„Zbliża się wasze wyzwolenie”!

 1. Co się wydarzyło w roku 66 n.e.? (Zobacz ilustrację tytułową).

WYOBRAŹ sobie, że jesteś chrześcijaninem i żyjesz w Jerozolimie w roku 66 n.e. Wokół dużo się dzieje. Rzymski prokurator Florus zagrabia ze świętego skarbca świątyni 17 talentów. Żydzi od razu wszczynają rewoltę, mordują rzymskich żołnierzy stacjonujących w Jerozolimie i ogłaszają niepodległość. Ale na reakcję Rzymu nie trzeba długo czekać. Niespełna trzy miesiące później do akcji wkracza 30 000 zbrojnych pod dowództwem namiestnika Syrii Cestiusza Gallusa. Żołnierze szybko opanowują przedmieścia Jerozolimy, a buntownicy chronią się w obwarowanej świątyni. Następnie Rzymianie zaczynają podkopywać mur świątynny. W mieście wybucha panika. Jak byś zareagował na te wydarzenia?

 2. Co musieli zrobić chrześcijanie w roku 66 n.e. i dzięki czemu było to możliwe?

² Na pewno pamiętasz słowa Jezusa zanotowane przez ewangelistę Łukasza: „Gdy ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez obozujące wojska, wówczas wiedzcie, że się przybliżyło jej spustoszenie” (Łuk. 21:20). Może się jednak zastanawiasz: „Jak mogę usłuchać wskazówek podanych razem z tą przestrogą?”. Jezus powiedział też: „Potem niech ci w Judei zaczną uciekać w góry i ci, co są w niej, niech wyjdą, a ci w okolicach wiejskich niech do niej nie wchodzą” (Łuk. 21:21). Ale jak tu opuścić Jerozolimę, skoro otacza ją tyle wojska? Wówczas dzieje się coś zdumiewającego. Na twoich oczach oddziały rzymskie zaczynają się wycofywać! W myśl zapowiedzi ich atak zostaje ‛skrócony’ (Mat. 24:22). Teraz masz okazję zastosować się do rady Jezusa. Razem z innymi wiernymi chrześcijanami z Jerozolimy i jej okolic natychmiast uciekasz przez Jordan w górya. Po kilku latach, w roku 70 n.e., armia rzymska powraca do Jerozolimy i doszczętnie ją burzy. Ty jednak dzięki zastosowaniu się do słów Jezusa ratujesz życie.

 3. W jakiej sytuacji znajdą się wkrótce chrześcijanie i co rozważymy w tym artykule?

³ W bardzo niedalekiej przyszłości każdy z nas stanie w obliczu podobnej sytuacji. Jezus nie tylko ostrzegł chrześcijan przed zagładą Jerozolimy, ale również za pomocą tych wydarzeń z I wieku zilustrował, co się stanie, gdy nagle wybuchnie „wielki ucisk” (Mat. 24:3, 21, 29). Jest jednak dobra wiadomość: tę ogólnoświatową katastrofę przeżyje „wielka rzesza” ludzi (odczytaj Objawienie 7:9, 13, 14). Co o tych zbliżających się wydarzeniach mówi Biblia? Powinno nas to żywo interesować, ponieważ w grę wchodzi nasze wybawienie. Przeanalizujmy dokładnie, jak to, co się rozegra w przyszłości, będzie dotyczyć nas osobiście.

 4. Od czego się zacznie wielki ucisk i jak do tego dojdzie?

⁴ Jak się zacznie wielki ucisk? Odpowiedzi udziela Księga Objawienia, opisując zniszczenie „Babilonu Wielkiego” (Obj. 17:5-7). Całą religię fałszywą słusznie przyrównano do prostytutki. Duchowni uprawiają nierząd z przywódcami tego niegodziwego świata. Zamiast lojalnie popierać Jezusa i jego Królestwo, udzielają wsparcia człowieczym władcom i łamią zasady Boże, byle tylko zyskać wpływy polityczne. Swoją postawą całkowicie się różnią od czystych, przyrównanych do dziewicy pomazańców Bożych (2 Kor. 11:2; Jak. 1:27; Obj. 14:4). Kto jednak zniszczy tę organizację przypominającą nierządnicę? Jehowa Bóg włoży ‛swoją myśl’ do serc ‛dziesięciu rogów bestii barwy szkarłatnej’. Rogi te wyobrażają wszystkie obecne potęgi polityczne, które popierają Organizację Narodów Zjednoczonych, zobrazowaną przez „bestię barwy szkarłatnej” (odczytaj Objawienie 17:3, 16-18).

 5, 6. Na jakiej podstawie uważamy, że zagłada Babilonu Wielkiego nie doprowadzi do śmierci wszystkich jego członków?

