Szczęśliwi, którzy służą „szczęśliwemu Bogu”

 1. Dlaczego słudzy Jehowy są szczęśliwi? (Zobacz ilustrację tytułową).

ŚWIADKOWIE JEHOWY to bardzo szczęśliwi ludzie. Na ich zebraniach, zgromadzeniach i spotkaniach towarzyskich często słychać radosne rozmowy i śmiech. Dlaczego tak jest? Przede wszystkim dlatego, że znają Jehowę, „szczęśliwego Boga”, służą Mu i starają się Go naśladować (1 Tym. 1:11; Ps. 16:11). To On jest Źródłem szczęścia i chce, żebyśmy byli szczęśliwi. Daje nam mnóstwo powodów do radości (Powt. Pr. 12:7; Kazn. 3:12, 13).

 2, 3. (a) Czym jest szczęście? (b) Dlaczego niełatwo czuć się szczęśliwym?

² A czy ty jesteś szczęśliwy? Czy możesz być jeszcze szczęśliwszy? Szczęście bywa definiowane jako stosunkowo trwały stan dobrego samopoczucia obejmujący całą gamę uczuć — od zwykłego zadowolenia po głęboką, intensywną radość z życia — połączony z naturalnym pragnieniem, żeby ten stan utrzymywał się jak najdłużej. Biblia wskazuje, że naprawdę szczęśliwy jest ten, komu błogosławi Jehowa. Jednak w dzisiejszym świecie niełatwo być szczęśliwym. Dlaczego?

³ Szczęście mogą nam odbierać stresujące wydarzenia, jak śmierć lub wykluczenie ze zboru ukochanej osoby, rozwód czy utrata pracy. Trudno też zachować dobre samopoczucie, jeśli w rodzinie ciągle dochodzi do konfliktów i najbliżsi nie potrafią ze sobą spokojnie rozmawiać. Może być nam ciężko, gdy spotykamy się z drwinami w pracy lub w szkole albo gdy z powodu swoich przekonań religijnych jesteśmy prześladowani czy nawet trafiamy do więzienia. Podobnie może na nas działać pogarszający się stan zdrowia, przewlekła choroba lub depresja. Ale pamiętajmy, że Jezus Chrystus, „szczęśliwy i jedyny Mocarz”, z przyjemnością pocieszał i uszczęśliwiał ludzi (1 Tym. 6:15; Mat. 11:28-30). W swoim Kazaniu na Górze wskazał, dzięki jakim cechom możemy czuć się szczęśliwi, mimo że świat Szatana nie szczędzi nam problemów.

 4, 5. Jak znaleźć szczęście i co robić, żeby było ono trwałe?

⁴ Pierwsza sprawa, na którą Jezus zwrócił uwagę, jest szczególnie ważna. Powiedział: „Szczęśliwi, którzy są świadomi swej potrzeby duchowej, gdyż do nich należy królestwo niebios” (Mat. 5:3). Jak możemy pokazać, że jesteśmy świadomi swoich potrzeb duchowych? Powinniśmy korzystać z pokarmu duchowego, wysoko cenić duchowe wartości i dawać pierwszeństwo wielbieniu szczęśliwego Boga. Jeśli tak robimy, będziemy coraz szczęśliwsi. Pogłębimy swoją wiarę w to, że obietnice Boże niedługo się spełnią. A „szczęśliwa nadzieja”, jaką Biblia daje prawdziwym sługom Boga, będzie nas podnosić na duchu (Tyt. 2:13).

⁵ Jeżeli chcemy, żeby nasze szczęście było trwałe, musimy zbudować silną więź z Jehową. Apostoł Paweł napisał pod natchnieniem: „Zawsze radujcie się w Panu [Jehowie]. Raz jeszcze chcę powiedzieć: Radujcie się!” (Filip. 4:4). Z kolei utrzymywanie bliskiej więzi z Bogiem wymaga zdobywania pochodzącej od Niego mądrości. W Słowie Bożym czytamy: „Szczęśliwy jest człowiek, który znalazł mądrość, i człowiek nabywający rozeznania. Drzewem życia jest [ona] dla tych, którzy się jej uchwycili, a ci, którzy się jej mocno trzymają, będą zwani szczęśliwymi” (Prz. 3:13, 18).

