SZYMON

(od hebr. rdzenia: „słyszeć; słuchać”).

1. Szymon Iskariot, ojciec Judasza, który zdradził Jezusa (Jn 6:71; 13:2, 26).

2. Inne imię apostoła Piotra (Mk 3:16; zob. PIOTR).

3. Apostoł Jezusa Chrystusa, odróżniany od Szymona Piotra określeniem „Kananejczyk” (Mt 10:4; Mk 3:18). Nazywano go „gorliwym” (od gr. zelotés), co może oznaczać, że należał kiedyś do zelotów, stronnictwa żydowskiego walczącego z Rzymianami, niemniej przydomek ten mógł też się odnosić do jego gorliwej religijności (Łk 6:15, przyp. w NW; Dz 1:13).

4. Młodszy przyrodni brat Jezusa (Mt 13:55; Mk 6:3). Wprawdzie przed Świętem Namiotów 32 r. n.e. jeszcze w niego nie wierzył (Jn 7:2-8), ale później mógł zostać jego naśladowcą. Wśród ok. 120 uczniów, którzy przebywali w Jerozolimie w okresie Pięćdziesiątnicy r. 33, znajdowali się również przyrodni bracia Jezusa, choć Szymona nie wymieniono z imienia (Dz 1:14, 15).

5. Faryzeusz, który podjął Jezusa obiadem w swym domu. To właśnie tam pewna grzesznica okazała Jezusowi ogromną życzliwość i wielki szacunek, namaszczając jego stopy wonnym olejkiem (Łk 7:36-50).

6. Mieszkaniec Betanii, nazywany „trędowatym” (być może uzdrowiony przez Jezusa), w którego domu Chrystus spożył posiłek w towarzystwie swych uczniów, a także wskrzeszonego Łazarza i jego sióstr — Marii oraz Marty. Przy tej okazji Maria namaściła Jezusa drogocennym wonnym olejkiem (Mt 26:6-13; Mk 14:3-9; Jn 12:2-8).

7. Rodowity Cyrenejczyk, ojciec Aleksandra i Rufusa. Jako przechodzień, który właśnie szedł ze wsi, został przymuszony do dźwigania pala męki Jezusa (Mt 27:32; Mk 15:21; Łk 23:26; zob. CYRENA).

8. Mieszkaniec Samarii, który tak zadziwiał lud sztukami magicznymi, że mówiono o nim: „Ten człowiek to Moc Boża, którą można nazwać Wielką”. Usłyszawszy dobrą nowinę od Filipa, Szymon uwierzył i został ochrzczony. Kiedy później apostołowie Piotr i Jan wkładali ręce na wierzących, którzy dzięki temu otrzymywali ducha świętego, Szymon zdradził niewłaściwe pobudki, proponując pieniądze w zamian za władzę udzielania takiego daru. Piotr ostro go wtedy zganił; powiedział też, że jego serce nie jest szczere w oczach Boga i że powinien okazać skruchę i modlić się o przebaczenie. Słysząc to, Szymon poprosił apostołów, żeby wstawili się za nim u Jehowy (Dz 8:9-24).

9. Garbarz z Joppy mający nad morzem dom, w którym w r. 36 gościł przez pewien czas apostoła Piotra (Dz 9:43; 10:6, 17, 32).