⁵ Czy należy zatem sądzić, że zagłada religii wchodzących w skład Babilonu Wielkiego pociągnie za sobą śmierć wszystkich ich byłych członków? Raczej nie. Do tego okresu nawiązał pod natchnieniem prorok Zachariasz. Tak opisał on kogoś, kto poprzednio należał do religii fałszywej: „Powie: ‚Ja nie jestem prorokiem. Jestem człowiekiem uprawiającym rolę, gdyż pewien ziemski człowiek posiada mnie już od mej młodości’. I ktoś rzeknie do niego: ‚Cóż to za rany masz na sobie między rękami?’ On zaś powie: ‚Te zadano mi w domu ludzi, którzy mnie bardzo kochali’” (Zach. 13:4-6). Wygląda więc na to, że nawet niektórzy duchowni porzucą wyznawaną religię i wyprą się przynależności do niej.

⁶ Jaka będzie wtedy sytuacja ludu Bożego? Jezus wyjaśnił: „Doprawdy, gdyby owe dni nie zostały skrócone, nie byłoby wybawione żadne ciało; ale ze względu na wybranych owe dni zostaną skrócone” (Mat. 24:22). Jak już wspomniano, w roku 66 n.e. ucisk został ‛skrócony’. Dzięki temu „wybrani”, czyli namaszczeni duchem chrześcijanie, mogli uciec z miasta i jego okolic. Podobnie początkowa część przyszłego wielkiego ucisku będzie ‛skrócona’ ze względu na „wybranych”. Bóg nie pozwoli politycznym „dziesięciu rogom” zgładzić Jego ludu. Nastanie wtedy chwila wytchnienia.

 7, 8. Jaka sposobność się pojawi po zniszczeniu fałszywych organizacji religijnych i w jaki sposób lud Boży będzie się wówczas wyróżniał?

⁷ Co się wydarzy po zagładzie fałszywych organizacji religijnych? Będzie to pora na ujawnienie, co naprawdę kryje się w naszych sercach. Większość ludzi będzie szukać schronienia w człowieczych organizacjach, przyrównanych do „skalnych masywów gór” (Obj. 6:15-17). Tymczasem słudzy Boży w sensie symbolicznym skorzystają ze schronienia, które zapewnia Jehowa. Kiedy w I wieku ucisk został skrócony i nastąpiła przerwa, Żydzi nie nawrócili się masowo na chrystianizm. Dla tych, którzy już byli chrześcijanami, nastał wtedy czas, by działać i okazać posłuszeństwo. Podobnie i my nie możemy się spodziewać, że gdy zawierucha wielkiego ucisku na chwilę przycichnie, mnóstwo ludzi uwierzy. Będzie to raczej okazja, żeby wszyscy prawdziwi chwalcy Jehowy dowiedli miłości do Niego i udzielili wsparcia braciom Chrystusa (Mat. 25:34-40).

⁸ Chociaż nie rozumiemy w pełni wszystkich wydarzeń, które się rozegrają w okresie wypróbowania, możemy się spodziewać, że będzie to od nas wymagać pewnego poświęcenia. Chrześcijanie w I wieku dla ocalenia życia musieli zostawić swój dobytek i znosić trudności (Marka 13:15-18). Czy chcąc zachować wierność, będziemy gotowi ponieść straty materialne? Czy będziemy zdecydowani zrobić wszystko, co konieczne, by dowieść lojalności wobec Jehowy? Pomyślmy tylko! Jako jedyni będziemy wtedy naśladować starożytnego proroka Daniela i dalej wielbić naszego Boga bez względu na okoliczności (Dan. 6:10, 11).

 9, 10. (a) Jakie orędzie słudzy Boży będą rozgłaszać w trakcie wielkiego ucisku? (b) Jak zareagują na to ich wrogowie?

⁹ Nie będzie to pora na głoszenie „dobrej nowiny o królestwie”. Ten czas już wtedy minie. Nastanie pora, aby ‛nadszedł koniec’! (Mat. 24:14). Słudzy Boży będą rozgłaszać dobitne sądownicze orędzie, które może obejmować obwieszczenie, że niegodziwy świat Szatana czeka zagłada. W Biblii orędzie to przyrównano do gradu: „Wielki grad, którego każda bryła ważyła około talentu, spadł z nieba na ludzi, a ludzie bluźnili Bogu z powodu plagi gradu, ponieważ była to plaga nadzwyczaj wielka” (Obj. 16:21).