 6. Co jeszcze musimy robić, żeby nie utracić szczęścia?

⁶ Jeśli jednak nie chcemy utracić szczęścia, nie wystarczy, że będziemy czytać Słowo Boże — musimy się do niego stosować. Jezus potwierdził, jak ważne jest wprowadzanie w życie tego, czego się uczymy, gdy powiedział: „Jeżeli to wiecie, szczęśliwi jesteście, jeśli to czynicie” (Jana 13:17; odczytaj Jakuba 1:25). To właśnie jest sposób na zaspokajanie potrzeb duchowych i zarazem recepta na trwałe szczęście. Ale jak możemy być szczęśliwi, jeśli wokół nas jest tyle rzeczy, które mogą przytłumić nasze szczęście? Przeanalizujmy, co jeszcze Jezus powiedział w Kazaniu na Górze.

 7. Jak ci, którzy się smucą, mogą być szczęśliwi?

⁷ „Szczęśliwi pogrążeni w żałości, gdyż oni będą pocieszeni” (Mat. 5:4). Niektórzy mogą się zastanawiać, jak pogrążeni w żałości mogą być szczęśliwi. Ale Jezus nie miał na myśli wszystkich, którzy z jakiegoś powodu się smucą. Nawet złych ludzi ogarnia smutek, gdy w tych „krytycznych czasach trudnych do zniesienia” spadają na nich różne problemy (2 Tym. 3:1). Jednak tacy ludzie są skupieni na sobie — smucą się, ale nie przybliża ich to do Jehowy. Dlatego nie mogą być szczęśliwi. Jezus mówił o osobach, które są świadome własnych potrzeb duchowych i boleją nad tym, że tak wielu ludzi odrzuca Boga. Ponadto uświadamiają sobie, że są grzeszne, i widzą, w jak opłakanym stanie znajduje się świat opanowany przez grzech. Jehowa zauważa takie szczere osoby pogrążone w smutku, pokrzepia je pod względem duchowym, zapewnia szczęście, a w przyszłości da im życie wieczne (odczytaj Ezechiela 5:11; 9:4).

 8. Wyjaśnij, jak przejawianie łagodności przyczynia się do szczęścia.

⁸ „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż oni odziedziczą ziemię” (Mat. 5:5). Jak łagodność może przyczyniać się do szczęścia? Ktoś, kto poznaje prawdę, zmienia się pod jej wpływem. Kiedyś mógł być szorstki, kłótliwy i agresywny, ale teraz wkłada na siebie „nową osobowość” i zaczyna przejawiać „współczucie, życzliwość, uniżenie umysłu, łagodność i wielkoduszną cierpliwość” (Kol. 3:9-12). Dzięki temu już teraz jego życie wypełniają pokój, miłość i szczęście. Co więcej, Słowo Boże obiecuje, że takie osoby „odziedziczą ziemię” (Ps. 37:8-10, 29).

 9. (a) Co to znaczy, że łagodnie usposobieni „odziedziczą ziemię”? (b) Dlaczego „łaknący i pragnący prawości” mogą być szczęśliwi?

⁹ A co to znaczy, że łagodnie usposobieni „odziedziczą ziemię”? W wypadku namaszczonych duchem naśladowców Jezusa chodzi o panowanie nad ziemią w roli królów i kapłanów (Obj. 20:6). Miliony innych osób, które nie mają powołania niebiańskiego, odziedziczą ziemię w tym sensie, że będą mogły żyć na niej wiecznie, ciesząc się doskonałością, pokojem i szczęściem. Do członków obu tych grup odnoszą się też słowa Jezusa, że szczęśliwi są „łaknący i pragnący prawości” (Mat. 5:6). Ich pragnienie prawości zostanie w pełni zaspokojone w nowym świecie (2 Piotra 3:13). Kiedy Bóg ostatecznie usunie zło, szczęściu tych prawych ludzi już nigdy nie zagrozi bezprawie i niesprawiedliwość (Ps. 37:17).

10. Na czym polega miłosierdzie?

¹⁰ „Szczęśliwi miłosierni, gdyż im będzie okazane miłosierdzie” (Mat. 5:7). Hebrajski czasownik spokrewniony ze słowem „miłosierdzie” znaczy „być ogarniętym serdecznym, tkliwym uczuciem (...) współczuć”. Również jego grecki odpowiednik odnosi się do współczucia dla kogoś cierpiącego. Jednak miłosierdzie to coś więcej niż ciepłe uczucie. Według Biblii to także przejawy litości, podyktowane nią czyny.

