaleć, naśladuj wiarę Noego
14. Jakie pytania mogą nam ułatwić samoocenę?
14 Każdy z nas staje dziś wobec takich samych prób, jakie wraz ze swą rodziną zniósł Noe, żeby wykazać, czy zasługuje na ocalenie. Świadkowie Jehowy podobnie jak on potępiają świat swoją wiarą popartą dobrymi uczynkami. Warto jednak postawić sobie pytanie: O czym świadczy mój własny tryb życia? Gdyby wielki ucisk nastał jutro, czy Bóg oceniłby mnie jako godnego uratowania? Czy wzorem Noego, który „okazał się bez zarzutu wśród swoich współczesnych”, mam odwagę być inny niż świat? A może czasami trudno mnie odróżnić od ludzi ze świata, z uwagi na moje zachowanie, wyrażanie się lub ubiór? (Rodzaju 6:9). Jezus powiedział o swych uczniach: „Nie należą do świata, jak i ja nie należę do świata” (Jana 17:16; 1 Jana 4:4-6).
15. (a) Jak w świetle Listu 1 Piotra 4:3, 4 mamy się zapatrywać na swój poprzedni świecki sposób myślenia i postępowania? (b) Jak powinniśmy się zachować, gdy nas krytykują dawni przyjaciele ze świata?
15 Piotr radzi: „Wystarczy wam bowiem, że w czasie minionym wykonywaliście wolę narodów, tkwiąc w postępkach wyuzdanych, w pożądliwościach, nadużywaniu wina, hulankach, orgiach pijackich i występnych bałwochwalstwach. Zdziwieni są tym, że nie biegniecie z nimi dalej ku temu samemu nurzaniu się w rozpasaniu, toteż wypowiadają się o was obelżywie” (1 Piotra 4:3, 4). Dawniejsi przyjaciele ze świata mogą się o tobie wyrażać obelżywie, bo chodzisz z Bogiem, a z nimi już się nie zadajesz. Ty jednak, podobnie jak Noe, możesz potępiać ich swoją wiarą, dobrymi uczynkami oraz skromnością (Micheasza 6:8).
16. Jak Bóg traktował Noego oraz jakie pytania mogą nam pomóc w ocenie naszego sposobu myślenia i postępowania?
16 Bóg uznał Noego za człowieka sprawiedliwego. Ten wierny patriarcha „znalazł łaskę w oczach Jehowy” (Rodzaju 6:8). Kiedy oceniasz swój sposób myślenia i postępowania w zestawieniu z miernikami Bożymi, czy jesteś przekonany, że pochwala On twoje zachowanie oraz miejsca, do których chodzisz? Czy niekiedy nie pozwalasz sobie na zbyt niskiego poziomu rozrywki, tak dziś powszechne? Słowo Boże zaleca, aby koncentrować myśli na tym, co czyste, zdrowe i budujące (Filipian 4:8). Czy pilnie studiujesz Słowo Boże, żeby mieć „spostrzegawczość wyćwiczoną w odróżnianiu, co właściwe, a co opaczne”? (Hebrajczyków 5:14). Czy unikasz złego towarzystwa, a zabiegasz o kontakty z czcicielami Jehowy na zebraniach chrześcijańskich oraz przy innych okazjach? (1 Koryntian 15:33; Hebrajczyków 10:24, 25; Jakuba 4:4).
17. Jak Świadkowie Jehowy mogą się wzorować na Noem?
17 Po przedstawieniu opisu arki Biblia podaje: „Noe zabrał się do wykonania wszystkiego tak, jak mu nakazał Bóg. Tak właśnie uczynił” (Rodzaju 6:22). Ten bogobojny człowiek był ponadto gorliwym kaznodzieją, świadkiem na rzecz Jehowy. Możesz i ty być jak Noe nieustępliwym rzecznikiem tego, co prawe, działając w charakterze głosiciela sprawiedliwości. Wytrwale obwieszczaj ostrzeżenie o zagładzie złego świata, nawet jeśli posłuch temu dają tylko nieliczni. Wytężaj siły razem ze współwyznawcami, żeby dzieło pozyskiwania uczniów zostało przed zapowiedzianym końcem naprawdę wykonane (Mateusza 28:19, 20).
