Wielki garncarz i Jego dzieło

„[Stań się] naczyniem do celu zaszczytnego, (...) przygotowanym do wszelkiego dobrego dzieła” (2 TYMOTEUSZA 2:21).

 1, 2. (a) Pod jakim względem mężczyzna i kobieta byli niezwykłym dziełem stwórczym Boga? (b) W jakim celu Wielki Garncarz uczynił Adama i Ewę?

JEHOWA jest Wielkim Garncarzem. Jego stwórczym arcydziełem był nasz praojciec Adam. Biblia donosi: „Jehowa Bóg przystąpił do kształtowania człowieka z prochu ziemi, i tchnął w jego nozdrza dech życia, i człowiek stał się duszą żyjącą”, czyli „stworzeniem oddychającym” (Rodzaju 2:7, przypis w NW). Ten pierwszy, doskonały człowiek został uczyniony na obraz Boga i stanowił dowód Jego mądrości oraz umiłowania rzeczywistej prawości i sprawiedliwości.

² Wykorzystując jako budulec żebro Adama, Bóg uformował kobietę — pomocnicę i uzupełnienie mężczyzny. Swą nieskazitelną urodą przewyższała nawet najpiękniejsze kobiety żyjące obecnie (Rodzaju 2:21-23). Prócz tego pierwsi ludzie otrzymali doskonale zaprojektowane ciała i zdolności, dzięki którym mogli wykonać zlecone im zadanie przekształcenia ziemi w raj. Bóg obdarzył ich też mocą potrzebną do wypełnienia polecenia z Księgi Rodzaju 1:28: „Bądźcie płodni i stańcie się liczni oraz napełnijcie ziemię i opanujcie ją, a także podporządkujcie sobie ryby morskie i latające stworzenia niebios, i wszelkie żywe stworzenie, które się porusza po ziemi”. W końcu ten ogólnoświatowy rajski ogród miał być zamieszkany przez miliardy rozradowanych ludzi, zespolonych miłością — „doskonałą więzią jedności” (Kolosan 3:14).

 3. Jak nasi prarodzice stali się naczyniami hańby i do czego to doprowadziło?

³ Niestety, nasi prarodzice świadomie zbuntowali się przeciw zwierzchnictwu Wszechwładnego Stwórcy, Wielkiego Garncarza. Obrali postępowanie opisane w Księdze Izajasza 29:15, 16: „Biada tym, którzy schodzą bardzo głęboko, ukrywając zamiar przed Jehową, a swe czyny popełniają w ciemnym miejscu, mówiąc: ‚Któż nas widzi i któż o nas wie?’ (...) Czy stawia się garncarza na równi z gliną? Czyż bowiem coś utworzonego powie o swym twórcy: ‚On mnie nie utworzył’? I czy rzecz ukształtowana powie o tym, kto ją ukształtował: ‚Nie wykazał się zrozumieniem’?” Krnąbrność pierwszych ludzi pociągnęła za sobą katastrofalne skutki — zostali skazani na wieczną śmierć. Co więcej, wszyscy ich potomkowie odziedziczyli grzech i śmierć (Rzymian 5:12, 18). Dzieło stwórcze Wielkiego Garncarza w znacznej mierze utraciło swe piękno.

 4. Do jakiego zaszczytnego celu możemy służyć?

⁴ Ale nawet jako niedoskonali potomkowie grzesznego Adama możemy wychwalać Jehowę słowami z Psalmu 139:14: „Będę cię sławił, gdyż uczyniony jestem w sposób napawający lękiem, zdumiewający. Dzieła twoje są zdumiewające, o czym dusza moja wie bardzo dobrze”. Jakież to jednak przykre, że pierwotne dzieło Wielkiego Garncarza zostało tak potwornie oszpecone!