11. Czego uczymy się z przypowieści o miłosiernym Samarytaninie?

¹¹ Odczytaj Łukasza 10:30-37. W przypowieści o miłosiernym Samarytaninie Jezus sugestywnie pokazał, czym jest miłosierdzie. Samarytanin pod wpływem głębokiego współczucia i litości podjął konkretne działania, żeby pomóc cierpiącemu człowiekowi. Na koniec tej historii Jezus powiedział: „Idź i czyń tak samo”. Możemy więc zapytać siebie: „Czy ja rzeczywiście robię tak samo? Czy naśladuję miłosiernego Samarytanina? Czy nie mógłbym zdobyć się na więcej, żeby pomagać potrzebującym, na przykład starszym współwyznawcom, wdowom lub dzieciom, których rodzice nie służą Jehowie? Czy mogę wykazać inicjatywę i ‛pocieszać swą mową dusze przygnębione’?” (1 Tes. 5:14; Jak. 1:27).

12. W jaki sposób okazywanie miłosierdzia sprawia, że jesteśmy szczęśliwi?

¹² Ale w jaki sposób miłosierdzie wiąże się ze szczęściem? Kiedy okazujemy miłosierdzie, zaznajemy szczęścia, które wynika z dawania. Mamy też świadomość, że to, co robimy, podoba się Jehowie (Dzieje 20:35; odczytaj Hebrajczyków 13:16). Król Dawid napisał o człowieku, który jest dla innych wyrozumiały: „Jehowa będzie go strzegł i zachowywał przy życiu. Taki zostanie nazwany szczęśliwym na ziemi” (Ps. 41:1, 2). Jeśli jesteśmy życzliwi dla innych, możemy liczyć na to, że Jehowa potraktuje nas tak samo, a w rezultacie będziemy szczęśliwi już zawsze (Jak. 2:13).

13, 14. Jaki jest związek między czystym sercem a szczęściem?

¹³ „Szczęśliwi, którzy są czystego serca, gdyż oni będą widzieć Boga” (Mat. 5:8). Żeby nasze serca były czyste, musimy pielęgnować czyste pragnienia. Musimy dbać również o to, żeby czyste były nasze myśli. Jest to konieczne, jeśli chcemy, żeby Jehowa patrzył z uznaniem na to, co dla Niego robimy (odczytaj 2 Koryntian 4:2; 1 Tym. 1:5).

¹⁴ Osoby o czystym sercu mogą mieć dobre relacje z Jehową, który powiedział: „Szczęśliwi ci, którzy piorą swe długie szaty” (Obj. 22:14). Jak należy rozumieć wzmiankę o praniu szat? Namaszczeni chrześcijanie piorą swoje szaty w tym sensie, że Jehowa uznaje ich za czystych i obdarza nieśmiertelnym życiem w niebie, gdzie już zawsze będą szczęśliwi. Jeśli chodzi o członków wielkiej rzeszy, którzy mają nadzieję ziemską, Jehowa pozwala im być swoimi przyjaciółmi, bo uznaje ich za prawych. W Biblii czytamy o tych osobach: „Wyprali swoje długie szaty i wybielili je we krwi Baranka” (Obj. 7:9, 13, 14).

15, 16. Jak osoby o czystym sercu mogą ‛widzieć Boga’?

¹⁵ W jakim sensie osoby o czystym sercu ‛widzą Boga’? Przecież Jehowa powiedział: „Żaden człowiek nie może mnie zobaczyć i pozostać przy życiu” (Wyjścia 33:20). Greckie słowo przetłumaczone tu na „widzieć” oznacza również „widzieć umysłem, dostrzegać, wiedzieć”. Osoby, które ‛oczyma serca’ widzą Boga, poznają Go i dostrzegają Jego przymioty (Efez. 1:18). Jezus Chrystus w doskonały sposób odzwierciedlał osobowość Jehowy, dlatego mógł powiedzieć: „Kto mnie ujrzał, ujrzał też Ojca” (Jana 14:7-9).

¹⁶ Oprócz tego, że dostrzegamy przymioty Jehowy, możemy Go też zobaczyć, kiedy we własnym życiu odczuwamy Jego pomoc (Hioba 42:5). ‛Oczyma serca’ widzimy również cudowne błogosławieństwa obiecane przez Jehowę ludziom, którzy pozostają czyści i lojalnie Mu służą. Oczywiście kiedy pomazańcy otrzymają nagrodę niebiańską, będą mogli zobaczyć Jehowę w sensie literalnym (1 Jana 3:2).

