Znaleźli Mesjasza!
„Znaleźliśmy Mesjasza” (JANA 1:41).
1. Jakie wydarzenia poprzedziły stwierdzenie Andrzeja: „Znaleźliśmy Mesjasza”?
JAN CHRZCICIEL stoi z dwoma swoimi uczniami. Gdy w pobliżu przechodzi Jezus, Jan oznajmia: „Oto Baranek Boży!”. Andrzej i drugi uczeń od razu postanawiają pójść za Jezusem i spędzają z nim dzień. Później Andrzej odszukuje swego brata, Szymona Piotra, i mówi mu z przejęciem: „Znaleźliśmy Mesjasza”. Następnie prowadzi go do Jezusa (Jana 1:35-41).
2. Jaką korzyść przyniesie nam analiza kolejnych proroctw mesjańskich?
2 Z biegiem czasu Andrzej, Piotr i jeszcze inni będą mieli wiele sposobności dostrzec, jak spełniają się Pisma, dzięki czemu bez wahania uznają Jezusa z Nazaretu za obiecanego Mesjasza. Analiza kolejnych proroctw mesjańskich umocni też naszą wiarę w Pismo Święte oraz w Pomazańca Jehowy.
„Oto przychodzi do ciebie twój Król”
3. Jakie proroctwa spełniły się podczas tryumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy?
3 Mesjasz tryumfalnie wjedzie do Jerozolimy. W Księdze Zachariasza czytamy: „Raduj się wielce, córo syjońska. Wznoś okrzyki tryumfu, córo jerozolimska. Oto przychodzi do ciebie twój król. Jest on prawy, tak, wybawiony; pokorny, jedzie na ośle, na dorosłym zwierzęciu, potomku oślicy” (Zach. 9:9). A psalmista napisał: „Błogosławiony niech będzie Ten, który przychodzi w imieniu Jehowy” (Ps. 118:26). Jezus nie mógł sterować zachowaniem witającego go tłumu. Ludzie spełniali te proroctwa, spontanicznie wznosząc okrzyki radości. Gdy będziesz czytać tę relację, spróbuj sobie wyobrazić opisaną scenę i usłyszeć rozradowane głosy (odczytaj Mateusza 21:4-9).
4. Wyjaśnij, jak spełniły się słowa z Psalmu 118:22, 23.
4 Chociaż wielu ludzi odrzuci dowody jego mesjańskiego posłannictwa, Jezus będzie cenny w oczach Boga. Jak zapowiadały proroctwa, Jezus ‛był wzgardzony i uważany za nic’ przez ludzi, którzy nie chcieli uznać dowodów (Izaj. 53:3; Marka 9:12). Jednakże Bóg natchnął psalmistę do oznajmienia: „Kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się głowicą węgła. Pojawił się on za sprawą Jehowy” (Ps. 118:22, 23). Słowa te Jezus przytoczył w rozmowie z przeciwnikami religijnymi, a Piotr potwierdził, że spełniły się one na Chrystusie (Marka 12:10, 11; Dzieje 4:8-11). Jezus stał się „fundamentowym kamieniem narożnym” zboru chrześcijańskiego. Choć ludzie bezbożni go odrzucili, jest on „wybrany, drogocenny u Boga” (1 Piotra 2:4-6).
Zdradzony i opuszczony!
5, 6. Co zapowiedziano na temat zdradzenia Mesjasza?
5 Mesjasza zdradzi nielojalny towarzysz. Dawid prorokował: „Mąż, z którym żyłem w pokoju, któremu ufałem, który jadł mój chleb, podniósł przeciw mnie swą piętę” (Ps. 41:9). Człowieka, z którym się jadło chleb, uważano za przyjaciela (Rodz. 31:54). A zatem Judasz Iskariot dopuścił się najhaniebniejszej zdrady. Jezus zwrócił uwagę na spełnienie proroczych słów Dawida, gdy mając na myśli swego zdrajcę, powiedział apostołom: „Nie mówię o was wszystkich; ja znam tych, których wybrałem. Ale to jest w tym celu, żeby się spełniło Pismo: ‚Ten, który spożywał mój chleb, podniósł przeciw mnie swą piętę’” (Jana 13:18).