Dalsze dzieła Garncarza

 5. W jakim zakresie miał działać Wielki Garncarz?

⁵ Na szczęście nasz Stwórca miał działać w charakterze Garncarza jeszcze długo po ukształtowaniu pierwszych ludzi. Apostoł Paweł oświadczył: „O człowiecze, kimże właściwie jesteś, że hardo odpowiadasz Bogu? Czyż rzecz uformowana powie temu, który ją uformował: ‚Dlaczego tak mnie uczyniłeś?’ A czyż garncarz nie ma władzy nad gliną, żeby z tej samej bryły uczynić jedno naczynie do użytku zaszczytnego, drugie zaś do użytku niezaszczytnego?” (Rzymian 9:20, 21).

 6, 7. (a) W jaki sposób wielu daje się kształtować do użytku niezaszczytnego? (b) Jak ludzie prawi są formowani do użytku zaszczytnego?

⁶ Niektóre dzieła Wielkiego Garncarza zostaną więc uformowane do użytku zaszczytnego, inne zaś do niezaszczytnego. Kto obiera drogi świata coraz bardziej grzęznącego w bagnie bezbożności, ten daje się kształtować w sposób kwalifikujący go do zagłady. Kiedy chwalebny Król, Chrystus Jezus, przyjdzie na sąd, wśród takich niezaszczytnych naczyń znajdą się wszyscy przyrównani do kóz uparci ludzie, którzy w myśl Ewangelii według Mateusza 25:46 „odejdą w wieczne odcięcie”. Natomiast wyobrażeni przez owce „prawi”, ukształtowani do użytku „zaszczytnego”, odziedziczą „życie wieczne”.

⁷ Te prawe osoby pokornie poddały się formowaniu przez Boga. Wkroczyły na Bożą drogę życia. Przyjęły radę z Listu 1 do Tymoteusza 6:17-19 i ‛swej nadziei nie opierają na niepewnym bogactwie, lecz na Bogu, który obficie dostarcza nam wszystkiego dla naszego pożytku’. Ludzie ci starają się ‛pracować nad tym, co dobre, być bogaci w szlachetne uczynki, hojni, gotowi się dzielić, niezawodnie zaskarbiając sobie wspaniały fundament na przyszłość, aby móc się mocno uchwycić rzeczywistego życia’. Kształtowani przez prawdę pochodzącą od Boga, przejawiają niewzruszoną wiarę w postanowienia Jehowy związane z Chrystusem Jezusem, który „dał samego siebie na odpowiedni okup”, aby przywrócić wszystko, co wskutek swego grzechu zaprzepaścił Adam (1 Tymoteusza 2:6). Jakże chętnie powinniśmy więc zastosować się do rady Pawła i ‛przyodziać się w nową osobowość, odnawianą [kształtowaną] dzięki dokładnemu poznaniu na obraz Tego, który ją stworzył’! (Kolosan 3:10).

Jakim naczyniem się okażesz?

 8. (a) Co decyduje o tym, jakim naczyniem ktoś się staje? (b) Od jakich dwóch czynników to zależy?

⁸ Co decyduje o tym, jakim naczyniem ktoś się okaże? Jego postawa i postępowanie. Te z kolei zależą głównie od pragnień i skłonności serca. Mądry król Salomon powiedział: „Serce ziemskiego człowieka może obmyślić jego drogę, lecz to Jehowa kieruje jego krokami” (Przysłów 16:9). Postawa i postępowanie danej osoby kształtowane są również przez to, co ona słyszy, widzi i przeżywa, oraz przez jej towarzystwo. Koniecznie zatem zważajmy na radę: „Kto chodzi z mądrymi, stanie się mądry, lecz kto się zadaje z głupcami, temu źle się powiedzie” (Przysłów 13:20). W myśl ostrzeżenia z Listu 2 Piotra 1:16 musimy unikać chodzenia za „zręcznie wymyślonymi fałszywymi opowieściami” lub jak to oddano w katolickim przekładzie Knoxa, „bajkami będącymi ludzkim wymysłem”. Obejmują one między innymi wiele doktryn i świąt przyjętych w odstępczym chrześcijaństwie.

