Rzymian 12:12 — „Radujcie się nadzieją. Wytrwale znoście ucisk. Stale się módlcie”

„Radujcie się nadzieją. Wytrwale znoście ucisk. Stale się módlcie” (Rzymian 12:12, Przekład Nowego Świata).

„Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie — wytrwali!” (Rzymian 12:12, Biblia Tysiąclecia, wydanie IV).

W tym wersecie apostoł Paweł zachęcił chrześcijan w Rzymie do trzech rzeczy, które miały im pomóc w okazywaniu wierności pomimo prześladowań i innych problemów.

„Radujcie się nadzieją”. Chrześcijanie mają wspaniałą nadzieję na życie wieczne — niektórzy w niebie, a większość w raju na ziemi (Psalm 37:29; Jana 3:16; Objawienie 14:1-4; 21:3, 4). Wierzą oni, że Królestwo Bożea rozwiąże wszystkie problemy, z którymi obecnie zmagają się ludzie (Daniela 2:44; Mateusza 6:10). Słudzy Boży mogą odczuwać radość nawet wtedy, gdy znoszą trudności, bo są przekonani, że ich nadzieja ma silne podstawy, a wytrwałość zapewni im uznanie Boga (Mateusza 5:11, 12; Rzymian 5:3-5).

„Wytrwale znoście ucisk”. Występujący w tym wersecie grecki czasownik tłumaczony na „wytrwać” jest często używany w znaczeniu „pozostać zamiast uciec; nie ustawać; pozostawać niezłomnym”. Ponieważ naśladowcy Chrystusa ‛nie są częścią świata’b, spodziewają się prześladowań i dlatego potrzebują wytrwałości (Jana 15:18-20; 2 Tymoteusza 3:12). Kiedy chrześcijanin mimo prób lojalnie służy Bogu, umacnia się jego wiara w to, że On ostatecznie go wynagrodzi (Mateusza 24:13). Takie przekonanie pozwala mu znosić trudności wytrwale i z radością (Kolosan 1:11).

„Stale się módlcie”. Żeby zachować lojalność wobec Boga, chrześcijanie muszą regularnie zwracać się do Niego w modlitwie (Łukasza 11:9; 18:1). Nieustannie szukają kierownictwa Boga i polegają na Nim we wszystkich dziedzinach życia (Kolosan 4:2; 1 Tesaloniczan 5:17). Są przekonani, że Bóg odpowie na ich prośby, ponieważ są posłuszni Jego przykazaniom i robią wszystko, żeby się Mu podobać (1 Jana 3:22; 5:14). Wiedzą też, że jeśli będą wytrwale się modlić, Bóg da im siły potrzebne do przetrwania każdej próby (Filipian 4:13).

Paweł napisał swój list do chrześcijan w Rzymie około 56 roku n.e. W 12 rozdziale podał praktyczne rady, które pomagają przejawiać chrześcijańskie przymioty, dbać o dobre relacje z innymi oraz pokojowo reagować na prześladowania (Rzymian 12:9-21). Były to rady na czasie, bo chrześcijanie mieszkający w Rzymie wkrótce mieli napotkać gwałtowny sprzeciw.

Kilka lat później, w roku 64 n.e., Rzym został spustoszony przez wielki pożar. Krążyły plotki, że odpowiedzialny za niego jest cesarz Neron. Według rzymskiego historyka Tacyta Neron próbował zrzucić winę na chrześcijan. Najwyraźniej doprowadziło to do wielkiej fali prześladowań. Rady Pawła dotyczące znoszenia sprzeciwu pomogły chrześcijanom przetrwać ten trudny okres z wiarą i godnością (1 Tesaloniczan 5:15; 1 Piotra 3:9). Dzisiejsi słudzy Boży mogą się od nich wiele nauczyć.

Obejrzyj poniższy film, żeby poznać zarys treści Listu do Rzymian.