¹⁰ Żadna z tych rzeczy nie ujdzie uwagi naszych wrogów. Prorok Ezechiel wyjaśnił pod natchnieniem, do czego posunie się Gog z Magog, czyli koalicja narodów: „Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚I stanie się w owym dniu, że zrodzą się te rzeczy w twoim sercu i obmyślisz zgubny plan; i powiesz: „Wyruszę przeciwko krainie otwartych okolic wiejskich. Przyjdę na tych, którzy nie są niepokojeni, którzy mieszkają bezpiecznie i wszyscy mieszkają bez muru, a nie mają nawet zasuwy ani wrót”. Będzie to w celu zdobycia wielkiego łupu i dokonania wielkiej grabieży, żebyś obrócił swą rękę na spustoszone miejsca ponownie zamieszkane oraz na lud zebrany z narodów, gromadzący mienie i majątek, na tych, którzy mieszkają w środku ziemi’” (Ezech. 38:10-12). Słudzy Boży będą się niezwykle wyróżniać, jak gdyby znajdowali się „w środku ziemi”. Narody tego nie zniosą. Postanowią zaatakować pomazańców Jehowy oraz ich współtowarzyszy.

11. (a) O czym musimy pamiętać, jeśli chodzi o kolejność wydarzeń podczas wielkiego ucisku? (b) Jak podziałają na ludzi znaki, które pojawią się na niebie?

¹¹ Analizując to, co ma się rozegrać, musimy pamiętać, że Słowo Boże nie podaje dokładnego porządku wydarzeń. Niektóre z nich najwyraźniej się na siebie nałożą. W proroctwie dotyczącym zakończenia tego systemu rzeczy Jezus powiedział: „Będą też znaki na słońcu i księżycu, i gwiazdach, a na ziemi udręczenie narodów nie znających wyjścia wskutek ryku morza i jego wzburzenia, podczas gdy ludzie będą mdleć ze strachu i w oczekiwaniu rzeczy przychodzących na zamieszkaną ziemię; bo moce niebios zostaną wstrząśnięte. I potem ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w obłoku z mocą oraz wielką chwałą” (Łuk. 21:25-27; odczytaj Marka 13:24-26). Czy w ramach urzeczywistnienia się tej zapowiedzi pojawią się na literalnym niebie jakieś przerażające znaki i zjawiska? Czas pokaże. Jednak owe znaki, niezależnie od ich rodzaju, wzbudzą wśród wrogów Boga popłoch i przerażenie.

12, 13. (a) Do czego dojdzie, gdy Jezus przybędzie „z mocą oraz wielką chwałą”? (b) Jak zareagują wtedy słudzy Boży?

¹² Do czego dojdzie, gdy Jezus przybędzie „z mocą oraz wielką chwałą”? Nastanie pora, by nagrodzić tych, którzy okażą się wierni, oraz ukarać niewiernych (Mat. 24:46, 47, 50, 51; 25:19, 28-30). Według sprawozdania Mateusza Jezus zakończył podawanie złożonego znaku przypowieścią o owcach i kozach. Powiedział: „Kiedy Syn Człowieczy przybędzie w swojej chwale, a wraz z nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swym chwalebnym tronie. I będą przed nim zebrane wszystkie narody, i będzie oddzielał jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kóz. I postawi owce po swej prawicy, ale kozy po swej lewicy” (Mat. 25:31-33). Jak zostaną osądzone obie grupy? Przypowieść ta kończy się słowami: „Ci [kozy] odejdą w wieczne odcięcie, prawi zaś do życia wiecznego” (Mat. 25:46).

¹³ Jak kozy zareagują na wieść o czekającym je „wiecznym odcięciu”? „Będą się uderzać, lamentując” (Mat. 24:30). A jak zareagują wtedy bracia Chrystusa oraz ich wierni towarzysze? Pokładając bezgraniczną wiarę w Jehowie Bogu i Jego Synu, Jezusie Chrystusie, usłuchają polecenia: „Gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze wyzwolenie” (Łuk. 21:28). Rzeczywiście będziemy mieć pozytywne nastawienie, pewni swego wyzwolenia.

14, 15. Jakie dzieło zbierania odbędzie się, gdy Gog z Magog przypuści atak, i z czym się ono wiąże?

¹⁴ Co się stanie, gdy Gog z Magog zaatakuje lud Boży? Zarówno Mateusz, jak i Marek opisują to samo wydarzenie: „[Syn człowieczy] pośle (...) aniołów i zbierze swych wybranych od czterech wiatrów, od krańca ziemi do krańca nieba” (Marka 13:27; Mat. 24:31). To dzieło zbierania nie odnosi się ani do początkowego zgromadzania pomazańców, ani do ostatecznego opieczętowania ich ostatka (Mat. 13:37, 38). Owo opieczętowanie będzie miało miejsce przed wybuchem wielkiego ucisku (Obj. 7:1-4). O jakim więc zbieraniu mówił Jezus? Chodzi o czas, kiedy pozostali ze 144 000 otrzymają nagrodę niebiańską (1 Tes. 4:15-17; Obj. 14:1). Stanie się to w którymś momencie po tym, jak Gog z Magog przypuści atak (Ezech. 38:11). Spełnią się wtedy słowa Jezusa: „W owym czasie prawi będą świecić jasno jak słońce w królestwie ich Ojca” (Mat. 13:43)b.

