Pytania czytelników
◼ W Ewangelii według Jana 18:15 wspomniano o pewnym uczniu znanym arcykapłanowi. Czy chodzi o tego samego ucznia, o którym czytamy w Marka 14:51, 52, że wcześniej uciekł „nagi”?
Nie. Wydaje się, że osobą znaną arcykapłanowi był apostoł Jan, natomiast uczniem, który uciekł „nagi”, był Marek.
Analizując te relacje w porządku chronologicznym, zacznijmy od wydarzeń w ogrodzie Getsemane. Aresztowanie Jezusa przejęło uczniów strachem. Wtedy „wszyscy go opuścili i uciekli”. Następny werset w sprawozdaniu Marka informuje, że ktoś zachował się inaczej: „A pewien młodzieniec, mając narzucone prześcieradło na gołe ciało, szedł za nim. I pochwycili go. Ale on pozostawił prześcieradło i uciekł nagi” (Marka 14:50-52, Bw).
Początkowej reakcji 11 apostołów przeciwstawiono zachowanie anonimowego ucznia, logiczny więc jest wniosek, że nie należał on do ich grona. O zdarzeniu tym wspomniał w swej Ewangelii tylko jeden z pierwszych uczniów, a mianowicie Jan Marek, kuzyn Barnaby. Można z tego wysunąć wniosek, że właśnie Marek był „pewnym młodzieńcem”, który poszedł za aresztowanym Jezusem, ale gdy i jemu groziło schwytanie przez tłum, uciekł, zostawiwszy swoje okrycie (Dzieje Apostolskie 4:36; 12:12, 25; Kolosan 4:10).
Tej samej nocy również apostoł Piotr w bezpiecznej odległości podążał za Jezusem. Widać tu pewne podobieństwo — młody uczeń (Marek) zaczął iść za Jezusem, chociaż wkrótce musiał się wycofać, a dwaj apostołowie, którzy początkowo uciekli, później też postanowili pójść za pojmanym Mistrzem. W Ewangelii według Jana czytamy: „Szedł za Jezusem Szymon Piotr i drugi uczeń. A uczeń ten był znany arcykapłanowi i wszedł z Jezusem na dziedziniec pałacu arcykapłana” (Jana 18:15, Bw).
Apostoł Jan wymienia imiennie Jana Chrzciciela, nigdy zaś siebie. Na przykład czyni wzmiankę o „uczniu, który składa świadectwo o tych rzeczach i to napisał”. W innym miejscu podobnie wyjaśnia: „Ten, który to widział, dał o tym świadectwo, a jego świadectwo jest prawdziwe; i on wie, że mówi prawdę” (Jana 19:35, Bw; 21:24, Bw). Warto też wziąć pod uwagę Jana 13:23: „A jeden z jego uczniów, którego Jezus miłował, siedział przy stole przytulony do Jezusa” (Bw). Było to krótko przed aresztowaniem Jezusa. Później przybity do pala Jezus wyróżnił jednego ucznia; wspominając o nim, apostoł Jan użył podobnych zwrotów: „A gdy Jezus ujrzał matkę i ucznia, którego miłował, stojącego przy niej, rzekł do matki: Niewiasto, oto syn twój!” (Jana 19:26, 27, Bw; por. Jana 21:7, 20).
Ta sama zasada niepodawania imienia pisarza widoczna jest też w Jana 18:15. Ponadto o Janie i Piotrze jest mowa w Jana 20:2-8, gdzie opisano wydarzenia po zmartwychwstaniu Jezusa. Wszystko to nasuwa myśl, że ‛uczniem znanym arcykapłanowi’ był Jan. Biblia nie wyjaśnia, jak ten apostoł, będący przecież Galilejczykiem, zapoznał się z arcykapłanem. Jednakże dzięki temu, że był znany służbie tego dostojnika, odźwierna pozwoliła mu wejść na dziedziniec i wprowadzić tam również Piotra.