18. Na jakiej podstawie Jehowa orzeka, kto powinien ocaleć w wielkim ucisku?
18 Trzymając się tych samych rzetelnych i sprawiedliwych mierników, które obowiązywały za dni Noego, Bóg rozstrzyga teraz, kto powinien ocaleć, a kto zginąć w wielkim ucisku. Przeprowadzaną obecnie selekcję Jezus przyrównał do odłączania przez pasterza owiec od kozłów (Mateusza 25:31-46). Ludzie koncentrujący się na zaspokajaniu swoich samolubnych pragnień i dążeń nie chcą, żeby ten stary świat przeminął, toteż zostaną wytraceni. Natomiast ci, którzy nie dają się wciągnąć w plugastwa tego świata, zachowują silną wiarę w Boga i stale rozgłaszają orędzie Królestwa oraz ostrzeżenie przed nadciągającym wykonaniem wyroku Jehowy, zaskarbią sobie uznanie Boże i ocaleją. Jezus zapowiedział: „Wtedy dwaj mężczyźni będą na polu: jeden zostanie zabrany, a drugi pozostawiony; dwie kobiety będą mełły na żarnach: jedna zostanie zabrana, a druga pozostawiona” (Mateusza 24:40, 41; 2 Tesaloniczan 1:6-9; Objawienie 22:12-15).
Zjednaj sobie takie błogosławieństwa jak Noe
19. Jakie zgromadzanie w dniach ostatnich przepowiedzieli prorocy Izajasz i Micheasz?
19 Rzecznicy Boży, Izajasz i Micheasz, w równoległych proroctwach opisali wydarzenia mające nastąpić w dniach ostatnich. Przepowiedzieli to, co się spełnia na naszych oczach — rzesze sprawiedliwie usposobionych ludzi opuszczają stary świat i podążają na symboliczną górę prawdziwego wielbienia Stwórcy. Zwracają się też do drugich z wezwaniem: „Przyjdźcie, wstąpmy na górę Jehowy, do domu Boga Jakuba; a On nas pouczy o swoich drogach, bo chcemy chodzić Jego ścieżkami” (Izajasza 2:2, 3; Micheasza 4:1, 2). Czy kroczysz razem z tą szczęśliwą rzeszą?
20. Jakimi dobrodziejstwami będą się cieszyć ci, którzy potępili ten świat swoją wiarą?
20 Izajasz i Micheasz wymienili przy tym dobrodziejstwa, jakich będą zażywać wszyscy, którzy swoją wiarą potępiają świat. Zapanuje wśród nich prawdziwy pokój i sprawiedliwość, tak iż nie będą się już więcej uczyć sztuki wojennej. Sprawdzi im się niezawodna nadzieja na dziedzictwo od Jehowy; „będą siadać każdy pod swoją winoroślą i pod swoim figowcem”. Konieczne jest jednak powzięcie stanowczej decyzji, gdyż Micheasz wskazuje, że możliwe są dwa sposoby postępowania: „Co się bowiem tyczy wszystkich ludów, każdy będzie chodził w imieniu swego boga; ale my ze swej strony będziemy chodzili w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze” (Micheasza 4:3-5; Izajasza 2:4).
21. Od czego zależy dostąpienie wspaniałego błogosławieństwa, jakim będzie życie wieczne na ziemi?
21 Z Pisma Świętego wyraźnie wynika, że chcąc przetrwać wielki ucisk, musimy wykazać silną wiarę. Noe żywił taką wiarę, a ty? Jeżeli ją masz, to podobnie jak on staniesz się „dziedzicem sprawiedliwości związanej z wiarą” (Hebrajczyków 11:7). Noe ocalał, gdy z wyroku Bożego na ówczesne pokolenie spadła zagłada. Żył jeszcze 350 lat po potopie, a ponadto ma zmartwychwstać z perspektywą życia wiecznego na ziemi. Cóż za wspaniałe błogosławieństwo! (Hebrajczyków 11:13-16). Ty również możesz je sobie zapewnić — razem z Noem, jego rodziną oraz milionami innych ludzi, którzy miłują sprawiedliwość. W jaki sposób? Musisz wytrwać do samego końca, a swoją wiarą potępić świat.
Czy sobie przypominasz?
◻ Dlaczego chrześcijanie powinni prześledzić dzieje Noego?
◻ Na co nie zwraca uwagi obecne pokolenie ku własnej zgubie?
◻ Jak idąc w ślady Noego możemy potępić ten świat?
◻ Jak możemy upodobnić się do Noego, głosiciela sprawiedliwości?