¹⁵ Czy to znaczy, że nastąpi „pochwycenie” pomazańców? Wielu wyznawców chrześcijaństwa uznaje tę naukę i wierzy, że chrześcijanie będą porwani z ciałem do nieba. Spodziewają się, że potem Jezus powróci w sposób widzialny, by rządzić ziemią. Ale z Biblii wyraźnie wynika, że „znak Syna Człowieczego” pojawi się na niebie i że Jezus przyjdzie „na obłokach nieba” (Mat. 24:30). Oba te wyrażenia wskazują na niewidzialność. Poza tym „ciało i krew nie mogą odziedziczyć królestwa Bożego”. Dlatego ci, którzy zostaną zabrani do nieba, najpierw będą musieli być „przemienieni, w jednym momencie, w mgnieniu oka, podczas ostatniej trąby” (odczytaj 1 Koryntian 15:50-53)c. Chociaż więc ze względu na niewłaściwe skojarzenia nie używamy tutaj słowa „pochwycenie”, to możemy powiedzieć, że pozostali wierni pomazańcy będą zebrani w jednej chwili.

16, 17. Co musi się wydarzyć, zanim odbędą się zaślubiny Baranka?

¹⁶ Kiedy całe grono 144 000 znajdzie się w niebie, będą mogły się rozpocząć końcowe przygotowania do radosnych zaślubin Baranka (Obj. 19:9). Ale zanim do nich dojdzie, rozegra się coś jeszcze. Tuż przed tym, jak ostatek 144 000 zostanie zabrany do nieba, Gog zaatakuje lud Boży (Ezech. 38:16). Jaką reakcję to wywoła? Na ziemi słudzy Boży będą się wydawać bezbronni. Usłuchają wskazówek podanych za dni króla Jehoszafata: „Tym razem nie będziecie musieli walczyć. Ustawcie się, stójcie i oglądajcie wybawienie, które wam zgotuje Jehowa. Judo i Jerozolimo, nie bójcie się ani się nie przerażajcie” (2 Kron. 20:17). Jednak w niebie reakcja będzie inna. W Księdze Objawienia 17:14, gdzie nawiązano do czasu, gdy wszyscy pomazańcy znajdą się w niebie, tak powiedziano o wrogach ludu Bożego: „Ci stoczą bitwę z Barankiem, ale Baranek ich zwycięży, ponieważ jest Panem panów i Królem królów. Zwyciężą też ci, którzy są z nim powołani i wybrani, i wierni”. Jezus razem z gronem 144 000 swych współwładców przebywających już w niebie pośpieszy na pomoc sługom Bożym na ziemi.

¹⁷ W rezultacie dojdzie do wojny Armagedonu, która wywyższy święte imię Jehowy (Obj. 16:16). Wówczas wszyscy przyrównani do kóz „odejdą w wieczne odcięcie”. Ziemia zostanie ostatecznie oczyszczona z wszelkiej niegodziwości, a wielka rzesza przejdzie przez końcową część wielkiego ucisku. Gdy wszystkie przygotowania dobiegną końca, nastąpi finał Księgi Objawienia — zaślubiny Baranka (Obj. 21:1-4)d. Wszyscy ocaleni na ziemi będą się cieszyć uznaniem Boga i doświadczać licznych przejawów Jego miłości. Cóż to będzie za uczta weselna! Czy nie wyczekujemy z utęsknieniem tego dnia? (Odczytaj 2 Piotra 3:13).

18. Na co powinniśmy być zdecydowani, biorąc pod uwagę ekscytujące wydarzenia, które są tuż przed nami?

¹⁸ Przed nami ekscytujące wydarzenia. Co więc już teraz powinien robić każdy z nas? Apostoł Piotr napisał pod natchnieniem: „Skoro to wszystko ma się w ten sposób rozpuścić, jakimiż ludźmi powinniście być wy w świętych postępkach i czynach zbożnego oddania, oczekując i mając wyraźnie w pamięci obecność dnia Jehowy (...)! Toteż, umiłowani, skoro oczekujecie tych rzeczy, róbcie wszystko, co możecie, aby na koniec zastał was niesplamionych i nieskalanych, i w pokoju” (2 Piotra 3:11, 12, 14). Bądźmy zatem zdecydowani zachowywać czystość duchową i popierać Króla Pokoju.