Co dla ciebie oznacza Modlitwa Pańska?

MODLITWĘ PAŃSKĄ, którą Chrystus podał w Kazaniu na Górze, znajdujemy w 6 rozdziale Ewangelii według Mateusza, w wersetach od 9 do 13. Nieco wcześniej Jezus powiedział: „Modląc się, nie powtarzajcie wciąż tego samego jak ludzie z narodów, gdyż oni mniemają, że zostaną wysłuchani dzięki używaniu wielu słów” (Mateusza 6:7).

Najwyraźniej więc Syn Boży nie chciał, by tę modlitwę odmawiano mechanicznie. To prawda, że powtórzył ją później innym osobom (Łukasza 11:2-4). Jednak dobór słów w sprawozdaniach ewangelicznych Mateusza i Łukasza trochę się różni. Ponadto późniejsze modlitwy Jezusa i jego uczniów też nie są kopiami modlitwy wzorcowej.

W takim razie dlaczego utrwalono ją na kartach Pisma Świętego? Jezus chciał nas nauczyć, jak powinniśmy się zwracać do Boga w sposób godny Jego uznania. Zawiera ona również odpowiedzi na niektóre doniosłe pytania. Dlatego zastanówmy się nad poszczególnymi fragmentami Modlitwy Pańskiej.

Jak brzmi imię Boże?

„Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię” (Mateusza 6:9). Słowa wstępne modlitwy wzorcowej pomagają nam zbliżyć się do Boga, ponieważ mówimy do Niego „nasz Ojcze”. Podobnie jak dziecko, które lubi przebywać w towarzystwie kochającego i wyrozumiałego ojca, możemy przystępować do naszego niebiańskiego Ojca, ufając, że On chętnie nas słucha. „Ty, który wysłuchujesz modlitwę”, śpiewał król Dawid, „do ciebie przyjdzie wszelkie ciało ludzkie” (Psalm 65:2).

Jezus uczył, że należy się modlić o uświęcenie imienia Bożego. A jak ono brzmi? Biblia odpowiada: „Ty, który masz na imię Jehowa, ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią” (Psalm 83:18). Czy już widziałeś kiedyś w Piśmie Świętym imię Jehowa?

W starożytnych manuskryptach biblijnych pojawia się ono prawie 7000 razy. Jednak niektórzy tłumacze pozwolili sobie pominąć je w dokonanych przez siebie przekładach. Słusznie więc modlimy się do Stwórcy, by uświęcił swoje imię (Ezechiela 36:23). Możemy postępować zgodnie z tą prośbą między innymi przez używanie imienia Jehowa w modlitwach do Boga.

Patrycja, wychowana po katolicku, dobrze znała Modlitwę Pańską. Jak zareagowała, gdy pewna kobieta będąca Świadkiem Jehowy pokazała jej w Biblii imię Boże? „Nie do wiary!” — wykrzyknęła. „Sprawdziłam więc w swojej Biblii i tam też było. Następnie ta głosicielka otworzyła Ewangelię według Mateusza 6:9, 10 i wyjaśniła, że Modlitwa Pańska nawiązuje do imienia Bożego. Byłam do głębi poruszona i poprosiłam, by studiowała ze mną Biblię”.

Aby wola Boża działa się na ziemi

„Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:10). Jak się spełni ta część modlitwy wzorcowej Jezusa? Wielu ludzi wyobraża sobie niebo jako królestwo pokoju i zgody. Pismo Święte nazywa je „wzniosłym miejscem pobytu [Jehowy], świętym i pięknym” (Izajasza 63:15). Nic dziwnego, że modlimy się o to, by wola Boża działa się na ziemi tak „jak w niebie”. Ale czy do tego w ogóle dojdzie?

Prorok Jehowy Daniel przepowiedział: „Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz. I to królestwo nie przejdzie na żaden inny lud. Zmiażdży ono wszystkie owe [ziemskie] królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone” (Daniela 2:44). Ten niebiański rząd wkrótce podejmie działania, by dzięki swej sprawiedliwej władzy zaprowadzić pokój na całej ziemi (2 Piotra 3:13).

