-
ŹródłoWnikliwe poznawanie Pism, tom 2: Mądrość-Żywopłot
-
-
Naturalny wypływ wody na powierzchnię ziemi (Wj 15:27) — w przeciwieństwie do studni i cystern, które zwykle kopano (Rdz 26:15); także to, co stanowi początek czegoś; to, skąd coś się wywodzi. Na „źródło” tłumaczy się dwa hebrajskie słowa: ʽájin (dosł. „oko”) oraz pokrewne maʽján. Ich greckim odpowiednikiem jest pegé. Źródła od czasu do czasu czyszczono i pogłębiano, stąd niekiedy nazwy „źródło” używano wymiennie ze „studnią” (Rdz 16:7, 14; 24:11, 13; Jn 4:6, 12; zob. CYSTERNA; STUDNIA).
-
-
Źródło JakubaWnikliwe poznawanie Pism, tom 2: Mądrość-Żywopłot
-
-
Biblia nie mówi wprost, że to Jakub wykopał tę studnię. Wskazuje jednak, iż miał posiadłość w tej okolicy (Rdz 33:18-20; Joz 24:32; Jn 4:5). A Samarytanka powiedziała Jezusowi: „Jakub (...) dał nam tę studnię i pił z niej on sam, a także jego synowie i jego bydło” (Jn 4:12). Jest więc prawdopodobne, że Jakub wykopał lub kazał wykopać ową studnię, aby zapewnić wodę swym licznym domownikom i stadom i w ten sposób zapobiec konfliktom z sąsiadami, którzy z pewnością dysponowali już innymi źródłami wody w tej okolicy. Możliwe też, że potrzebował lepszego lub bardziej niezawodnego źródła wody wtedy, gdy inne studnie w pobliżu wysychały.
-