 9. Jak możemy pozytywnie reagować na kształtowanie przez Wielkiego Garncarza?

⁹ Bóg może więc kształtować nas odpowiednio do naszych reakcji. Pokornie modląc się do Jehowy, możemy powtórzyć za Dawidem: „Przebadaj mnie na wskroś, Boże, i poznaj moje serce. Zbadaj mnie i poznaj niepokojące mnie myśli, i zobacz, czy jest u mnie jakaś droga bolesna, a prowadź mnie drogą czasu niezmierzonego” (Psalm 139:23, 24). Z polecenia Jehowy głoszone jest orędzie o Królestwie. Nasze serca z docenianiem zareagowały na dobrą nowinę oraz na Jego dalsze wskazówki. Za pośrednictwem swej organizacji udostępnia On nam różne przywileje związane z działalnością ewangelizacyjną; przyjmujmy je i bardzo sobie ceńmy (Filipian 1:9-11).

10. Jakiego programu duchowego moglibyśmy się trzymać?

¹⁰ Niezwykle ważne jest, byśmy stale zwracali uwagę na Słowo Boże — codziennie czytajmy Biblię, a o jej treści i służbie dla Jehowy rozmawiajmy w gronie najbliższych i przyjaciół. W każdej rodzinie Betel i grupie misjonarskiej Świadków Jehowy odbywa się przed śniadaniem program duchowy, podczas którego na ogół w jednym tygodniu czyta się krótkie fragmenty Pisma Świętego, w drugim zaś urywki z bieżącego Rocznika. Czy takiego zwyczaju nie dałoby się wprowadzić w waszej rodzinie? Wiele korzyści przysparzają nam też kontakty z braćmi ze zboru chrześcijańskiego oraz wspólne zebrania, a zwłaszcza uczestnictwo w cotygodniowym studium Strażnicy!

Kształtowani do radzenia sobie z doświadczeniami

11, 12. (a) Jak możemy wprowadzić w czyn radę Jakuba dotyczącą doświadczeń, które nas spotykają w życiu codziennym? (b) Jak przeżycia Hioba zachęcają nas do zachowywania niezłomnej prawości?

¹¹ W życiu codziennym Bóg dopuszcza nieraz sytuacje, które mogą być dla nas trudne. Jak powinniśmy się na nie zapatrywać? W myśl rady z Listu Jakuba 4:8 nigdy nie popadajmy w rozgoryczenie, lecz zacieśniajmy więź z Bogiem i ufajmy Mu całym sercem, żywiąc przeświadczenie, że gdy ‛zbliżymy się do niego, on zbliży się do nas’. Wprawdzie przyjdzie nam znosić próby i trudności, ale to między innymi dzięki nim możemy być kształtowani i w rezultacie zaznać szczęścia. List Jakuba 1:2, 3 upewnia nas: „Uważajcie to za samą radość, bracia moi, gdy was spotykają rozmaite doświadczenia, bo przecież wiecie, że wypróbowana jakość waszej wiary prowadzi do wytrwałości”.

¹² Jakub oświadczył też: „Niech nikt, kto jest doświadczany, nie mówi: ‚Przez Boga jestem doświadczany’. Bóg bowiem nie może być doświadczany przez coś złego ani sam nikogo nie doświadcza. Ale każdy jest doświadczany, gdy go pociąga i nęci jego własne pragnienie” (Jakuba 1:13, 14). Przechodzimy wiele rozmaitych doświadczeń, ale tak jak w wypadku Hioba odgrywają one pewną rolę w kształtowaniu nas. W Liście Jakuba 5:11 Biblia udziela nam wspaniałego zapewnienia: „Oto za szczęśliwych ogłaszamy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i widzieliście, jaki wynik sprawił Jehowa, że Jehowa jest bardzo tkliwy w uczuciach i miłosierny”. Obyśmy jako naczynia w rękach Wielkiego Garncarza cały czas postępowali w sposób prawy, przejawiając taką ufność jak Hiob! (Hioba 2:3, 9, 10; 27:5; 31:1-6; 42:12-15).

