Życie i służba Jezusa
Przypowieść o minach
JEZUS prawdopodobnie przebywa jeszcze w domu Zacheusza, u którego się zatrzymał w drodze do Jeruzalem. Uczniowie są przekonani, że gdy w końcu dotrą do celu podróży, Mistrz ogłosi, iż jest Mesjaszem, po czym ustanowi swoje Królestwo. Chcąc wyprowadzić ich z błędu i pokazać, że Królestwo jest sprawą dalszej przyszłości, Jezus przedstawia wymowną przypowieść.
„Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do dalekiego kraju, aby objąć królowanie i wrócić”. „Człowiekiem szlachetnego rodu” jest sam Jezus, a „dalekim krajem” — niebo. Kiedy tam przybędzie, Ojciec obdarzy go władzą królewską.
Ale jeszcze przed wyruszeniem w drogę ów mężczyzna znakomitego rodu przywołuje dziesięciu niewolników i daje każdemu po jednej minie srebra, mówiąc: „Obracajcie nimi, aż powrócę”. W pierwotnym spełnieniu tej przypowieści dziesięciu niewolników wyobraża pierwszych uczniów Jezusa. W szerszym znaczeniu obrazują oni wszystkich jego przyszłych współdziedziców niebiańskiego Królestwa.
Srebrne miny były to jednostki pieniężne dużej wartości, odpowiadające trzymiesięcznemu wynagrodzeniu robotnika rolnego. A co wyobrażały? I jaki użytek mieli z nich robić niewolnicy?
Miny przedstawiają cenne dobra, którymi zrodzeni z ducha uczniowie mogli się posługiwać, by pomnażać liczbę dziedziców niebiańskiego Królestwa aż do przyjścia Jezusa jako Króla w obiecanym Królestwie. Kiedy on zmartwychwstał, a następnie ukazał się naśladowcom, wręczył im symboliczne miny, aby pozyskiwali następnych uczniów i tym samym powiększali klasę stanowiącą Królestwo Niebios.
Jezus ciągnie dalej: „Lecz poddani nienawidzili go” — swojego wysoko urodzonego pana — „wysłali więc za nim poselstwo z tymi słowy: Nie chcemy, aby ten królował nad nami”. Mieszkańcami owymi byli wszyscy Izraelici, z wyjątkiem naśladowców Chrystusa. Kiedy Jezus wstąpił do nieba, ci Żydzi zaczęli prześladować jego uczniów, czym dali poznać, iż nie chcą go mieć za króla. Postąpili więc tak jak wspomniani poddani, którzy wysłali poselstwo.
Jaki użytek robi dziesięciu niewolników z otrzymanych min? Jezus wyjaśnia: „A gdy on, objąwszy królowanie, powrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, ile kto zarobił. Zjawił się więc pierwszy i rzekł: Panie, mina twoja przyniosła dziesięć min zysku. I rzekł do niego: To dobrze, sługo dobry, przeto iż w małym byłeś wierny, obejmij władzę nad dziesięciu miastami. I przyszedł drugi, mówiąc: Panie, mina twoja przyniosła pięć min. Rzekł i do niego: Także i ty bądź nad pięciu miastami”.
Niewolnik z dziesięcioma minami wyobraża klasę, czyli grono uczniów, licząc od dnia Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. aż do chwili obecnej, i obejmuje między innymi apostołów. Kto zyskał pięć min, także wyobraża pewną grupę z tego samego okresu — ludzi, którzy według swoich możliwości i umiejętności pomnażają ziemską majętność króla. Obie grupy gorliwie głoszą dobrą nowinę, dzięki czemu wiele szczerych osób staje się chrześcijanami. Dziewięciu niewolników sprawnie obracało pieniędzmi i powiększyło stan posiadania.
„A inny przyszedł i rzekł: Panie, oto mina twoja, którą trzymałem w chustce. Bałem się bowiem ciebie, żeś człowiekiem surowym; bierzesz, czego nie położyłeś, i żniesz, czego nie posiałeś. Rzecze do niego: Na podstawie twoich słów osądzę cię, sługo zły. Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym; biorę, czego nie położyłem, i żnę, czego nie posiałem. Dlaczego więc nie dałeś pieniędzy moich do banku? Po powrocie miałbym je z zyskiem? A do tych, którzy stali obok, powiedział: Odbierzcie od niego minę, a dajcie temu, który ma dziesięć min”.
Odebranie opieszałemu niewolnikowi symbolicznej miny oznacza pozbawienie go miejsca w niebiańskim Królestwie. W rzeczy samej traci on przywilej sprawowania władzy jak gdyby nad dziesięcioma lub pięcioma miastami. Zwróćmy też uwagę na fakt, że za złego sługę nie został uznany wskutek popełnienia jakiegoś przestępstwa, lecz za to, iż nie pracował nad pomnożeniem bogactw królestwa swego pana.
Kiedy mina złego niewolnika zostaje wręczona pierwszemu, ktoś oponuje: „Panie, ma już dziesięć min”. Ale Jezus wyjaśnia: „Każdemu, kto ma, będzie dane, temu zaś, który nie ma, i to, co ma, będzie odebrane. Ale tych nieprzyjaciół moich, którzy nie chcieli, bym ja królował nad nimi, przyprowadźcie tutaj i zabijcie ich na moich oczach”. Łukasza 19:11-27, Biblia warszawska; Mateusza 28:19, 20.
◆ Z jakiego powodu Jezus podaje przypowieść o minach?
◆ Kto jest człowiekiem szlachetnego rodu i do jakiego kraju zdąża?
◆ Kim są mieszkańcy i w jaki sposób okazują swoją nienawiść?
◆ Kim są niewolnicy i co wyobrażają miny?
◆ Dlaczego jednego niewolnika nazwano złym i co oznacza odebranie mu miny?