6 Zdrajca otrzyma 30 srebrników — tyle, ile kosztuje niewolnik! Nawiązując do Księgi Zachariasza 11:12, 13, Mateusz podkreślił, że Jezus został zdradzony właśnie za taką marną sumę. Ale dlaczego ewangelista napisał, że było to „powiedziane przez proroka Jeremiasza”? W I wieku n.e. Księga Jeremiasza mogła być umieszczana jako pierwsza w zbiorze ksiąg biblijnych zawierającym również Księgę Zachariasza (por. Łuk. 24:44). Judasz nigdy nie wykorzystał tych niegodziwie zdobytych pieniędzy — rzucił je do świątyni, a potem się oddalił i popełnił samobójstwo (Mat. 26:14-16; 27:3-10).
7. Jak się spełniło proroctwo z Zachariasza 13:7?
7 Uczniowie Mesjasza się rozproszą. Zachariasz napisał: „Uderz pasterza i niech się rozproszą owce trzody” (Zach. 13:7). Dnia 14 Nisan 33 roku n.e. Jezus powiedział swym uczniom: „Tej nocy wy wszyscy zgorszycie się w związku ze mną, jest bowiem napisane: ‚Uderzę pasterza i owce trzody się rozproszą’”. I dokładnie tak się stało — zgodnie z relacją ewangeliczną „wszyscy uczniowie pozostawili go i uciekli” (Mat. 26:31, 56).
Oskarżony i znieważony
8. W jakich okolicznościach spełniła się zapowiedź z Izajasza 53:8?
8 Mesjasz zostanie osądzony i skazany (odczytaj Izajasza 53:8). Rankiem 14 Nisan zebrał się cały Sanhedryn. Związanego Jezusa po naradzie przekazano rzymskiemu namiestnikowi Poncjuszowi Piłatowi. Przesłuchał on oskarżonego, lecz nie znalazł żadnych dowodów winy. Gdy zaproponował, że go uwolni, tłum zaczął krzyczeć: „Na pal z nim!” i domagać się uwolnienia złoczyńcy Barabasza. Aby zadowolić zgromadzony lud, Piłat zwolnił Barabasza, „a Jezusa kazał ubiczować, po czym wydał go, aby zawisł na palu” (Marka 15:1-15).
9. Jak w czasach Jezusa spełniły się słowa z Psalmu 35:11?
9 Przeciwko Mesjaszowi będą zeznawać fałszywi świadkowie. Psalmista Dawid napisał: „Powstają świadkowie stosujący przemoc; pytają mnie o to, czego nie wiem” (Ps. 35:11). Zgodnie z tym proroctwem „naczelni kapłani i cały Sanhedryn szukali fałszywego świadectwa przeciwko Jezusowi, żeby go uśmiercić” (Mat. 26:59). W rezultacie „wielu składało fałszywe świadectwo przeciwko niemu, lecz ich świadectwa nie były zgodne” (Marka 14:56). Zaprzysięgli wrogowie Jezusa, którzy pragnęli jego śmierci, nie przejmowali się niespójnością zeznań fałszywych świadków.
10. Wyjaśnij, jak spełniło się proroctwo z Izajasza 53:7.
10 Mesjasz będzie milczeć w obecności swych oskarżycieli. Izajasz prorokował: „Był wielce uciśniony i pozwalał się dręczyć; lecz nie otwierał swych ust. Prowadzono go jak owcę na rzeź; i tak jak owca, która oniemiała przed swymi postrzygaczami, on też nie otwierał swych ust” (Izaj. 53:7). Chociaż Jezusa „oskarżali naczelni kapłani i starsi, nic nie odpowiedział”. Piłat zapytał go: „Czy nie słyszysz, jak wiele świadczą przeciwko tobie?”. Mimo to Jezus „mu nie odpowiedział, i to ani jednym słowem, tak iż namiestnik bardzo się zdumiewał” (Mat. 27:12-14). Chrystus nie odwzajemniał się wrogością (Rzym. 12:17-21; 1 Piotra 2:23).
11. Jakie wydarzenia stanowiły spełnienie słów z Izajasza 50:6 i z Micheasza 5:1?
11 Izajasz prorokował, że Mesjasz będzie znieważany. W swojej księdze napisał: „Nadstawiłem plecy bijącym, a policzki wyrywającym włosy. Nie zakryłem twarzy przed upokorzeniami i opluciem” (Izaj. 50:6). A Micheasz zapowiedział: „Rózgą będą bić w policzek sędziego Izraela” (Mich. 5:1). Ewangelista Marek tak potwierdził spełnienie się tych proroctw: „Niektórzy zaczęli na niego [Jezusa] pluć i zakrywać mu całą twarz oraz bić go pięściami i mówić: ‚Prorokuj!’ A słudzy sądowi spoliczkowali go i zabrali”. Ponadto Marek odnotował, że żołnierze „bili go trzciną po głowie i pluli na niego, a padając na kolana [w szyderczym geście], składali mu hołd” (Marka 14:65; 15:19). Oczywiście Jezus nie uczynił niczego, co usprawiedliwiałoby takie traktowanie.