Kształtowanie dzieci

13, 14. (a) Kiedy rodzice powinni zacząć kształtować swe dzieci i jakich rezultatów mogą się spodziewać? (b) Podaj jakieś pozytywne przykłady.

¹³ Rodzice mogą kształtować swe pociechy już od najwcześniejszego dzieciństwa — a jakże wspaniale nasza młodzież potrafi obstawać przy niezłomnej prawości! (2 Tymoteusza 3:14, 15). Potwierdza się to nawet w obliczu ciężkich prób. Kiedy kilka lat temu w jednym z krajów afrykańskich trwały ostre prześladowania, pewna zaufana rodzina potajemnie drukowała Strażnicę w szopie z tyłu podwórka. Któregoś dnia na ulicy pojawili się żołnierze i w jednym domu po drugim zaczęli szukać młodych mężczyzn zdatnych do wojska. Dwaj chłopcy ze wspomnianej rodziny mieli jeszcze czas, by się ukryć, ale w trakcie rewizji żołnierze niewątpliwie odnaleźliby maszynę drukarską. Domownicy mogliby być torturowani, a nawet ponieść śmierć. Co można było zrobić? Ci dwaj młodzieńcy odważnie powołali się na słowa z Ewangelii według Jana 15:13: „Nikt nie ma miłości większej niż ta, gdy ktoś daje swą duszę za swoich przyjaciół”. Postanowili zostać w pokoju. Spodziewali się, że żołnierze natrafią na nich i za odmowę wstąpienia do armii zapewne poddadzą ich brutalnym torturom lub nawet pozbawią życia. Ale nie będą już niczego szukać. Maszynie drukarskiej oraz członkom ich rodziny nic nie zagrozi. Tymczasem sytuacja przybrała zdumiewający obrót. Żołnierze ominęli dom braci i poszli dalej! Owe człowiecze naczynia, ukształtowane do użytku zaszczytnego — a także maszyna drukarska — ocalały i kontynuowano wydawanie aktualnego pokarmu duchowego. Jeden z tych dwóch chłopców razem ze swą siostrą pełni obecnie służbę w Betel i do tej pory obsługuje tamtą starą maszynę.

¹⁴ Dzieci warto też uczyć zanoszenia modlitw. Bóg chętnie ich wysłuchuje. Dobitnie świadczy o tym zdarzenie, które rozegrało się w czasie masakry w Ruandzie. Kiedy rebelianci zamierzali zabić granatem ręcznym pewne małżeństwo oraz ich sześcioletnią córeczkę, ta zaczęła głośno i żarliwie się modlić, aby mogli uniknąć śmierci i dalej służyć Jehowie. Pod wpływem jej słów niedoszli mordercy darowali im życie, mówiąc: „Nie możemy was zabić ze względu na tę dziewczynkę” (1 Piotra 3:12).

15. Przed jakimi szkodliwymi wpływami ostrzegał Paweł?

¹⁵ Młodzi chrześcijanie na ogół nie napotykają takich trudności, jak opisane powyżej, ale w szkole i w zepsutym społeczeństwie stają w obliczu niejednej próby — bardzo często stykają się z wulgarną mową, pornografią, deprawującą rozrywką oraz rówieśnikami nakłaniającymi ich do niecnych praktyk. Apostoł Paweł wielokrotnie ostrzegał przed takimi wpływami (1 Koryntian 5:6; 15:33, 34; Efezjan 5:3-7).