Modląc się o przyjście Królestwa Bożego i o to, by na ziemi działa się wola Stwórcy, wyrażamy wiarę, która nie prowadzi do rozczarowania. Chrześcijański apostoł Jan napisał: „Usłyszałem donośny głos od tronu, mówiący: ‚Oto namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg. I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło’”. Następnie Jan dodał: „I Zasiadający na tronie rzekł: (...) ‚Napisz, ponieważ słowa te są wierne i prawdziwe’” (Objawienie 21:3-5).

Modlitwa a nasze potrzeby fizyczne

Podając modlitwę wzorcową, Jezus wskazał, że przede wszystkim powinniśmy zwrócić uwagę na imię Boga i Jego wolę. Na dalszym miejscu znajdujemy jednak osobiste prośby słusznie kierowane do Jehowy.

Pierwsza z nich brzmi: „Daj nam dzisiaj naszego chleba na ten dzień” (Mateusza 6:11). Nie jest to prośba o bogactwo. Jezus zachęca nas, byśmy się modlili o „chleb na ten dzień według potrzeby dnia” (Łukasza 11:3). Tak więc zgodnie z Modlitwą Pańską możemy zanosić prośby w przekonaniu, że jeśli kochamy Boga i jesteśmy Mu posłuszni, to On zaspokoi nasze codzienne potrzeby.

Gdybyśmy się zbytnio zamartwiali problemami natury finansowej, moglibyśmy zacząć zaniedbywać swe potrzeby duchowe i nie sprostalibyśmy wymaganiom Bożym. Ale jeśli na pierwszym miejscu w życiu postawimy służbę dla Jehowy, możemy być przekonani, że nasze prośby o takie sprawy materialne, jak żywność czy odzież, zostaną wysłuchane. Jezus powiedział: „Stale (...) szukajcie najpierw królestwa oraz Jego [Boga] prawości, a wszystkie te inne rzeczy będą wam dodane” (Mateusza 6:26-33). Niełatwo jest szukać Bożej prawości, ponieważ wszyscy jesteśmy grzeszni i potrzebujemy przebaczenia (Rzymian 5:12). Modlitwa Pańska porusza także tę sprawę.

Nasze modlitwy a przebaczenie

„Przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczyliśmy winnym wobec nas” (Mateusza 6:12). W Ewangelii według Łukasza w miejscu słowa „winy” pojawia się wyraz „grzechy” (Łukasza 11:4). Czy Jehowa Bóg naprawdę przebaczy nasze grzechy?

Król starożytnego Izraela, Dawid, dopuścił się poważnych grzechów, lecz potem okazał skruchę i z ufnością się modlił: „Ty, Jehowo, jesteś dobry i gotów przebaczać; i obfita jest lojalna życzliwość wobec wszystkich, którzy cię wzywają” (Psalm 86:5). To naprawdę pokrzepiające! Nasz Ojciec niebiański jest „gotów przebaczać” tym, którzy zwracają się do Niego ze skruchą. Podobnie jak można zupełnie anulować czyjeś długi, Jehowa Bóg jest w stanie całkowicie przebaczyć nasze grzechy.

Jezus podał jednak pewien warunek: chcąc dostąpić Bożego przebaczenia, sami też musimy przebaczać (Mateusza 6:14, 15). Hiob został źle potraktowany przez swoich trzech towarzyszy, lecz im przebaczył, a nawet się za nich modlił (Hioba 42:10). Jeśli przebaczymy naszym winowajcom, zyskamy uznanie Boga i będziemy mogli skorzystać z Jego miłosierdzia.

