• „Nie bój się!”
    ‛Składajmy dokładne świadectwo o Królestwie Bożym’

    • 10. Jakie zarzuty wysunięto przeciwko Pawłowi?

      10 W Cezarei Pawła ‛trzymano pod strażą w pałacu Heroda’, gdzie czekał, aż z Jerozolimy przybędą jego oskarżyciele (Dzieje 23:35). Pięć dni później pojawili się: arcykapłan Ananiasz, mówca publiczny Tertullus i grupa starszych żydowskich. Na początku swojej przemowy Tertullus pochwalił Feliksa za działania na korzyść Żydów, najwyraźniej chcąc mu schlebić i pozyskać sobie jego względyb. Następnie przeszedł do sedna sprawy: „Stwierdziliśmy, że ten człowiek [Paweł] jest jak zaraza. Wznieca rebelie wśród wszystkich Żydów na całym świecie i jest przywódcą sekty nazarejczyków. Próbował też sprofanować świątynię, dlatego go schwytaliśmy”. Pozostali Żydzi „przyłączyli się do tych oskarżeń, zapewniając, że to wszystko prawda” (Dzieje 24:5, 6, 9). Za każde z przestępstw zarzucanych Pawłowi — za wzniecanie rebelii, przewodzenie niebezpiecznej sekcie i sprofanowanie świątyni — groziła kara śmierci.

  • „Nie bój się!”
    ‛Składajmy dokładne świadectwo o Królestwie Bożym’

    • b Tertullus podziękował Feliksowi za „wielki pokój”, który nastał za jego sprawą. A tymczasem pod jego rządami w Judei panował gorszy chaos niż za innych namiestników sprawujących urząd do wybuchu powstania przeciw Rzymowi. Także wzmianka o „największej wdzięczności” Żydów za reformy Feliksa była daleka od prawdy. Większość Żydów go nienawidziła, bo ich uciskał i brutalnie tłumił zarzewia buntu (Dzieje 24:2, 3).