Wierny aż do śmierci
12. Jak słowa z Psalmu 22:16 i z Izajasza 53:12 ziściły się na Jezusie?
12 Proroctwa zapowiadały szczegóły dotyczące egzekucji Mesjasza. Psalmista Dawid oznajmił: „Otoczyło mnie zgromadzenie złoczyńców. Są jak lew u mych rąk i nóg” (Ps. 22:16). Marek opisał wydarzenie dobrze znane czytelnikom Biblii: „Była zaś trzecia godzina [około 9 rano według naszej rachuby czasu], gdy zawiesili go na palu” (Marka 15:25). Zapowiedziano także, że Mesjasz będzie uznany za grzesznika. Izajasz wyjawił o nim: „Wylał na śmierć swą duszę i do występnych został zaliczony” (Izaj. 53:12). Jak się okazało, „zostali z nim zawieszeni na palach dwaj zbójcy, jeden po prawicy i jeden po lewicy” (Mat. 27:38).
13. Jak na Jezusie spełnił się Psalm 22:7, 8?
13 Dawid prorokował, że Mesjasz będzie wyszydzany (odczytaj Psalm 22:7, 8). Jak informuje Mateusz, Jezus na palu męki musiał znosić drwiny: „Przechodzący obok zaczęli wyrażać się o nim obelżywie, kiwając głowami i mówiąc: ‚Ty, który miałeś zburzyć świątynię i w trzy dni ją zbudować, wybaw samego siebie! Jeśli jesteś synem Bożym, zejdź z pala męki!’”. Poza tym wyśmiewali go naczelni kapłani, uczeni w piśmie i starsi: „Drugich wybawiał; samego siebie nie może wybawić! Jest królem Izraela; niech teraz zejdzie z pala męki, a uwierzymy w niego. Zaufał Bogu; niech On go teraz wyratuje, jeśli jest Mu potrzebny, powiedział bowiem: ‚Jestem Synem Bożym’” (Mat. 27:39-43). Wszystkie te szyderstwa Jezus znosił z godnością. Cóż za piękny przykład dla nas!
14, 15. Jakie szczegółowe proroctwa dotyczące odzieży Mesjasza i podanego mu napoju rzeczywiście się spełniły?
14 O szaty Mesjasza zostaną rzucone losy. Psalmista napisał: „Dzielą między siebie moje szaty, a o moją odzież rzucają losy” (Ps. 22:18). I rzeczywiście, gdy rzymscy żołnierze „zawiesili go [Jezusa] na palu, rozdzielili jego szaty wierzchnie, rzucając losy” (Mat. 27:35; odczytaj Jana 19:23, 24).
15 Mesjaszowi zostaną podane ocet i żółć. W Psalmie 69:21 czytamy: „Jako pokarm dali mi trującą roślinę, a gdy pragnąłem, próbowali napoić mnie octem”. Mateusz opisuje, jak ta zapowiedź ziściła się na Jezusie: „Dali mu do picia wino zmieszane z żółcią; ale on, skosztowawszy, nie chciał pić”. Później „jeden z nich pobiegł i wziąwszy gąbkę, nasączył ją kwaśnym winem, a nałożywszy ją na trzcinę, zaczął dawać mu pić” (Mat. 27:34, 48).
16. Jak się spełniło proroctwo z Psalmu 22:1?
16 Mesjasz będzie pozornie opuszczony przez Boga (odczytaj Psalm 22:1). Zgodnie z proroctwem „o godzinie dziewiątej [około 3 po południu według naszej rachuby czasu] Jezus zawołał donośnym głosem: ‚Eli, Eli, lama sabachtani?’, co w tłumaczeniu znaczy: ‚Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?’” (Marka 15:34). Jezus nie utracił wiary w swego niebiańskiego Ojca. Bóg pozostawił go nieprzyjaciołom w tym sensie, że cofnął swoją ochronę, aby umożliwić pełne wypróbowanie lojalności Chrystusa. Wydając taki okrzyk, Jezus spełnił zapowiedź z Psalmu 22:1.