17. Dlaczego ludzie usposobieni pokojowo są szczęśliwi?

¹⁷ Następnie Jezus powiedział: „Szczęśliwi pokojowo usposobieni” (Mat. 5:9). Osoby, które zabiegają o pokój, mają podstawy, żeby czuć się szczęśliwe. Uczeń Jakub napisał: „Nasienie owocu prawości jest w pokojowych warunkach siane dla tych, którzy czynią pokój” (Jak. 3:18). Jeżeli twoje relacje z kimś ze zboru albo z rodziny są napięte, możesz prosić Boga, żeby pomógł ci zabiegać o pokój. Wtedy Jehowa udzieli ci swojego świętego ducha, który pomoże ci przejawiać chrześcijańskie przymioty i w rezultacie będziesz szczęśliwszy. Jezus podkreślił, jakie to ważne, żebyśmy wychodzili z inicjatywą, jeżeli trzeba przywrócić pokój. Powiedział: „Gdybyś więc przyniósł swój dar do ołtarza, a tam sobie przypomniał, że twój brat ma coś przeciwko tobie, zostaw swój dar tam przed ołtarzem i odejdź; najpierw zawrzyj pokój ze swym bratem, a potem, wróciwszy, złóż swój dar” (Mat. 5:23, 24).

18, 19. Dlaczego chrześcijanie mają powody do radości, nawet kiedy są prześladowani?

¹⁸ „Szczęśliwi jesteście, gdy was lżą i prześladują, i ze względu na mnie kłamliwie mówią przeciwko wam wszelką niegodziwość”. Co Jezus miał na myśli? Wyjaśnił to w dalszych słowach: „Radujcie się i skaczcie z radości, gdyż wielka jest wasza nagroda w niebiosach; tak bowiem prześladowali proroków przed wami” (Mat. 5:11, 12). Kiedy apostołowie zostali wychłostani i otrzymali polecenie, żeby przestać głosić, „odeszli sprzed Sanhedrynu, radując się”. Oczywiście nie cieszyli się, że ich wychłostano. Ich radość wynikała z tego, że „zostali poczytani za godnych znoszenia zniewag ze względu na jego [Jezusa] imię” (Dzieje 5:41).

¹⁹ Również w naszych czasach wierne osoby prześladowane za to, że służą Jehowie, znoszą to z radością (odczytaj Jakuba 1:2-4). Tak jak apostołowie, nie cieszymy się, że spotyka nas coś złego. Ale jeśli w czasie prób pozostajemy wierni Jehowie, On dodaje nam odwagi potrzebnej do wytrwania. Na przykład w sierpniu 1944 roku Henryk Dornik i jego brat zostali wysłani do obozu koncentracyjnego. Ich prześladowcy byli jednak zmuszeni przyznać: „Do niczego nie można ich nakłonić. Męczeństwo sprawia im radość”. Brat Dornik tak się wypowiedział na ten temat: „Chociaż nie chciałem być męczennikiem, cieszyłem się, że mogę odważnie i z godnością znosić cierpienia ze względu na Jehowę. (...) Żarliwe modlitwy zbliżały mnie do Boga, a On okazywał się niezawodnym Wspomożycielem”.

20. Dlaczego cieszymy się, że służymy „szczęśliwemu Bogu”?

²⁰ Jeżeli „szczęśliwy Bóg”, Jehowa, jest z nas zadowolony, to możemy być szczęśliwi, nawet kiedy jesteśmy prześladowani albo zmagamy się ze sprzeciwem ze strony członków rodziny, chorobą czy podeszłym wiekiem (1 Tym. 1:11). Kolejnym powodem do szczęścia są zachwycające obietnice „Boga, który nie może kłamać” (Tyt. 1:2). Ich spełnienie będzie tak spektakularne, że zapomnimy o wszystkich naszych obecnych problemach. Nie jesteśmy sobie w stanie wyobrazić tego, jak cudowne będzie życie w nadchodzącym raju i ile szczęścia w nim zaznamy. Z całą pewnością będziemy się „wielce rozkoszować obfitością pokoju” (Ps. 37:11).