16. Jak można się stać naczyniem do użytku zaszczytnego?

¹⁶ Paweł wspomniał, że ‛niektóre naczynia służą do celu zaszczytnego, lecz inne do celu niezaszczytnego’, po czym dodał: „Jeśli zatem ktoś trzyma się z dala od tych ostatnich, to będzie naczyniem do celu zaszczytnego, uświęconym, użytecznym dla swego właściciela, przygotowanym do wszelkiego dobrego dzieła”. Zachęcajmy więc młodych, aby rozważnie dobierali sobie towarzystwo. Niech ‛uciekają od pragnień przydarzających się w młodości, a dążą do prawości, wiary, miłości, pokoju — wraz z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca’ (2 Tymoteusza 2:20-22). Nieocenioną wartość w kształtowaniu młodzieży ma wzajemne budowanie się w rodzinie (1 Tesaloniczan 5:11; Przysłów 22:6). Znakomicie pomaga w tym codzienne czytanie Biblii oraz studiowanie jej z pomocą odpowiednich publikacji Towarzystwa.

Kształtowanie wszystkich

17. Jak kształtuje nas karcenie i jakie radosne rezultaty przynosi?

¹⁷ Aby nas formować, Jehowa udziela rad przez swoje Słowo i swą organizację. Nigdy nie odrzucajmy tych wskazówek! Mądrze na nie reagujmy i pozwólmy, by kształtowały nas do zaszczytnego użytku w rękach Jehowy. Księga Przysłów 3:11, 12 nawołuje: „Synu mój, nie odrzucaj skarcenia od Jehowy ani się nie brzydź jego upomnieniem, bo kogo Jehowa miłuje, tego upomina, jak ojciec syna, w którym ma upodobanie”. Dalsze ojcowskie rady zawarte są w Liście do Hebrajczyków 12:6-11: „Kogo Jehowa miłuje, tego karci (...) Co prawda obecnie żadne karcenie nie wydaje się radosne, lecz zasmucające, potem jednak tym, którzy zostali przez nie wyćwiczeni, rodzi pokojowy owoc, mianowicie prawość”. Takiego karcenia Bóg udziela głównie przez swe natchnione Słowo (2 Tymoteusza 3:16, 17).

18. Czego na temat skruchy można się dowiedzieć z 15 rozdziału Ewangelii według Łukasza?

¹⁸ Jehowa jest też miłosierny (Wyjścia 34:6). Przebacza nawet największym winowajcom, jeśli tylko okazują szczerą skruchę. Również współcześni synowie marnotrawni mogą być kształtowani na naczynia do użytku zaszczytnego (Łukasza 15:22-24, 32). Być może nie popełnimy aż tak poważnych grzechów. Ale jeśli pokornie reagujemy na rady biblijne, zawsze przyczynia się to do formowania nas na naczynia do użytku zaszczytnego.

19. Dzięki czemu będziemy mogli dalej stanowić zaszczytne naczynia w rękach Jehowy?

¹⁹ Gdy poznawaliśmy prawdę, chętnie poddawaliśmy się kształtowaniu przez Jehowę. Porzuciwszy świeckie postępki, zaczęliśmy przyoblekać nową osobowość i zostaliśmy oddanymi Bogu, ochrzczonymi chrześcijanami. W myśl rady z Listu do Efezjan 4:20-24 ‛odrzuciliśmy starą osobowość, która odpowiadała naszemu poprzedniemu sposobowi postępowania, z jej zwodniczymi pragnieniami, a przyoblekliśmy się w nową osobowość, stworzoną według woli Bożej w rzeczywistej prawości i lojalności’. Oby każdy z nas dalej okazywał się podatnym tworzywem w rękach Jehowy, Wielkiego Garncarza, i zawsze Mu służył jako naczynie do użytku zaszczytnego!

Powtórka

◻ Jakie zamierzenie względem ziemi ma Wielki Garncarz?

◻ Jak można dać się ukształtować do użytku zaszczytnego?

◻ W jaki sposób możemy kształtować swe dzieci?

◻ Jak powinniśmy się zapatrywać na karcenie?

[Ilustracja na stronie 10]

Czy dasz się kształtować do użytku zaszczytnego, czy też zostaniesz odrzucony?

[Ilustracja na stronie 12]

Rodzice mogą kształtować swe pociechy od najwcześniejszego dzieciństwa