Gotowość Boga do wysłuchania naszych próśb powinna nas skłonić do zabiegania o Jego uznanie. Mamy taką sposobność pomimo swej niedoskonałości (Mateusza 26:41). W tej sprawie również możemy liczyć na pomoc Jehowy, na co wskazał Jezus w niezwykle ważnej prośbie, którą zakończył modlitwę wzorcową.

Prośba o pomoc w podążaniu drogą prawości

„Nie wystawiaj nas na pokusę, ale nas wyzwól od niegodziwca” (Mateusza 6:13). W obliczu pokus Jehowa nie pozostawia nas samym sobie, nikogo też nie przywodzi do grzechu. W Jego Słowie czytamy: ‛Bóg nie może być doświadczany przez coś złego ani sam nikogo nie doświadcza’ (Jakuba 1:13). Co prawda dopuszcza, byśmy byli kuszeni, potrafi nas jednak wyzwolić od Wielkiego Kusiciela — „niegodziwca”, Szatana Diabła.

Apostoł Piotr zachęcał współchrześcijan: „Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni. Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć” (1 Piotra 5:8). Szatan kusił nawet doskonałego człowieka, jakim był Chrystus! Co Diabeł zamierzał osiągnąć? Chciał odwieść Jezusa od czystego wielbienia Jehowy (Mateusza 4:1-11). Jeśli pragniesz służyć Bogu, to wiedz, że i ciebie Szatan chciałby pochłonąć!

Posługując się rządzonym przez siebie światem, Diabeł może nas kusić, byśmy uwikłali się w praktyki, które nie podobają się Bogu (1 Jana 5:19). Jakież to więc ważne, abyśmy stale prosili Boga o pomoc, zwłaszcza w obliczu uporczywej pokusy. Jeśli czcimy Jehowę zgodnie z Jego natchnionym Słowem, Biblią, On nas wybawi, pomagając przeciwstawić się Diabłu. „Bóg jest wierny”, zapewnia Biblia, „i nie pozwoli, żebyście byli kuszeni ponad to, co możecie znieść” (1 Koryntian 10:13).

Konieczna jest wiara

Jakże pokrzepia świadomość, że nasz niebiański Ojciec interesuje się każdym z nas! Posłał nawet swojego Syna, Jezusa Chrystusa, by nas nauczył, jak się modlić. Bez wątpienia sprawia to, że pragniemy podobać się Jehowie Bogu. Jak możemy to robić?

W Biblii czytamy: „Bez wiary nie można się mu podobać, bo kto przystępuje do Boga, musi wierzyć, że on istnieje i że nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (Hebrajczyków 11:6). Jak nabywać takiej wiary? „Wiara idzie w ślad za tym, co się słyszy” (Rzymian 10:17). Świadkowie Jehowy z przyjemnością rozmawiają o Biblii z osobami, które pragną służyć Bogu, przejawiając prawdziwą wiarę.

Mamy nadzieję, że powyższe rozważania na temat Modlitwy Pańskiej pomogły ci lepiej zrozumieć jej doniosłe znaczenie. Dalsze nabywanie wiedzy o Jehowie i Jego nagrodzie dla „tych, którzy go pilnie szukają”, może wzmocnić twą wiarę w Boga. Obyś coraz więcej się dowiadywał o Nim i o Jego zamierzeniu, a wtedy już zawsze będziesz się cieszyć bliską więzią z naszym niebiańskim Ojcem (Jana 17:3).

[Napis na stronie 5]

„Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi. Daj nam dzisiaj naszego chleba na ten dzień; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczyliśmy winnym wobec nas. I nie wystawiaj nas na pokusę, ale nas wyzwól od niegodziwca” (Mateusza 6:9-13).

[Ilustracja na stronie 7]

Jehowa zaspokaja potrzeby tych, którzy Go miłują

[Ilustracja na stronie 7]

Bóg pomaga nam również przeciwstawiać się Diabłu

[Ilustracja na stronie 7]

Jeżeli podobnie jak Hiob przebaczamy naszym winowajcom, możemy dostąpić miłosierdzia Bożego