17. Jak spełniły się zapowiedzi z Zachariasza 12:10 i z Psalmu 34:20?
17 Mesjasz będzie przebity, ale jego kości nie zostaną złamane. Mieszkańcy Jerozolimy mieli ‛spoglądać ku temu, którego przebili’ (Zach. 12:10). A Psalm 34:20 zapowiadał, że Bóg „strzeże wszystkich jego kości; żadna z nich nie została złamana”. Apostoł Jan potwierdził, że tak właśnie było: „Jeden z żołnierzy dźgnął go [Jezusa] w bok włócznią i natychmiast wyszła krew i woda. Ten zaś, który to ujrzał [Jan], złożył świadectwo, a jego świadectwo jest prawdziwe (...) Stało się to, żeby się spełniły słowa Pisma: ‚Żadna kość jego nie zostanie zmiażdżona’. Inny zaś fragment Pisma mówi jeszcze: ‚Będą spoglądać ku temu, którego przebili’” (Jana 19:33-37).
18. Jak doszło do tego, że Jezusa pogrzebano wśród bogaczy?
18 Mesjasz będzie pogrzebany wśród bogaczy (odczytaj Izajasza 53:5, 8, 9). Późnym popołudniem 14 Nisan „pewien bogaty człowiek z Arymatei, imieniem Józef”, poprosił Piłata o zgodę na zabranie ciała Jezusa i ją uzyskał. Mateusz dodaje: „Józef wziął ciało, zawinął je w czystą, delikatną tkaninę lnianą i złożył je w swym nowym grobowcu pamięci, który wcześniej wykuł w masywie skalnym. I przytoczywszy duży kamień przed wejście do tego grobowca pamięci, odszedł” (Mat. 27:57-60).
Witajmy mesjańskiego Króla!
19. Co się wydarzyło zgodnie z proroctwem z Psalmu 16:10?
19 Mesjasz zostanie wskrzeszony z martwych. Zwracając się do Jehowy, Dawid oświadczył: „Nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu” (Ps. 16:10). Wyobraźmy sobie zdziwienie kobiet, które przyszły do grobowca, gdzie wcześniej pochowano Jezusa. Ujrzały tam anioła, który powiedział: „Otrząśnijcie się z oszołomienia. Szukacie Jezusa Nazarejczyka, którego zawieszono na palu. Został wskrzeszony, nie ma go tu. Oto miejsce, gdzie go złożyli” (Marka 16:6). A rzeszy przybyłych do Jerozolimy na święto Pięćdziesiątnicy 33 roku apostoł Piotr oznajmił, iż Dawid, „widząc naprzód, mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że ani nie został opuszczony w Hadesie, ani jego ciało nie ujrzało skażenia” (Dzieje 2:29-31). Bóg nie pozwolił, aby fizyczne ciało Jego ukochanego Syna uległo rozkładowi. Co więcej, cudownie wskrzesił go do życia jako istotę duchową (1 Piotra 3:18).
20. Co zapowiedziano, jeśli chodzi o panowanie Mesjasza?
20 Zgodnie z proroctwem Bóg potwierdził, że Jezus jest Jego Synem (odczytaj Psalm 2:7; Mateusza 3:17). Również rozentuzjazmowane tłumy witały Jezusa oraz „przychodzące królestwo” i podobnie my z radością rozgłaszamy wieść o Królu i dobrodziejstwach wynikających z jego panowania (Marka 11:7-10). Już wkrótce Chrystus wyruszy „w sprawie prawdy i pokory, i prawości”, by zniszczyć swych wrogów (Ps. 2:8, 9; 45:1-6). Jego królowanie przyniesie ziemi pokój i dobrobyt (Ps. 72:1, 3, 12, 16; Izaj. 9:6, 7). Jakże wspaniałym zaszczytem jest dla nas obwieszczanie tych prawd i występowanie w roli Świadków Jehowy — Boga, którego ukochany Syn już panuje w niebie jako mesjański Król!
Jak byś odpowiedział?
• W jaki sposób Jezus został zdradzony i opuszczony?
• Jakie szczegóły dotyczące egzekucji Jezusa Chrystusa zapowiedziano w proroctwach?
• Co cię przekonuje, że Jezus jest obiecanym Mesjaszem?
[Ilustracja na stronie 13]
Spełnieniem jakich proroctw był tryumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy?
[Ilustracja na stronie 15]
Jezus umarł za nasze grzechy, a obecnie panuje jako mesjański Król